10 van Roodenburg (3)
Wedstrijdverslag
09 februari 2009
Lekkerkerk
Na een paar marathons in het najaar is de kogel door de kerk. Ik ga voor een ultra!!Robert Hoek heeft voldoende overtuigingskracht getoond om mij over te halen mee te gaan naar “zijn wedstrijd” in het voormalig Oost Duitsland. Het op de verzendknop drukken van mijn inschrijving was niet zo eenvoudig als je denkt dat dit is. Er staat me nu een natuurloop (trail) van 72.7 km te wachten door het Duitse midden gebergte. Er zitten 1900 hoogte meters in en staat bekend als de mooiste ultraloop van Europa. In het voormalige Oostblok stond het uitlopen van deze ultramarathon garant voor eeuwige roem.Maar nu het trainen voor zo’n loop. Hoe ga je dat nu indelen. Er zijn verschillende aspecten die met het lengen van de afstand steeds belangrijker gaan worden. Het eten en drinken, snelheid en vooral het mentale aspect is niet te onderschatten. Les 1 als je langer wilt gaan lopen is je snelheid leren reduceren. Leer langzaam te lopen en laat tijden totaal los. Alles moet ondergeschikt zijn aan die ene lange duurloop in de week. Voor mij moest hier toch wel een knop om. Heel de week houd je rekening met die lange duurloop op zondag. Op zaterdag begin je al meer te drinken zoals je dit gewend bent met de dag voor een marathon. Hier zijn we aanbeland bij het eten en drinken. Het op tijd eten en vooral voldoende drinken wordt bij dit soort afstanden steeds belangrijker. Dit dien je dus te trainen om er zo achter te komen wat voor jou de beste sportdrank is en welk voedsel je tijdens het lopen kan verdragen. Het lukt niet om 6 of 7 uur achter elkaar te lopen onder het genot van water en een paar gelletjes. Als je gevoelig bent voor kramp tijdens het lopen moet je zorgen voor extra zout in je sportdrank of zelfs zoutcapsules meenemen voor onderweg. Komen we aan bij het mentale aspect. Dit was voor mij absoluut geen probleem. Ik kan heel de week uitkijken naar een zondagmorgen waarop ik samen met soortgenoten mag genieten van een opgaande zon, dauw die nog over de weilanden hangt, ijs op de sloten, kijken naar de dieren die er zijn en lekker ouwehoeren met degene die hier ook zo intens van kan genieten. Sinds ik op deze manier naar het lopen ben gaan kijken geniet ik er met volle teugen van. Jarenlang heb ik snelle tijden nagestreefd en dit had ik nooit willen missen maar nu zou ik deze manier van lopen niet willen missen.Neem bijvoorbeeld afgelopen zondag, de dag van de 10km van Roodenburg. Wim en ik hebben afgesproken om er een testloop van te maken. Hoe kom je een 10km door als je al 33,4 km in de benen hebt. Om 10 over half 8 starten we met de grote ronde van de Natuurmarathon. De fietspaden zijn spiegelglad en de eerste kilometer gaat boven de 6 minuten. Wim heeft kort geleden een duurloopje gedaan met Arie welk voor een groot gedeelte over het ijs ging. Dit kwam hem vandaag goed van pas. We begonnen allebei steeds beter te draaien en halverwege zat het goede tempo er in. We wilden deze 33,4 afleggen in 3.05. Dat het met het tempogevoel wel goed zat blijkt als we na 3.04.29 terug bij de hooiberg zijn. Na snel omkleden vertrekken we direct met de andere deelnemers op de 10 km. Het mentale aspect begint nu belangrijk te worden maar we lopen beide nog best goed. Voor mij was dit de eerste keer dat ik voorbij de marathonafstand kom en het viel me niet tegen. Nu wat statistieken.33,4 in 3.04.29, 10 km in 51.30, 42,195 m in 3.50 en 33,4 in 3,56.
Lekkerkerk
Na een paar marathons in het najaar is de kogel door de kerk. Ik ga voor een ultra!!Robert Hoek heeft voldoende overtuigingskracht getoond om mij over te halen mee te gaan naar “zijn wedstrijd” in het voormalig Oost Duitsland. Het op de verzendknop drukken van mijn inschrijving was niet zo eenvoudig als je denkt dat dit is. Er staat me nu een natuurloop (trail) van 72.7 km te wachten door het Duitse midden gebergte. Er zitten 1900 hoogte meters in en staat bekend als de mooiste ultraloop van Europa. In het voormalige Oostblok stond het uitlopen van deze ultramarathon garant voor eeuwige roem.Maar nu het trainen voor zo’n loop. Hoe ga je dat nu indelen. Er zijn verschillende aspecten die met het lengen van de afstand steeds belangrijker gaan worden. Het eten en drinken, snelheid en vooral het mentale aspect is niet te onderschatten. Les 1 als je langer wilt gaan lopen is je snelheid leren reduceren. Leer langzaam te lopen en laat tijden totaal los. Alles moet ondergeschikt zijn aan die ene lange duurloop in de week. Voor mij moest hier toch wel een knop om. Heel de week houd je rekening met die lange duurloop op zondag. Op zaterdag begin je al meer te drinken zoals je dit gewend bent met de dag voor een marathon. Hier zijn we aanbeland bij het eten en drinken. Het op tijd eten en vooral voldoende drinken wordt bij dit soort afstanden steeds belangrijker. Dit dien je dus te trainen om er zo achter te komen wat voor jou de beste sportdrank is en welk voedsel je tijdens het lopen kan verdragen. Het lukt niet om 6 of 7 uur achter elkaar te lopen onder het genot van water en een paar gelletjes. Als je gevoelig bent voor kramp tijdens het lopen moet je zorgen voor extra zout in je sportdrank of zelfs zoutcapsules meenemen voor onderweg. Komen we aan bij het mentale aspect. Dit was voor mij absoluut geen probleem. Ik kan heel de week uitkijken naar een zondagmorgen waarop ik samen met soortgenoten mag genieten van een opgaande zon, dauw die nog over de weilanden hangt, ijs op de sloten, kijken naar de dieren die er zijn en lekker ouwehoeren met degene die hier ook zo intens van kan genieten. Sinds ik op deze manier naar het lopen ben gaan kijken geniet ik er met volle teugen van. Jarenlang heb ik snelle tijden nagestreefd en dit had ik nooit willen missen maar nu zou ik deze manier van lopen niet willen missen.Neem bijvoorbeeld afgelopen zondag, de dag van de 10km van Roodenburg. Wim en ik hebben afgesproken om er een testloop van te maken. Hoe kom je een 10km door als je al 33,4 km in de benen hebt. Om 10 over half 8 starten we met de grote ronde van de Natuurmarathon. De fietspaden zijn spiegelglad en de eerste kilometer gaat boven de 6 minuten. Wim heeft kort geleden een duurloopje gedaan met Arie welk voor een groot gedeelte over het ijs ging. Dit kwam hem vandaag goed van pas. We begonnen allebei steeds beter te draaien en halverwege zat het goede tempo er in. We wilden deze 33,4 afleggen in 3.05. Dat het met het tempogevoel wel goed zat blijkt als we na 3.04.29 terug bij de hooiberg zijn. Na snel omkleden vertrekken we direct met de andere deelnemers op de 10 km. Het mentale aspect begint nu belangrijk te worden maar we lopen beide nog best goed. Voor mij was dit de eerste keer dat ik voorbij de marathonafstand kom en het viel me niet tegen. Nu wat statistieken.33,4 in 3.04.29, 10 km in 51.30, 42,195 m in 3.50 en 33,4 in 3,56.
