Dutch Mountains
Wedstrijdverslag
02 december 2006
Nieuwpoort
Dutch MountainsDe Nits schreven er in de jaren 80 en nummer over: Dutch Mountains. Volgens mij hebben ze inspiratie opgedaan op de wallen van Nieuwpoort. Daar was namelijk zaterdag 2 december de derde cross van de Oil&Steel crosscompetitie. Voor de mannen lagen er vijf rondes te wachten van 1500 meter te wachten. De vrouwen konden het met drie rondes af. Wim van Beuzekom had een mooi afwisselend parcours uitgezet met een tweetal beklimmingen van de buiten categorie. De weergoden waren ons goed gezind want het bleef droog. Dat was maar goed ook want ik liep zonder spikes en anders zou ik die wallen niet opgekomen zijn. Met de Cor Terlouw Start begon ik aan deze wedstrijd……… Cor Terlouw Start? O, dat staat voor: ik ben wel op tijd van huis weggegaan maar ik kon de weg niet vinden, de Fiat Spider startte niet, Max zijn hond heeft me gebeten, mijn spullen zaten niet in mijn tas, de brug stond open of ik miste de pont waardoor ik op het allerlaatste moment pas aan de start verscheen ……! Dat is een Cor Terlouw Start! Ik miste dus de pont. Gelukkig had Wim’s zoontje nog een startnummer voor me waardoor ik niet illegaal hoefde mee te lopen. Crossen blijft een vak apart. Mij gaat dat meestal niet goed af. Ik start te snel waardoor ik eigenlijk niet goed in de wedstrijd kom. Hoge HSF (gemiddeld 174), weinig snelheid, dat soort dingen. Klimmen zonder spikes is lastig, maar voor het afdalen zou ik liever ski’s onder gehad hebben! Pas tegen het laatste rondje begin ik er lol in te krijgen maar dan is iedereen me al voorbij gelopen. Bijzonder trouwens zo’n cross. Stel je voor; ergens langs de Lek, in het kleiige gras wapperen op zaterdagmiddag wat roodwit geblokte linten. Pak ‘m beet 50 mannen en vrouwen staan wat te kleumen onder aan de dijk. Allemaal bekenden van elkaar. Om 15.00 klinkt de startfluit en wordt een verbeten strijd met elkaar of met de wallen uitgevochten….. drie kwartier later is het allemaal voorbij. Wim ruimt zijn finishdoek en generator op en niets herinnert meer aan deze cross. Het gaat stevig regenen terwijl ik naar huis uitloop. Mooi toch? Robert Hoek
Nieuwpoort
Dutch MountainsDe Nits schreven er in de jaren 80 en nummer over: Dutch Mountains. Volgens mij hebben ze inspiratie opgedaan op de wallen van Nieuwpoort. Daar was namelijk zaterdag 2 december de derde cross van de Oil&Steel crosscompetitie. Voor de mannen lagen er vijf rondes te wachten van 1500 meter te wachten. De vrouwen konden het met drie rondes af. Wim van Beuzekom had een mooi afwisselend parcours uitgezet met een tweetal beklimmingen van de buiten categorie. De weergoden waren ons goed gezind want het bleef droog. Dat was maar goed ook want ik liep zonder spikes en anders zou ik die wallen niet opgekomen zijn. Met de Cor Terlouw Start begon ik aan deze wedstrijd……… Cor Terlouw Start? O, dat staat voor: ik ben wel op tijd van huis weggegaan maar ik kon de weg niet vinden, de Fiat Spider startte niet, Max zijn hond heeft me gebeten, mijn spullen zaten niet in mijn tas, de brug stond open of ik miste de pont waardoor ik op het allerlaatste moment pas aan de start verscheen ……! Dat is een Cor Terlouw Start! Ik miste dus de pont. Gelukkig had Wim’s zoontje nog een startnummer voor me waardoor ik niet illegaal hoefde mee te lopen. Crossen blijft een vak apart. Mij gaat dat meestal niet goed af. Ik start te snel waardoor ik eigenlijk niet goed in de wedstrijd kom. Hoge HSF (gemiddeld 174), weinig snelheid, dat soort dingen. Klimmen zonder spikes is lastig, maar voor het afdalen zou ik liever ski’s onder gehad hebben! Pas tegen het laatste rondje begin ik er lol in te krijgen maar dan is iedereen me al voorbij gelopen. Bijzonder trouwens zo’n cross. Stel je voor; ergens langs de Lek, in het kleiige gras wapperen op zaterdagmiddag wat roodwit geblokte linten. Pak ‘m beet 50 mannen en vrouwen staan wat te kleumen onder aan de dijk. Allemaal bekenden van elkaar. Om 15.00 klinkt de startfluit en wordt een verbeten strijd met elkaar of met de wallen uitgevochten….. drie kwartier later is het allemaal voorbij. Wim ruimt zijn finishdoek en generator op en niets herinnert meer aan deze cross. Het gaat stevig regenen terwijl ik naar huis uitloop. Mooi toch? Robert Hoek
