Amersfoort 750
Wedstrijdverslag
14 juni 2009
Amersfoort
Amersfoort 750De stad Amersfoort bestaat 750 jaar. Dat is een reden om het groots te vieren. Wanneer wordt een stad in de vaart der volkeren opgestuwd? Juist: met het organiseren van een echte marathon!Dat is ook precies wat de organisatie heeft gedaan. Ruim van te voren heeft men met een mediaoffensief aangekondigd dat er op 14 juni een exclusieve marathon gelopen kon worden in en door Amersfoort. Eén van de sponsors is De Amersfoortse Verzekeringen. Omdat Onderlinge Vlist tussenpersoon ben van deze verzekeringsmaatschappij, mag ik gratis en voor niks meedoen. Er worden zelfs clinics georganiseerd onder leiding van Aart Stigter. Verdeeld over alle afstanden lopen er voor deze verzekeraar ruim 450 sporters waarvan zo’n 25 de hele marathon. De Amersfoortse zorgt erg goed voor haar gasten. Parkeren kan in hun garage en omkleden in hun restaurant, waar ook ruim voldoen broodjes, koffie en behulpzame medewerkers klaar staan. Een mooi loopshirt completeert het geheel. Alle media aandacht heeft resultaat gehad want in totaal over alle wedstrijden, starten er ruim 10.000 mensen. De organisatie heeft niets aan het toeval overgelaten. De marathon waar ik aan mee doe loopt gesmeerd. Mooie brede laan bij de start en heel, heel veel publiek. Petje af voor deze mensen want vanaf de start regent het pijpestelen en is het een graad of 19. Voor een loper is dat wel lekker maar voor hen minder leuk. Ook voor de toeschouwers is er van alles te beleven. In de hele stad zijn allerlei leuke activiteiten. Al loper kijk ik ook mijn ogen uit. Op deze manier een stad bezoeken is uniek. We hebben ook alle uithoeken van Amersfoort bezocht, want zo groot is die stad nu ook weer niet. Zo lopen we door de brandweerkazerne, de dierentuin (Nico Bloemendal sms-te me daags te voren dat het maar goed was dat ik hard kon lopen….), dwars door het NS station, door een spoorwegmuseum, over een kazernecomplex, door Zon en Schilt (een psychiatrisch centrum) en natuurlijk de oude binnenstad van Amersfoort. Tussendoor bezoeken we Leusden en Hoogland. Kortom een heel erg afwisselend en leuk parcours. Om de ca 2-3 kilometer zijn verzorgingsposten ingericht die bemenst worden met enthousiaste vrijwilligers. De posten zijn goed voorzien met alles was een loper nodig heeft. Langs de kant staan ook veel orkesten en bands die ondanks de regen voor zomerse sferen zorgen. Ik krijg nog kippenvel als ik terugdenk aan al dat publiek, bijvoorbeeld in de boordevolle stationstraverse. Eerst moet je de trap op(hoe verzin je het!) en dán loop je overdekt ruim honderd meter tussen een luid joelende en klappende menigte door! Heerlijk! Vier weken geleden heb ik de Rennsteiglauf (72km) gelopen, dus echt hersteld ben ik nog niet. Daarom wil ik ook niet al te hard lopen. Ik heb mijn hartslagmeter om en neem me heilig voor om niet boven de 150 te lopen. Dat is zo’n 22-24 slagen onder mijn omslagpunt. Vervolgens zie ik dan wel waar ik uit kom en hoe het loopt.De km aanduiding op de weg is het enige minpuntje voor de organisatie. Vanaf km 18 of zo staan er verschillende cijfers op de weg die elkaar ook nog tegenspreken. Ik heb daarom niet goed door waar ik ben. Km 15 zie ik wel en ik klok op 1.10 u bij een gemiddelde hartslag van 150. Oeps, dat is wel wat te snel! Maar ik loop heerlijk. Ik ben de pacer voor de 3.30 u gepasseerd bij km 8. Maar bij Zon en Schilt km21 komt hij me weer voorbij. Het