Jungfrau Marathon
Wedstrijdverslag
05 september 2009
Interlaken
Jungfrau Marathon 5 september 2009.Op woensdagmorgen 2 september, al om 3 uur ’s nachts, met het vaste groepje berglopers, ook wel berggeiten genaamd (Hetty zegt sikkies) richting Zwitserland vertrokken. Hetty en Wim van der Heiden, Argen en Reggy van Rijk, Piet en Aria Wuijster en nog twee buitenbeentjes, Hans en Adrie.Vroeg vertrekken betekent meestal ook vroeg arriveren, dus waren wij met z’n achten al om een uur of twaalf bij hotel Alpenblick in Wilderswil.Eerst even op het terras een bakkie koffie en Piet z’n traditionele Weiszenbier. Daarna met z’n allen een stukje parcours wandelen, eerst zon, daarna donkere wolken en jawel een onweersbui.De volgende dag hebben we de dag wederom besteed aan wandelen en tegen de avond moest er echt nog een stukje gelopen worden, ik dacht zelf dat 45 minuten wel voldoende was, maar met Wim en Piet erbij als overenthousiaste lopers en Hetty als compleet verslaafde, werd het gewoon 1¼ uur, voor mij dus gewoon een duurloop, maar het gevoel was goed, dus het was geen probleem.De nacht van donderdag op vrijdag verliep zeer bizar, eerst kregen wij te horen dat onze zwager, die zeer ernstig ziek was, was overleden en een paar uur later kregen we een telefoontje, dat onze dochter was bevallen van onze kleindochter.De volgende morgen condoleerde en feliciteerde iedereen ons, heel vreemd.Na vrijdag ons startnummer te hebben opgehaald en op het terras een soort beschuit met muisjes in taartvorm te hebben gegeten, hebben we ons verder rustig voorbereid op de grote dag.Om 6 uur ’s morgens een goed ontbijt, met de bus naar de start in Interlaken.Nog koud, maar met een zonnetje en wolken en de organisatie beloofde droog weer en bij de finish zou het een graad of 5 zijn, dus warme kleren in de tas mee voor na het douchen.Na het Zwitserse volkslied werd het kanon om exact 9 uur afgeschoten en vertrokken 4600 lopers (3700 mannen en 900 vrouwen) om de Jungfrau te bedwingen. De één, zoals ik wil dit binnen de vastgestelde limiet van 6½ uur doen en de ander, zoals Hetty, zeer goed getraind, gaat voor maximaal en wil een stevig p.r. neerzetten. Ieder heeft zo z’n eigen doel, Wim wil graag 4.15 uur lopen, Piet, licht geblesseerd, wil binnen de 5 uur lopen, Argen wil graag haar tijd van vorig jaar halen of misschien ook iets sneller.Ik zelf begin heel voorzichtig, mijn hartslag controlerend, relaxed lopend en genietend van de mensen om mij heen, af en toe licht klimmend naar Lauterbrunnen, waar het halve marathonpunt ligt. Mijn tijd daar op 21.1 km 2.26 uur, ja, het klopt, dat is wel erg rustig begonnen. Ik voel me prima, maar dat kan ook niet anders met zo’n tijd. Bij km 23 begin ik mensen in te halen, zij zijn dus trager dan ik en dat geeft me een goed gevoel, ik ga steeds makkelijker lopen en begin bij km 26 aan de muur van Wengen, deze steile beklimming duurt ca. 4 km en je gaat hier ruim 500 m omhoog, dus is het hier wandelen, ook heel veel snellere lopers moeten hier wandelen, anders blaas je jezelf helemaal op. Dat is niet de bedoeling, dus wandel ik voor mijn doen vinnig omhoog, zelfs wandelend haal ik heel wat lopers in, ik ben verbaasd.In Wengen is het gezellig druk en de aanmoedigingen “Aria hop,hop, hop” hoor je overal. Je voornaam staat groot op je startnummer, dus dat moedigt het publiek blijkbaar aan om je aan te moedigen.In Wengen wordt het even wat makkelijker, ik vind het frappant dat ik steeds maar mensen blijf inhalen, na Wengen komen de kilometers waar je moet wandelen, afgewisseld