Marathon (4)
Wedstrijdverslag
15 april 2007
Rotterdam
IK LEEF NOG EN IK HEB HEM UITGELOPEN !!!Pffffffffffffff, dat was me het dagje wel.Het is woensdag 11 april 2007. Ik ben van plan om het aankomende weekend mijn 20e marathon van Rotterdam te lopen. Afgelopen weekend nog druk geweest in Schoonhoven en Hattemerbroek, maar toch besluit ik nog even te gaan trainen.Koos is niet aanwezig en Ad neemt ons onderhanden. Of het aan de training lag weet ik niet, maar in de loop naar de marathon na de training van deze woensdagavond kreeg ik last van mijn hamstrings. Vrijdag 13 april ga ik naar de marathon Expobeurs in Rotterdam om mijn startnummer te halen. Leuk is dat altijd, al die lopers die naar alle nieuwe snufjes kijken en zoeken tussen de afgeprijsde training.Mijn vrouw had het al snel gezien op de beurs en wilde de stad in. De hele dag lopen slenteren en in de loop van de dag toch flink pijn in mijn hamstrings gekregen. Dit zal me toch niet gebeuren. Redelijk fit en dan last van die hamstrings, maar het is nog geen zondag.Zaterdag de hele dag gewerkt en geen noemenswaardige last meer gehad van de hamstrings, dus vol goede moed op naar de dag van morgen met een goede nachtrust.Zondag 15 april 2007, een gedenkwaardige dag.Het is 8.35 uur, de wekker loopt af. Ik heb mijn spullen gisteren al bij elkaar gezocht en heb rustig tijd om te eten en me voor te bereiden op wat komen gaat. DE MARATHON VAN ROTTERDAM bij een tropische temperatuur van 28 à 29 graden. Van te voren ben ik al blij als ik de marathon binnen de gestelde tijd uitloop en zeker met de temperatuur die vandaag gaat komen. Ik loop graag met regen en koel weer, dit is niets voor mij.Ik zit een tijd in gedachten en besluit maar naar Rotterdam te gaan. Het is 9.20 uur. De start is om 11.00 uur, dus de tijd vliegt voorbij. In mijn Spider met de kap eraf geniet ik van de zon (nu nog wel). Om 9.45 zit ik in de metro vanaf Capelsebrug naar de Coolsingel (Beurs). Het is al vreselijk druk. Ik heb alle tijd en slenter over de Coolsingel naar het Albeda college waar ik me om zal kleden en waar ook de douches zijn.De koperen ploert staat al aan de hemel en de zweetdruppeltjes parelen al over mijn voorhoofd en mijn rug. Dit gaat niet leuk worden, maar tenslotte kies ik er zelf voor om te lopen, dus ik moet niet zeuren.Ik praat nog wat met een aantal bekenden onder wie Gijs Honing die marathon nummer 250 geloof ik gaat lopen.Ik heb mijn eigen voorbereiding getroffen en me gewapend tegen de warmte.Om 5 minuten voor elf besluit ik de school te verlaten en rustig naar de start te slenteren, maar eerst stap ik nog onder een koude kraan om me al helemaal nat te maken, vooral mijn hoofd en bovenlichaam. Ik ben de enige, de andere lopers staan al ruim een half uur in de hitte op de Coolsingel te dampen om maar een goede startpositie te bemachtigen. Zo vraag je mijns inziens om problemen, maar ja, wie ben ik, ik heb pas 68 marathons gelopen.Al lopende hoor ik het startschot en de meute zet zich langzaam in beweging. Ik sluit achteraan en doe er 6 minuten 28 over om over de streep te komen, als nummer laatst gestart. Mij maakt het niet uit, want we hebben toch nettotijden via de chip op de schoen.Voor de Erasmusbrug tussen de 1 en 2 kilometer zou Marloes staan, maar ik heb haar gemist vanwege de drukte. Wel gilt er een klant: ZET HEM OP COR, terwijl ze op de fiets over de brug gaat.Ik heb moeite met de warmte, het lijkt al wel 25 graden. Ik koel onderweg goed en pas mijn tempo aan.Mijn doel is 4.30 uur en ik stel alles in op een schema van 5.30 per kilometer of iets langzamer.Na 5 kilometer heb ik 27.02 gelopen en heb moeite, maar ik ben zeker