Singelloop (1)
Wedstrijdverslag
09 september 2005
Gouda
Het is 9 september 2005. Op de zaak is het druk en stressen geblazen om op tijd in Gouda te komen voor de jaarlijkse Singelloop. Voor de zekerheid heb ik mijn sporttas meegenomen naar de zaak, zodat ik het minste tijd verlies. Iedereen moest om 18.00 uur het pand verlaten, zodat ik het alarm kan inschakelen.Alles gaat vrij vlot en ik kom op tijd aan bij het gebouw van De Goudse Verzekeringen. Net als Robert en Gabrie krijg ik een VIP behandeling. Robert is zakenpartner, Gabrie werkt er en in mijn geval werkt mijn vrouw er.Bij de receptiebalie worden hardloopshirts verstrekt waar alle lopers namens De Goudse Verzekeringen in gaan lopen.Vanwege het feit dat ik niet echt vroeg ben is er weinig keuze in maten. Ik kan kiezen tussen een S-je en een XL.Ik kies dan maar voor een XL, al kan ik er wel 3 keer in.Omkleden kunnen we in de mooie fitnessruimte. Robert is, zoals hij zelf al heeft geschreven, zijn schoenen vergeten. Gabrie leent hem een paar van hemzelf. Gabrie heeft al verklaard dat nooit meer te doen, omdat Robert er veel te snel mee ging.Met z'n drietjes lopen we op de Kleiweg Jan en Jacco tegen het lijf. Ook staat Peter den Hartog bij de start.Ik voel al dat het niets zal worden. Net als afgelopen zondag heb ik al zware benen bij de start. Je kunt echter niet weten, misschien loop ik het er uit.Na het startschot probeer ik in een goed ritme te komen. Dat lukt echter niet en mijn benen voelen absoluut niet goed. Het eerste rondje gaat het nog redelijk, maar de tweede ronde moet ik al een flink stuk terug in snelheid. Gabrie haalt me in en ziet er fit uit, al zegt hij zelf dat hij het moeilijk heeft. Tot het einde van de tweede ronde kan ik Gabrie bijhouden. Ik stop even om water over me heen te gooien en wat te drinken. Het is benauwd weer en daar kan ik absoluut niet tegen.Het laatste rondje loop ik in een rustig tempo. Ik stop even bij onze magazijnchef, die met zijn vrouw langs de kant staat om hun zoon Martijn den Hertog (ex-werknemer van De Goudse Verzekeringen) aan te moedigen.Die kan ik toch niet voor me laten eindigen denk ik en ik ga snel verder en besluit toch iets sneller te gaan lopen. Onderweg stop ik regelmatig om wat water over me heen te gooien. Niet moe, maar wel met loodzware benen kom ik uiteindelijk binnen in 46.13 Martijn den Hertog ben ik voorgebleven, maar van Robert en Gabrie zag ik alleen bij de finish weer wat.Na een warme douche en veel gezweet ook na de loop was er een buffet bij de Goudse Verzekeringen met gratis drank. We zijn hier nog een heel tijdje gebleven. De start was om 19.00 uur. We gingen naar huis om 23.00 uur.Robert en Gabrie zijn niet met de auto. Ik ben met mijn eigen sportauto. Beiden willen een lift. Dat wordt proppen.Gabrie gaat naast me zitten en Robert stapt als oudste in de kattenbak achterin. Hij moet wat proppen, maar komt er uiteindelijk in. Zonder problemen zet ik hen in Schoonhoven af voordat ik weer naar huis snor.
Gouda
Het is 9 september 2005. Op de zaak is het druk en stressen geblazen om op tijd in Gouda te komen voor de jaarlijkse Singelloop. Voor de zekerheid heb ik mijn sporttas meegenomen naar de zaak, zodat ik het minste tijd verlies. Iedereen moest om 18.00 uur het pand verlaten, zodat ik het alarm kan inschakelen.Alles gaat vrij vlot en ik kom op tijd aan bij het gebouw van De Goudse Verzekeringen. Net als Robert en Gabrie krijg ik een VIP behandeling. Robert is zakenpartner, Gabrie werkt er en in mijn geval werkt mijn vrouw er.Bij de receptiebalie worden hardloopshirts verstrekt waar alle lopers namens De Goudse Verzekeringen in gaan lopen.Vanwege het feit dat ik niet echt vroeg ben is er weinig keuze in maten. Ik kan kiezen tussen een S-je en een XL.Ik kies dan maar voor een XL, al kan ik er wel 3 keer in.Omkleden kunnen we in de mooie fitnessruimte. Robert is, zoals hij zelf al heeft geschreven, zijn schoenen vergeten. Gabrie leent hem een paar van hemzelf. Gabrie heeft al verklaard dat nooit meer te doen, omdat Robert er veel te snel mee ging.Met z'n drietjes lopen we op de Kleiweg Jan en Jacco tegen het lijf. Ook staat Peter den Hartog bij de start.Ik voel al dat het niets zal worden. Net als afgelopen zondag heb ik al zware benen bij de start. Je kunt echter niet weten, misschien loop ik het er uit.Na het startschot probeer ik in een goed ritme te komen. Dat lukt echter niet en mijn benen voelen absoluut niet goed. Het eerste rondje gaat het nog redelijk, maar de tweede ronde moet ik al een flink stuk terug in snelheid. Gabrie haalt me in en ziet er fit uit, al zegt hij zelf dat hij het moeilijk heeft. Tot het einde van de tweede ronde kan ik Gabrie bijhouden. Ik stop even om water over me heen te gooien en wat te drinken. Het is benauwd weer en daar kan ik absoluut niet tegen.Het laatste rondje loop ik in een rustig tempo. Ik stop even bij onze magazijnchef, die met zijn vrouw langs de kant staat om hun zoon Martijn den Hertog (ex-werknemer van De Goudse Verzekeringen) aan te moedigen.Die kan ik toch niet voor me laten eindigen denk ik en ik ga snel verder en besluit toch iets sneller te gaan lopen. Onderweg stop ik regelmatig om wat water over me heen te gooien. Niet moe, maar wel met loodzware benen kom ik uiteindelijk binnen in 46.13 Martijn den Hertog ben ik voorgebleven, maar van Robert en Gabrie zag ik alleen bij de finish weer wat.Na een warme douche en veel gezweet ook na de loop was er een buffet bij de Goudse Verzekeringen met gratis drank. We zijn hier nog een heel tijdje gebleven. De start was om 19.00 uur. We gingen naar huis om 23.00 uur.Robert en Gabrie zijn niet met de auto. Ik ben met mijn eigen sportauto. Beiden willen een lift. Dat wordt proppen.Gabrie gaat naast me zitten en Robert stapt als oudste in de kattenbak achterin. Hij moet wat proppen, maar komt er uiteindelijk in. Zonder problemen zet ik hen in Schoonhoven af voordat ik weer naar huis snor.
