Marathon
Wedstrijdverslag
10 april 2005
Rotterdam
Het is vrijdag 8 april. Ik heb een vrije dag. Ik ga mijn startnummer halen voor de marathon van Rotterdam.Gisteren was een drukke dag en ik voel me uitgeput. Dat moet niet gekker worden als ik moet lopen.Gezien de drukte op de zaak kan ik niet eerder weg dan 10.30 uur.Op de marathonbeurs haal ik mijn startnummer op, nummer 2678 en koop ook nog wat goedkope loopsetjes. Ook een functionele fleecetrui voor 10 Euro kan ik niet laten liggen. De rest van de dag Rotterdam onveilig gemaakt.Zaterdag 9 april. Na een onrustige nacht doodmoe opgestaan. Dat wordt niets met die marathon. Ik ben doodop.Na een drukke dag op de zaak na het marathonjournaal op SBS6 direct gaan slapen.Zondag 10 april. De wekker staat op 8.00, maar ik ben al vanaf 7.00 uur wakker. Ik voel me gelukkig wel wat beter, maar het is niet optimaal.Met z'n vieren (een man van een straat verderop, zijn vrouw en een vriendin en mijn persoontje) gaan we naar Capelsebrug bij het metrostation, maar we notabene superloper Nico Bloemendal en zijn vrouw Wilma tegenkomen. In de metro wordt er driftig gekletst over doelstellingen. Nico gaat voor een tijd onder de 3.30 en zelf heb ik hoop op 4.00 uur, omdat het toch wel mijn loopweertje is.Nico heb ik niet meer gezien. Die zal wel wat meer naar voren staan, want zelf stond ik naast de fontein aan het einde van de Coolsingel. Na het kanonsschot van Ivo Opstelten duurt het nog ruim 8 minuten voordat ik van start kan, maar dat maakt me niet uit. Met de championchip heb je toch je eigen nettotijd.Ik besluit om zo lang mogelijk een schema van 5 minuten vlak te lopen, wat me wonderwel lukt. De 5 gaat in 24.43 , de 10 in 49.23, de 15 in 1.14.19 en de halve marathon in 1.45.03Bij het 20 kilometerpunt staat Jos Koeleman, die me nog aanmoedigt en me vereeuwigt op een foto.Bij de Erasmusbrug staat mijn vrouw klaar met een banaan. Dit is voorbij het 23 kilometerpunt. Ik wandel al etend rustig de brug op tot het 24 kilometerpunt en ga verder in hetzelfde tempo. Naarmate ik voorbij de 27 kom zakt mijn tempo. Bij de 27 staat Wilma, de vrouw van Nico me aan te moedigen en vertelt dat Nico fantastisch gaat, maar wel last van zijn kuit heeft.Even verder staan Piet van Wijngaarden en Marry met haar broer en zus me aan te moedigen. Het gaat nog steeds goed. Even voorbij de 28 is het gebeurd met de voorspoed en moet ik af en toe wandelen, omdat mijn kuiten op springen staan. Normaal gebeurt me dit bij de 25 al of zelfs eerder. Het gaat eigenlijk nog steeds wel goed, zelfs een stuk beter dan vorig jaar in Rotterdam, toen ik 4 uur 7 liep.Mijn dorpsgenoot liep eerst voor me, maar die had ik ingehaald voor de 25 en daarna niet meer gezien.Bij de 33 zie ik Johan Gelderblom nog lopen. Die gaat nog erg goed en lijkt in de buurt van de 3.30 te gaan komen.Tussen dse 37 en 38 staat Klaas langs de kant om foto's te maken.In het voorbijgaan schreeuwt hij nog dat Nico op een schema loopt van 3.10 Onvoorstelbaar !Het blijft eigenlijk goed gaan en ik kom weer langs Piet en Marry, die me wederom flink aanmoedigen. Piet loopt zelfs een eindje mee om me onder de 4 uur te schreeuwen.Uiteindelijk is me dat nog ruim gelukt ook. De brutotijd is weliswaar ruim 4 uur, maar mijn nettotijd is 3.53.56Ongelooflijk dat me dat is gelukt als je weet wat er dit jaar allemaal is misgegaan met mijn heup, mijn knie, longontsteking. Ik ben er vreselijk blij mee en heb zelfs amper last van mijn benen. Ik kon zelfs nog snel de trap op en af.Of ik kom trainen hangt af van mijn herstel.Mijn 18e Rotterdam marathon en mijn 62e in totaal zit er weer op.Nico is een absolute topper met zijn tijd van 3.09.36 en mag volgend jaar zelfs in een sneller startvak gaan staan. De tijden van Piet Wuijster komen in zicht. Wie weet duikt Nico nog wel eens onder de 3 uur.Alle Avantrianen bedankt voor hun steun.