niet de enige.Na 10 kilometer heb ik 54.48 op de klok staan, netjes vlak en verbazingwekkend genoeg nergens last van. De hitte schijnt me niet te deren. Warm heb ik het echt niet. Het is benauwd, maar door de overmatige koeling door water over mijn hoofd te gooien tijdens de hele race kan ik letterlijk en figuurlijk het hoofd koel houden.Na 15 kilometer staat mijn klok op 1.23.29Bij iedere drankpost neem ik mijn tijd. Wandel een stukje, giet water over mijn hoofd, armen en bovenlichaam en drink goed, waarna ik weer verder hobbel. Marloes heb ik wederom gemist. Bij de 10 was ze wel aanwezig. Gelukkig krijgt ze bij iedere 5 kilometer een SMS als ik over de mat loop, zodat ze niet op me hoeft te wachten op me , terwijl ik al voorbij ben. Een handig hulpmiddel.Na 20 kilometer weet ik niet wat ik zie. Links en rechts stappen mensen uit en hebben het niet meer, terwijl ik nergens last van heb. De 20 gaat in 1.51.35Ik neem weer goed de tijd waardoor mijn halve marathontijd uitkomt op 1.59.27 , zelfs nog op een schema van 4.00 uur, al is dat niet realistisch, omdat ik dit zeker niet ga volhouden.De 25 kilometer gaan in 2.20.53 en nog steeds redelijk soepel.Na de 26 zit ik aan de voet van de Erasmusbrug waar ik nu voor de tweede keer over moet en waar de klim van deze kant pittiger is. Marloes staat klaar met een banaantje en een fles dorstlesser en al wandelend neem ik deze heuvel, al pratend met een Duitser die geblesseerd is aan zijn knie en die niet meer kan hardlopen. Hij zou blijven wandelen.Bij de 30 is het beste er wel of, maar ik kom toch door in een nette 2.54.51 en ben niet ontevreden. Die 4 uur blank ga ik absoluut niet redden, maar ik zit nog ruim binnen de 4.30 uur wat tenslotte mijn doelstelling is.Nu komt het lastige en zwaarste gedeelte, de ronde om de Kralingse Plas. Bij 31 kilometer staan Marry en Tineke Teeuwen, Ab de Kluijver en Mariëtte Snoek die me nog even naar voren schreeuwen. Het gaat prima, al krijg ik weer flink last van mijn hamstrings.De voorgaande 67 marathons heb ik altijd last gehad van mijn kuiten, maar nu heb ik mijn speciale sokken aan en heb absoluut geen last gehad van mijn kuiten, echt wondersokken.Tussen de 30 en 35 kilometer lijkt het wel of ik in de vijfde versnelling loop en veel lopers in de eerste, want ik haal de lopers bij bosjes in die lopen te wandelen. Een super gevoel geeft dat.Bij 35 kilometer volgt voor mij een mokerslag. De vrijwilligers delen me mede dat de wedstrijd is gestaakt. Er wordt ons verzocht om de wedstrijd rustig uit te wandelen, de tijd maakte niet meer uit en iedereen kreeg een medaille.Wat maken ze me nu denk ik bij mezelf.Er zullen wel doden zijn gevallen.Ik snap er niets van en nu nog steeds niet.Achteraf blijken er geen doden te zijn gevallen maar veel mensen met uitdrogingsverschijnselen, wat iets is wat iedereen van tevoren heeft aan zien komen. De organisatie moet dit niet als een verrassing zien. Iedereen loopt op eigen risico.Wat ze nu deden was vreemd. Leg dan de hele wedstrijd stil en laat niemand verder lopen. Nu halen ze de achterste groep uit de wedstrijd door ze vanaf de Erasmusbrug rechtstreeks naar de Coolsingel te loodsen (wat gezien de tijd en uitputting wellicht wel een juiste keuze was) en laten ze de rest gewoon doorlopen, met alle eventuele gevolgen van dien. Dit was mijns inziens dus geen stopzetten, alleen even een herinnering om uit te kijken.Ik stoor me net als alle lopers om mij heen niet aan de opmerkingen en we lopen onverminderd door. Mijn tijd bij de 35 is 3.29.17De stemming rondom mij is tot het minpunt gedaald, iedereen loopt te balen. Heb ik hier nu voor getraind klinkt het. Wat een