Jan Olsthoorn Halve Marathon (2)
Wedstrijdverslag
13 november 2004
Monster
Na de training afgelopen woensdag had ik blaren op beide kleine teentjes door schoenen die te smal waren. Ook heb ik nog steeds last van mijn heup, maar daar komt nu verandering in.Afgelopen donderdag ben ik bij het Sport Medisch Adviescentrum geweest en ben ik helemaal nagekeken.Daar kwam uit dat er een bilspier naar de aanhechting bij mijn linker heup vastzit en daardoor gaat irriteren. Die spier moet met bepaalde oefeningen juist geactiveerd worden. Ook gewoon hardlopen is niet verkeerd al werd me aangeraden niet te lang te lopen.Ik heb met de monteur Gert-Jan afgesproken dat hij op deze zaterdag komt werken 's-middags en dat ik ga lopen. Ik kijk eens in de loopagenda en zie een loop staan in Monster, de Jan Olsthoorn Halve Marathon. Dat lijkt me wat ver in dit stadium, maar er is ook een 11,3 kilometer.Ik ben nog bezig met klanten en kan net tegen 13.00 uur vertrekken. De start is om 14.00 uur.Tot Gouda gaat alles voorspoedig. Wel staat er een lange file aan de andere kant langs de Hollandse IJssel tot aan de rotonde bij Waddinxveen. Op de A12 richting Rotterdam gaat het mis. File ! Er is een ongeluk gebeurd. Een Citroën BX is achter op een Fiat Punto geknald. Daar gaat mijn tijd. Ik loop enorme vertraging op en zie al dat ik het niet ga redden.Ik kom om 14.05 aan op een parkeerplaats, maar moet dan nog een kleine kilometer lopen naar de sporthal om me in te schrijven. Gelukkig helpen ze daar allemaal mee en ik ren de sporthal uit om 14.16Tot mijn verbazing komen alle lopers langs. Het is de achterhoede van de grote groep. Die hebben er al ongeveer 2,5 kilometer op zitten. Een halve marathon is nog erg ver, dus ik besluit om niet eerst naar de start te lopen om die 2,5 kilometer te lopen. Het zou zeker zwaar genoeg zijn.Na een paar kilometer buigen we ineens naar links en worden we overvallen door een hagelbui. We hebben de wind pal tegen en het doet toch wel pijn in mijn gezicht. Gelukkig duurt de bui maar even en we komen op het strand. Ik denk nog, leuk een stukje strand. Vooraf heb ik het parcours niet kunnen bekijken, maar dit stukje bleek een stuk van wel 9 of 10 kilometer. De ondergrond is zacht en niet slecht voor mijn heup. Wel is het wat zwaarder lopen. Aan het einde van dit strandstuk merk ik dat mijn conditie niet optimaal is. Ik haal Kees-Jan de Leeuw vlak voor het einde van het strand nog in, net voor de 17 kilometer.Mijn kuiten staan op springen en ik besluit vanaf de 18e kilometer om stukjes te wandelen om mijn kuiten wat te ontspannen.Kees-Jan de Leeuw komt me weer voorbij en ik heb hem niet meer teruggezien. Mijn eindtijd is volgens de uitslag 1.51.40 , al is die niet precies na te gaan. Ik stapte in aan de staart van de groep. Ik denk dat mijn tijd net onder de 1.50 zou komen te liggen, al denk ik dat die 2,5 kilometer minder snel zouden gaan dan in het begin, gezien de laatste 3 kilometer. Kees-Jan liep 1.50.15 en in de uitslag kom ik ineens ook de naam van de supersnelle veteraan Piet Wuijster tegen in een fantastische eindtijd van 1.31.05 op een knappe 86e positie van de 634.Aangezien Runners meldt dat deze loop bij de 10 zwaarste halve marathons van ons land behoort, is dat zeker een hele goede prestatie.Piet liep zo snel, dat ik hem niet heb gezien.Afgezien van de tijd was het een leuke loop en ging het goed. De pijn in de heup is niet erger dan anders en de pijn van de blaren was ook uit te houden. Alleen mijn knie speelt wat op, maar dat zal wel verdwijnen.De arts had het nog over niet te lange afstanden, maar ik kon het toch niet laten. Eerst die conditie weer op peil brengen.
