oliebollenloop 2007 (2)
Wedstrijdverslag
31 december 2007
schoonhoven
Na een prachtig verslag van Robert heb ik wat dat betreft niet zo heel veel toe te voegen. Ik zal toch proberen om iets te vertellen.We spreken over zondag 23 december 2007. Ik mag voor het eerst weer wat hardlopen. 3 x 5 minuten wel te verstaan. Ik wandel eerst goed in, want dat schijnt belangrijk te zijn (weet ik inmiddels ook) en begin met de eerste 5 minuten. Het is pijnlijk, maarvolgens de fysio moet ik doorzetten. Het gaat redelijk en ik volbreng deze training toch wel een beetje tevreden. Op tweede kerstdag mag ik weer wat lopen, 3 x 7,5 minuut. Het is iets meer dan 5 minuten, maar nog steeds niet veel.Het gaat al beter dan die zondag en ik kom heel tevreden thuis.Ik overleg met de fysio maar mag nog niet meer doen.Op vrijdag 28 december moet ik naar de fysio, maar vergeet de afspraak, oerstom natuurlijk. Ik bel haar op en vertel dat het super gaat en of ik niet héél misschien toch de oliebollenloop mag doen, de 6,4 kilometer. Er is lang twijfel aan de andere kant van de lijn en uiteindelijk toestemming, mits ik niets voel en dat ik héél rustig aan zal doen.Ik beloof dat plechtig, al ken ik mijzelf.Het is dan D-day. Maandag 31 december.Ik had vroeg aanwezig willen zijn, maar het was druk op de zaak, dus het werd bijna half 11.Aangekomen in de school is het al een drukte van jewelste. Ik wordt door veel lopers aangesproken, ik ken héél veel lopers, ook van mijn wedstrijdjes in andere regio's. Het is beregezellig.Buiten staan een aantal auto's uitgestald en zelf was de bedoeling dat ik het startschot zou lossen, omdat ik toch niet meedeed. Nu ik wel meeliep hoefde ik dus niet te schieten.Vanaf de start deed ik het rustig aan en liep even mee met Fred en Peter. Toen de spieren eenmaal warm waren mocht ik wat versnellen en haalde vele lopers in.Bij het kilometerbordje 2 kilometer deed ik weer wat rustiger en zag Arie Visser voor me lopen die wederom als haas fungeerde, mede vanwege een blessure in zijn kuit.Vlak bij de 3 kilometer mocht ik weer versnellen en haalde ik Arie in. Bij de 4 kilometer deed ik het weer wat rustiger aan, waardoor ik door veel lopers weer werd ingehaald. Ik mocht wederom versnellen en haalde dezelfde lopers weer in. Ik merk wel dat die versnellingen toch aangeven dat mijn conditie géén top meer is en dat ik ruim 3 kilo ben aangekomen, maar ik loop tenminste weer.Na een laatste wat rustiger tempo geef ik nog wat gas om nog wat lopers in te halen. Het wordt harken en ik ga veel harder dan dat ik eigenlijk mocht van de fysio, maar dat kan ik toch niet laten.Ik ga nog net niet voluit, maar heb er toch moeite mee, gelet op mijn conditie.Ik kom binnen in 28.53 waar ik eigenlijk rond de 35 à 36 minuten had moeten lopen. Veel te snel dus, maar ik kon het niet laten.Bij de finish even gewacht op de 10 en de 15 kilometer met daarbij toch heel wat verrassingen.De familie Zijderlaan loopt wonderbaarlijk. Ester, Marleen, Jan en Job en Gert-Jan presteren super, volgens zeggen komt dat door de pannekoeken van moeders. Ik ga toch dat recept eens vragen.Er lopen nu geen veel lopers onder het uur op de 15, klopt de afstand wel?Van winnaar Jan de Ruiter op de 10 kilometer kreeg ik al te horen dat de afstand wellicht niet klopte omdat hij sneller had gelopen dan in Linschoten en hij de indruk had dat hij hier minder snel was.Na afloop een drukte van jewelste in de kantine, maar reuze gezellig. Iedereen kent iedereen en alles bleef lang hangen. De éne na de andere schaal oliebollen ging doorf de zaal. De alarmpiep van de bardames die een nieuwe krat bier van buiten gingen halen piepte regelmatig. Een reuzedag.Veel lopers blijken deze loop te kiezen vanwege de gezelligheid, het parcours, de gunstige prijs en de oliebollen, waardoor ze ieder jaar weer terug komen.