stomme zet klinkt het uit een andere maond. Weer één wil zijn geld terug.Een andere loper baalt ervan dat andere lopers zo stom zijn geweest om het te onderschatten en het zo voor de allerte lopers te verzieken. Er zijn maar weinig lopers rondom mij, die begrip hebben voor de actie, zeker niet omdat we gewoon door mogen lopen. Onvoorstelbaar.Onderweg diverse keren even gestopt om mijn hamstrings wat te rekken en ik moet zelfs plassen, wat aangeeft dat ik netjes heb gedronken.Bij de 39 kilometer blijken de Start en Avantri supporters niet meer op hun post testaan. Wellicht verwachten ze geen lopers meer omdat de wedstrijd is gestaakt. Ook Marloes hoort het bericht en staat niet meer bij de 35, want de lopers worden tegengehouden krijgt ze te horen. Op de weg terug naar de Coolsingel krijgt Marloes een SMS bericht dat ik zojuist de 35 kilometer ben gepasseerd, maar dan heeft ze me al gemist.De 40 kilometer gaan in 4.04.34Ik stop even bij twee bekenden uit Bergambacht die mij nu voor de tweede keer zien vandaag, maar degene voor wie ze zijn gekomen nog steeds niet hebben gezien.Ik doe het rustig aan en kom bij de finish aan in ene nette nettotijd van 4.20.30Ik ben helemaal niet moe en verkeer in prima conditie. Ik snap het zelf ook niet, terwijl ik dacht dat ik niet tegen de warmte kon. Die smoes kan ik nu niet meer verzinnen tijdens andere lopen.Net over de finish loop ik naar Marloes die net een bezorgd telefoontje krijgt van mijn moeder die allerlei berichten hoort over een gestaakte marathon en mensen in het ziekenhuis. Ze is blij als ik zelf opneem.Dit was een memorabele 20e marathon van Rotterdam voor me, ééntje om nooit te vergeten. Zoveel uitvallers waren er nog nooit.Deze keer was gezien mijn voorbereiding en de warmte deze marathon echt een prestatie.Max, succes volgende week. Je krijgt het een stuk koeler.
Rotterdam
IK LEEF NOG EN IK HEB HEM UITGELOPEN !!!Pffffffffffffff, dat was me het dagje wel.Het is woensdag 11 april 2007. Ik ben van plan om het aankomende weekend mijn 20e marathon van Rotterdam te lopen. Afgelopen weekend nog druk geweest in Schoonhoven en Hattemerbroek, maar toch besluit ik nog even te gaan trainen.Koos is niet aanwezig en Ad neemt ons onderhanden. Of het aan de training lag weet ik niet, maar in de loop naar de marathon na de training van deze woensdagavond kreeg ik last van mijn hamstrings. Vrijdag 13 april ga ik naar de marathon Expobeurs in Rotterdam om mijn startnummer te halen. Leuk is dat altijd, al die lopers die naar alle nieuwe snufjes kijken en zoeken tussen de afgeprijsde training.Mijn vrouw had het al snel gezien op de beurs en wilde de stad in. De hele dag lopen slenteren en in de loop van de dag toch flink pijn in mijn hamstrings gekregen. Dit zal me toch niet gebeuren. Redelijk fit en dan last van die hamstrings, maar het is nog geen zondag.Zaterdag de hele dag gewerkt en geen noemenswaardige last meer gehad van de hamstrings, dus vol goede moed op naar de dag van morgen met een goede nachtrust.Zondag 15 april 2007, een gedenkwaardige dag.Het is 8.35 uur, de wekker loopt af. Ik heb mijn spullen gisteren al bij elkaar gezocht en heb rustig tijd om te eten en me voor te bereiden op wat komen gaat. DE MARATHON VAN ROTTERDAM bij een tropische temperatuur van 28 à 29 graden. Van te voren ben ik al blij als ik de marathon binnen de gestelde tijd uitloop en zeker met de temperatuur die vandaag gaat komen. Ik loop graag met regen en koel weer, dit is niets voor mij.Ik zit een tijd in gedachten en besluit maar naar Rotterdam te gaan. Het is 9.20 uur. De start is om 11.00 uur, dus de tijd vliegt voorbij. In mijn Spider met de kap eraf geniet