Alpe d'Huez
Wedstrijdverslag
22 augustus 2009
Dit jaar weer op vacantie in Frankrijk en dan maar gelijk zo plannen dat de wedstrijd tegen Alpe d'Huez gelopen kan worden.Anne en ik hebben al twee keer eerder meegedaan,Anne de twee km die boven start en finisht en ik de klimwedstrijd over 13,8km.De aanloop naar de vacantie was niet geheel probleemloos fysiek gezien. Al maanden getob met een kuitblessure die drie weken voor vertrek zodanig verergerde dat de fysiotherapeut eraan te pas moest komen.De week voor vertrek een paar keer voorzichtig gelopen en maar hopen dat tijdens de vacantie de kuit het zou houden.Ons eerste doel was de Dordonge en toevallig was daar op Zondag een 10km trailloop.Natuurlijk even meedoen om de kuit te testen.Het was een mooi parcours met enig hoogteverschil en het ging wel aardig. Geen last van de kuit maar na ongeveer 45 min zat ik er conditioneel aardig door, helaas was de finish nog lang niet in zicht (de winnaar had 45 min nodig, 10km???) en moest ik nog bijna 10 min lopen voor dat ik er was.12e in 54.41 maar toch wel leuk om mee te doen.De volgende dag toch wel een lichte reactie in mijn kuit maar het viel op zich wel mee.Na een week Dordonge zakten we verder af naar de Pyreneeen. Hier begon de "serieuze" training voor Alpe d"Huez en tot mijn verbazing had ik met het klimmen totaal geen last van mijn kuit. De zondag voor de wedstrijd nog een laatste klimtraining gedaan. De Col d'Ordina, eerst een aanloopje en dan 6km klimmen 1km valsplat dalen en dan 2km naar de top. De km tijden lagen tussen de 5.50 en 6.45 naar beneden ging iets sneller maar niet echt makkelijker, de spieren protesteerden behoorlijk. Uiteindelijk 19km gelopen in 1.40 uur en alleen de laatste 1.5km zat ik er doorheen, qua tijdsduur vergelijkbaar met wat ik op de Alp wilde lopen maar daar is bijna alles omhoog.Zaterdag 15 Augustus was het dan zover. De wedstrijddag. Deze begon al vroeg met Astrid,Anne en de auto boven brengen. Om 8 uur nam ik de bus naar beneden terwijl Astrid boven zou zorgen dat Anne ingeschreven zou worden.Beneden aangekomen maar eens naar de tent gegaan (500m van de start)en rustig zitten wachten tot het tijd werd om naar de start te gaan. De start was om 10 uur zowel voor Anne als voor mij en het begon al behoorlijk warm te worden,graad of 24.Anne moest eerst een stukje dalen waarna er twee nijdige klimmen volgden, de laatste 250m naar de finish daalden weer. Ik had een tijd van 1.35 in gedachte maar na een minuut of tien twijfelde ik er al aan of dat haalbaar zou zijn, het ging erg moeizaam.Deze wedstrijd is niet zozeer een strijd met andere atleten maar meer een gevecht tegen de berg en tegen jezelf,hoef ik niet te wandelen, hou ik vol om bewegingen te maken die door moeten gaan voor hardlopen, ben ik koppig genoeg om niet toe te geven aan de neiging om een stukje te wandelen (gelukkig ben ik erg koppig)Na 28.30 kwam ik bij het 10km bord, helaas betekent dat bij deze wedstrijd dat je er nog 10 moet! Maar goed de eerste 3,8km zitten er dan op. Terwijl wij gestaag stegen deed de temperatuur dat ook. De gendarmerie maande ons om toch vooral rechts te blijven lopen maar af en toe staken we toch maar over om wat schaduw mee te pikken. Op een punt staat een kapelletje waar vroeger een Nederlandse pastoor de klokken luidde als de Tour langs kwam nu was ik blij dat dat niet gebeurde ik was al drie keer dood gegaan onderweg en dan begrafenisklokken nee dank je. Na een hele tijd begon ik te denken heb ik dat bord nog 5km soms