Er heerst chaos, de meningen zijn verdeeld, confrontaties liggen op de loer, ME – ers poetsen alvast hun waterkanon op, voor – en tegenstanders verzamelen zich, de stemming is grimmig, gezichtsuitdrukkingen als stalen maskers. Voor het laatst dat het Malieveld afgevuld was met 80.000 man was tijdens de zinderende voorstelling van Bruce ‘The Boss’ Springsteen in juni 2016. Maar dit maal geen knetterrock op een uitpuilend Malieveld, geen ‘Black lives matter’, geen opstandige Koerden, geen anti Pieten demonstratie, geen zorgmedewerkers, geen onderwijspersoneel, geen politie agenten, geen boze varkensboeren, geen dierenactivisten, geen Feyenoord fans die het gezever over een nieuwe Kuip meer dan beu zijn en geen demonstranten die roepen om het aftreden van Ferd Grapperhaus. Reden deze keer voor het massale Malieveld protest ? De afgelasting van het NK blaasvoetbal. De KNBVB (Koninklijke Nederlandse Blaasvoetbal Bond) heeft hiertoe besloten. Tegenstanders wijzen op de gevaren van teveel en te hard blazen. Een luchtembolie ligt op de loer. Wanneer perslucht in de bloedbaan terecht komt kan er overcapaciteit ontstaan in het longenstelsel. De perslucht kan onder de huid of in de bloedbaan terecht komen en dit kan leiden tot ernstig letsel. Het tweede gevaar is gehoorschade. Wanneer er gedurende langere tijd hartstochtelijk richting het speelballetje wordt geblazen kan dat resulteren in verhoogde geluidsniveaus die schadelijk kunnen zijn voor zowel de blazer als de personen om hem heen. Voorstanders van het evenement stellen voor om eventueel een mondkapje te verplichten en dan maar door de neus te blazen. Organisatoren van de pro blaasvoetbal demonstratie hebben Henk Krol gevraagd of hij op het Malieveld stroopwafels uit wil delen. De voormalig 50plus voorman had na een werkbezoek uit Taiwan nog een voorraad in de kast liggen. Krol is zelf hartstochtelijk liefhebber van blaasvoetbal en deelt gul uit. Het verhaal gaat dat hij de stroopwafels declareert bij zijn partijbestuur. Partijgenoten denken er het zijne van. Krol staat in de Hofstad bekend als ‘Nota Henkie’. Eerder declareerde hij al een kappersbezoek in Kijkduin, een autorit naar een Turkse slager in Nootdorp, een saunabezoek in Anna Paulowna en 4 zakken winegums. Naar verluidt heeft hij Fred Teeven om advies gevraagd als het gaat om het verdwijnen van de bonnetjes. Daarnaast doet Krol een vurig pleidooi voor 50plussers die geen ziekteverschijnselen hebben toch getest kunnen worden op HET virus. Maar niet alleen mensen, ook dieren moeten volgens Henk getest worden. Zo is er inmiddels een proef in Blijdorp. Olifanten die meer dan 5 x niezen op een dag krijgen een wattenstaaf ter grootte van een bezemsteel in de slurf. En op voorspraak van Henk krijgen bekende influencers betaald door de overheid wanneer ze de coronaregels van de overheid mede ondersteunen met hun twitterberichten. Henkie is overal voor ! Goed van hem is dat juist nu in deze tijd een ieder wat meer compassie moet tonen. Maar moet dat niet altijd ?      