ik van de zon (nu nog wel). Om 9.45 zit ik in de metro vanaf Capelsebrug naar de Coolsingel (Beurs). Het is al vreselijk druk. Ik heb alle tijd en slenter over de Coolsingel naar het Albeda college waar ik me om zal kleden en waar ook de douches zijn.De koperen ploert staat al aan de hemel en de zweetdruppeltjes parelen al over mijn voorhoofd en mijn rug. Dit gaat niet leuk worden, maar tenslotte kies ik er zelf voor om te lopen, dus ik moet niet zeuren.Ik praat nog wat met een aantal bekenden onder wie Gijs Honing die marathon nummer 250 geloof ik gaat lopen.Ik heb mijn eigen voorbereiding getroffen en me gewapend tegen de warmte.Om 5 minuten voor elf besluit ik de school te verlaten en rustig naar de start te slenteren, maar eerst stap ik nog onder een koude kraan om me al helemaal nat te maken, vooral mijn hoofd en bovenlichaam. Ik ben de enige, de andere lopers staan al ruim een half uur in de hitte op de Coolsingel te dampen om maar een goede startpositie te bemachtigen. Zo vraag je mijns inziens om problemen, maar ja, wie ben ik, ik heb pas 68 marathons gelopen.Al lopende hoor ik het startschot en de meute zet zich langzaam in beweging. Ik sluit achteraan en doe er 6 minuten 28 over om over de streep te komen, als nummer laatst gestart. Mij maakt het niet uit, want we hebben toch nettotijden via de chip op de schoen.Voor de Erasmusbrug tussen de 1 en 2 kilometer zou Marloes staan, maar ik heb haar gemist vanwege de drukte. Wel gilt er een klant: ZET HEM OP COR, terwijl ze op de fiets over de brug gaat.Ik heb moeite met de warmte, het lijkt al wel 25 graden. Ik koel onderweg goed en pas mijn tempo aan.Mijn doel is 4.30 uur en ik stel alles in op een schema van 5.30 per kilometer of iets langzamer.Na 5 kilometer heb ik 27.02 gelopen en heb moeite, maar ik ben zeker niet de enige.Na 10 kilometer heb ik 54.48 op de klok staan, netjes vlak en verbazingwekkend genoeg nergens last van. De hitte schijnt me niet te deren. Warm heb ik het echt niet. Het is benauwd, maar door de overmatige koeling door water over mijn hoofd te gooien tijdens de hele race kan ik letterlijk en figuurlijk het hoofd koel houden.Na 15 kilometer staat mijn klok op 1.23.29Bij iedere drankpost neem ik mijn tijd. Wandel een stukje, giet water over mijn hoofd, armen en bovenlichaam en drink goed, waarna ik weer verder hobbel. Marloes heb ik wederom gemist. Bij de 10 was ze wel aanwezig. Gelukkig krijgt ze bij iedere 5 kilometer een SMS als ik over de mat loop, zodat ze niet op me hoeft te wachten op me , terwijl ik al voorbij ben. Een handig hulpmiddel.Na 20 kilometer weet ik niet wat ik zie. Links en rechts stappen mensen uit en hebben het niet meer, terwijl ik nergens last van heb. De 20 gaat in 1.51.35Ik neem weer goed de tijd waardoor mijn halve marathontijd uitkomt op 1.59.27 , zelfs nog op een schema van 4.00 uur, al is dat niet realistisch, omdat ik dit zeker niet ga volhouden.De 25 kilometer gaan in 2.20.53 en nog steeds redelijk soepel.Na de 26 zit ik aan de voet van de Erasmusbrug waar ik nu voor de tweede keer over moet en waar de klim van deze kant pittiger is. Marloes staat klaar met een banaantje en een fles dorstlesser en al wandelend neem ik deze heuvel, al pratend met een Duitser die geblesseerd is aan zijn knie en die niet meer kan hardlopen. Hij zou blijven wandelen.Bij de 30 is het beste er wel of, maar ik kom toch door in een nette 2.54.51 en ben niet ontevreden. Die 4 uur blank ga ik absoluut niet redden, maar ik zit nog ruim binnen de 4.30 uur wat tenslotte mijn doelstelling is.Nu komt het lastige en zwaarste gedeelte, de ronde om de Kralingse Plas. Bij 31 kilometer staan Marry en Tineke