lopen valt me plotseling zwaar en met moeite kan ik hem bijhouden. Hartslag boven de 160! Ik maak een opmerking tegen een buurman en deze vertelt dat hier een stuk zit met zeker 2 km vals plat. Behoorlijk vals volgens mij want je ziet er niets van zo tussen de bomen. Bij Leusden aangekomen loopt de pacer me eigenlijk iets te snel en ik haak af. Samen met mij nog een paar andere lopers. Een km of 6-7 voeren me langs de snelweg A28 naar Hoevelaken. Een niet zo mooi stuk maar het loopt wel lekker snel en vlak. In de tussentijd wordt het droger. Het pacer ballonnetje zie ik nog steeds voor me.Via de Vinex wijk Vathorst en Hoogland, weer veel publiek, passeren we het km 35 punt dat later km 33 blijkt. De man met de hamer staat blijkbaar wel op de goede plek want her en der gaan mensen wandelen. Ik krijg het nu toch wel wat lastiger en zie dat mijn hartslag 156 is. Ik loop niet meer zo soepel, maar kan nog veel plezier maken met de dweilorkesten en de toeschouwers die allemaal mijn naam kennen! (Staat op mijn startnummer, erg inspirerend!) Mijn tempo pas ik aan en ik ben blij dat de toren van Amersfoort in zicht komt. Ik passeer vandaag voor de tweede keer de middeleeuwse stadpoort en na een scherpe bocht doemt daar de finish op. Tussen al het tumult hoor ik opeens weer ROBERT!, maar nu van een bekende stem… collega Wanda staat daar langs de kant om mij, maar vooral haar zus, aan te moedigen. Ik finish in 3.27 met een gemiddelde hartslag van 153. Wel wat te snel dus, maar toch erg voldaan. Ik ben blij dat ik meegelopen heb met deze unieke marathon. Na een verkwikkende, warme, douche bij gastheer De Amersfoortse rij ik tevreden naar huis. O ja, de pacer, die man met het 3.30 u ballonnetje komt binnen in 3.25u. Hardloper hè…..
Amersfoort
Amersfoort 750De stad Amersfoort bestaat 750 jaar. Dat is een reden om het groots te vieren. Wanneer wordt een stad in de vaart der volkeren opgestuwd? Juist: met het organiseren van een echte marathon!Dat is ook precies wat de organisatie heeft gedaan. Ruim van te voren heeft men met een mediaoffensief aangekondigd dat er op 14 juni een exclusieve marathon gelopen kon worden in en door Amersfoort. Eén van de sponsors is De Amersfoortse Verzekeringen. Omdat Onderlinge Vlist tussenpersoon ben van deze verzekeringsmaatschappij, mag ik gratis en voor niks meedoen. Er worden zelfs clinics georganiseerd onder leiding van Aart Stigter. Verdeeld over alle afstanden lopen er voor deze verzekeraar ruim 450 sporters waarvan zo’n 25 de hele marathon. De Amersfoortse zorgt erg goed voor haar gasten. Parkeren kan in hun garage en omkleden in hun restaurant, waar ook ruim voldoen broodjes, koffie en behulpzame medewerkers klaar staan. Een mooi loopshirt completeert het geheel. Alle media aandacht heeft resultaat gehad want in totaal over alle wedstrijden, starten er ruim 10.000 mensen. De organisatie heeft niets aan het toeval overgelaten. De marathon waar ik aan mee doe loopt gesmeerd. Mooie brede laan bij de start en heel, heel veel publiek. Petje af voor deze mensen want vanaf de start regent het pijpestelen en is het een graad of 19. Voor een loper is dat wel lekker maar voor hen minder leuk. Ook voor de toeschouwers is er van alles te beleven. In de hele stad zijn allerlei leuke activiteiten. Al loper kijk ik ook mijn ogen uit. Op deze manier een stad bezoeken is uniek. We hebben ook alle uithoeken van Amersfoort bezocht, want zo groot is die stad nu ook weer niet. Zo