Kopjesloop (10)
Wedstrijdverslag
11 mei 2008
Delft
11 mei 2008. Eerste Pinksterdag.Waar veel mensen op de camping zitten of drie hoog op het strand liggen of slechter nog, in de file staan op weg naar het strand, heb ik het in mijn hoofd gehaald om te gaan hardlopen in Delft. De Kopjesloop.In eerste instantie zou ik al op zaterdagmorgen met Max, Ron, Wilco, Fred en Wim naar Sliedrecht gaan om daar om 7.15 de Luilakloop te gaan doen, maar uiteindelijk zag ik het niet zitten om zo vroeg op te staan en net voor mijn werk te gaan lopen. Achteraf bleken de jongens als enige 5 aanwezig te zijn. Raar geregeld van de organisatie daar, de club heet ABC, ik geloof dat Max daar een toepasselijke naam op heeft verzonnen. Op de site van ABC staat niets vermeld dat het niet door zou gaan. Vreemd hoor. Voor mij een geluk dat ik er niet heen ben gegaan, maar wel sneu voor de anderen. Ze hebben met z'n vijven toch nog een stukje gelopen.Wat betreft de Kopjesloop had ik even op de site gekeken. Er zou een héél groot korfbaltoernooi zijn waardoor je de auto niet kwijt zou kunnen en ook de kleedkamers zouden in gebruik zijn.Vanwege de drukte werd aangeraden om met het openbaar vervoer of met de fiets te komen. Nu is dat voor mij beiden geen optie en ik besloot even te kijken naar een alternatief.Er is een 17 kilometerloop in Ouderkerk a/d Amstel. De start is om 11.30 , maar het parcours is vrij open en dat met die hitte, dat was géén optie.Ik besluit toch naar Delft te gaan en te kijken hoe het is gesteld met de parkeergelegenheid. Douchen kan ik later thuis ook wel.Even voor 10.00 uur vertrek ik. De start is om 11.00 uur en ik moet genoeg tijd hebben.Vlak bij de kantine van de Koplopers is een héél groot parkeerterrein, maar dat was inderdaad vol. Tweehonderd meter daarvoor is nog een groot terrein en daar was plaats genoeg. Probleem één is er niet. Bij de kantine weet je niet wat je ziet. Een hele grote circustent op het terrein. Aolle parkeerplaatsen vol met auto's en een paar honderd kleine tentjes op het veld met allemaal korfballers die daar hebben overnacht en gezellig aan grote tafels zitten te ontbijten. Ik wist niet dat korfbal daar zo populair was. Ik wordt aangesproken door een man die vraagt of ik voor de Kopjesloop kom. Na mijn bevestiging stuurt hij me door naar het scoutingsgebouw een paar honderd meter verder. De kantine is ook in beslag genomen door de korfballers.Bij het scoutingsgebouw kom ik al veel bekenden tegen. Ik maak me klaar voor een warme loop. Ik maak mijn hoofd helemaal nat, doe mijn horloge om en wandel richting start.Bij de start hoor ik dat ik nog 3 minuten over heb. Wat een weelde.Ik stel mijn horloge in en heb nog even over. Ik klets nog wat over het warme weer waarna het startschot klinkt. Ik druk mijn horloge in en na een seconde of 10 loop ik over de streep. Het voelt raar tijdens het lopen en ik kom er achter dat ik ben vergeten om mijn goede schoenen aan te trekken. Ik loop met mijn oude schoenen die veel te smal zijn. Wat doe ik. Keer ik om en trek ik mijn goede schoenen aan of loop ik door. Wellicht zijn de schoenen wat uitgelopen en wat breder geworden waardoor ik geen last meer van mijn kleine teentjes krijg. Ik blijf hopen.De eerste anderhalve kilometer lopen we nog in de schaduw, maar daarna komt de volle zon. Ik doe het rustig aan in een tempo van 5 minuten per kilometer. De tijd is vandaag niet zo belangrijk.Het parcours gaat over 15 kilometer. Een eerste ronde van 5 en daarna 2 andere ronden over een ander parcours.Na de eerste ronde krijg