Guldensporen Marathon
Wedstrijdverslag
04 juli 2004
Kuurne - Brugge België
4 juli 2004. Er staat weer een marathon op het programma. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan. De laatste marathons gingen steeds moeizamer en mijn tijden achteruit.Ik heb diverse keren lekker meegetraind op woensdagavond en soms op maandagavond en hoop dat te merken tijdens de marathon.De start is om 9.00 uur vroeg in de ochtend in het plaatsje Kuurne bij Kortrijk in Belgie. Dat betekent vroeg op. Ik ga niet alleen. Er komen nog 3 andere lopers uit Den Haag en omgeving om ook te gaan lopen. We hebben afgesproken om te vetrekken om 5 uur ´s-morgens. Mijn tas heb ik al gepakt. Ik moet alleen nog eten en mijn brood voor onderweg en voor de start klaarmaken. De wekker rammelt om 4.30 uur ´s-nachts. Wat een tijd. Je moet er wat voor over hebben.Ik loop voorzichtig naar beneden om verder niemand wakker te maken en hoor buiten al stemmen. Ze zijn er al. Niet normaal. Ik laat de jongens binnen en ga snel aan de slag. Om 4.45 uur vertrekken we.Onderweg is het gezellig en er wordt uiteraard over lopen gepraat. Twee van mijn metgezellen starten om 9.00 uur in Brugge voor een 8 kilometerloop. Die moeten dus eerst naar Brugge. Dat gaat allemaal goed en we zijn er om 7 uur. Twee uur voor de start. In ieder geval op tijd en nog tijd genoeg om naar Kuurne te rijden waar de andere loper en ik moeten starten. We moeten wat zoeken om de goede weg te vinden.Na wat gezoek en teveel extra kilometers komen we aan in Kuurne om 8.15 uur. Nog drie kwartier voor de start. Even betalen, de startnummers ophalen, wat eten en drinken, tas weer inpakken en in de vrachtauto laden die alles naar Brugge vervoert, naar de finish. Nog even een bezoek aan het toilet en klaar zijn we. Het is heerlijk weer. Zwaar bewolkt en wat wind. Eindelijk eens geen zon. Ik zie het helemaal zitten.Het bordje gaat omhoog. Nog 1 minuut. De start ! Ik schiet weg en laat mijn loopvriend Paul Wobbe van Haag Atletiek achter me. We lopen onze marathon toch heel verschillend. Ieder zijn eigen tempo.Het gaat erg voortvarend. Ik ben zelfs bang dat ik te snel ga. We zullen wel zien.Het eerste uur leg ik 12,5 kilometer af. Wel wat snel, maar goed. Het tweede uur weer 12 kilometer. Ik voel me nog steeds goed en zit al op de 24,5 kilometer na 2 uur. Fantastisch. Het begint nu wat moeizamer te gaan, maar goed. Het 30 kilometerpunt passeer ik in 2.30 uur en nog wat seconden. Een schema van 5 minuten per kilometer. Dat heb ik lang niet gelopen. Het gaat nu erg moeizaam en de fase van kleine stukjes wandelen is aangebroken. Normaal komt dat punt rond de 25 kilometer. Bij de Leidsche Rijn Marathon zelfs bij de 22 en nu pas bij de 30 kilometer. Een tijd binnen de 4 uur lonkt.Het wordt nu afzien. De kilometertijden schommelen continue tussen de 6 en 7 minuten, maar blijven constant. Net voor de 37 kilometer, even voorbij de plaats Oostkamp, wacht een flinke heuvel. Ik wandel er rustig tegenop om mijn kuiten wat rust te geven. Net voor de top komt Paul me voorbij. Hij gaat goed. Ik besluit me aan hem op te trekken en haal alles uit mijn lichaam om hem bij te houden. Ik haal hem zelfs in en blijf net voor hem lopen tot km punt 41. De kaars gaat langzaam uit. Ik ben op. Ik laat Paul gaan en besluit de laatste 1200 meter rustig aan te doen. Ik heb last van mijn kuiten en mijn rechter knie. In een rustig tempo volbreng ik deze