Groet uit Schoorl Run (3)
Wedstrijdverslag
12 februari 2006
Schoorl
Het is zaterdag 11 februari 2006. De volgende dag heb ik weer eens een wedstrijd en wat voor één. Een wedstrijd over 30 kilometer in Schoorl.Mijn vrouw vraagt of ik mijn tas alvast klaar wil maken, dan wordt ze niet zo vroeg wakker. Ik vraag haar of zij toevallig weet wat voor weer het gaat worden.Fris en zonnig is het antwoord.Ik pak mijn tas en besluit toch in een korte legging te lopen en een shirt met korte mouwen met daar onder een warm ondershirt met lange mouwen.Het is zondagmorgen 12 februari, de wekker staat om 8.15 uur. Het sneeuwt een beetje. Dat is géén zon, maar die zal dan nog wel komen.Om 9.10 vertrek ik richting Montfoort waar ik heb afgesproken met Max. Trudy zou ook mee gaan, maar was helaas verhinderd ivm een zieke werknemer en besluit zelf in te vallen. Helaas. We rijden naar zwembad De Hommel in Utrecht en doen bij Peter van Straten in zijn restaureant een "bakkie" voordat we met een groep van 9 man, waaronder ook Fred Scherrenberg en Ron van Lamoen vertrekken naar Schoorl.Ik ga daar 30 kilometer lopen en de rest gaat voor de halve marathon.Het is gezellig in het busje en voor je er erg in hebt brengt chauffeur George ons in Schoorl. We rijden wat om, maar we hebben toch tijd genoeg. George neemt het af en toe wat letterlijk om ons aan de start te brengen, want we reden zelfs over de startmat heen.Onderweg was het natte sneeuw en flink regen. Van zon heb ik nog steeds niets gezien.De halve marathon start wat eerder en de jongens gaan al druipende van start in hun regenkleding.Zelf twijfel ik tussen een plastic doorschijnplastic wat je wel eens krijgt bij een wedstrijdje of gewoon mijn regenjack.Ik kies in eerste instantie voor het dunne plastic, maar buiten voelt het zo fris en winderig, dat ik snel terugkeer en mijn gewone regenjack aan ga doen, waar ik achteraf helemaal geen spijt van heb gekregen.Het is nog even haasten naar de start, maar we komen slecht aan de overkant van de weg, omdat daar net de halve marathon passeert. Dat was even niet goed geregeld.Ik sluit achter aan en gelijk klinkt het startschot.Het parcours is mooi, maar best pittig. Er zitten diverse klimmetjes in.Ik heb al van een hele tijd terug ooit eens een snelste tijd gelopen in Almere en ga een poging ondernemen om de toen gelopen tijd van 2.30.45 uit de boeken te lopen. Het zal een zware dobber worden. Twee weken terug heb ik voor mezelf 31 kilometer gelopen en moest ik al vanaf de 25 stukjes gaan wandelen en deed ik er 2.45 over.Ik stel mijn horloge in op een schema van 4.40 per kilometer, wat als eindresultaat 2.20 uur zou moeten opleveren.Het gaat voorspoedig en de regen blijft maar vallen. Droog wordt het niet.Koud heb ik het niet en ik loop kilometertijden onder de 4.40Soms 4.37, dan weer 4.35, dan weer onder de 4.30 als we het heuveltje afgaan. Ik bouw een voorsprongetje op van bijna 3 minuten op mijn schema. Onderweg haal ik Annie van Rossum in, dat is volgens mij de langzaamste loper (loopster) die ik ken.Ze mag vaak niet meedoen op de lange afstand, omdat de mensen van het parcours de weg niet zo lang bezet willen houden en ze anders een half uur langer moeten wachten.Het gaat nog steeds voorspoedig, al krijg ik door de regen toch wel koude benen in die korte legging. Misschien had ik toch beter voor lang kunnen kiezen.Vanaf de 25 kilometer komt de klad er een beetje in. Ik hoef deze keer gelukkig niet te wandelen, maar ik moet op mijn tanden bijten om de kilometertijden, die oplopen, niet boven de 5 minuten te laten komen.Bij de 27 kilometer haal ik Annie van Rossum opnieuw in die de halve marathon loopt. Ze wordt gefilmd door een team van NCRV's Man bijt hond. Ik praat even met haar in het voorbijgaan en wordt ook gefilmd. Wie weet kom ik nu dus op TV. Ik zal er op