Marathon Monschau
Wedstrijdverslag
10 augustus 2008
Konzen
Zomervakantie 2008. Na een hele drukke periode op mijn werk ivm vakantie van collega's werk ik me kapot om alles voor elkaar te krijgen om rustig op vakantie te kunnen. Werkdagen van ruim 12 uur zijn normaal in deze periode. Als ik dan uitindelijk op vakantie kan op 9 augustus moet er in de ochtend nog worden gewerkt, om 14.00 uur ga ik met vrouw en zoon op pad.De eerste stop zal Monschau zijn, waar ik op 10 augustus om 8.00 uur de marathon ga lopen. Geestelijk ben ik er klaar voor, maar mijn lichaam absoluut niet. Ik voel me als een "natte krant".Na een voorspoedige reis arriveren we in Konzen, een klein plaatsje voor Monschau waar de start en finish zal plaatsvinden.We hebben honger gekregen en doen ons tegoed aan een lekkere Wiener Schnitzel mit pommes (patat).Om een uur of 12 's-nachts ga ik naar bed om de wekker op 6.00 uur te zetten.Na een goede nachtrust is het vroeg op.We staan met de caravan naast een aantal andere caravans en campers op het parkeerterrein van de voetbalvereniging in Konzen. Op het voetbalveld krioelt het van de tentjes waar de atleten in overnachten die ook aan de bak moeten. Het is allemaal goed geregeld en voor een habbekrats mogen we daar staan en hebben nog stroom ook.Na goed ontbeten te hebben wandel ik op het gemak richting de kleedgelegenheid bij de start, een kilometer verderop. Om 7.30 arriveer ik hier. Ik maak een praatje met een aantal bekende Nederlanders en doe alles op het gemak. Vijf minuten voor de start wandel ik naar het startdoek en ben er precies op tijd. Na een minuut valt het startschot en gaat de stoet op pad. Het weer is prima, lekker koel om 8.00 uur en zelfs af en toe een héél licht miezertje.Ik heb enorme zware benen en mijn lichaam is moe, maar we zullen wel zien, het is tenslotte mijn weer.Vanaf de start gaan we naar beneden en dalen af naar Monschau dat een paar kilometer van Konzen vandaan ligt en ook lager ligt. Ik haal veel lopers in bij het afdalen. Die lopers zijn enorm voorzichtig en ik stort me naar beneden, het gaat best lekker.De eerste 5 kilometer gaan snel in 23.25 , maar dat heeft te maken met veel daalwerk.Na Monschau gaat het geleidelijk weer omhoog. Er zijn flinke steile hellingen bij waar gewoon gewandeld moet worden, anders blaas je de kuiten al direct op. Na 10 kilometer staat de klok op 50.33 , zelfs nog een beetje op een schema van 5 minuten vlak, al is dat met deze zware marathon door mij niet vast te houden.Na 12 kilometer kom ik door in 59.56 , maar nu komt het zwaarste gedeelte.Kilometer 13 gaat in 8 minuut 48. Dit stuk is zo enorm zwaar, waardoor bijna iedereen wandelt. Ook kilometer 14 is nog pittig en gaat in 6.52 , waarna we een vrije val maken en kilometer 15 gaat in 4.17Het beste is er bij mij nu wel af, de inspanningen van de laatste weken op het werk eisen hun tol en ook de inspanningen tijdens dit zware gedeelte van de marathon spelen me parten.De kilometertijden komen zelden onder de 5 minuten, maar liggen veelal rond de 5.30 , maar dat maakt me niet zo heel veel uit. Ik geniet tijdens deze marathon eigenlijk voornamelijk van het lopen door dit mooie natuurgebied, het is voor mij de mooieste marathon waar ik tot dusverre aan heb meegedaan. De tijd op de halve marathon is ruim 1.53In mijn geval is 2 x de halve geen hele marathon wat tijd betreft en zo ook nu.Ik tel altijd twee keer de tijd plus een half uur en kom dan meestal binnen die tijd uit. Twee keer 1.53 = 3 uur 46 minuten + 30 = 4 uur 16 minuten. Ik ben benieuwd, want mijn benen geven aan dat het weleens heel anders zal kunnen gaan.De 25 kilometer gaat in 2.11.52 , nog steeds een redelijke tijd. Nog maar 17 kilometer te gaan. Het parcours wordt steeds mooier. We lopen heel diep door de bossen met hele hoge bomen en even later gaan we weer omhoog richting een dorpje. Het is allemaal heel afwisselend maar zelden vlak, een echte uitdaging. Robert en Piet kennen deze omstandigheden maar al te goed, al zijn die nog zwaarder gewend.Na 30 kilometer staat