marathon in een voor mij ongehoord goede tijd van 3.45.52 Ik ben enorm blij. Paul loopt 3.44.53 Ik was hem graag voorgebleven, maar dat zat er niet in. We worden bij de finish door de twee andere lopers opgewacht. Dat zijn geen snelheidsduivels. Ze lopen respectievelijk 48 en 44 minuten over de 8 kilometer, maar hebben ook genoten.Er staat een grote bus klaar om ons naar het Bloso te brengen, een enorm sportcomplex, alwaar een heerlijke douche wacht. Dat heb ik net nodig.Op het gemak douchen en met de bus weer terug naar het centrum van Brugge. Het is een drukte van jewelste. Deze marathon heet de Guldensporen Marathon en is genoemd naar een gebeurtennis uit de geschiedenis. Ook zijn er honderden kraampjes in het centrum met allerlei artikelen. Het meeste is gebruikt, maar ook zijn er een aantal nieuwe artikelen te vinden. Zelf spit ik altijd de vele bakken met stripboeken om, zodat ik voor een leuk prijsje mijn verzameling kan uitbreiden.Natuurlijk kopen we ook echte Belgische bonbons voor het thuisfront.Voor mijn zoontje Richard neem ik ook wat lekkers mee.De pendelbus terug naar de start in Kuurne gaat om 16.00 uur stipt. We zijn even voor 5 uur weer bij de auto en keren huiswaarts. Om 19.30 uur ben ik thuis. Mijn zoontje is nog wakker en krijgt mijn prachtige grote medaille omgehangen en loopt daar trots mee door het huis.De Belgen weten wel wat medailles zijn zeg.Moe maar zeer voldaan plof ik op de bank neer. Wat een dag, wat een belevenis en wat een wereldtijd.De training bij Avantri heeft toch werkelijk al zijn vruchten afgeworpen. Volgens kenners zit er nog meer in. We zullen zien. Dit neemt niemand me meer af.Er zijn zelfs al mensen in het bestuur die vrezen voor een verbetering van hun PR.
Kuurne - Brugge België
4 juli 2004. Er staat weer een marathon op het programma. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan. De laatste marathons gingen steeds moeizamer en mijn tijden achteruit.Ik heb diverse keren lekker meegetraind op woensdagavond en soms op maandagavond en hoop dat te merken tijdens de marathon.De start is om 9.00 uur vroeg in de ochtend in het plaatsje Kuurne bij Kortrijk in Belgie. Dat betekent vroeg op. Ik ga niet alleen. Er komen nog 3 andere lopers uit Den Haag en omgeving om ook te gaan lopen. We hebben afgesproken om te vetrekken om 5 uur ´s-morgens. Mijn tas heb ik al gepakt. Ik moet alleen nog eten en mijn brood voor onderweg en voor de start klaarmaken. De wekker rammelt om 4.30 uur ´s-nachts. Wat een tijd. Je moet er wat voor over hebben.Ik loop voorzichtig naar beneden om verder niemand wakker te maken en hoor buiten al stemmen. Ze zijn er al. Niet normaal. Ik laat de jongens binnen en ga snel aan de slag. Om 4.45 uur vertrekken we.Onderweg is het gezellig en er wordt uiteraard over lopen gepraat. Twee van mijn metgezellen starten om 9.00 uur in Brugge voor een 8 kilometerloop. Die moeten dus eerst naar Brugge. Dat gaat allemaal goed en we zijn er om 7 uur. Twee uur voor de start. In ieder geval op tijd en nog tijd genoeg om naar Kuurne te rijden waar de andere loper en ik moeten starten. We moeten wat zoeken om de goede weg te vinden.Na wat gezoek en teveel extra kilometers komen we aan in Kuurne om 8.15 uur. Nog drie kwartier voor de start. Even betalen, de startnummers ophalen, wat eten en drinken, tas weer inpakken en in de vrachtauto laden die alles naar Brugge vervoert, naar de finish. Nog even een