ik al pijn in mijn kleine teentjes. De pijn valt nog mee en ik ga vrolijk verder. Bij de drankpost stop ik even, drink twee bekertjes water en gooi er twee over mijn hoofd. Ronde twee gaat gelijk de zon in, waarna we later de schaduw in gaan. Het voelt nog goed, al gaan de teentjes steeds meer pijn doen. Na 8 kilometer haal ik twee lopers in. De éne loper haakt aan, de andere zakt terug. De loper herkent me van andere loopjes, al ken ik hem niet. We lopen samen verder naar kilometer 9 en er volgt een volle kilometer in de schaduw. Ik versnel iets en krijg achter me te horen; het lijkt wel of je sneller gaat lopen, want ik kan je niet bijhouden. Even later klinkt het; ja, je gaat inderdaad sneller lopen. Ik zie je straks misschien nog.Aan het einde van de tweede ronde, bij de drankpost zie ik de loper naderen. Voordat hij bij de drankpost is, ben ik al weer weg na een waterbad over mijn hoofd en bovenlichaam. Heerlijk voelt dat.Ik begin een beetje aan de warmte te wennen en versnel weer iets. De pijn in mijn teentjes wordt nu erg serieus. Ik wring mijn oeten in mijn schoenen in allerlei bochten om de pijn te verminderen, maar dat valt niet mee.Na 14 kilometer volgt de laatste kilometer. Ik heb nog zoveel over dat de kilometer gaat in 4 minuten vlak. Heerlijk gelopen toch, ondanks de hitte en mijn eindtijd is bruto 1.11.01 , netto 1.10.51Gezien de warmte toch nog een redelijke tijd onder de 4.45 per kilometer.Mijn horloge heeft niets opgeslagen, want ik heb per ongeluk twee keer op de start/stop toets gedrukt waardoor de meter weer uit was gezet. Jammer, maar helaas.Terug in het scoutingsgebouw blijkt mijn rechter teentje helemaal open te zijn geschuurd. Douchen kon ik daar gelukkig wel en na de douche was er nog een heerlijke rit in de Spider terug naar huis.
Delft
11 mei 2008. Eerste Pinksterdag.Waar veel mensen op de camping zitten of drie hoog op het strand liggen of slechter nog, in de file staan op weg naar het strand, heb ik het in mijn hoofd gehaald om te gaan hardlopen in Delft. De Kopjesloop.In eerste instantie zou ik al op zaterdagmorgen met Max, Ron, Wilco, Fred en Wim naar Sliedrecht gaan om daar om 7.15 de Luilakloop te gaan doen, maar uiteindelijk zag ik het niet zitten om zo vroeg op te staan en net voor mijn werk te gaan lopen. Achteraf bleken de jongens als enige 5 aanwezig te zijn. Raar geregeld van de organisatie daar, de club heet ABC, ik geloof dat Max daar een toepasselijke naam op heeft verzonnen. Op de site van ABC staat niets vermeld dat het niet door zou gaan. Vreemd hoor. Voor mij een geluk dat ik er niet heen ben gegaan, maar wel sneu voor de anderen. Ze hebben met z'n vijven toch nog een stukje gelopen.Wat betreft de Kopjesloop had ik even op de site gekeken. Er zou een héél groot korfbaltoernooi zijn waardoor je de auto niet kwijt zou kunnen en ook de kleedkamers zouden in gebruik zijn.Vanwege de drukte werd aangeraden om met het openbaar vervoer of met de fiets te komen. Nu is dat voor mij beiden geen optie en ik besloot even te kijken naar een alternatief.Er is een 17 kilometerloop in Ouderkerk a/d Amstel. De start is om 11.30 , maar het parcours is vrij open en dat met die hitte, dat was géén optie.Ik besluit toch naar Delft te gaan en te kijken hoe het is gesteld met de parkeergelegenheid. Douchen kan ik later thuis ook wel.Even voor 10.00 uur vertrek ik. De start is om 11.00 uur en ik moet genoeg tijd hebben.Vlak bij de kantine van de Koplopers is een héél groot parkeerterrein, maar dat was inderdaad vol. Tweehonderd meter daarvoor is