12-uurs estafette
Wedstrijdverslag
18 juni 2005
Den Haag
Pffffffffffffffffff, wat een hitte.Het is zaterdagochtend 7.00 uur. De wekker loopt af. Ik ben moe, vreselijk moe en ik moet nog gaan lopen. Dat zal wat worden.Vandaag staat de 12-uurs estafette in Den Haag op het programma. Die duurt van 9 uur 's-morgens tot 21.00 uur 's-avonds. Een slijtageslag.Een team heeft 6 lopers, die om beurten een ronde van 1,852 kilometer lopen.Om half 9 kom ik aan op het sportcomplex Laan van Poot in Den Haag. Één van onze lopers heeft alles georganiseerd en ook een tent opgebouwd waar we de dag kunnen vertoeven.Ons team heet Cor Terlouw's Runners Team.Een vreemde naam. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik het inschrijfgeld altijd voor mijn rekening neem.Ik ben de tweede die aankomt en krijg gelijk al een dreun te verwerken. Er hebben zich twee lopers afgemeld. We moeten de hele dag met z'n vieren lopen. Dat is moordend, zeker met de te verwachten hitte.We zullen wel zien hoever we komen.Om 9.00 uur stipt volgt het startschot. Ik ben de eerste loper en begin de ronde in 7.46 Een rustig begin. Vorig jaar liep ik mijn ronden in 7.35 ongeveer.Onze tweede loper is de minste en loopt 10.46De derde loper loopt een tijd van 9.00 en de vierde loper loopt 9.15Na het eerste uur komt de tussenstand en staan we laatste. 12e van de 12.Nu zijn wij diesels en komen langzaam op gang. Ook lopen we met de rem erop, omdat we maar met vier lopers zijn.Het is nog steeds bewolkt, maar wel benauwd.Mijn eerste 10 rondetijden wijken nauwelijks af.7.46, 7.44, 7.45, 7.43, 7.44, 7.47, 7.46, 7.43, 7.45 en als laatste 7.52Er komen al tekenen van verval. Het is inmiddels al bloedheet geworden. De zon staat als een koperen ploert aan de hemel en het zweet gutst van je lichaam. Veel drinken en tussendoor niet in de zon gaan zitten, anders word je zo loom als wat.De rondetijden van de andere lopers zijn wat beter geworden. De tweede loper loopt de ronden iets boven de 10 minuten. De derde loper loopt rond de 8.30 en de vierde loper loopt rond de 8.45Na het tweede uur zijn we nog nummer laatst en is het gat iets groter geworden. Na het derde uur zijn we nog steeds laatste, maar is het nog maar een heel klein gaatje met nummer 11.Na het vierde uur zijn we er voorbij en lopen we ook hard in op nummer 10 en nummer 9.We hebben een masseur bij ons. Die krijgt het nu druk. De eerste spierproblemen dienen zich aan.Ik ben de eerste die op de pijnbank gaat. Mijn bovenbenen staan op springen. Ik had daar al last van voordat ik begon. Op de nieuwe zaak loop ik per dag toch wel 20 keer de trap op en af regelmatig met zware spullen. Ook de training van afgelopen woensdag zat nog in mijn benen en ook het parcors is verre van vlak. Er zit een rotheuveltje in die je uiteindelijk ook goed gaat voelen in je bovenbenen.De masseur vertelt me dat hij wel 6 weken nodig heeft om mijn benen weer soepel te krijgen. Het is één en al knoop. Diverse knopen op elkaar. Hij vertelt me dat ik eigenlijk helemaal niet moet gaan lopen. Dit gaat een keer fout. Vooral links van mijn knie moet ik uitkijken zegt hij. Als het daar fout gaat ben je voorlopig nog niet klaar.Van de massage krijg ik erge lome benen. Mijn volgende rondetijd gaat dan ook ineens in 8.45Dat is een volle minuut langzamer. Ook de tweede loper stort wat in een gaat weer richting de 11 minuten. Gelukkig blijven de andere twee constant lopen.De hitte is inmiddels ondraaglijk geworden.Nu heb ik een bloedhekel aan het lopen in de zon. Het liefst loop ik met vorst of motregen. Mijn lichaam kan er helemaal niet tegen.Mijn lichaam is op. De afgelopen nacht geslapen van half drie tot 7 uur. Dat is ook niet bepaald een lekkere nachtrust voor zo'n inspanning. De T-shirts moest ik nog bedrukken. Eerst het ontwerp downloaden, daarna uitprinten en opstrijken.Ik krijg de rondetijden niet meer op het oude niveau. Ze schommelen tussen de 8.30 en de 8.45Al onze lopers krijgen nu problemen door het gebrek aan rust, wat je met 6 lopers wel hebt. Ook de hitte heeft hier zijn rol in.Plaats 9 en 10 is niet meer haalbaar. Die storten ook in, maar het gaat niet zo erg als bij ons