lopen we door de brandweerkazerne, de dierentuin (Nico Bloemendal sms-te me daags te voren dat het maar goed was dat ik hard kon lopen….), dwars door het NS station, door een spoorwegmuseum, over een kazernecomplex, door Zon en Schilt (een psychiatrisch centrum) en natuurlijk de oude binnenstad van Amersfoort. Tussendoor bezoeken we Leusden en Hoogland. Kortom een heel erg afwisselend en leuk parcours. Om de ca 2-3 kilometer zijn verzorgingsposten ingericht die bemenst worden met enthousiaste vrijwilligers. De posten zijn goed voorzien met alles was een loper nodig heeft. Langs de kant staan ook veel orkesten en bands die ondanks de regen voor zomerse sferen zorgen. Ik krijg nog kippenvel als ik terugdenk aan al dat publiek, bijvoorbeeld in de boordevolle stationstraverse. Eerst moet je de trap op(hoe verzin je het!) en dán loop je overdekt ruim honderd meter tussen een luid joelende en klappende menigte door! Heerlijk! Vier weken geleden heb ik de Rennsteiglauf (72km) gelopen, dus echt hersteld ben ik nog niet. Daarom wil ik ook niet al te hard lopen. Ik heb mijn hartslagmeter om en neem me heilig voor om niet boven de 150 te lopen. Dat is zo’n 22-24 slagen onder mijn omslagpunt. Vervolgens zie ik dan wel waar ik uit kom en hoe het loopt.De km aanduiding op de weg is het enige minpuntje voor de organisatie. Vanaf km 18 of zo staan er verschillende cijfers op de weg die elkaar ook nog tegenspreken. Ik heb daarom niet goed door waar ik ben. Km 15 zie ik wel en ik klok op 1.10 u bij een gemiddelde hartslag van 150. Oeps, dat is wel wat te snel! Maar ik loop heerlijk. Ik ben de pacer voor de 3.30 u gepasseerd bij km 8. Maar bij Zon en Schilt km21 komt hij me weer voorbij. Het lopen valt me plotseling zwaar en met moeite kan ik hem bijhouden. Hartslag boven de 160! Ik maak een opmerking tegen een buurman en deze vertelt dat hier een stuk zit met zeker 2 km vals plat. Behoorlijk vals volgens mij want je ziet er niets van zo tussen de bomen. Bij Leusden aangekomen loopt de pacer me eigenlijk iets te snel en ik haak af. Samen met mij nog een paar andere lopers. Een km of 6-7 voeren me langs de snelweg A28 naar Hoevelaken. Een niet zo mooi stuk maar het loopt wel lekker snel en vlak. In de tussentijd wordt het droger. Het pacer ballonnetje zie ik nog steeds voor me.Via de Vinex wijk Vathorst en Hoogland, weer veel publiek, passeren we het km 35 punt dat later km 33 blijkt. De man met de hamer staat blijkbaar wel op de goede plek want her en der gaan mensen wandelen. Ik krijg het nu toch wel wat lastiger en zie dat mijn hartslag 156 is. Ik loop niet meer zo soepel, maar kan nog veel plezier maken met de dweilorkesten en de toeschouwers die allemaal mijn naam kennen! (Staat op mijn startnummer, erg inspirerend!) Mijn tempo pas ik aan en ik ben blij dat de toren van Amersfoort in zicht komt. Ik passeer vandaag voor de tweede keer de middeleeuwse stadpoort en na een scherpe bocht doemt daar de finish op. Tussen al het tumult hoor ik opeens weer ROBERT!, maar nu van een bekende stem… collega Wanda staat daar langs de kant om mij, maar vooral haar zus, aan te moedigen. Ik finish in 3.27 met een gemiddelde hartslag van 153. Wel wat te snel dus, maar toch erg voldaan. Ik ben blij dat ik meegelopen heb met deze unieke marathon. Na een verkwikkende, warme, douche bij gastheer De Amersfoortse rij ik tevreden naar huis. O ja, de pacer, die man met het 3.30 u ballonnetje komt binnen in 3.25u. Hardloper hè…..
