Tribute to the military run 5k (1)
Wedstrijdverslag
25 februari 2006
Miami, Florida
Helaas was de trainingsloop van Robert en consorten slecht getimed daar ik 18 Februari in het vliegtuig zat voor een korte vacantie in Florida. Aan de andere kant is 30 km ook wel erg lang dus echt rouwig was ik niet dat ik niet mee kon.Op 25 februari had Wim van Dam,mijn in Amerika woonachtige loopmaat,een wedstrijd gevonden in Crandon Park op Key Biscayne, een eilandje voor de kust van Miami. Dus 's ochtends vroeg opgestaan en met Astrid en Anne naar Key Biscayne gereden.Om 7.15 waren we in het Park en ging ik snel naar de inschrijving want om 8 uur zou de start al zijn. Het was wel even slikken:25 dollar inschrijfgeld voor een 5km loop, maar goed,je loopt niet elke week een wedstrijd in het buitenland.De wedstrijd was een fundraiser voor het leger en er was een hele show voor de start met vlaggen en vaandels. Ook was er net voor de start het trouw zweren aan de vlag van de V.S.(dit sloeg ik maar over). Om 8 uur werd het startschot gegeven met een kanonschot en daar ik bescheiden op de eerste rij was gaan staan was ik goed weg. Na de eerste 100m liep ik tweede met het idee dat er nog wel wat lopers me zouden inhalen want de benen voelden niet echt goed bij het inlopen.Ook de al reeds vrij hoge temperatuur en stevige wind gaven mij weinig hoop op een goede tijd c.q. klassering.Vrij snel moest ik de koploper laten gaan maar na de eerste mijl in 5.36 liep ik nog steeds tweede met een 25m voor op de nummer drie. Na 1.5 mijl voelde ik de bovenbenen vollopen en zakte het tempo.Wel was mijn voorsprong gegroeid dus had ik zo iets van: doorgaan en maar zien hoe het gaat. de tweede mijl was aanzienlijk langzamer n.l. 5.54 en nu begonnen de nummers drie en vier toch iets in te lopen. Met nog een ruime mijl te gaan zette ik alles op alles en het laatste stuk naar de finish perste ik er tegen de wind in nog een versnelling uit.Dit bleek genoeg om de tweede plek vast te houden en met de eindtijd van 18.19 was ik met deze wind en een bochtig parcours best tevreden. Na het ontvangen van de zilveren medaille was het tijd om te relaxen en te wachten tot het tijd was om naar het vliegveld te gaan voor de terugvlucht naar Nederland.
Miami, Florida
Helaas was de trainingsloop van Robert en consorten slecht getimed daar ik 18 Februari in het vliegtuig zat voor een korte vacantie in Florida. Aan de andere kant is 30 km ook wel erg lang dus echt rouwig was ik niet dat ik niet mee kon.Op 25 februari had Wim van Dam,mijn in Amerika woonachtige loopmaat,een wedstrijd gevonden in Crandon Park op Key Biscayne, een eilandje voor de kust van Miami. Dus 's ochtends vroeg opgestaan en met Astrid en Anne naar Key Biscayne gereden.Om 7.15 waren we in het Park en ging ik snel naar de inschrijving want om 8 uur zou de start al zijn. Het was wel even slikken:25 dollar inschrijfgeld voor een 5km loop, maar goed,je loopt niet elke week een wedstrijd in het buitenland.De wedstrijd was een fundraiser voor het leger en er was een hele show voor de start met vlaggen en vaandels. Ook was er net voor de start het trouw zweren aan de vlag van de V.S.(dit sloeg ik maar over). Om 8 uur werd het startschot gegeven met een kanonschot en daar ik bescheiden op de eerste rij was gaan staan was ik goed weg. Na de eerste 100m liep ik tweede met het idee dat er nog wel wat lopers me zouden inhalen want de benen voelden niet echt goed bij het inlopen.Ook de al reeds vrij hoge temperatuur en stevige wind gaven mij weinig hoop op een goede tijd c.q. klassering.Vrij snel moest ik de koploper laten gaan maar na de eerste mijl in 5.36 liep ik nog steeds tweede met een 25m voor op de nummer drie. Na 1.5 mijl voelde ik de bovenbenen vollopen en zakte het tempo.Wel was mijn voorsprong gegroeid dus had ik zo iets van: doorgaan en maar zien hoe het gaat. de tweede mijl was aanzienlijk langzamer n.l. 5.54 en nu begonnen de nummers drie en vier toch iets in te lopen. Met nog een ruime mijl te gaan zette ik alles op alles en het laatste stuk naar de finish perste ik er tegen de wind in nog een versnelling uit.Dit bleek genoeg om de tweede plek vast te houden en met de eindtijd van 18.19 was ik met deze wind en een bochtig parcours best tevreden. Na het ontvangen van de zilveren medaille was het tijd om te relaxen en te wachten tot het tijd was om naar het vliegveld te gaan voor de terugvlucht naar Nederland.