bezoek aan het toilet en klaar zijn we. Het is heerlijk weer. Zwaar bewolkt en wat wind. Eindelijk eens geen zon. Ik zie het helemaal zitten.Het bordje gaat omhoog. Nog 1 minuut. De start ! Ik schiet weg en laat mijn loopvriend Paul Wobbe van Haag Atletiek achter me. We lopen onze marathon toch heel verschillend. Ieder zijn eigen tempo.Het gaat erg voortvarend. Ik ben zelfs bang dat ik te snel ga. We zullen wel zien.Het eerste uur leg ik 12,5 kilometer af. Wel wat snel, maar goed. Het tweede uur weer 12 kilometer. Ik voel me nog steeds goed en zit al op de 24,5 kilometer na 2 uur. Fantastisch. Het begint nu wat moeizamer te gaan, maar goed. Het 30 kilometerpunt passeer ik in 2.30 uur en nog wat seconden. Een schema van 5 minuten per kilometer. Dat heb ik lang niet gelopen. Het gaat nu erg moeizaam en de fase van kleine stukjes wandelen is aangebroken. Normaal komt dat punt rond de 25 kilometer. Bij de Leidsche Rijn Marathon zelfs bij de 22 en nu pas bij de 30 kilometer. Een tijd binnen de 4 uur lonkt.Het wordt nu afzien. De kilometertijden schommelen continue tussen de 6 en 7 minuten, maar blijven constant. Net voor de 37 kilometer, even voorbij de plaats Oostkamp, wacht een flinke heuvel. Ik wandel er rustig tegenop om mijn kuiten wat rust te geven. Net voor de top komt Paul me voorbij. Hij gaat goed. Ik besluit me aan hem op te trekken en haal alles uit mijn lichaam om hem bij te houden. Ik haal hem zelfs in en blijf net voor hem lopen tot km punt 41. De kaars gaat langzaam uit. Ik ben op. Ik laat Paul gaan en besluit de laatste 1200 meter rustig aan te doen. Ik heb last van mijn kuiten en mijn rechter knie. In een rustig tempo volbreng ik deze marathon in een voor mij ongehoord goede tijd van 3.45.52 Ik ben enorm blij. Paul loopt 3.44.53 Ik was hem graag voorgebleven, maar dat zat er niet in. We worden bij de finish door de twee andere lopers opgewacht. Dat zijn geen snelheidsduivels. Ze lopen respectievelijk 48 en 44 minuten over de 8 kilometer, maar hebben ook genoten.Er staat een grote bus klaar om ons naar het Bloso te brengen, een enorm sportcomplex, alwaar een heerlijke douche wacht. Dat heb ik net nodig.Op het gemak douchen en met de bus weer terug naar het centrum van Brugge. Het is een drukte van jewelste. Deze marathon heet de Guldensporen Marathon en is genoemd naar een gebeurtennis uit de geschiedenis. Ook zijn er honderden kraampjes in het centrum met allerlei artikelen. Het meeste is gebruikt, maar ook zijn er een aantal nieuwe artikelen te vinden. Zelf spit ik altijd de vele bakken met stripboeken om, zodat ik voor een leuk prijsje mijn verzameling kan uitbreiden.Natuurlijk kopen we ook echte Belgische bonbons voor het thuisfront.Voor mijn zoontje Richard neem ik ook wat lekkers mee.De pendelbus terug naar de start in Kuurne gaat om 16.00 uur stipt. We zijn even voor 5 uur weer bij de auto en keren huiswaarts. Om 19.30 uur ben ik thuis. Mijn zoontje is nog wakker en krijgt mijn prachtige grote medaille omgehangen en loopt daar trots mee door het huis.De Belgen weten wel wat medailles zijn zeg.Moe maar zeer voldaan plof ik op de bank neer. Wat een dag, wat een belevenis en wat een wereldtijd.De training bij Avantri heeft toch werkelijk al zijn vruchten afgeworpen. Volgens kenners zit er nog meer in. We zullen zien. Dit neemt niemand me meer af.Er zijn zelfs al mensen in het bestuur die vrezen voor een verbetering van hun PR.
