Diever Marathon (3)
Wedstrijdverslag
08 maart 2008
Diever
Training?Als je een aan ultralopen wilt doen, dan ontkom je er niet aan om in de training een aantal marathons op te nemen. Nou ja, ontkomen is wat sterk uitgedrukt. Maar de LSD (Long Slow Distance) training is het belangrijkste onderdeel van de trainingsaanpak. In de winter en in je uppie is dat onderdeel best wel lastig. Vier uur lopen in een rustig tempo (65-75% van je omslagpunt) kán behoorlijk saai zijn. Persoonlijk heb ik er niet zo’n last van want er valt genoeg te beleven onderweg en je hebt ruim de tijd om je”zonden” te overdenken. Maar toch is een georganiseerde wedstrijd een leuk tijdverdrijf en de verzorging is ook meteen goed geregeld. Vandaar dat ik graag een marathon op zoek als training.De Drents Friese Woldmarathon is een kleine marathon met dit jaar 130 lopers. De organisatie had het ook dit jaar goed voor mekaar. Midden in de mooie heidevelden en bossen staan vrijwilligers klaar met voldoende banaan, ontbijtkoek, sportdrank, thee. Het parcours is gevarieerd. Langs boerenweggetjes en voornamelijk schelpen en andere paden, door bossen en over heidevelden en stuifduinen hebben ze een prachtig parcours uitgezet. Door middel van gele pijlen staat de route door de bossen aangegeven. Dat is geen overbodige luxe want met 130 lopers, waan je je al snel alleen in het bochtige parcours.Ik was afgereisd met ultramaat Wim van Dam en Jan Schinkel (ex Avantri). Beide zijn atleten met en hele dot ervaring op ultragebied. Wim en ik hadden vooraf al besloten dat dit een trainingsloop moest worden. Dat wil dus zeggen dat we met rustige hartslag in ca 3.30 -3.40 u willen finishen. Ofwel 5 -5.10 min/km. Jan loopt vooral op gevoel en wil zijn eigen plan trekken. Door het ontbreken van de km aanduiding, merken we pas bij de eerste 5 km dat we te snel lopen. Mijn HSF is overigens prima, maar we besluiten om het tempo toch wat te laten zakken. Het was toch een trainingsloop nietwaar? Zo hobbelen we door en krijgen in ons kielzog een loper die nu zijn tweede marathon na 17 jaar loopt. Hij weet aardig mee te lopen maar bij 25 km haakt hij af. (Zojuist zie ik dat hij in 4.09 u is binnen gekomen) Hij heeft dus veel te snel gelopen in het begin. Wim en ik houden het tempo rustig, maar mijn HSF is wel ietsie hoger dan mijn normale LSD tempo: telkens 142 +. Ik laat me blijkbaar toch wel meeslepen door het feit dat er mensen voor je uit lopen. Wij liepen bijvoorbeeld zeker 25 km achter een dame in geel shirt aan bij wie we niet in de buurt konden komen zonder een te hoge HSF te krijgen. Heel strak vervolgde liep zij haar race. Pas bij km 37 haalden we haar in en na de finish bleek dat ze Gerry Visser is. Een vrouw die in Texel en Winschoten altijd van de partij is. Zij won vandaag overigens afgetekend.Bij de laatste kilometers gaat toch de vermoeidheid opspelen. Dat gecombineerd met het feit dat na ca 1,5-2 u je lichaam op vetverbranding overgaat, zorgt ervoor dat gaandeweg de HSF klimt naar 150. We ruiken de stal en halen veel lopers nu in. Uiteindelijk finishen we in 3.24.24u. Voor Wim een pr en voor mij een vierde tijd ooit. Met mijn conditie zit het dus wel goed. Jan Schinkel komt 1 minuut voor ons over de finish. Mooie marathon, goede organisatie kortom, een aanrader die liever 42 km door de bossen en de heidevelden loopt dan tussen het steen en beton van een stad. Voor de cijferaars: 5k/22.0 HSF 145, 10k/24.04 HSF 142, 15k/24.46 HSF 140, 20k24.15 HSF 141, 25k/24.36 HSF 145, 30k/24,54 HSF 147, 35k/24.49 HSF 147, 40k/24.08 HSF 152, 42,2k/10.17 HSF 156. Overall HSF 145.Robert Hoek