door dribbelen, het gaat nog steeds prima. De kilometers, die nu gaan komen, worden aangeduid met bijvoorbeeld 33.000 KM, 33.250 KM, 33.500 KM, 33.750 KM etc. Ik ga jullie niet lastig vallen met al mijn kilometertijden, maar km 33 ging in 13.22 minuten.Gestaag tikken de minuten voorbij, evenals de kilometers en we komen steeds hoger en dichter bij de finish. In Interlaken zijn wij gestart op een hoogte van 566 m en op km 35 ben je op 1585 m, totaal moeten er 1839 m geklommen worden en 305 m gedaald worden. In de laatste kilometers wordt het nog heel steil en waarschijnlijk heel lastig. Na echt heel veel lopers te hebben ingehaald kan je bij kilometer 40 en 41 alleen nog in ganzenpas vanwege de smalle paadjes achter elkaar lopen, je moet dan gewoon het tempo van je voorgangers aanhouden. Via de Eigergletcher op 2205 m, ga je dan het laatste stuk afdalen naar Kleine Scheidegg op 2100 m, waar de finish is. Tijdens die afdaling naar de finish voelde ik me geweldig, ik verbeterde bijna mijn p.r. van 4 jaar geleden, hetgeen ik vooraf totaal niet verwacht had, ik wilde de Jungfrau marathon uitlopen, meer niet, maar het ging boven verwachting, ik liep een tijd van 6.05.02 en ik voelde me na het lopen fantastisch en zonder noemenswaardige spierpijn (de volgende dag ook niet). Het weer was veel beter dan voorspeld, het was bij de finish helemaal niet koud, de zon scheen zelfs uitbundig.Hetty heeft haar doel bereikt en een PR gelopen in 5.06.35Argen heeft lekker en goed gelopen, maar haar tijd van vorig jaar niet verbeterd.Wim haalde zijn 4.15 niet, maar kwam binnen in 4.26.10Piet, licht geblesseerd aan zijn kuit, bleef net binnen de 5 uur in 4.59.20Zondag zijn we naar huis gereden en thuis gekomen hebben we direct onze kleindochter bewonderd, een prachtkind.Aria Wuijster
Interlaken
Jungfrau Marathon 5 september 2009.Op woensdagmorgen 2 september, al om 3 uur ’s nachts, met het vaste groepje berglopers, ook wel berggeiten genaamd (Hetty zegt sikkies) richting Zwitserland vertrokken. Hetty en Wim van der Heiden, Argen en Reggy van Rijk, Piet en Aria Wuijster en nog twee buitenbeentjes, Hans en Adrie.Vroeg vertrekken betekent meestal ook vroeg arriveren, dus waren wij met z’n achten al om een uur of twaalf bij hotel Alpenblick in Wilderswil.Eerst even op het terras een bakkie koffie en Piet z’n traditionele Weiszenbier. Daarna met z’n allen een stukje parcours wandelen, eerst zon, daarna donkere wolken en jawel een onweersbui.De volgende dag hebben we de dag wederom besteed aan wandelen en tegen de avond moest er echt nog een stukje gelopen worden, ik dacht zelf dat 45 minuten wel voldoende was, maar met Wim en Piet erbij als overenthousiaste lopers en Hetty als compleet verslaafde, werd het gewoon 1¼ uur, voor mij dus gewoon een duurloop, maar het gevoel was goed, dus het was geen probleem.De nacht van donderdag op vrijdag verliep zeer bizar, eerst kregen wij te horen dat onze zwager, die zeer ernstig ziek was, was overleden en een paar uur later kregen we een telefoontje, dat onze dochter was bevallen van onze kleindochter.De volgende morgen condoleerde en feliciteerde iedereen ons, heel vreemd.Na vrijdag ons startnummer te hebben opgehaald en op het terras een soort beschuit met muisjes in taartvorm te hebben gegeten, hebben we ons verder rustig voorbereid op de grote dag.Om 6 uur ’s morgens een goed ontbijt, met de bus naar de start in Interlaken.Nog koud, maar met een zonnetje en wolken en de organisatie beloofde droog weer en bij de finish zou het een graad of 5 zijn, dus warme