DIJK (3)
Wedstrijdverslag
11 oktober 2009
Schoonhoven
Dijk.Vaak paste de Dijkloop niet in mijn programma omdat er in oktober wel ergens een marathon gelopen moest worden. Dit jaar is dat anders en past de Dijkloop prima in de voorbereiding voor de Natuurmarathon op 1 november. Ik heb er zin in. Het weer is best goed, terwijl ik de zaterdagse boodschappen doe schijnt de zon zelfs. Af en toe een bui wordt er voorspeld. Tijdens de wedstrijd blijkt dat vooral Schoonhoven getrakteerd wordt op een heuse wolkbreuk. Op datzelfde moment loop ik net de stoep op aan het eind van de Tiendweg. Ik regen wel nat maar echt vervelend is het niet. Tegen de tijd dat we bij het keerpunt bij de Salmsteke komen, zijn mijn kleren wel weer droog. Mijn schoenen daarentegen blijven doornat. Tijdens de eerste kilometers worden de kaarten al geschut. Nadat de tien kilometerlopers linksaf geslagen zijn in Willige Langerak loop ik op de elfde plaats. Voor me zie ik een groep van ongeveer zeven lopers nog bij mekaar zitten. Ik volg en hou mijn hartslag in de gaten. Ik wil deze wedstrijd niet veel in de verzuring lopen en dan is een hartslagmeter een uitstekend hulpmiddel. Tot kilometer 17 hou ik het een slag of 5 onder mijn omslagpunt. De kilometertijden zijn dan ongeveer 4.10 -4.13 min/km. Na het keerpunt loopt de loper net voor me langzaam van me weg. Da’s toch wel balen maar ik verhoog mijn tempo niet. Tegen wind is de dijk naar Schoonhoven immers nog lang. Voor me langs wisselen donkere wolken en felle opklaringen stuivertje. Wat zijn de Lek en uiterwaarden toch mooi!!Ik heb een bidon met drinken bij en kan de verzorgingsposten overslaan zulks tot teleurstelling van Els Meerhof die bijna van de dijk afwaait met bekertjes en al. De loper (Leendert) voor me haalt Karl Bleyenberg in en net voor het Dijkmagazijn lukt mij dat ook. Ik blijf even hangen bij Karl en we nemen een kilometer of twee kop over. Dan versnel nog iets en kom langzaam bij Leendert in de buurt. Bij het Witte kerkje van Willige Langerak loop ik vlak achter hem. Op de Oranjekade ga ik hem voorbij omdat ik daar het parcours natuurlijk goed ken. Ik denk dat de finish net voor de baan op het dijkje is, maar dat blijkt een vergissing. We moeten nog iets verder en de baan op. Leendert heeft nog een scherp eindschot en klopt me in de laatste meters. Tijdens de afterrun hoor ik dat dit Leendert ’s tweede halve marathon is met nu een verbetering van maar liefst 8 minuten. Mijn gemiddelde hartslag is 169 en dat is nog iets onder mijn omslagpunt. Ik heb goed gelopen maar had niet de indruk dat ik veel harder kon. Wel bleven alle km tijden redelijk vlak. De eerste ging in 3.59 en de laatste in 4.02. De langzaamste in 4.19. Het was een echte wedstrijd en mijn inspanning leverde mij nog een derde plaats op ook! Dat dan weer wel in de rollator klasse….. Maar goed, overall tiende is ook niet slecht.
Schoonhoven
Dijk.Vaak paste de Dijkloop niet in mijn programma omdat er in oktober wel ergens een marathon gelopen moest worden. Dit jaar is dat anders en past de Dijkloop prima in de voorbereiding voor de Natuurmarathon op 1 november. Ik heb er zin in. Het weer is best goed, terwijl ik de zaterdagse boodschappen doe schijnt de zon zelfs. Af en toe een bui wordt er voorspeld. Tijdens de wedstrijd blijkt dat vooral Schoonhoven getrakteerd wordt op een heuse wolkbreuk. Op datzelfde moment loop ik net de stoep op aan het eind van de Tiendweg. Ik regen wel nat maar echt vervelend is het niet. Tegen de tijd dat we bij het keerpunt bij de Salmsteke komen, zijn mijn kleren wel weer droog. Mijn schoenen daarentegen blijven doornat. Tijdens de eerste kilometers worden de kaarten al geschut. Nadat de tien kilometerlopers linksaf geslagen zijn in Willige Langerak loop ik op de elfde plaats. Voor me zie ik een groep van ongeveer zeven lopers nog bij mekaar zitten. Ik volg en hou mijn hartslag in de gaten. Ik wil deze wedstrijd niet veel in de verzuring lopen en dan is een hartslagmeter een uitstekend hulpmiddel. Tot kilometer 17 hou ik het een slag of 5 onder mijn omslagpunt. De kilometertijden zijn dan ongeveer 4.10 -4.13 min/km. Na het keerpunt loopt de loper net voor me langzaam van me weg. Da’s toch wel balen maar ik verhoog mijn tempo niet. Tegen wind is de dijk naar Schoonhoven immers nog lang. Voor me langs wisselen donkere wolken en felle opklaringen stuivertje. Wat zijn de Lek en uiterwaarden toch mooi!!Ik heb een bidon met drinken bij en kan de verzorgingsposten overslaan zulks tot teleurstelling van Els Meerhof die bijna van de dijk afwaait met bekertjes en al. De loper (Leendert) voor me haalt Karl Bleyenberg in en net voor het Dijkmagazijn lukt mij dat ook. Ik blijf even hangen bij Karl en we nemen een kilometer of twee kop over. Dan versnel nog iets en kom langzaam bij Leendert in de buurt. Bij het Witte kerkje van Willige Langerak loop ik vlak achter hem. Op de Oranjekade ga ik hem voorbij omdat ik daar het parcours natuurlijk goed ken. Ik denk dat de finish net voor de baan op het dijkje is, maar dat blijkt een vergissing. We moeten nog iets verder en de baan op. Leendert heeft nog een scherp eindschot en klopt me in de laatste meters. Tijdens de afterrun hoor ik dat dit Leendert ’s tweede halve marathon is met nu een verbetering van maar liefst 8 minuten. Mijn gemiddelde hartslag is 169 en dat is nog iets onder mijn omslagpunt. Ik heb goed gelopen maar had niet de indruk dat ik veel harder kon. Wel bleven alle km tijden redelijk vlak. De eerste ging in 3.59 en de laatste in 4.02. De langzaamste in 4.19. Het was een echte wedstrijd en mijn inspanning leverde mij nog een derde plaats op ook! Dat dan weer wel in de rollator klasse….. Maar goed, overall tiende is ook niet slecht.