Diever
Training?Als je een aan ultralopen wilt doen, dan ontkom je er niet aan om in de training een aantal marathons op te nemen. Nou ja, ontkomen is wat sterk uitgedrukt. Maar de LSD (Long Slow Distance) training is het belangrijkste onderdeel van de trainingsaanpak. In de winter en in je uppie is dat onderdeel best wel lastig. Vier uur lopen in een rustig tempo (65-75% van je omslagpunt) kán behoorlijk saai zijn. Persoonlijk heb ik er niet zo’n last van want er valt genoeg te beleven onderweg en je hebt ruim de tijd om je”zonden” te overdenken. Maar toch is een georganiseerde wedstrijd een leuk tijdverdrijf en de verzorging is ook meteen goed geregeld. Vandaar dat ik graag een marathon op zoek als training.De Drents Friese Woldmarathon is een kleine marathon met dit jaar 130 lopers. De organisatie had het ook dit jaar goed voor mekaar. Midden in de mooie heidevelden en bossen staan vrijwilligers klaar met voldoende banaan, ontbijtkoek, sportdrank, thee. Het parcours is gevarieerd. Langs boerenweggetjes en voornamelijk schelpen en andere paden, door bossen en over heidevelden en stuifduinen hebben ze een prachtig parcours uitgezet. Door middel van gele pijlen staat de route door de bossen aangegeven. Dat is geen overbodige luxe want met 130 lopers, waan je je al snel alleen in het bochtige parcours.Ik was afgereisd met ultramaat Wim van Dam en Jan Schinkel (ex Avantri). Beide zijn atleten met en hele dot ervaring op ultragebied. Wim en ik hadden vooraf al besloten dat dit een trainingsloop moest worden. Dat wil dus zeggen dat we met rustige hartslag in ca 3.30 -3.40 u willen finishen. Ofwel 5 -5.10 min/km. Jan loopt vooral op gevoel en wil zijn eigen plan trekken. Door het ontbreken van de km aanduiding, merken we pas bij de eerste 5 km dat we te snel lopen. Mijn HSF is overigens prima, maar we besluiten om het tempo toch wat te laten zakken. Het was toch een trainingsloop nietwaar? Zo hobbelen we door en krijgen in ons kielzog een loper die nu zijn tweede marathon na 17 jaar loopt. Hij weet aardig mee te lopen maar bij 25 km haakt hij af. (Zojuist zie ik dat hij in 4.09 u is binnen gekomen) Hij heeft dus veel te snel gelopen in het begin. Wim en ik houden het tempo rustig, maar mijn HSF is wel ietsie hoger dan mijn normale LSD tempo: telkens 142 +. Ik laat me blijkbaar toch wel meeslepen door het feit dat er mensen voor je uit lopen. Wij liepen bijvoorbeeld zeker 25 km achter een dame in geel shirt aan bij wie we niet in de buurt konden komen zonder een te hoge HSF te krijgen. Heel strak vervolgde liep zij haar race. Pas bij km 37 haalden we haar in en na de finish bleek dat ze Gerry Visser is. Een vrouw die in Texel en Winschoten altijd van de partij is. Zij won vandaag overigens afgetekend.Bij de laatste kilometers gaat toch de vermoeidheid opspelen. Dat gecombineerd met het feit dat na ca 1,5-2 u je lichaam op vetverbranding overgaat, zorgt ervoor dat gaandeweg de HSF klimt naar 150. We ruiken de stal en halen veel lopers nu in. Uiteindelijk finishen we in 3.24.24u. Voor Wim een pr en voor mij een vierde tijd ooit. Met mijn conditie zit het dus wel goed. Jan Schinkel komt 1 minuut voor ons over de finish. Mooie marathon, goede organisatie kortom, een aanrader die liever 42 km door de bossen en de heidevelden loopt dan tussen het steen en beton van een stad. Voor de cijferaars: 5k/22.0 HSF 145, 10k/24.04 HSF 142, 15k/24.46 HSF 140, 20k24.15 HSF 141, 25k/24.36 HSF 145, 30k/24,54 HSF 147, 35k/24.49 HSF 147, 40k/24.08 HSF 152, 42,2k/10.17 HSF 156. Overall HSF 145.Robert Hoek
