Herstel 2 (2)
Wedstrijdverslag
06 januari 2008
Bergambacht
Een ongeluk zit in een klein hoekje.Een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen.Een ongeluk komt zelden alleen.Dit zijn allemaal spreekwoorden die op mij van toepassing zouden kunnen zijn.We schrijven 31 december, het is na de Oliebollenloop.Ondanks allerlei waarschuwingen toch gelopen en blij dat ik heb gelopen. Was toch wel weer een super gevoel, ondanks dat ik niet echt voluit heb kunnen gaan.Donderdag 3 januari 2008 heb ik een vrije dag. Lekker lopen had ik me voorgenomen, weer wat oefenen voor mijn kuit en gelijk weer wat conditie kweken, want die was toch wel aardig afgezakt.Ik loop de trap af en slip met mijn sop van de trede en stuiter naar beneden. Het was maar vier treden, maar onderaan de trap kom ik met mijn voet op het laminaat en glij onderuit. Ik val achterover met mijn rug op de houten traptrede en blijf verdwaasd een kwartiertje liggen krimpen van de pijn.Het gevoel komt langzamerhand weer terug en ik kan naar de bank kruipen.Ik had me een leukere vrije dag voorgesteld, maar ik heb die dag weinig meer gedaan.Vrijdagochtend was ik bang dat ik helemaal niet meer op kon staan vanwege de pijn, maar dat viel redelijk mee. Het voelde een beetje als zwaargekneusde ribben die ik ook ooit eens heb gehad.Zondag 6 december heb ik een tijdje zitten kniezen, waarna ik een flinke pijnstiller heb genomen en toch ben gaan trainen.Het eerste half uur was de pijn niet te harden, maar daarna ging de pijnstiller werken en werd het iets minder. Het lopen zelf ging goed en ik heb weer 10 kilometer achter elkaar gelopen, afwisselend in tempo.De conditie liet het toe en ik was redelijk happy.De day after, vandaag 7 januari is het allemaal wat minder. De pijn in mijn rug is hevig, maar ook daar nemen we dan weer een pijnstiller voor.De voornemens waren goed voor dit jaar, maar het begint verre van voorspoedig.Helaas kon ik niet aanwezig zijn op de nieuwjaarsreceptie vanwege mijn werk, maar langs deze weg wil ik iedereen die Avantri een warm hart toedraagt een heel voorspoedig 2008 wensen.Ik hoop de "Woensdaggers" komende woensdag weer te zien tijdens de training, want ik hoop toch van de partij te zijn. Ik kan het maar moeilijk missen.Ik heb nu lang genoeg verstek laten gaan.De Brokkenpiloot
Bergambacht
Een ongeluk zit in een klein hoekje.Een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen.Een ongeluk komt zelden alleen.Dit zijn allemaal spreekwoorden die op mij van toepassing zouden kunnen zijn.We schrijven 31 december, het is na de Oliebollenloop.Ondanks allerlei waarschuwingen toch gelopen en blij dat ik heb gelopen. Was toch wel weer een super gevoel, ondanks dat ik niet echt voluit heb kunnen gaan.Donderdag 3 januari 2008 heb ik een vrije dag. Lekker lopen had ik me voorgenomen, weer wat oefenen voor mijn kuit en gelijk weer wat conditie kweken, want die was toch wel aardig afgezakt.Ik loop de trap af en slip met mijn sop van de trede en stuiter naar beneden. Het was maar vier treden, maar onderaan de trap kom ik met mijn voet op het laminaat en glij onderuit. Ik val achterover met mijn rug op de houten traptrede en blijf verdwaasd een kwartiertje liggen krimpen van de pijn.Het gevoel komt langzamerhand weer terug en ik kan naar de bank kruipen.Ik had me een leukere vrije dag voorgesteld, maar ik heb die dag weinig meer gedaan.Vrijdagochtend was ik bang dat ik helemaal niet meer op kon staan vanwege de pijn, maar dat viel redelijk mee. Het voelde een beetje als zwaargekneusde ribben die ik ook ooit eens heb gehad.Zondag 6 december heb ik een tijdje zitten kniezen, waarna ik een flinke pijnstiller heb genomen en toch ben gaan trainen.Het eerste half uur was de pijn niet te harden, maar daarna ging de pijnstiller werken en werd het iets minder. Het lopen zelf ging goed en ik heb weer 10 kilometer achter elkaar gelopen, afwisselend in tempo.De conditie liet het toe en ik was redelijk happy.De day after, vandaag 7 januari is het allemaal wat minder. De pijn in mijn rug is hevig, maar ook daar nemen we dan weer een pijnstiller voor.De voornemens waren goed voor dit jaar, maar het begint verre van voorspoedig.Helaas kon ik niet aanwezig zijn op de nieuwjaarsreceptie vanwege mijn werk, maar langs deze weg wil ik iedereen die Avantri een warm hart toedraagt een heel voorspoedig 2008 wensen.Ik hoop de "Woensdaggers" komende woensdag weer te zien tijdens de training, want ik hoop toch van de partij te zijn. Ik kan het maar moeilijk missen.Ik heb nu lang genoeg verstek laten gaan.De Brokkenpiloot