schoonhoven
Na een prachtig verslag van Robert heb ik wat dat betreft niet zo heel veel toe te voegen. Ik zal toch proberen om iets te vertellen.We spreken over zondag 23 december 2007. Ik mag voor het eerst weer wat hardlopen. 3 x 5 minuten wel te verstaan. Ik wandel eerst goed in, want dat schijnt belangrijk te zijn (weet ik inmiddels ook) en begin met de eerste 5 minuten. Het is pijnlijk, maarvolgens de fysio moet ik doorzetten. Het gaat redelijk en ik volbreng deze training toch wel een beetje tevreden. Op tweede kerstdag mag ik weer wat lopen, 3 x 7,5 minuut. Het is iets meer dan 5 minuten, maar nog steeds niet veel.Het gaat al beter dan die zondag en ik kom heel tevreden thuis.Ik overleg met de fysio maar mag nog niet meer doen.Op vrijdag 28 december moet ik naar de fysio, maar vergeet de afspraak, oerstom natuurlijk. Ik bel haar op en vertel dat het super gaat en of ik niet héél misschien toch de oliebollenloop mag doen, de 6,4 kilometer. Er is lang twijfel aan de andere kant van de lijn en uiteindelijk toestemming, mits ik niets voel en dat ik héél rustig aan zal doen.Ik beloof dat plechtig, al ken ik mijzelf.Het is dan D-day. Maandag 31 december.Ik had vroeg aanwezig willen zijn, maar het was druk op de zaak, dus het werd bijna half 11.Aangekomen in de school is het al een drukte van jewelste. Ik wordt door veel lopers aangesproken, ik ken héél veel lopers, ook van mijn wedstrijdjes in andere regio's. Het is beregezellig.Buiten staan een aantal auto's uitgestald en zelf was de bedoeling dat ik het startschot zou lossen, omdat ik toch niet meedeed. Nu ik wel meeliep hoefde ik dus niet te schieten.Vanaf de start deed ik het rustig aan en liep even mee met Fred en Peter. Toen de spieren eenmaal warm waren mocht ik wat versnellen en haalde vele lopers in.Bij het kilometerbordje 2 kilometer deed ik weer wat rustiger en zag Arie Visser voor me lopen die wederom als haas fungeerde, mede vanwege een blessure in zijn kuit.Vlak bij de 3 kilometer mocht ik weer versnellen en haalde ik Arie in. Bij de 4 kilometer deed ik het weer wat rustiger aan, waardoor ik door veel lopers weer werd ingehaald. Ik mocht wederom versnellen en haalde dezelfde lopers weer in. Ik merk wel dat die versnellingen toch aangeven dat mijn conditie géén top meer is en dat ik ruim 3 kilo ben aangekomen, maar ik loop tenminste weer.Na een laatste wat rustiger tempo geef ik nog wat gas om nog wat lopers in te halen. Het wordt harken en ik ga veel harder dan dat ik eigenlijk mocht van de fysio, maar dat kan ik toch niet laten.Ik ga nog net niet voluit, maar heb er toch moeite mee, gelet op mijn conditie.Ik kom binnen in 28.53 waar ik eigenlijk rond de 35 à 36 minuten had moeten lopen. Veel te snel dus, maar ik kon het niet laten.Bij de finish even gewacht op de 10 en de 15 kilometer met daarbij toch heel wat verrassingen.De familie Zijderlaan loopt wonderbaarlijk. Ester, Marleen, Jan en Job en Gert-Jan presteren super, volgens zeggen komt dat door de pannekoeken van moeders. Ik ga toch dat recept eens vragen.Er lopen nu geen veel lopers onder het uur op de 15, klopt de afstand wel?Van winnaar Jan de Ruiter op de 10 kilometer kreeg ik al te horen dat de afstand wellicht niet klopte omdat hij sneller had gelopen dan in Linschoten en hij de indruk had dat hij hier minder snel was.Na afloop een drukte van jewelste in de kantine, maar reuze gezellig. Iedereen kent iedereen en alles bleef lang hangen. De éne na de andere schaal oliebollen ging doorf de zaal. De alarmpiep van de bardames die een nieuwe krat bier van buiten gingen halen piepte regelmatig. Een reuzedag.Veel lopers blijken deze loop te kiezen vanwege de gezelligheid, het parcours, de gunstige prijs en de oliebollen, waardoor ze ieder jaar weer terug komen.
