Dam tot Dam (2)
Wedstrijdverslag
21 september 2009
Amsterdam
En daar sta je dan in hartje Amsterdam, een plaats die ik om niet nader te noemen redenen zo min mogelijk hoopte te bezoeken. De gedachte dat ik er weer zo hard mogelijk vandaan mag lopen verklaart mijn aanwezigheid. Dat is niet helemaal waar: lang terug had ik mijn zus en zwager al beloofd om mee te doen. De 16,1 kilometer of tien Engelse mijlen had ik 1x eerder geoefend, een maand terug tijdens een rondje Cabauws Kerkepad. Toen moest ik vanwege uitdrogingsgevaar 4 keer stoppen. De start is imposant, wat een hoop mensen.Jacco van der Wel had me al gewaarschuwd: na de IJ-tunnel weet je hoe het met de vorm staat. De eerste kilometer is met 4.33 te snel. Na de tunnel slaat de hitte onbarmhartig toe en tot overmaat van ramp pikt mijn horloge na 4km een ander signaal op en stopt er subiet mee. Dan maar op karakter verder. Bij de 5km reken ik snel uit dat ik precies 25 minuten onderweg ben. Alle waterpunten doe ik aan en de douches onderweg sla ik niet over. Op 9 km staan mijn vrouw, ouders, neefje en nichtje langs de lijn. Precies op tijd, want ik zit een beetje stuk.Jacco zei dat er wel 30 bandjes zouden spelen. Die hadden dan zeker toevallig allemaal pauze toen ik langskwam. In het centrum van Zaandam, na 13 km, klinkt overal muziek en gaat het vanzelf. Ik kan zelfs fanatiek versnellen en eindig in 1.25.30. Enfin, dat is allemaal terug te zien als je nummer 32570 intikt op de website van de Damloop. Ik liep onder de naam van een vrouwelijke collega van mijn zus namens Ahold. Die invitaties liggen mij wel, want na afloop heb ik in de feesttent voor de AH-familie mijn sporttasje vakkundig volgepropt. Wat daar is overgebleven ligt deze week in de bonus, vermoed ik.
Amsterdam
En daar sta je dan in hartje Amsterdam, een plaats die ik om niet nader te noemen redenen zo min mogelijk hoopte te bezoeken. De gedachte dat ik er weer zo hard mogelijk vandaan mag lopen verklaart mijn aanwezigheid. Dat is niet helemaal waar: lang terug had ik mijn zus en zwager al beloofd om mee te doen. De 16,1 kilometer of tien Engelse mijlen had ik 1x eerder geoefend, een maand terug tijdens een rondje Cabauws Kerkepad. Toen moest ik vanwege uitdrogingsgevaar 4 keer stoppen. De start is imposant, wat een hoop mensen.Jacco van der Wel had me al gewaarschuwd: na de IJ-tunnel weet je hoe het met de vorm staat. De eerste kilometer is met 4.33 te snel. Na de tunnel slaat de hitte onbarmhartig toe en tot overmaat van ramp pikt mijn horloge na 4km een ander signaal op en stopt er subiet mee. Dan maar op karakter verder. Bij de 5km reken ik snel uit dat ik precies 25 minuten onderweg ben. Alle waterpunten doe ik aan en de douches onderweg sla ik niet over. Op 9 km staan mijn vrouw, ouders, neefje en nichtje langs de lijn. Precies op tijd, want ik zit een beetje stuk.Jacco zei dat er wel 30 bandjes zouden spelen. Die hadden dan zeker toevallig allemaal pauze toen ik langskwam. In het centrum van Zaandam, na 13 km, klinkt overal muziek en gaat het vanzelf. Ik kan zelfs fanatiek versnellen en eindig in 1.25.30. Enfin, dat is allemaal terug te zien als je nummer 32570 intikt op de website van de Damloop. Ik liep onder de naam van een vrouwelijke collega van mijn zus namens Ahold. Die invitaties liggen mij wel, want na afloop heb ik in de feesttent voor de AH-familie mijn sporttasje vakkundig volgepropt. Wat daar is overgebleven ligt deze week in de bonus, vermoed ik.