gaan letten.De laatste 3 kilometer wacht eerst nog een stukje tegenwind wat moeizaam gaat en waardoor mijn kilometertijd voor het eerst boven de 5 minuten zit, 5.13 om precies te zijn.Ik kijk eens op mijn horloge en zie dat mijn marge op een schema van 2.20 er nog steeds is, al is het teruggelopen tot een minuut.De laatste 3 kilometer is het echt blik op oneindig, verstand op nul en niet denken aan de zere kuiten die op springen staan.Het lukt me uiteindelijk om niet te gaan wandelen en kom glorieus binnen in een supertijd van 2.19.33MIJN EERSTE PR IN MIJN AVANTRI TIJDPERK.EINDELIJK !!!!!Terug in de sporthal steek ik mijn handen omhoog en kom bij mijn andere collega's, die ook allemaal super hadden gelopen.Peter en Max hadden nog een strijd openstaan van Egmond, maar besloten toch samen te gaan lopen. Ook Ron liep met hen mee naar een toptijd. Ze eindigden op de halve marathon op een supertijd van 1.37.30Voor Peter een nieuw PR van 3 minuten eraf en Max liep ook rond zijn PR. Ron is terug van een blessure en benadert ook zijn eigen toptijden weer.Fred liep ook een PR in 1.52.15Ook alle andere lopers haalden supertijden en verpulverden hun PR's. Na afloop zijn we nog gezellig wat gaan eten in een leuke tent. Op een groot scherm zagen we ook nog de "Gouden race" van Ireen Wüst.We bleven daar nog even gezellig hangen, waarna chauffeur Benny deze keer ons thuis bracht. Benny was de BOB.In het donker ging het bijna mis toen Benny een stopbord negeerde, maar wel van recht kwam. In een reflex reed hij de auto de stoep op en voorkwam een botsing.In de bus was het weer een prima sfeer en er werden al weer plannen gesmeed voor een andere loop.Om 9.45 kwam ik uiteindelijk thuis na een enerverende dag.Mijn schoenen waren drijfnat, maar ik heb via internet pas twee langwerpige kacheltjes besteld voor in mijn schoenen van Husqvarna, wat super werkt.Vanmorgen waren ze warm en droog en je ruikt ze niet. Een superkoop.
Schoorl
Het is zaterdag 11 februari 2006. De volgende dag heb ik weer eens een wedstrijd en wat voor één. Een wedstrijd over 30 kilometer in Schoorl.Mijn vrouw vraagt of ik mijn tas alvast klaar wil maken, dan wordt ze niet zo vroeg wakker. Ik vraag haar of zij toevallig weet wat voor weer het gaat worden.Fris en zonnig is het antwoord.Ik pak mijn tas en besluit toch in een korte legging te lopen en een shirt met korte mouwen met daar onder een warm ondershirt met lange mouwen.Het is zondagmorgen 12 februari, de wekker staat om 8.15 uur. Het sneeuwt een beetje. Dat is géén zon, maar die zal dan nog wel komen.Om 9.10 vertrek ik richting Montfoort waar ik heb afgesproken met Max. Trudy zou ook mee gaan, maar was helaas verhinderd ivm een zieke werknemer en besluit zelf in te vallen. Helaas. We rijden naar zwembad De Hommel in Utrecht en doen bij Peter van Straten in zijn restaureant een "bakkie" voordat we met een groep van 9 man, waaronder ook Fred Scherrenberg en Ron van Lamoen vertrekken naar Schoorl.Ik ga daar 30 kilometer lopen en de rest gaat voor de halve marathon.Het is gezellig in het busje en voor je er erg in hebt brengt chauffeur George ons in Schoorl. We rijden wat om, maar we hebben toch tijd genoeg. George neemt het af en toe wat letterlijk om ons aan de start te brengen, want we reden zelfs over de startmat heen.Onderweg was het natte sneeuw en flink regen. Van zon heb ik nog steeds niets gezien.De halve marathon start wat eerder en de jongens gaan al druipende van start in hun regenkleding.Zelf twijfel ik tussen een plastic doorschijnplastic wat je wel eens krijgt bij een wedstrijdje of gewoon mijn regenjack.Ik kies in eerste instantie voor het dunne plastic, maar buiten voelt het zo fris en winderig, dat ik snel terugkeer en mijn gewone regenjack aan ga doen, waar ik achteraf helemaal geen spijt van heb gekregen.Het is nog even