het geval is. Gelukkig heeft het team dat op de 12e plaats staat ook problemen. Daar is één loper uitgevallen en moeten ze met 5 lopers verder. We blijven ze voor, al lopen ze wel iets in.Mijn laatste drie ronden zijn een ramp. Ronde 18 gaat in 9.05Er knapt iets en ik kan geen kracht meer op mijn benen overbrengen. Ik heb inmiddels een flinke bloedblaar onder mijn voet, waar ik vreselijk last van heb. Iedere bocht gaat gepaard met een flinke pijnscheut, maar we gaan door. De tweede loper loopt inmiddels 12.27 over de ronde en laat soms zijn beurt schieten, waardoor we soms met 3 lopers lopen. Rust is er nu helemaal niet meer bij. Ronde 19 gaat in 10.01De tweede loper loopt nog een rondje in 16.30 Hij heeft hele stukken gewandeld en besluit er helemaal mee te stoppen. We zijn nog met drie lopers over. De anderen blijven nog redelijk constant lopen rond de 9 minuten. Dat is nog een gelukje.Mijn slotronde gaat in 10.23Een drama. Wat een tijd. Ik kom bijna niet meer vooruit. Alles doet zeer. Ik kan mijn ogen nauwelijks openhouden. Mijn lichaam is verbrand. De blaar is groter geworden en ik ben zo misselijk als een hond, maar het is volbracht. We zijn nummer 12 nog net voorgebleven. Ongelooflijk.Wat een dag. Met vier lopers dit evenement lopen doe ik dus nooit meer.Na afloop kan ik niets meer eten of drinken. Mijn lichaam wil niet meer en moet eerst tot rust komen.Na de prijsuitreiking moet ik eerst nog één van de lopers terugbrengen in Naaldwijk en kan dan eindelijk naar huis. Even over 12 uur kom ik thuis en plof op de bank.De misselijkheid is over en ik kan wat eten. Ik barst van de honger. Ik eet niet te veel, want ik wil eigenlijk alleen maar slapen. Om half twee plof ik in mijn bed. Ik ga eens lekker uitslapen.Om 7 uur gaat wordt er aan mijn arm getrokken. Mijn zoontje Richard maakt me wakker en feliciteert me met vaderdag.Dat had best wel wat later mogen zijn.Mijn lichaam voelt gekraakt en doodmoe aan.Ik ga deze zondag helemaal niets doen.Wat een belevenis zeg.Ik vrees dat het aanstaande dinsdag niets zal worden. We zullen zien hoe het herstel vlot.
Den Haag
Pffffffffffffffffff, wat een hitte.Het is zaterdagochtend 7.00 uur. De wekker loopt af. Ik ben moe, vreselijk moe en ik moet nog gaan lopen. Dat zal wat worden.Vandaag staat de 12-uurs estafette in Den Haag op het programma. Die duurt van 9 uur 's-morgens tot 21.00 uur 's-avonds. Een slijtageslag.Een team heeft 6 lopers, die om beurten een ronde van 1,852 kilometer lopen.Om half 9 kom ik aan op het sportcomplex Laan van Poot in Den Haag. Één van onze lopers heeft alles georganiseerd en ook een tent opgebouwd waar we de dag kunnen vertoeven.Ons team heet Cor Terlouw's Runners Team.Een vreemde naam. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik het inschrijfgeld altijd voor mijn rekening neem.Ik ben de tweede die aankomt en krijg gelijk al een dreun te verwerken. Er hebben zich twee lopers afgemeld. We moeten de hele dag met z'n vieren lopen. Dat is moordend, zeker met de te verwachten hitte.We zullen wel zien hoever we komen.Om 9.00 uur stipt volgt het startschot. Ik ben de eerste loper en begin de ronde in 7.46 Een rustig begin. Vorig jaar liep ik mijn ronden in 7.35 ongeveer.Onze tweede loper is de minste en loopt 10.46De derde loper loopt een tijd van 9.00 en de vierde loper loopt 9.15Na het eerste uur komt de tussenstand en staan we laatste. 12e van de 12.Nu zijn wij diesels en komen langzaam op gang. Ook lopen we met de rem erop, omdat we maar met vier lopers zijn.Het is nog steeds bewolkt, maar wel benauwd.Mijn eerste 10 rondetijden wijken nauwelijks af.7.46, 7.44, 7.45, 7.43, 7.44, 7.47, 7.46, 7.43, 7.45 en als laatste 7.52Er komen al tekenen van verval. Het is inmiddels al bloedheet geworden. De zon staat als een koperen ploert aan de hemel en het zweet gutst van je lichaam. Veel drinken en tussendoor niet in de zon gaan zitten, anders word je zo loom als wat.De rondetijden van de andere lopers zijn wat beter geworden. De tweede loper loopt de ronden iets boven de 10 minuten. De derde loper loopt rond de 8.30 en de vierde loper loopt rond de 8.45Na het tweede uur zijn we nog nummer