nog een groot terrein en daar was plaats genoeg. Probleem één is er niet. Bij de kantine weet je niet wat je ziet. Een hele grote circustent op het terrein. Aolle parkeerplaatsen vol met auto's en een paar honderd kleine tentjes op het veld met allemaal korfballers die daar hebben overnacht en gezellig aan grote tafels zitten te ontbijten. Ik wist niet dat korfbal daar zo populair was. Ik wordt aangesproken door een man die vraagt of ik voor de Kopjesloop kom. Na mijn bevestiging stuurt hij me door naar het scoutingsgebouw een paar honderd meter verder. De kantine is ook in beslag genomen door de korfballers.Bij het scoutingsgebouw kom ik al veel bekenden tegen. Ik maak me klaar voor een warme loop. Ik maak mijn hoofd helemaal nat, doe mijn horloge om en wandel richting start.Bij de start hoor ik dat ik nog 3 minuten over heb. Wat een weelde.Ik stel mijn horloge in en heb nog even over. Ik klets nog wat over het warme weer waarna het startschot klinkt. Ik druk mijn horloge in en na een seconde of 10 loop ik over de streep. Het voelt raar tijdens het lopen en ik kom er achter dat ik ben vergeten om mijn goede schoenen aan te trekken. Ik loop met mijn oude schoenen die veel te smal zijn. Wat doe ik. Keer ik om en trek ik mijn goede schoenen aan of loop ik door. Wellicht zijn de schoenen wat uitgelopen en wat breder geworden waardoor ik geen last meer van mijn kleine teentjes krijg. Ik blijf hopen.De eerste anderhalve kilometer lopen we nog in de schaduw, maar daarna komt de volle zon. Ik doe het rustig aan in een tempo van 5 minuten per kilometer. De tijd is vandaag niet zo belangrijk.Het parcours gaat over 15 kilometer. Een eerste ronde van 5 en daarna 2 andere ronden over een ander parcours.Na de eerste ronde krijg ik al pijn in mijn kleine teentjes. De pijn valt nog mee en ik ga vrolijk verder. Bij de drankpost stop ik even, drink twee bekertjes water en gooi er twee over mijn hoofd. Ronde twee gaat gelijk de zon in, waarna we later de schaduw in gaan. Het voelt nog goed, al gaan de teentjes steeds meer pijn doen. Na 8 kilometer haal ik twee lopers in. De éne loper haakt aan, de andere zakt terug. De loper herkent me van andere loopjes, al ken ik hem niet. We lopen samen verder naar kilometer 9 en er volgt een volle kilometer in de schaduw. Ik versnel iets en krijg achter me te horen; het lijkt wel of je sneller gaat lopen, want ik kan je niet bijhouden. Even later klinkt het; ja, je gaat inderdaad sneller lopen. Ik zie je straks misschien nog.Aan het einde van de tweede ronde, bij de drankpost zie ik de loper naderen. Voordat hij bij de drankpost is, ben ik al weer weg na een waterbad over mijn hoofd en bovenlichaam. Heerlijk voelt dat.Ik begin een beetje aan de warmte te wennen en versnel weer iets. De pijn in mijn teentjes wordt nu erg serieus. Ik wring mijn oeten in mijn schoenen in allerlei bochten om de pijn te verminderen, maar dat valt niet mee.Na 14 kilometer volgt de laatste kilometer. Ik heb nog zoveel over dat de kilometer gaat in 4 minuten vlak. Heerlijk gelopen toch, ondanks de hitte en mijn eindtijd is bruto 1.11.01 , netto 1.10.51Gezien de warmte toch nog een redelijke tijd onder de 4.45 per kilometer.Mijn horloge heeft niets opgeslagen, want ik heb per ongeluk twee keer op de start/stop toets gedrukt waardoor de meter weer uit was gezet. Jammer, maar helaas.Terug in het scoutingsgebouw blijkt mijn rechter teentje helemaal open te zijn geschuurd. Douchen kon ik daar gelukkig wel en na de douche was er nog een heerlijke rit in de Spider terug naar huis.