haasten naar de start, maar we komen slecht aan de overkant van de weg, omdat daar net de halve marathon passeert. Dat was even niet goed geregeld.Ik sluit achter aan en gelijk klinkt het startschot.Het parcours is mooi, maar best pittig. Er zitten diverse klimmetjes in.Ik heb al van een hele tijd terug ooit eens een snelste tijd gelopen in Almere en ga een poging ondernemen om de toen gelopen tijd van 2.30.45 uit de boeken te lopen. Het zal een zware dobber worden. Twee weken terug heb ik voor mezelf 31 kilometer gelopen en moest ik al vanaf de 25 stukjes gaan wandelen en deed ik er 2.45 over.Ik stel mijn horloge in op een schema van 4.40 per kilometer, wat als eindresultaat 2.20 uur zou moeten opleveren.Het gaat voorspoedig en de regen blijft maar vallen. Droog wordt het niet.Koud heb ik het niet en ik loop kilometertijden onder de 4.40Soms 4.37, dan weer 4.35, dan weer onder de 4.30 als we het heuveltje afgaan. Ik bouw een voorsprongetje op van bijna 3 minuten op mijn schema. Onderweg haal ik Annie van Rossum in, dat is volgens mij de langzaamste loper (loopster) die ik ken.Ze mag vaak niet meedoen op de lange afstand, omdat de mensen van het parcours de weg niet zo lang bezet willen houden en ze anders een half uur langer moeten wachten.Het gaat nog steeds voorspoedig, al krijg ik door de regen toch wel koude benen in die korte legging. Misschien had ik toch beter voor lang kunnen kiezen.Vanaf de 25 kilometer komt de klad er een beetje in. Ik hoef deze keer gelukkig niet te wandelen, maar ik moet op mijn tanden bijten om de kilometertijden, die oplopen, niet boven de 5 minuten te laten komen.Bij de 27 kilometer haal ik Annie van Rossum opnieuw in die de halve marathon loopt. Ze wordt gefilmd door een team van NCRV's Man bijt hond. Ik praat even met haar in het voorbijgaan en wordt ook gefilmd. Wie weet kom ik nu dus op TV. Ik zal er op gaan letten.De laatste 3 kilometer wacht eerst nog een stukje tegenwind wat moeizaam gaat en waardoor mijn kilometertijd voor het eerst boven de 5 minuten zit, 5.13 om precies te zijn.Ik kijk eens op mijn horloge en zie dat mijn marge op een schema van 2.20 er nog steeds is, al is het teruggelopen tot een minuut.De laatste 3 kilometer is het echt blik op oneindig, verstand op nul en niet denken aan de zere kuiten die op springen staan.Het lukt me uiteindelijk om niet te gaan wandelen en kom glorieus binnen in een supertijd van 2.19.33MIJN EERSTE PR IN MIJN AVANTRI TIJDPERK.EINDELIJK !!!!!Terug in de sporthal steek ik mijn handen omhoog en kom bij mijn andere collega's, die ook allemaal super hadden gelopen.Peter en Max hadden nog een strijd openstaan van Egmond, maar besloten toch samen te gaan lopen. Ook Ron liep met hen mee naar een toptijd. Ze eindigden op de halve marathon op een supertijd van 1.37.30Voor Peter een nieuw PR van 3 minuten eraf en Max liep ook rond zijn PR. Ron is terug van een blessure en benadert ook zijn eigen toptijden weer.Fred liep ook een PR in 1.52.15Ook alle andere lopers haalden supertijden en verpulverden hun PR's. Na afloop zijn we nog gezellig wat gaan eten in een leuke tent. Op een groot scherm zagen we ook nog de "Gouden race" van Ireen Wüst.We bleven daar nog even gezellig hangen, waarna chauffeur Benny deze keer ons thuis bracht. Benny was de BOB.In het donker ging het bijna mis toen Benny een stopbord negeerde, maar wel van recht kwam. In een reflex reed hij de auto de stoep op en voorkwam een botsing.In de bus was het weer een prima sfeer en er werden al weer plannen gesmeed voor een andere loop.Om 9.45 kwam ik uiteindelijk thuis na een enerverende dag.Mijn schoenen waren drijfnat, maar ik heb via internet pas twee langwerpige kacheltjes besteld voor in mijn schoenen van Husqvarna, wat super werkt.Vanmorgen waren ze warm en droog en je ruikt ze niet. Een superkoop.