laatst en is het gat iets groter geworden. Na het derde uur zijn we nog steeds laatste, maar is het nog maar een heel klein gaatje met nummer 11.Na het vierde uur zijn we er voorbij en lopen we ook hard in op nummer 10 en nummer 9.We hebben een masseur bij ons. Die krijgt het nu druk. De eerste spierproblemen dienen zich aan.Ik ben de eerste die op de pijnbank gaat. Mijn bovenbenen staan op springen. Ik had daar al last van voordat ik begon. Op de nieuwe zaak loop ik per dag toch wel 20 keer de trap op en af regelmatig met zware spullen. Ook de training van afgelopen woensdag zat nog in mijn benen en ook het parcors is verre van vlak. Er zit een rotheuveltje in die je uiteindelijk ook goed gaat voelen in je bovenbenen.De masseur vertelt me dat hij wel 6 weken nodig heeft om mijn benen weer soepel te krijgen. Het is één en al knoop. Diverse knopen op elkaar. Hij vertelt me dat ik eigenlijk helemaal niet moet gaan lopen. Dit gaat een keer fout. Vooral links van mijn knie moet ik uitkijken zegt hij. Als het daar fout gaat ben je voorlopig nog niet klaar.Van de massage krijg ik erge lome benen. Mijn volgende rondetijd gaat dan ook ineens in 8.45Dat is een volle minuut langzamer. Ook de tweede loper stort wat in een gaat weer richting de 11 minuten. Gelukkig blijven de andere twee constant lopen.De hitte is inmiddels ondraaglijk geworden.Nu heb ik een bloedhekel aan het lopen in de zon. Het liefst loop ik met vorst of motregen. Mijn lichaam kan er helemaal niet tegen.Mijn lichaam is op. De afgelopen nacht geslapen van half drie tot 7 uur. Dat is ook niet bepaald een lekkere nachtrust voor zo'n inspanning. De T-shirts moest ik nog bedrukken. Eerst het ontwerp downloaden, daarna uitprinten en opstrijken.Ik krijg de rondetijden niet meer op het oude niveau. Ze schommelen tussen de 8.30 en de 8.45Al onze lopers krijgen nu problemen door het gebrek aan rust, wat je met 6 lopers wel hebt. Ook de hitte heeft hier zijn rol in.Plaats 9 en 10 is niet meer haalbaar. Die storten ook in, maar het gaat niet zo erg als bij ons het geval is. Gelukkig heeft het team dat op de 12e plaats staat ook problemen. Daar is één loper uitgevallen en moeten ze met 5 lopers verder. We blijven ze voor, al lopen ze wel iets in.Mijn laatste drie ronden zijn een ramp. Ronde 18 gaat in 9.05Er knapt iets en ik kan geen kracht meer op mijn benen overbrengen. Ik heb inmiddels een flinke bloedblaar onder mijn voet, waar ik vreselijk last van heb. Iedere bocht gaat gepaard met een flinke pijnscheut, maar we gaan door. De tweede loper loopt inmiddels 12.27 over de ronde en laat soms zijn beurt schieten, waardoor we soms met 3 lopers lopen. Rust is er nu helemaal niet meer bij. Ronde 19 gaat in 10.01De tweede loper loopt nog een rondje in 16.30 Hij heeft hele stukken gewandeld en besluit er helemaal mee te stoppen. We zijn nog met drie lopers over. De anderen blijven nog redelijk constant lopen rond de 9 minuten. Dat is nog een gelukje.Mijn slotronde gaat in 10.23Een drama. Wat een tijd. Ik kom bijna niet meer vooruit. Alles doet zeer. Ik kan mijn ogen nauwelijks openhouden. Mijn lichaam is verbrand. De blaar is groter geworden en ik ben zo misselijk als een hond, maar het is volbracht. We zijn nummer 12 nog net voorgebleven. Ongelooflijk.Wat een dag. Met vier lopers dit evenement lopen doe ik dus nooit meer.Na afloop kan ik niets meer eten of drinken. Mijn lichaam wil niet meer en moet eerst tot rust komen.Na de prijsuitreiking moet ik eerst nog één van de lopers terugbrengen in Naaldwijk en kan dan eindelijk naar huis. Even over 12 uur kom ik thuis en plof op de bank.De misselijkheid is over en ik kan wat eten. Ik barst van de honger. Ik eet niet te veel, want ik wil eigenlijk alleen maar slapen. Om half twee plof ik in mijn bed. Ik ga eens lekker uitslapen.Om 7 uur gaat wordt er aan mijn arm getrokken. Mijn zoontje Richard maakt me wakker en feliciteert me met vaderdag.Dat had best wel wat later mogen zijn.Mijn lichaam voelt gekraakt en doodmoe aan.Ik ga deze zondag helemaal niets doen.Wat een belevenis zeg.Ik vrees dat het aanstaande dinsdag niets zal worden. We zullen zien hoe het herstel vlot.