Monster
Na de training afgelopen woensdag had ik blaren op beide kleine teentjes door schoenen die te smal waren. Ook heb ik nog steeds last van mijn heup, maar daar komt nu verandering in.Afgelopen donderdag ben ik bij het Sport Medisch Adviescentrum geweest en ben ik helemaal nagekeken.Daar kwam uit dat er een bilspier naar de aanhechting bij mijn linker heup vastzit en daardoor gaat irriteren. Die spier moet met bepaalde oefeningen juist geactiveerd worden. Ook gewoon hardlopen is niet verkeerd al werd me aangeraden niet te lang te lopen.Ik heb met de monteur Gert-Jan afgesproken dat hij op deze zaterdag komt werken 's-middags en dat ik ga lopen. Ik kijk eens in de loopagenda en zie een loop staan in Monster, de Jan Olsthoorn Halve Marathon. Dat lijkt me wat ver in dit stadium, maar er is ook een 11,3 kilometer.Ik ben nog bezig met klanten en kan net tegen 13.00 uur vertrekken. De start is om 14.00 uur.Tot Gouda gaat alles voorspoedig. Wel staat er een lange file aan de andere kant langs de Hollandse IJssel tot aan de rotonde bij Waddinxveen. Op de A12 richting Rotterdam gaat het mis. File ! Er is een ongeluk gebeurd. Een Citroën BX is achter op een Fiat Punto geknald. Daar gaat mijn tijd. Ik loop enorme vertraging op en zie al dat ik het niet ga redden.Ik kom om 14.05 aan op een parkeerplaats, maar moet dan nog een kleine kilometer lopen naar de sporthal om me in te schrijven. Gelukkig helpen ze daar allemaal mee en ik ren de sporthal uit om 14.16Tot mijn verbazing komen alle lopers langs. Het is de achterhoede van de grote groep. Die hebben er al ongeveer 2,5 kilometer op zitten. Een halve marathon is nog erg ver, dus ik besluit om niet eerst naar de start te lopen om die 2,5 kilometer te lopen. Het zou zeker zwaar genoeg zijn.Na een paar kilometer buigen we ineens naar links en worden we overvallen door een hagelbui. We hebben de wind pal tegen en het doet toch wel pijn in mijn gezicht. Gelukkig duurt de bui maar even en we komen op het strand. Ik denk nog, leuk een stukje strand. Vooraf heb ik het parcours niet kunnen bekijken, maar dit stukje bleek een stuk van wel 9 of 10 kilometer. De ondergrond is zacht en niet slecht voor mijn heup. Wel is het wat zwaarder lopen. Aan het einde van dit strandstuk merk ik dat mijn conditie niet optimaal is. Ik haal Kees-Jan de Leeuw vlak voor het einde van het strand nog in, net voor de 17 kilometer.Mijn kuiten staan op springen en ik besluit vanaf de 18e kilometer om stukjes te wandelen om mijn kuiten wat te ontspannen.Kees-Jan de Leeuw komt me weer voorbij en ik heb hem niet meer teruggezien. Mijn eindtijd is volgens de uitslag 1.51.40 , al is die niet precies na te gaan. Ik stapte in aan de staart van de groep. Ik denk dat mijn tijd net onder de 1.50 zou komen te liggen, al denk ik dat die 2,5 kilometer minder snel zouden gaan dan in het begin, gezien de laatste 3 kilometer. Kees-Jan liep 1.50.15 en in de uitslag kom ik ineens ook de naam van de supersnelle veteraan Piet Wuijster tegen in een fantastische eindtijd van 1.31.05 op een knappe 86e positie van de 634.Aangezien Runners meldt dat deze loop bij de 10 zwaarste halve marathons van ons land behoort, is dat zeker een hele goede prestatie.Piet liep zo snel, dat ik hem niet heb gezien.Afgezien van de tijd was het een leuke loop en ging het goed. De pijn in de heup is niet erger dan anders en de pijn van de blaren was ook uit te houden. Alleen mijn knie speelt wat op, maar dat zal wel verdwijnen.De arts had het nog over niet te lange afstanden, maar ik kon het toch niet laten. Eerst die conditie weer op peil brengen.
