Geld (2)
Wedstrijdverslag
16 april 2005
Heukelum
Geld!? Net 47 jaar geworden en zowaar een vette geldprijs gewonnen!Dat is wat mij overkomen is in Heukelum. Heukelum is een dorpje aan de Linge dat voor de eerste keer de Krakelingenloop organiseerde. Tien kilometer en vijftig meter lang was het parcours. Over het hoe en waarom van die laatste vijftig meter bleek binnen de organisatie ook onduidelijkheid te bestaan. Mij leverde die vijftig meter in ieder geval een derde plaats op. De weersvoorspellingen leken goed, de praktijk viel zwaar tegen. In plaats van af en toe een bui viel er in de Betuwe de hele dag regen met het zwaartepunt in Heukelum. De auto van Piet Wuijster gaf 7 graden aan en het kwam werkelijk met bakken uit de hemel. Bij aankomst leek het dorp dan ook uitgestorven op een stevig wapperend finishdoek na dan. De organisatie had zich in het plaatselijk buurthuis verschanst en deed op tijd de deur open om aan te geven dat Piet en ik ons daar konden inschrijven. Anders zouden we zeker zijn verdwaald in Heukelum…..Jos Verlegh had klaarblijkelijk ook de website van Avantri geraadpleegd, want hij kwam zeiknat de kleedkamer binnen. Hij had ingelopen……!? Drie Avantrianen verschenen zodoende aan de start.Door de regen en de wind was het zo onaangenaam dat ik geen meter heb ingelopen en onder paraplu’s van toeschouwers heb gewacht tot we weg mochten. Al in de eerste kilometer tekende zich het verloop van de wedstrijd af. De latere winnaar Marcel Kijkuit nam meteen de leiding en daarna volgden twee plaatselijke helden en het Avantri drietal. Numero twee zette er stevig de sokken in zodat Jos en ik afspraken om Piet bij nummer drie te brengen want gezien diens grijze baard moest dat wel een 50 plusser zijn. Piet zou dan eerste in zijn klassement worden. Met wind en regen in de rug gingen de eerste 5 km ging in 19.30. Al die plassen maakten van Piet echter een 5-plusser. Hij moest en zou in elke plas stampen. Zou hij dat in zijn jeugd tekort zijn gekomen?De laatste 4 km gingen terug naar Heukelum met wind en regen tegen. Dankzij clubsamenwerking liepen we op de nummers twee en drie langzaam in. Op km 8 wist ik die twee te bereiken, Jos en Piet zaten daar een paar seconden achter. Die laatste twee kilometer werden wat mij betreft echt een wedstrijd. Qua tactiek dan. Iets wat ik nog nooit eerder had ervaren. Het erepodium lag in het bereik. Het werd stuivertje wisselen. De plaatselijke favoriet, met weinig loopervaring (hoe kan het! Hij loopt 4 keer per jaar), troefde ons echter af. Een versnelling in de laatste kilometer leverde hem zeker 30 meter op. De grijze baard was taaier dan ik verwachtte en ik moest hem laten gaan. Tot die laatste vijftig meter dus. Twintig meter voor de finish was mijn eindsprint voldoende om met drie meter voorsprong derde te worden!! De Armen in de Lucht dus. Om even op het geld terug te komen; mijn eindsprint was niet nodig geweest. Er waren klassementen voor Sen 40+, 50+ zodat Piet, Jos en ik allen een enveloppe met inhoud in de wacht sleepten. Zo zie je maar weer waar zo’n regenachtige zaterdagmiddag toe kan leiden. Robert Hoek
Heukelum
Geld!? Net 47 jaar geworden en zowaar een vette geldprijs gewonnen!Dat is wat mij overkomen is in Heukelum. Heukelum is een dorpje aan de Linge dat voor de eerste keer de Krakelingenloop organiseerde. Tien kilometer en vijftig meter lang was het parcours. Over het hoe en waarom van die laatste vijftig meter bleek binnen de organisatie ook onduidelijkheid te bestaan. Mij leverde die vijftig meter in ieder geval een derde plaats op. De weersvoorspellingen leken goed, de praktijk viel zwaar tegen. In plaats van af en toe een bui viel er in de Betuwe de hele dag regen met het zwaartepunt in Heukelum. De auto van Piet Wuijster gaf 7 graden aan en het kwam werkelijk met bakken uit de hemel. Bij aankomst leek het dorp dan ook uitgestorven op een stevig wapperend finishdoek na dan. De organisatie had zich in het plaatselijk buurthuis verschanst en deed op tijd de deur open om aan te geven dat Piet en ik ons daar konden inschrijven. Anders zouden we zeker zijn verdwaald in Heukelum…..Jos Verlegh had klaarblijkelijk ook de website van Avantri geraadpleegd, want hij kwam zeiknat de kleedkamer binnen. Hij had ingelopen……!? Drie Avantrianen verschenen zodoende aan de start.Door de regen en de wind was het zo onaangenaam dat ik geen meter heb ingelopen en onder paraplu’s van toeschouwers heb gewacht tot we weg mochten. Al in de eerste kilometer tekende zich het verloop van de wedstrijd af. De latere winnaar Marcel Kijkuit nam meteen de leiding en daarna volgden twee plaatselijke helden en het Avantri drietal. Numero twee zette er stevig de sokken in zodat Jos en ik afspraken om Piet bij nummer drie te brengen want gezien diens grijze baard moest dat wel een 50 plusser zijn. Piet zou dan eerste in zijn klassement worden. Met wind en regen in de rug gingen de eerste 5 km ging in 19.30. Al die plassen maakten van Piet echter een 5-plusser. Hij moest en zou in elke plas stampen. Zou hij dat in zijn jeugd tekort zijn gekomen?De laatste 4 km gingen terug naar Heukelum met wind en regen tegen. Dankzij clubsamenwerking liepen we op de nummers twee en drie langzaam in. Op km 8 wist ik die twee te bereiken, Jos en Piet zaten daar een paar seconden achter. Die laatste twee kilometer werden wat mij betreft echt een wedstrijd. Qua tactiek dan. Iets wat ik nog nooit eerder had ervaren. Het erepodium lag in het bereik. Het werd stuivertje wisselen. De plaatselijke favoriet, met weinig loopervaring (hoe kan het! Hij loopt 4 keer per jaar), troefde ons echter af. Een versnelling in de laatste kilometer leverde hem zeker 30 meter op. De grijze baard was taaier dan ik verwachtte en ik moest hem laten gaan. Tot die laatste vijftig meter dus. Twintig meter voor de finish was mijn eindsprint voldoende om met drie meter voorsprong derde te worden!! De Armen in de Lucht dus. Om even op het geld terug te komen; mijn eindsprint was niet nodig geweest. Er waren klassementen voor Sen 40+, 50+ zodat Piet, Jos en ik allen een enveloppe met inhoud in de wacht sleepten. Zo zie je maar weer waar zo’n regenachtige zaterdagmiddag toe kan leiden. Robert Hoek
