Meerkamp Avantri (2)
Wedstrijdverslag
03 juli 2005
Schoonhoven
Het is 29 juni 2005.Het is benauwd weer. Ik besluit toch te gaan trainen, ondanks dat ik plannen heb om dit weekend een marathon te gaan lopen in België. De zogenaamde Guldensporenmarathon die gaat van Kuurne naar Brugge.Dit is een laatste test.Het gaat moeizaam, mede door het benauwde weer. Ik twijfel nog behoorlijk.Robert Hoek benadert me met de vraag of ik aanstaande zondag mee wil doen met de meerkamp.Meerkamp? vraag ik hem, wat houdt dat in?Je moet 5 onderdelen van de atletiek doen op 1 dag, te weten verspringen, speerwerpen, 200 meter, discuswerpen en de 1500 meter.Ik vertel hem dat ik dat allemaal nooit heb gedaan en dat ik ooit 1 keer de 1500 meter heb gelopen.Robert vertelde daarop dat hij buiten de 1500 meter de andere onderdelen ook nog nooit heeft gedaan.Ik zie het allemaal niet zo zitten en denk dat ik toch die marathon misschien ga lopen.Op zaterdag 2 juli kijk ik aan het einde van de middag bij de weersverwachting in België in de buurt van Brugge en zie tot mijn grote schrik dat ze daar 28 graden opgeven.Ik heb een hekel aan zon en warmte met het lopen en besluit dus zeker niet die marathon te gaan lopen.Ik bedacht wat Robert me afgelopen woensdag had verteld en besluit me bij Simone aan te melden voor de meerkamp, hoe apart me dit ook voorkomt.Zondagmorgen 3 juli kom ik op de baan rond 11.15 en zie daar Robert Hoek en Wim van Beuzekom al rondlopen.Helaas zijn dit de enige deelnemers van onze loopgroep (waar was de rest).We worden ingedeeld in de veteranenklasse (masters)We starten met het verspringen.Drie sprongen worden er gemaakt en van die drie sprongen spring ik 2x 4 meter 42, wat gezien de sprongen van de andere deelnemers erg goed was te noemen. Wim kwam uit op 4.20 en Robert haalde zelfs de 4 meter niet en bleef steken op 3.98 meter.Een mooie tweede plaats dacht ik behaald te hebben, ware het niet dat de drie andere deelnemers al wat ouder waren en flink compensatie kregen voor hun leeftijd.We hadden echt te maken met leeftijdsdiscriminatie. Robert viel ook net in een andere leeftijdscategorie en kwam zodoende zelfs nog boven Wim na het verspringen.Het tweede onderdeel was toch veel erger. Robert had van ons duidelijk de beste worp, maar bleek tegen de afspraken in toch stiekem te hebben geoefend.Robert gooide sterk, terwijl Wim en ik bleven steken op respectievelijk ruim 17 en ruim 18 meter. De andere heren werden weer flink gecompenseerd en kregen ook nog een lichtere speer, zodat hun worp niet met onze worp viel te vergelijken.Speerwerpen lijkt gemakkelijk, maar blijkt zelfs heel moeilijk. Het was een hele kunst om een geldige worp te krijgen, omdat de speer iedere keer met de achterkant het gras als eerste raakte. Er werd zelfs geopperd om mij met de achterkant vooruit te laten gooien, misschien dat de punt dan wel eerst beneden zou komen.Omdat er weinig deelnemers zijn in onze klasse, moeten we best wel een tijdje wachten. Ik krijg er lome benen van en zelfs slaap. Dat zal wat worden in het vervolg denk ik dan.Ruim een uur later staat het derde onderdeel op het programma, de 200 meter.Voor het eerst starten uit de startblokken. Robert durft dat niet aan en Wim is zelfs uitgerust met spikes.Na het startschot is Wim op zijn spikes veruit het snelste weg en pakt een aantal meters. Robert en ik moeten eerst zonder die spikes nog op gang komen, maar we lopem snel in. Bij het uitkomen van de bocht passeer ik Wim en voel mijn lome benen verzwakken. Ik hoor Robert ook naderen. De finish komt in zicht en Wim kruipt langs me heen en bouwt een kleine voorsprong op. Robert nadert me ook steeds meer, maar de streep is daar. Wim wint met een halve seconde voorsprong op mij en 0,7 seconde op Robert. Met al mijn kracht probeerde ik Wim nog bij te benen, maar het was helemaal op. Alle kracht was uit mijn lome benen en ik verloor de macht erover. De benen klapten dubbel en ik viel over de finishlijn, waarbij ik mijn rechter elleboog, knie