er 2.42.46 op de klok. Er zaten weer twee pittige kilometers tussen. Links en rechts van me zijn er tal van lopers die stuk zitten, wat mij toch een beetje moed geeft. Ik ben dus niet de enige. Wonder boven wonder kan ik nog steeds redelijk meekomen, al is er geen sprake van een super gevoel, verre van dat.Nog drie kilometer kan ik mijn tempo handhaven. Kilometer 31 in 5.15 , de 32e in 5.17 en nummer 33 in 5.24 , maar daarna is het over. We lopen over een bruggetje over een mooi riviertje, waarna het alleen maar omhoog gaat. Het stijgingspercentage is niet hoog, maar het duurt en duurt, er komt geen einde aan. Ik ga helemaal stuk en moet hele stukken wandelen. Kilometer 34 in 7.37 , 35 zelfs in 9.56 , het moet niet gekker worden.Na kilometer 35 kan ik me iets herpakken. Stukje wandelen, stukje hardlopen en dan weer wandelen, zo kom je er ook.De kilometertijden zitten allemaal rond de 7 minuten, maar dat maakt me niet zo heel veel uit. Een PR in Monschau zat er lang in, maar na kilometer 33 was dat niet meer haalbaar, al had ik dat gevoel al vanaf de start.De laatste kilometers zitten er aan te komen. Eerst gaan we nog naar beneden, maar daarna volgt een zware klim richting het hoger gelegen Konzen. We moeten een glibbere berg klei en blubber over. Het is een beetje glijden en slippen, maar ik kom boven. Al zwoegend en puffend kom ik over de streep in een nettotijd van 4.06.56 , ruim 2 minuten langzamer dan mijn snelste tijd van vorig jaar. Het valt me allemaal achteraf nog mee wat tijd betreft. Mijn lichaam is er minder goed aan toe dan vorig jaar.Na afloop lekker douchen en een half uurtje bijkomen. Zoontje Richard en mijn vrouw Marloes hebben me bij de finish opgevangen en zijn al weer terug naar de caravan, ik volg anderhalf uur later.Na het in ontvangst nemen van mijn oorkonde wandel ik weer de kilometer terug naar de caravan en loop de verzuring er een beetje uit. Ik eet een aantal boterhammen waarna we op pad gaan met de caravan op weg naar Frankrijk in de Ardeche om daar onze vakantie te vervolgen.
Konzen
Zomervakantie 2008. Na een hele drukke periode op mijn werk ivm vakantie van collega's werk ik me kapot om alles voor elkaar te krijgen om rustig op vakantie te kunnen. Werkdagen van ruim 12 uur zijn normaal in deze periode. Als ik dan uitindelijk op vakantie kan op 9 augustus moet er in de ochtend nog worden gewerkt, om 14.00 uur ga ik met vrouw en zoon op pad.De eerste stop zal Monschau zijn, waar ik op 10 augustus om 8.00 uur de marathon ga lopen. Geestelijk ben ik er klaar voor, maar mijn lichaam absoluut niet. Ik voel me als een "natte krant".Na een voorspoedige reis arriveren we in Konzen, een klein plaatsje voor Monschau waar de start en finish zal plaatsvinden.We hebben honger gekregen en doen ons tegoed aan een lekkere Wiener Schnitzel mit pommes (patat).Om een uur of 12 's-nachts ga ik naar bed om de wekker op 6.00 uur te zetten.Na een goede nachtrust is het vroeg op.We staan met de caravan naast een aantal andere caravans en campers op het parkeerterrein van de voetbalvereniging in Konzen. Op het voetbalveld krioelt het van de tentjes waar de atleten in overnachten die ook aan de bak moeten. Het is allemaal goed geregeld en voor een habbekrats mogen we daar staan en hebben nog stroom ook.Na goed ontbeten te hebben wandel ik op het gemak richting de kleedgelegenheid bij de start, een kilometer verderop. Om 7.30 arriveer ik hier. Ik maak een praatje met een aantal bekende Nederlanders en doe alles op het gemak. Vijf minuten voor de start wandel ik naar het startdoek en ben er precies op tijd. Na een minuut valt het startschot en gaat de stoet op pad. Het weer is prima, lekker koel om 8.00 uur en zelfs af en toe een héél licht miezertje.Ik heb enorme zware benen en mijn lichaam is moe, maar we zullen wel zien, het is tenslotte mijn weer.Vanaf de start gaan we naar beneden en dalen af naar Monschau dat een paar kilometer van Konzen vandaan ligt en ook lager ligt. Ik haal veel lopers in bij het afdalen. Die lopers zijn enorm voorzichtig en