Teeuwen, Ab de Kluijver en Mariëtte Snoek die me nog even naar voren schreeuwen. Het gaat prima, al krijg ik weer flink last van mijn hamstrings.De voorgaande 67 marathons heb ik altijd last gehad van mijn kuiten, maar nu heb ik mijn speciale sokken aan en heb absoluut geen last gehad van mijn kuiten, echt wondersokken.Tussen de 30 en 35 kilometer lijkt het wel of ik in de vijfde versnelling loop en veel lopers in de eerste, want ik haal de lopers bij bosjes in die lopen te wandelen. Een super gevoel geeft dat.Bij 35 kilometer volgt voor mij een mokerslag. De vrijwilligers delen me mede dat de wedstrijd is gestaakt. Er wordt ons verzocht om de wedstrijd rustig uit te wandelen, de tijd maakte niet meer uit en iedereen kreeg een medaille.Wat maken ze me nu denk ik bij mezelf.Er zullen wel doden zijn gevallen.Ik snap er niets van en nu nog steeds niet.Achteraf blijken er geen doden te zijn gevallen maar veel mensen met uitdrogingsverschijnselen, wat iets is wat iedereen van tevoren heeft aan zien komen. De organisatie moet dit niet als een verrassing zien. Iedereen loopt op eigen risico.Wat ze nu deden was vreemd. Leg dan de hele wedstrijd stil en laat niemand verder lopen. Nu halen ze de achterste groep uit de wedstrijd door ze vanaf de Erasmusbrug rechtstreeks naar de Coolsingel te loodsen (wat gezien de tijd en uitputting wellicht wel een juiste keuze was) en laten ze de rest gewoon doorlopen, met alle eventuele gevolgen van dien. Dit was mijns inziens dus geen stopzetten, alleen even een herinnering om uit te kijken.Ik stoor me net als alle lopers om mij heen niet aan de opmerkingen en we lopen onverminderd door. Mijn tijd bij de 35 is 3.29.17De stemming rondom mij is tot het minpunt gedaald, iedereen loopt te balen. Heb ik hier nu voor getraind klinkt het. Wat een stomme zet klinkt het uit een andere maond. Weer één wil zijn geld terug.Een andere loper baalt ervan dat andere lopers zo stom zijn geweest om het te onderschatten en het zo voor de allerte lopers te verzieken. Er zijn maar weinig lopers rondom mij, die begrip hebben voor de actie, zeker niet omdat we gewoon door mogen lopen. Onvoorstelbaar.Onderweg diverse keren even gestopt om mijn hamstrings wat te rekken en ik moet zelfs plassen, wat aangeeft dat ik netjes heb gedronken.Bij de 39 kilometer blijken de Start en Avantri supporters niet meer op hun post testaan. Wellicht verwachten ze geen lopers meer omdat de wedstrijd is gestaakt. Ook Marloes hoort het bericht en staat niet meer bij de 35, want de lopers worden tegengehouden krijgt ze te horen. Op de weg terug naar de Coolsingel krijgt Marloes een SMS bericht dat ik zojuist de 35 kilometer ben gepasseerd, maar dan heeft ze me al gemist.De 40 kilometer gaan in 4.04.34Ik stop even bij twee bekenden uit Bergambacht die mij nu voor de tweede keer zien vandaag, maar degene voor wie ze zijn gekomen nog steeds niet hebben gezien.Ik doe het rustig aan en kom bij de finish aan in ene nette nettotijd van 4.20.30Ik ben helemaal niet moe en verkeer in prima conditie. Ik snap het zelf ook niet, terwijl ik dacht dat ik niet tegen de warmte kon. Die smoes kan ik nu niet meer verzinnen tijdens andere lopen.Net over de finish loop ik naar Marloes die net een bezorgd telefoontje krijgt van mijn moeder die allerlei berichten hoort over een gestaakte marathon en mensen in het ziekenhuis. Ze is blij als ik zelf opneem.Dit was een memorabele 20e marathon van Rotterdam voor me, ééntje om nooit te vergeten. Zoveel uitvallers waren er nog nooit.Deze keer was gezien mijn voorbereiding en de warmte deze marathon echt een prestatie.Max, succes volgende week. Je krijgt het een stuk koeler.
