Dotterbloemloop (1)
Wedstrijdverslag
13 november 2005
Zoetermeer
Hier is dan eindelijk weer een verslag van uw rennende reporter uit BAB-city.Al de hele week zenuwachtig geweest over mijn eerste echte wedstrijd sinds mijn nieuwe trainingsaanpak. Vrijdag nog 15 x 200 gedaan, dus niet helemaal uitgerust op de zondag, maar ja.Zondag 13 november 2005. Wim van Beuzekom komt me ophalen rond 10.30 uur en zal vandaag fungeren als "Super"haas. Wim loopt vandaag een rustige "10".Bij Gouda blijkt de A12 te zijn afgesloten tot Zoetermeer en we rijden het stuk parallel langs de snelweg, waardoor we veel tijd verspelen. Ook moeten we een stukje lopen vanwege de grote drukte van de Dotterbloemloop. We zijn echter toch nog redelijk op tijd.Het is herlijk loopweer en de omstandigheden zijn dus goed voor een mooie tijd.Ik stel mijn GPS horloge in op 10 kilometer en een richttijd van 43 minuten. Nu heb ik zo'n tijd al 10 jaar niet meer gelopen, maar ik ben nu in training en stel 43 minuten in op mijn horloge.We gaan direct vlot van start en Wim begint al te remmen. We gaan te snel. Ik kijk op mijn horloge en zie dat hij gelijk heeft. We nemen wat gas terug en lopen een lekker tempo.Tijdens de race vraagt Wim zich af of we wel goed lopen. Volgens hem hadden we af moeten slaan. We doen waarschijnlijk mee aan de 15 kilometer dachten we toen. De moed zonk me in de schoenen. Vijftien kilometer in dit tempo zit er echt nog niet in. Gelukkig kwam er ineens een bord met 10 linksaf en konden we ons tempo vast houden. Wim moest me herhaalderlijk wijzen op mijn hoog opgeheven armen wat me veel kracht kost en waar Klaas ook al wat van had gezegd. Je verspilt veel kracht. Je moet soepeler lopen. Nu zal dat nog vaak genoeg voorkomen, maar ik probeer er op te letten.Vanaf de 7 kilometer krijgen we een stukje wind tegen. Het beste is er bij mij al af en Wim gaat voor me lopen. Hij stimuleert me om aan te haken en niet te verslappen. De kilometertijden gaan een heel klein beetje omhoog, maar niet zo erg dat de tijd tegen gaat vallen. De 9e kilometer gaat eigenlijk net zo. Ik kan nog iets versnellen en we krijgen twee lopers in het vizier. Wim hoopt dat ik de kracht nog heb om deze twee lopers in te halen, maar dat zit er niet meer in.Op 500 meter van de streep zeg ik tegen Wim dat hij moet gaan en zodoende haalde Wim met het grootste gemak de twee lopers nog in. Ik probeer deze laatste 500 meter nog te versnellen, maar veel is het niet. Één van de lopers haal ik nog in, maar dan is het op.De klok blijft steken op 42.52 en het doel is bereikt, al had ik niet veel meer over.Ik voel me niet kapot of zo, maar mijn benen wilden gewoon niet sneller meer.Mijn horloge gaf aan dat we 10 kilometer en 150 meter hadden gelopen. Als dat klopt, dan is mijn eindtijd op de 10 eigenlijk iets onder de 42.30Dat is nog mooier natuurlijk.Ik ga gewoon zo door en hoop in de komende maanden mijn tijd nog diverse malen te verbeteren.Wim heel hartelijk bedankt voor de geweldige steun als "Super haas"Speedy Corzales.
Zoetermeer
Hier is dan eindelijk weer een verslag van uw rennende reporter uit BAB-city.Al de hele week zenuwachtig geweest over mijn eerste echte wedstrijd sinds mijn nieuwe trainingsaanpak. Vrijdag nog 15 x 200 gedaan, dus niet helemaal uitgerust op de zondag, maar ja.Zondag 13 november 2005. Wim van Beuzekom komt me ophalen rond 10.30 uur en zal vandaag fungeren als "Super"haas. Wim loopt vandaag een rustige "10".Bij Gouda blijkt de A12 te zijn afgesloten tot Zoetermeer en we rijden het stuk parallel langs de snelweg, waardoor we veel tijd verspelen. Ook moeten we een stukje lopen vanwege de grote drukte van de Dotterbloemloop. We zijn echter toch nog redelijk op tijd.Het is herlijk loopweer en de omstandigheden zijn dus goed voor een mooie tijd.Ik stel mijn GPS horloge in op 10 kilometer en een richttijd van 43 minuten. Nu heb ik zo'n tijd al 10 jaar niet meer gelopen, maar ik ben nu in training en stel 43 minuten in op mijn horloge.We gaan direct vlot van start en Wim begint al te remmen. We gaan te snel. Ik kijk op mijn horloge en zie dat hij gelijk heeft. We nemen wat gas terug en lopen een lekker tempo.Tijdens de race vraagt Wim zich af of we wel goed lopen. Volgens hem hadden we af moeten slaan. We doen waarschijnlijk mee aan de 15 kilometer dachten we toen. De moed zonk me in de schoenen. Vijftien kilometer in dit tempo zit er echt nog niet in. Gelukkig kwam er ineens een bord met 10 linksaf en konden we ons tempo vast houden. Wim moest me herhaalderlijk wijzen op mijn hoog opgeheven armen wat me veel kracht kost en waar Klaas ook al wat van had gezegd. Je verspilt veel kracht. Je moet soepeler lopen. Nu zal dat nog vaak genoeg voorkomen, maar ik probeer er op te letten.Vanaf de 7 kilometer krijgen we een stukje wind tegen. Het beste is er bij mij al af en Wim gaat voor me lopen. Hij stimuleert me om aan te haken en niet te verslappen. De kilometertijden gaan een heel klein beetje omhoog, maar niet zo erg dat de tijd tegen gaat vallen. De 9e kilometer gaat eigenlijk net zo. Ik kan nog iets versnellen en we krijgen twee lopers in het vizier. Wim hoopt dat ik de kracht nog heb om deze twee lopers in te halen, maar dat zit er niet meer in.Op 500 meter van de streep zeg ik tegen Wim dat hij moet gaan en zodoende haalde Wim met het grootste gemak de twee lopers nog in. Ik probeer deze laatste 500 meter nog te versnellen, maar veel is het niet. Één van de lopers haal ik nog in, maar dan is het op.De klok blijft steken op 42.52 en het doel is bereikt, al had ik niet veel meer over.Ik voel me niet kapot of zo, maar mijn benen wilden gewoon niet sneller meer.Mijn horloge gaf aan dat we 10 kilometer en 150 meter hadden gelopen. Als dat klopt, dan is mijn eindtijd op de 10 eigenlijk iets onder de 42.30Dat is nog mooier natuurlijk.Ik ga gewoon zo door en hoop in de komende maanden mijn tijd nog diverse malen te verbeteren.Wim heel hartelijk bedankt voor de geweldige steun als "Super haas"Speedy Corzales.