kleren in de tas mee voor na het douchen.Na het Zwitserse volkslied werd het kanon om exact 9 uur afgeschoten en vertrokken 4600 lopers (3700 mannen en 900 vrouwen) om de Jungfrau te bedwingen. De één, zoals ik wil dit binnen de vastgestelde limiet van 6½ uur doen en de ander, zoals Hetty, zeer goed getraind, gaat voor maximaal en wil een stevig p.r. neerzetten. Ieder heeft zo z’n eigen doel, Wim wil graag 4.15 uur lopen, Piet, licht geblesseerd, wil binnen de 5 uur lopen, Argen wil graag haar tijd van vorig jaar halen of misschien ook iets sneller.Ik zelf begin heel voorzichtig, mijn hartslag controlerend, relaxed lopend en genietend van de mensen om mij heen, af en toe licht klimmend naar Lauterbrunnen, waar het halve marathonpunt ligt. Mijn tijd daar op 21.1 km 2.26 uur, ja, het klopt, dat is wel erg rustig begonnen. Ik voel me prima, maar dat kan ook niet anders met zo’n tijd. Bij km 23 begin ik mensen in te halen, zij zijn dus trager dan ik en dat geeft me een goed gevoel, ik ga steeds makkelijker lopen en begin bij km 26 aan de muur van Wengen, deze steile beklimming duurt ca. 4 km en je gaat hier ruim 500 m omhoog, dus is het hier wandelen, ook heel veel snellere lopers moeten hier wandelen, anders blaas je jezelf helemaal op. Dat is niet de bedoeling, dus wandel ik voor mijn doen vinnig omhoog, zelfs wandelend haal ik heel wat lopers in, ik ben verbaasd.In Wengen is het gezellig druk en de aanmoedigingen “Aria hop,hop, hop” hoor je overal. Je voornaam staat groot op je startnummer, dus dat moedigt het publiek blijkbaar aan om je aan te moedigen.In Wengen wordt het even wat makkelijker, ik vind het frappant dat ik steeds maar mensen blijf inhalen, na Wengen komen de kilometers waar je moet wandelen, afgewisseld door dribbelen, het gaat nog steeds prima. De kilometers, die nu gaan komen, worden aangeduid met bijvoorbeeld 33.000 KM, 33.250 KM, 33.500 KM, 33.750 KM etc. Ik ga jullie niet lastig vallen met al mijn kilometertijden, maar km 33 ging in 13.22 minuten.Gestaag tikken de minuten voorbij, evenals de kilometers en we komen steeds hoger en dichter bij de finish. In Interlaken zijn wij gestart op een hoogte van 566 m en op km 35 ben je op 1585 m, totaal moeten er 1839 m geklommen worden en 305 m gedaald worden. In de laatste kilometers wordt het nog heel steil en waarschijnlijk heel lastig. Na echt heel veel lopers te hebben ingehaald kan je bij kilometer 40 en 41 alleen nog in ganzenpas vanwege de smalle paadjes achter elkaar lopen, je moet dan gewoon het tempo van je voorgangers aanhouden. Via de Eigergletcher op 2205 m, ga je dan het laatste stuk afdalen naar Kleine Scheidegg op 2100 m, waar de finish is. Tijdens die afdaling naar de finish voelde ik me geweldig, ik verbeterde bijna mijn p.r. van 4 jaar geleden, hetgeen ik vooraf totaal niet verwacht had, ik wilde de Jungfrau marathon uitlopen, meer niet, maar het ging boven verwachting, ik liep een tijd van 6.05.02 en ik voelde me na het lopen fantastisch en zonder noemenswaardige spierpijn (de volgende dag ook niet). Het weer was veel beter dan voorspeld, het was bij de finish helemaal niet koud, de zon scheen zelfs uitbundig.Hetty heeft haar doel bereikt en een PR gelopen in 5.06.35Argen heeft lekker en goed gelopen, maar haar tijd van vorig jaar niet verbeterd.Wim haalde zijn 4.15 niet, maar kwam binnen in 4.26.10Piet, licht geblesseerd aan zijn kuit, bleef net binnen de 5 uur in 4.59.20Zondag zijn we naar huis gereden en thuis gekomen hebben we direct onze kleindochter bewonderd, een prachtkind.Aria Wuijster