en mijn hand openhaalde.Meteen werden de EHBO kisten tevoorschijn getoverd. Ik heb alles met water grondig schoongemaakt en zat er nadien een beetje lam bij. Vooral de knie wilde niet zo heel best meer.Het vierde onderdeel was het discuswerpen. Ook hier weer de leeftijdsverschillen en dus andere waarden.Wij moesten gooien met een discus van 2 kilo, de ouderen met een discus van 1 kilo.Robert gooide ruim 18 meter, terwijl Wim en ik bleven steken op ruim 16 meter. De ouderen gooiden afstanden van in de 30 meter. Dat was geen vergelijk.Met nog 1 onderdeel te gaan staat Robert vierde, zelf sta ik vijfde en Wim staat zesde.Het laatste onderdeel is de 1500 meter. Dat is niet mijn favoriete onderdeel. Het is te lang voor een sprint en te kort voor mij als afstandsloper. Gezien de blessure aan mijn knie besluit ik het daarom maar eens rustig aan te doen. Normaal zit er een tijd in tussen de 5.30 en 5.40 , maar ik loop 6.00 en ben helemaal niet moe.De strijd om de eerste plaats op dit onderdeel gaat tussen Robert en Wim.Robert gaat er als een speer vandoor en Wim heeft de grootste moeite om aan te haken. Uiteindelijk is het gat geslagen en Wim moet Robert laten gaan. Ongeveer anderhalve ronde voor de finish zie ik Wim weer wat inlopen op Robert. Robert kan niet meer versnellen en fungeert als een rode lap voor "stier" Wim.Wim pakt Robert net voor de finishlijn en beslist zo de wedstrijd in zijn voordeel.De uitslag is dan natuurlijk weer anders, omdat Robert in een andere leeftijdscategorie valt en veel meer punten krijgt voor dezelfde prestatie.Robert zelf vond dit achteraf ook jammer. Hij had liever met Wim en mij in dezelfde klasse gezeten.Ondanks mijn val en het feit dat ik erg verbrand ben op mijn schouders en nek is het toch een hele geslaagde dag geweest en best wel voor herhaling vatbaar. Het zou dan wel leuk zijn als er meer atleten van Avantri mee zouden doen, zodat er in de diverse leeftijdsgroepen meer strijd is.Door de verschillende leeftijden is een eindstand erg scheef.
Schoonhoven
Het is 29 juni 2005.Het is benauwd weer. Ik besluit toch te gaan trainen, ondanks dat ik plannen heb om dit weekend een marathon te gaan lopen in België. De zogenaamde Guldensporenmarathon die gaat van Kuurne naar Brugge.Dit is een laatste test.Het gaat moeizaam, mede door het benauwde weer. Ik twijfel nog behoorlijk.Robert Hoek benadert me met de vraag of ik aanstaande zondag mee wil doen met de meerkamp.Meerkamp? vraag ik hem, wat houdt dat in?Je moet 5 onderdelen van de atletiek doen op 1 dag, te weten verspringen, speerwerpen, 200 meter, discuswerpen en de 1500 meter.Ik vertel hem dat ik dat allemaal nooit heb gedaan en dat ik ooit 1 keer de 1500 meter heb gelopen.Robert vertelde daarop dat hij buiten de 1500 meter de andere onderdelen ook nog nooit heeft gedaan.Ik zie het allemaal niet zo zitten en denk dat ik toch die marathon misschien ga lopen.Op zaterdag 2 juli kijk ik aan het einde van de middag bij de weersverwachting in België in de buurt van Brugge en zie tot mijn grote schrik dat ze daar 28 graden opgeven.Ik heb een hekel aan zon en warmte met het lopen en besluit dus zeker niet die marathon te gaan lopen.Ik bedacht wat Robert me afgelopen woensdag had verteld en besluit me bij Simone aan te melden voor de meerkamp, hoe apart me dit ook voorkomt.Zondagmorgen 3 juli kom ik op de baan rond 11.15 en zie daar Robert Hoek en Wim van Beuzekom al rondlopen.Helaas zijn dit de enige deelnemers van onze loopgroep (waar was de rest).We worden ingedeeld in de veteranenklasse (masters)We starten met het verspringen.Drie sprongen worden er gemaakt en van die drie sprongen spring ik 2x 4 meter 42, wat gezien de sprongen van de andere deelnemers erg goed was te noemen. Wim kwam uit op 4.20 en Robert haalde zelfs de 4 meter niet en bleef steken op 3.98 meter.Een mooie tweede plaats dacht ik behaald te hebben, ware het niet dat de drie andere deelnemers al wat ouder waren en flink compensatie kregen voor hun leeftijd.We