Rotterdam
Het is vrijdag 8 april. Ik heb een vrije dag. Ik ga mijn startnummer halen voor de marathon van Rotterdam.Gisteren was een drukke dag en ik voel me uitgeput. Dat moet niet gekker worden als ik moet lopen.Gezien de drukte op de zaak kan ik niet eerder weg dan 10.30 uur.Op de marathonbeurs haal ik mijn startnummer op, nummer 2678 en koop ook nog wat goedkope loopsetjes. Ook een functionele fleecetrui voor 10 Euro kan ik niet laten liggen. De rest van de dag Rotterdam onveilig gemaakt.Zaterdag 9 april. Na een onrustige nacht doodmoe opgestaan. Dat wordt niets met die marathon. Ik ben doodop.Na een drukke dag op de zaak na het marathonjournaal op SBS6 direct gaan slapen.Zondag 10 april. De wekker staat op 8.00, maar ik ben al vanaf 7.00 uur wakker. Ik voel me gelukkig wel wat beter, maar het is niet optimaal.Met z'n vieren (een man van een straat verderop, zijn vrouw en een vriendin en mijn persoontje) gaan we naar Capelsebrug bij het metrostation, maar we notabene superloper Nico Bloemendal en zijn vrouw Wilma tegenkomen. In de metro wordt er driftig gekletst over doelstellingen. Nico gaat voor een tijd onder de 3.30 en zelf heb ik hoop op 4.00 uur, omdat het toch wel mijn loopweertje is.Nico heb ik niet meer gezien. Die zal wel wat meer naar voren staan, want zelf stond ik naast de fontein aan het einde van de Coolsingel. Na het kanonsschot van Ivo Opstelten duurt het nog ruim 8 minuten voordat ik van start kan, maar dat maakt me niet uit. Met de championchip heb je toch je eigen nettotijd.Ik besluit om zo lang mogelijk een schema van 5 minuten vlak te lopen, wat me wonderwel lukt. De 5 gaat in 24.43 , de 10 in 49.23, de 15 in 1.14.19 en de halve marathon in 1.45.03Bij het 20 kilometerpunt staat Jos Koeleman, die me nog aanmoedigt en me vereeuwigt op een foto.Bij de Erasmusbrug staat mijn vrouw klaar met een banaan. Dit is voorbij het 23 kilometerpunt. Ik wandel al etend rustig de brug op tot het 24 kilometerpunt en ga verder in hetzelfde tempo. Naarmate ik voorbij de 27 kom zakt mijn tempo. Bij de 27 staat Wilma, de vrouw van Nico me aan te moedigen en vertelt dat Nico fantastisch gaat, maar wel last van zijn kuit heeft.Even verder staan Piet van Wijngaarden en Marry met haar broer en zus me aan te moedigen. Het gaat nog steeds goed. Even voorbij de 28 is het gebeurd met de voorspoed en moet ik af en toe wandelen, omdat mijn kuiten op springen staan. Normaal gebeurt me dit bij de 25 al of zelfs eerder. Het gaat eigenlijk nog steeds wel goed, zelfs een stuk beter dan vorig jaar in Rotterdam, toen ik 4 uur 7 liep.Mijn dorpsgenoot liep eerst voor me, maar die had ik ingehaald voor de 25 en daarna niet meer gezien.Bij de 33 zie ik Johan Gelderblom nog lopen. Die gaat nog erg goed en lijkt in de buurt van de 3.30 te gaan komen.Tussen dse 37 en 38 staat Klaas langs de kant om foto's te maken.In het voorbijgaan schreeuwt hij nog dat Nico op een schema loopt van 3.10 Onvoorstelbaar !Het blijft eigenlijk goed gaan en ik kom weer langs Piet en Marry, die me wederom flink aanmoedigen. Piet loopt zelfs een eindje mee om me onder de 4 uur te schreeuwen.Uiteindelijk is me dat nog ruim gelukt ook. De brutotijd is weliswaar ruim 4 uur, maar mijn nettotijd is 3.53.56Ongelooflijk dat me dat is gelukt als je weet wat er dit jaar allemaal is misgegaan met mijn heup, mijn knie, longontsteking. Ik ben er vreselijk blij mee en heb zelfs amper last van mijn benen. Ik kon zelfs nog snel de trap op en af.Of ik kom trainen hangt af van mijn herstel.Mijn 18e Rotterdam marathon en mijn 62e in totaal zit er weer op.Nico is een absolute topper met zijn tijd van 3.09.36 en mag volgend jaar zelfs in een sneller startvak gaan staan. De tijden van Piet Wuijster komen in zicht. Wie weet duikt Nico nog wel eens onder de 3 uur.Alle Avantrianen bedankt voor hun steun.
