Maas en Waalse dijkenloop (1)
Wedstrijdverslag
07 september 2008
Beneden-Leeuwen
Vrijdagavond 5 september kom ik bij Wim Nobel om zijn fiets op mijn fietsendrager te passen. Het regent flink dus we moeten even snel werken. Hopelijk is het zondag beter weer spraken wij nog tegen elkaar. Na wat gedronken te hebben ga ik op tijd weer naar huis want zondag moet het toch echt gaan gebeuren. Na een redelijk serieuze marathonvoorbereiding wil ik zondag een tijd tussen de 3.15 en 3.20 gaan lopen.Zondagochtend kom ik met Cora en de kids om 8.40 aan in de julianastraat. We rijden al snel op de provincialeweg richting Schoonhoven alwaar we de pont nemen. Bestemming is Altforst, een klein pittoresk dorpje in het land van Maas en Waal (ooit bezongen door Boudewijn de Groot). Hier zal de start zijn van de 9de Maas en Waalse dijkenloop. Het parcours zal leiden van Altforst via Appeltern, Maasbommel, Alphen, Dreumel, Wamel en Boven-Leeuwen naar finishplaats Beneden-Leeuwen. Cora zet ons om 10.15 af bij de startplaats en gaat al snel met de auto naar Beneden-Leeuwen waar Yorben een 5 kilometer zal gaan lopen en ze op Wim en mij gaan wachten.Om 11.25 loop ik met 72 andere marathon lopers naar de start. Nog even snel mijn veters opnieuw strikken en pang het startschot. Ik heb het gepresteerd om met zo weinig deelnemers een netto/bruto verschil van 11 seconden op te bouwen. Maar eindelijk van start, lekker lopen. Kijk uit Arno niet te snel starten, na een week van niks doen is dat erg moeilijk. Jongens wat is dit genieten. Jammer dat het zo regent (en waait!). Wim komt naast me fietsen en laat zien dat hij dit perfect beheerst. Hij wijst me de ideale lijn, zorgt dat ik niet te snel ga, houdt me daar waar mogelijk een beetje uit de wind. Op tijd krijg ik mijn bidon, wat wil je nog meer. Na ongeveer 4 kilometer sluit ik bij een groepje mannen en 1 vrouw aan. Ze blijken hetzelfde tempo op te zoeken als ik, dus ook dat is perfect. Voor de ultralopers onder ons liep in dit groepje de bekende loper Henk Geilen mee. Op zijn website staat vermeld dat hij deze marathon als rustige duurloop zal gaan lopen. Wat loop ik makkelijk zeg ondanks het takkeweer. Na 14 kilometer komen we door in 1.05 minuten precies wat een tijd van 3.16 mogelijk moet maken. Als ik na 28 kilometer nog zo goed ben ga ik misschien wel versnellen dacht ik. Het parcours is werkelijk schitterend maar als het zo grauw en grijs is als deze zondag zie je dat eigenlijk ziet zo. Het 21 kilometerpunt wordt gepasseerd in 1.37.50. We weten dat de tegenwind vanaf kilometer 26wat zal veranderen in meewind voor ongeveer 11 kilometer. Wim gaat zich steeds meer opwerpen als begeleider van deze groep en dat wordt door de lopers zeker gewaardeerd. Na 28 kilometer komen we door in 2.10.30. Hoezo vlak ondanks deze weersomstandigheden. Opeens liep ik vooraan in de groep en was ik een paar meter los. Wim vraagt tot 2 keer toe wat ga je doen. Ga je door of laat je je terugzakken. Omdat het allemaal zo lekker gaat loop ik maar door. De afstand met de groep neemt gestaag toe en zal maximaal 40 meter worden. Plotseling na het 31 kilometerpunt schiet er kramp in mijn hamstring. Na een paar flinke vloeken en wat rekken ben ik zo snel mogelijk weer terug in mijn ritme en zie ik de lopers uit “mijn”groep niet eens zover voor me lopen. Gelukkig kon ik het tempo redelijk vasthouden. De kramp kwam nog een paar keer in lichte mate terug. Balen, balen en nog eens balen maar het is niet anders. Ik heb verder niks meer geforceerd en heb zo geconcentreerd mogelijk de wedstrijd uitgelopen. Wim heeft geprobeerd om me zo positief mogelijk naar de finish toe te praten. Na 3.23.41 kwam ik toch tevreden over de streep. Wim is volkomen verkleumd en doornat en weet niet hoe snel hij een broodje sate moet halen om weer wat op temperatuur te komen. Cora en de kinderen hebben ook best lang in regen op ons staan wachten dus we gaan na een lange dag rond half vier weer huiswaarts.Zonder kramp was het me zeker gelukt om rond die 3.15 te lopen. Elke marathon is weer een hele ervaring. Ook van deze heb ik weer heel veel geleerd. Op naar de volgende.