ik stort me naar beneden, het gaat best lekker.De eerste 5 kilometer gaan snel in 23.25 , maar dat heeft te maken met veel daalwerk.Na Monschau gaat het geleidelijk weer omhoog. Er zijn flinke steile hellingen bij waar gewoon gewandeld moet worden, anders blaas je de kuiten al direct op. Na 10 kilometer staat de klok op 50.33 , zelfs nog een beetje op een schema van 5 minuten vlak, al is dat met deze zware marathon door mij niet vast te houden.Na 12 kilometer kom ik door in 59.56 , maar nu komt het zwaarste gedeelte.Kilometer 13 gaat in 8 minuut 48. Dit stuk is zo enorm zwaar, waardoor bijna iedereen wandelt. Ook kilometer 14 is nog pittig en gaat in 6.52 , waarna we een vrije val maken en kilometer 15 gaat in 4.17Het beste is er bij mij nu wel af, de inspanningen van de laatste weken op het werk eisen hun tol en ook de inspanningen tijdens dit zware gedeelte van de marathon spelen me parten.De kilometertijden komen zelden onder de 5 minuten, maar liggen veelal rond de 5.30 , maar dat maakt me niet zo heel veel uit. Ik geniet tijdens deze marathon eigenlijk voornamelijk van het lopen door dit mooie natuurgebied, het is voor mij de mooieste marathon waar ik tot dusverre aan heb meegedaan. De tijd op de halve marathon is ruim 1.53In mijn geval is 2 x de halve geen hele marathon wat tijd betreft en zo ook nu.Ik tel altijd twee keer de tijd plus een half uur en kom dan meestal binnen die tijd uit. Twee keer 1.53 = 3 uur 46 minuten + 30 = 4 uur 16 minuten. Ik ben benieuwd, want mijn benen geven aan dat het weleens heel anders zal kunnen gaan.De 25 kilometer gaat in 2.11.52 , nog steeds een redelijke tijd. Nog maar 17 kilometer te gaan. Het parcours wordt steeds mooier. We lopen heel diep door de bossen met hele hoge bomen en even later gaan we weer omhoog richting een dorpje. Het is allemaal heel afwisselend maar zelden vlak, een echte uitdaging. Robert en Piet kennen deze omstandigheden maar al te goed, al zijn die nog zwaarder gewend.Na 30 kilometer staat er 2.42.46 op de klok. Er zaten weer twee pittige kilometers tussen. Links en rechts van me zijn er tal van lopers die stuk zitten, wat mij toch een beetje moed geeft. Ik ben dus niet de enige. Wonder boven wonder kan ik nog steeds redelijk meekomen, al is er geen sprake van een super gevoel, verre van dat.Nog drie kilometer kan ik mijn tempo handhaven. Kilometer 31 in 5.15 , de 32e in 5.17 en nummer 33 in 5.24 , maar daarna is het over. We lopen over een bruggetje over een mooi riviertje, waarna het alleen maar omhoog gaat. Het stijgingspercentage is niet hoog, maar het duurt en duurt, er komt geen einde aan. Ik ga helemaal stuk en moet hele stukken wandelen. Kilometer 34 in 7.37 , 35 zelfs in 9.56 , het moet niet gekker worden.Na kilometer 35 kan ik me iets herpakken. Stukje wandelen, stukje hardlopen en dan weer wandelen, zo kom je er ook.De kilometertijden zitten allemaal rond de 7 minuten, maar dat maakt me niet zo heel veel uit. Een PR in Monschau zat er lang in, maar na kilometer 33 was dat niet meer haalbaar, al had ik dat gevoel al vanaf de start.De laatste kilometers zitten er aan te komen. Eerst gaan we nog naar beneden, maar daarna volgt een zware klim richting het hoger gelegen Konzen. We moeten een glibbere berg klei en blubber over. Het is een beetje glijden en slippen, maar ik kom boven. Al zwoegend en puffend kom ik over de streep in een nettotijd van 4.06.56 , ruim 2 minuten langzamer dan mijn snelste tijd van vorig jaar. Het valt me allemaal achteraf nog mee wat tijd betreft. Mijn lichaam is er minder goed aan toe dan vorig jaar.Na afloop lekker douchen en een half uurtje bijkomen. Zoontje Richard en mijn vrouw Marloes hebben me bij de finish opgevangen en zijn al weer terug naar de caravan, ik volg anderhalf uur later.Na het in ontvangst nemen van mijn oorkonde wandel ik weer de kilometer terug naar de caravan en loop de verzuring er een beetje uit. Ik eet een aantal boterhammen waarna we op pad gaan met de caravan op weg naar Frankrijk in de Ardeche om daar onze vakantie te vervolgen.
