De open Meerkamp van atletiekvereniging Avantri afgelopen weekeinde was een succes. Meer dan 115 deelnemers uit het hele land hadden zich aangemeld. Het polsstokspringen trok een groot aantal toeschouwers, maar zij zagen Frans van der Ham uit Schoonhoven net naast zijn Nederlands record grijpen.
Van der Ham deed een poging zijn eigen Nederlands record van 3 meter en 80 centimeter te verbeteren. De atleten kregen drie pogingen. Van der Hams eerste sprong ging mis omdat de wind niet gunstig was, de tweede omdat Frans een verkeerde stok had gepakt en aan de derde leek alles te kloppen. De aanloop was goed, de wind gunstig en de stok in orde, maar hij miste op een haar na het record. Van der Ham was in eerste instantie teleurgesteld, maar relativeerde later: “Volgend jaar waag ik weer een poging en wie weet lukt het dan wel, want het blijft een grote uitdaging je record te verbeteren, temeer omdat het nog niemand verder gelukt is.” Avantri heeft in het hele land een goede naam wat betreft het organiseren van wedstrijden. Dat bleek ook dit weekeinde weer, want vanuit het hele land waren ruim 115 atleten naar Schoonhoven gekomen. Avantri had gezorgd voor overnachtingsmogelijkheden, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Hoofd jury Bas Zwijnenburg hierover: “We hebben een goede accommodatie, overnachtingsmogelijkheden en dat trekt met name de jeugd aan; de deelname is dan ook buitengewoon groot.”
Alle onderdelen voor een meerkamp waren aanwezig, met uitzondering van de steeple, want voor een waterbak is geen ruimte. Op alle fronten werd met volle inzet gestreden, met name bij het hoogspringen waar een enorm aantal deelnemers zich hadden gemeld en in een lange rij hun beurt moesten afwachten. Ook het speerwerpen had grote belangstelling en uit het zicht van de toeschouwers werd het kogelstoten afgewerkt; de baan hiervoor ligt verscholen achter de kantine.
De loopnummers behoorden tot de laatste onderdelen van de meerkampen en begonnen werd met 400 meter sprint. Eén van de uit Purmerend afkomstige winnaars deed uit de doeken wat het moeilijkste is aan de sprint: “Je moet voluit gaan, zeker de eerste honderd meter. De verzuring van je spieren komt al na 200 meter en dan moet je proberen door te gaan. Het is verschrikkelijk, je geest wil wel, maar het lichaam protesteert.”