Intussen is ons land veranderd in totale anarchie. Iedereen doet maar wat, de verveling slaat toe, in kleine randgemeenten als Hoofddorp en Nieuwegein vliegen ‘s nacht auto’ s in brand, willekeurige fietsers en wandelaars worden belaagd door lieden met een vrij laag IQ en dat is uiteraard eufemistisch uitgedrukt. Diezelfde lieden sluiten uit verveling agapornissenn op in donkere kelderruimtes of stapelen trottoirtegels op een pallet om vervolgens politie auto’s een exemplaar door de voorruit te mikken. Misschien is het een idee om deze personen in de samenleving enig perspectief te bieden. Zo gaan er stemmen op om de Gouden Koets te restaureren naar de huidige moderne maatstaven. De ‘koninklijke bunker’ op wielen is onderwerp van discussie. De afbeeldingen op de koets verwijzen naar het slavernij verleden van ons brave landje. Ik pleit voor een project waarbij mensen die in deze tijd niets te doen hebben de koets gaan oplappen. Willen we de monarchie in stand houden en de koets redden voor de toekomstige generaties dan is het handig om het rijtuig te herstylen. Zo komt er een groen duurzaam landschap op geschilderd, met windparken, windmolens en kerncentrales (!). Maar ook oer Hollandse taferelen met een ondergaande zon, wolkenpartijen en typisch Hollandse luchten. Aan de andere kant een portret van Johan Cruijff, Erica Terpstra of Henk krol. De ‘diligence’ wordt verder opgepimpt met zonnepanelen. En in de koets een minibar, klaverjastafel, massagetafel, Turks stoombad, kookeiland, snackcorner, open haard, verkleedruimte, zithoekjes, rolgordijnen ontworpen door Jan des Bouvrie en genoeg oplaadmogelijkheden. Daarbij ga ik ervan uit dat Amalia over 20 jaar de Troonrede zal voorlezen vanaf haar Ipad.   

Alle zwemmers in ‘open water’ zijn een heel klein beetje raar. Volgens zwemhaters een eufemisme. Hollandse zomers worden steeds warmer en ‘open water’ warmt op. Daardoor ontstaat algengroei.  Zwemmen in rivieren is verboden in Nederland, maar wie kent niet de verleiding om een duik te nemen in de Lek nu de zomers heter en heter worden. Een voordeel van de wateropwarming is dat een wetsuit niet vaak nodig is. Bij officiële wedstrijden is het zelfs verboden als de watertemperatuur boven de 24 graden is. Warmtestuwing is het grote gevaar. Als immer warmbloedig en ‘altijd warm’ heb ik toch maar zo’ n pak aangeschaft. Daarbij gelet op vorm, dikte en maat. Omdat we volgend jaar de triathlon op de Lofoten gaan doen en het water in de Noorse fjorden koud zal zijn is zo’ n zwempak een must. Tijdens de Zwemloop van Haastrecht ga ik het nieuwe pak uitproberen. Het aantrekken van zo’ n pak kost enige moeite. Met plastic zakken om de voeten (glijdt het teflon beter om de benen) en zittend in het gras doe ik alle moeite het strakke rubber om het lijf te sjorren. Ik heb het gevoel of alle lucht uit de longen wordt geperst. De wetsuit zit zo strak dat scheuren op de loer ligt. Ik geloof onmiddellijk dat het warm genoeg is. Zweetstralen sproeien langs mijn rug. De rits aan de achterkant krijg ik onmogelijk dicht of open, gelukkig is hulp tijdens een Zwemloop of Triathlon toegestaan. Als de wedstrijd eindelijk van start gaat en de zwemmers het water van de opmerkelijk frisse Vlist inglijden voel ik een koude rilling over mijn rug. Het pak scheurt net onder de schouderbladen. Vertwijfeling en onbegrip. Hoe kan dat nou ? Water stroomt naar binnen. Daarnaast krijg ik het benauwd, hap naar lucht als een snoek op het droge en kom niet in mijn slag. Uit frustratie mep ik in volle vaart een laag overvliegende ‘krijsreiger’ uit de lucht, veeg in 1 vloeiende ‘boskrol’beweging een scheldende aalscholver uit mijn gezichtsveld en beland vervolgens middenin een veld plompenbladeren. Voel mij halverwege de Vlist net een Michelin mannetje nu het Vlistwater aan alle klanten het pak binnendringt. De nazomeravond trilt ondertussen van de onweersbuien, het loopparcours is fraai, tot vreugde onverhard en achter de donkere wolken komt heel flauw een waterig zonnetje tevoorschijn. Ik bedenk mij dat een gedenkwaardige en warme zomer een fraai slotakkoord krijgt : De mooiste zomermaand september is aangebroken.

-Najaarszon in glitterstralen

-Omhuld door 50 tinten grijs

-Nazomerhitte en pianorifjes

-Septemberwarmte met een zwarte rand

-Die rand haal ik weg zodra het kan

-Hartstocht en (com)passie !

-Mondkapjes i.p.v. schuimend bier ?

-Over onverharde paden wil ik gaan

-Nooit meer in de file staan

-Trek met volle kracht de hardloopschoenen aan !

-Ik hou van Holland met een traan……………………