gemist. Ik had echt geen idee hoever we al waren. Plots na een bocht de eerste blik op Alpe d'Huez, merde wat ligt dat nog een stuk hoger, ik passer een bord met eglise de st Anne, en denk even: hoe zou Anne het gedaan hebben.Eindelijk het bord 5km, tete de cochon, 5km gelopen in 28.40. Nog 5 te gaan.Ik loop een tempo van niks maar blijf wel doorgaan en tot mijn verbazing begin ik in te lopen op de lopers voor me, zo slecht heb ik het zeker niet ingedeelt. Nu zijn er ook mensen voor me die de berg laten winnen, ze gaan een stukje wandelen, hier maak ik gebruik van door ze te passeren. Toch ook een wedstrijd tegen de medelopers. Met nog twee km te gaan komt er een loper voorbij die ik even darvoor inhaalde toen hij wandelde, daar heb ik een hekel aan, iemand die van de berg verloren heeft maar wel voor me loopt. Ik ben nu op bekent terrein en weet exact hoever het nog is, als de inhaler weer gaat wandelen passer ik hem weer en heb zoiets van: en nu is het definitief. Even wordt het iets vlakker en ik kan nog aanzetten. Dan het bord 1km, even kijken op mijn horloge, 1.22 nog wat? Vieille vache, ondanks de klim in de slotkilometer moet het binnen de 1.30 uur kunnen. Dit geeft nieuwe energie en in de laatste klim stuif ik 4 a 5 lopers nog voorbij, even denk ik aan twee jaar geleden toen ik hier echt helemaal kapot zat, wat een verschil met vandaag.Dan volgt de verlossende afdaling naar de finish, nog even aanzetten en het zit erop 13,8km in 1.26.41 en 59e van de 255.Dan komt de grote verrassing: Anne is eerste geworden bij de Enfants-Benjamins-Filles.Dit betekent lang wachten, de prijsuitrijking is pas om 3 uur maar dat hebben we er graag voor over en met een grote beker van een wedstrijd in het buitenland thuiskomen is natuurlijk wel heel erg leuk.
Dit jaar weer op vacantie in Frankrijk en dan maar gelijk zo plannen dat de wedstrijd tegen Alpe d'Huez gelopen kan worden.Anne en ik hebben al twee keer eerder meegedaan,Anne de twee km die boven start en finisht en ik de klimwedstrijd over 13,8km.De aanloop naar de vacantie was niet geheel probleemloos fysiek gezien. Al maanden getob met een kuitblessure die drie weken voor vertrek zodanig verergerde dat de fysiotherapeut eraan te pas moest komen.De week voor vertrek een paar keer voorzichtig gelopen en maar hopen dat tijdens de vacantie de kuit het zou houden.Ons eerste doel was de Dordonge en toevallig was daar op Zondag een 10km trailloop.Natuurlijk even meedoen om de kuit te testen.Het was een mooi parcours met enig hoogteverschil en het ging wel aardig. Geen last van de kuit maar na ongeveer 45 min zat ik er conditioneel aardig door, helaas was de finish nog lang niet in zicht (de winnaar had 45 min nodig, 10km???) en moest ik nog bijna 10 min lopen voor dat ik er was.12e in 54.41 maar toch wel leuk om mee te doen.De volgende dag toch wel een lichte reactie in mijn kuit maar het viel op zich wel mee.Na een week Dordonge zakten we verder af naar de Pyreneeen. Hier begon de "serieuze" training voor Alpe d"Huez en tot mijn verbazing had ik met het klimmen totaal geen last van mijn kuit. De zondag voor de wedstrijd nog een laatste klimtraining gedaan. De Col d'Ordina, eerst een aanloopje en dan 6km klimmen 1km valsplat dalen en dan 2km naar de top. De km tijden lagen tussen de 5.50 en 6.45 naar beneden ging iets sneller maar niet echt makkelijker, de spieren protesteerden behoorlijk. Uiteindelijk 19km gelopen in 1.40 uur en alleen de laatste 1.5km zat ik er doorheen, qua tijdsduur vergelijkbaar