hadden echt te maken met leeftijdsdiscriminatie. Robert viel ook net in een andere leeftijdscategorie en kwam zodoende zelfs nog boven Wim na het verspringen.Het tweede onderdeel was toch veel erger. Robert had van ons duidelijk de beste worp, maar bleek tegen de afspraken in toch stiekem te hebben geoefend.Robert gooide sterk, terwijl Wim en ik bleven steken op respectievelijk ruim 17 en ruim 18 meter. De andere heren werden weer flink gecompenseerd en kregen ook nog een lichtere speer, zodat hun worp niet met onze worp viel te vergelijken.Speerwerpen lijkt gemakkelijk, maar blijkt zelfs heel moeilijk. Het was een hele kunst om een geldige worp te krijgen, omdat de speer iedere keer met de achterkant het gras als eerste raakte. Er werd zelfs geopperd om mij met de achterkant vooruit te laten gooien, misschien dat de punt dan wel eerst beneden zou komen.Omdat er weinig deelnemers zijn in onze klasse, moeten we best wel een tijdje wachten. Ik krijg er lome benen van en zelfs slaap. Dat zal wat worden in het vervolg denk ik dan.Ruim een uur later staat het derde onderdeel op het programma, de 200 meter.Voor het eerst starten uit de startblokken. Robert durft dat niet aan en Wim is zelfs uitgerust met spikes.Na het startschot is Wim op zijn spikes veruit het snelste weg en pakt een aantal meters. Robert en ik moeten eerst zonder die spikes nog op gang komen, maar we lopem snel in. Bij het uitkomen van de bocht passeer ik Wim en voel mijn lome benen verzwakken. Ik hoor Robert ook naderen. De finish komt in zicht en Wim kruipt langs me heen en bouwt een kleine voorsprong op. Robert nadert me ook steeds meer, maar de streep is daar. Wim wint met een halve seconde voorsprong op mij en 0,7 seconde op Robert. Met al mijn kracht probeerde ik Wim nog bij te benen, maar het was helemaal op. Alle kracht was uit mijn lome benen en ik verloor de macht erover. De benen klapten dubbel en ik viel over de finishlijn, waarbij ik mijn rechter elleboog, knie en mijn hand openhaalde.Meteen werden de EHBO kisten tevoorschijn getoverd. Ik heb alles met water grondig schoongemaakt en zat er nadien een beetje lam bij. Vooral de knie wilde niet zo heel best meer.Het vierde onderdeel was het discuswerpen. Ook hier weer de leeftijdsverschillen en dus andere waarden.Wij moesten gooien met een discus van 2 kilo, de ouderen met een discus van 1 kilo.Robert gooide ruim 18 meter, terwijl Wim en ik bleven steken op ruim 16 meter. De ouderen gooiden afstanden van in de 30 meter. Dat was geen vergelijk.Met nog 1 onderdeel te gaan staat Robert vierde, zelf sta ik vijfde en Wim staat zesde.Het laatste onderdeel is de 1500 meter. Dat is niet mijn favoriete onderdeel. Het is te lang voor een sprint en te kort voor mij als afstandsloper. Gezien de blessure aan mijn knie besluit ik het daarom maar eens rustig aan te doen. Normaal zit er een tijd in tussen de 5.30 en 5.40 , maar ik loop 6.00 en ben helemaal niet moe.De strijd om de eerste plaats op dit onderdeel gaat tussen Robert en Wim.Robert gaat er als een speer vandoor en Wim heeft de grootste moeite om aan te haken. Uiteindelijk is het gat geslagen en Wim moet Robert laten gaan. Ongeveer anderhalve ronde voor de finish zie ik Wim weer wat inlopen op Robert. Robert kan niet meer versnellen en fungeert als een rode lap voor "stier" Wim.Wim pakt Robert net voor de finishlijn en beslist zo de wedstrijd in zijn voordeel.De uitslag is dan natuurlijk weer anders, omdat Robert in een andere leeftijdscategorie valt en veel meer punten krijgt voor dezelfde prestatie.Robert zelf vond dit achteraf ook jammer. Hij had liever met Wim en mij in dezelfde klasse gezeten.Ondanks mijn val en het feit dat ik erg verbrand ben op mijn schouders en nek is het toch een hele geslaagde dag geweest en best wel voor herhaling vatbaar. Het zou dan wel leuk zijn als er meer atleten van Avantri mee zouden doen, zodat er in de diverse leeftijdsgroepen meer strijd is.Door de verschillende leeftijden is een eindstand erg scheef.