Beneden-Leeuwen
Vrijdagavond 5 september kom ik bij Wim Nobel om zijn fiets op mijn fietsendrager te passen. Het regent flink dus we moeten even snel werken. Hopelijk is het zondag beter weer spraken wij nog tegen elkaar. Na wat gedronken te hebben ga ik op tijd weer naar huis want zondag moet het toch echt gaan gebeuren. Na een redelijk serieuze marathonvoorbereiding wil ik zondag een tijd tussen de 3.15 en 3.20 gaan lopen.Zondagochtend kom ik met Cora en de kids om 8.40 aan in de julianastraat. We rijden al snel op de provincialeweg richting Schoonhoven alwaar we de pont nemen. Bestemming is Altforst, een klein pittoresk dorpje in het land van Maas en Waal (ooit bezongen door Boudewijn de Groot). Hier zal de start zijn van de 9de Maas en Waalse dijkenloop. Het parcours zal leiden van Altforst via Appeltern, Maasbommel, Alphen, Dreumel, Wamel en Boven-Leeuwen naar finishplaats Beneden-Leeuwen. Cora zet ons om 10.15 af bij de startplaats en gaat al snel met de auto naar Beneden-Leeuwen waar Yorben een 5 kilometer zal gaan lopen en ze op Wim en mij gaan wachten.Om 11.25 loop ik met 72 andere marathon lopers naar de start. Nog even snel mijn veters opnieuw strikken en pang het startschot. Ik heb het gepresteerd om met zo weinig deelnemers een netto/bruto verschil van 11 seconden op te bouwen. Maar eindelijk van start, lekker lopen. Kijk uit Arno niet te snel starten, na een week van niks doen is dat erg moeilijk. Jongens wat is dit genieten. Jammer dat het zo regent (en waait!). Wim komt naast me fietsen en laat zien dat hij dit perfect beheerst. Hij wijst me de ideale lijn, zorgt dat ik niet te snel ga, houdt me daar waar mogelijk een beetje uit de wind. Op tijd krijg ik mijn bidon, wat wil je nog meer. Na ongeveer 4 kilometer sluit ik bij een groepje mannen en 1 vrouw aan. Ze blijken hetzelfde tempo op te zoeken als ik, dus ook dat is perfect. Voor de ultralopers onder ons liep in dit groepje de bekende loper Henk Geilen mee. Op zijn website staat vermeld dat hij deze marathon als rustige duurloop zal gaan lopen. Wat loop ik makkelijk zeg ondanks het takkeweer. Na 14 kilometer komen we door in 1.05 minuten precies wat een tijd van 3.16 mogelijk moet maken. Als ik na 28 kilometer nog zo goed ben ga ik misschien wel versnellen dacht ik. Het parcours is werkelijk schitterend maar als het zo grauw en grijs is als deze zondag zie je dat eigenlijk ziet zo. Het 21 kilometerpunt wordt gepasseerd in 1.37.50. We weten dat de tegenwind vanaf kilometer 26wat zal veranderen in meewind voor ongeveer 11 kilometer. Wim gaat zich steeds meer opwerpen als begeleider van deze groep en dat wordt door de lopers zeker gewaardeerd. Na 28 kilometer komen we door in 2.10.30. Hoezo vlak ondanks deze weersomstandigheden. Opeens liep ik vooraan in de groep en was ik een paar meter los. Wim vraagt tot 2 keer toe wat ga je doen. Ga je door of laat je je terugzakken. Omdat het allemaal zo lekker gaat loop ik maar door. De afstand met de groep neemt gestaag toe en zal maximaal 40 meter worden. Plotseling na het 31 kilometerpunt schiet er kramp in mijn hamstring. Na een paar flinke vloeken en wat rekken ben ik zo snel mogelijk weer terug in mijn ritme en zie ik de lopers uit “mijn”groep niet eens zover voor me lopen. Gelukkig kon ik het tempo redelijk vasthouden. De kramp kwam nog een paar keer in lichte mate terug. Balen, balen en nog eens balen maar het is niet anders. Ik heb verder niks meer geforceerd en heb zo geconcentreerd mogelijk de wedstrijd uitgelopen. Wim heeft geprobeerd om me zo positief mogelijk naar de finish toe te praten. Na 3.23.41 kwam ik toch tevreden over de streep. Wim is volkomen verkleumd en doornat en weet niet hoe snel hij een broodje sate moet halen om weer wat op temperatuur te komen. Cora en de kinderen hebben ook best lang in regen op ons staan wachten dus we gaan na een lange dag rond half vier weer huiswaarts.Zonder kramp was het me zeker gelukt om rond die 3.15 te lopen. Elke marathon is weer een hele ervaring. Ook van deze heb ik weer heel veel geleerd. Op naar de volgende.