met wat ik op de Alp wilde lopen maar daar is bijna alles omhoog.Zaterdag 15 Augustus was het dan zover. De wedstrijddag. Deze begon al vroeg met Astrid,Anne en de auto boven brengen. Om 8 uur nam ik de bus naar beneden terwijl Astrid boven zou zorgen dat Anne ingeschreven zou worden.Beneden aangekomen maar eens naar de tent gegaan (500m van de start)en rustig zitten wachten tot het tijd werd om naar de start te gaan. De start was om 10 uur zowel voor Anne als voor mij en het begon al behoorlijk warm te worden,graad of 24.Anne moest eerst een stukje dalen waarna er twee nijdige klimmen volgden, de laatste 250m naar de finish daalden weer. Ik had een tijd van 1.35 in gedachte maar na een minuut of tien twijfelde ik er al aan of dat haalbaar zou zijn, het ging erg moeizaam.Deze wedstrijd is niet zozeer een strijd met andere atleten maar meer een gevecht tegen de berg en tegen jezelf,hoef ik niet te wandelen, hou ik vol om bewegingen te maken die door moeten gaan voor hardlopen, ben ik koppig genoeg om niet toe te geven aan de neiging om een stukje te wandelen (gelukkig ben ik erg koppig)Na 28.30 kwam ik bij het 10km bord, helaas betekent dat bij deze wedstrijd dat je er nog 10 moet! Maar goed de eerste 3,8km zitten er dan op. Terwijl wij gestaag stegen deed de temperatuur dat ook. De gendarmerie maande ons om toch vooral rechts te blijven lopen maar af en toe staken we toch maar over om wat schaduw mee te pikken. Op een punt staat een kapelletje waar vroeger een Nederlandse pastoor de klokken luidde als de Tour langs kwam nu was ik blij dat dat niet gebeurde ik was al drie keer dood gegaan onderweg en dan begrafenisklokken nee dank je. Na een hele tijd begon ik te denken heb ik dat bord nog 5km soms gemist. Ik had echt geen idee hoever we al waren. Plots na een bocht de eerste blik op Alpe d'Huez, merde wat ligt dat nog een stuk hoger, ik passer een bord met eglise de st Anne, en denk even: hoe zou Anne het gedaan hebben.Eindelijk het bord 5km, tete de cochon, 5km gelopen in 28.40. Nog 5 te gaan.Ik loop een tempo van niks maar blijf wel doorgaan en tot mijn verbazing begin ik in te lopen op de lopers voor me, zo slecht heb ik het zeker niet ingedeelt. Nu zijn er ook mensen voor me die de berg laten winnen, ze gaan een stukje wandelen, hier maak ik gebruik van door ze te passeren. Toch ook een wedstrijd tegen de medelopers. Met nog twee km te gaan komt er een loper voorbij die ik even darvoor inhaalde toen hij wandelde, daar heb ik een hekel aan, iemand die van de berg verloren heeft maar wel voor me loopt. Ik ben nu op bekent terrein en weet exact hoever het nog is, als de inhaler weer gaat wandelen passer ik hem weer en heb zoiets van: en nu is het definitief. Even wordt het iets vlakker en ik kan nog aanzetten. Dan het bord 1km, even kijken op mijn horloge, 1.22 nog wat? Vieille vache, ondanks de klim in de slotkilometer moet het binnen de 1.30 uur kunnen. Dit geeft nieuwe energie en in de laatste klim stuif ik 4 a 5 lopers nog voorbij, even denk ik aan twee jaar geleden toen ik hier echt helemaal kapot zat, wat een verschil met vandaag.Dan volgt de verlossende afdaling naar de finish, nog even aanzetten en het zit erop 13,8km in 1.26.41 en 59e van de 255.Dan komt de grote verrassing: Anne is eerste geworden bij de Enfants-Benjamins-Filles.Dit betekent lang wachten, de prijsuitrijking is pas om 3 uur maar dat hebben we er graag voor over en met een grote beker van een wedstrijd in het buitenland thuiskomen is natuurlijk wel heel erg leuk.
