Lauf um den grossen Alpsee (3)
Wedstrijdverslag
16 augustus 2009
Mittenstadt
Na de zware marathon in Monschau was het zaak om een paar dagen bij te komen om alle pijntjes te laten verdwijnen en wat uit te kunnen rusten. Na een eerste dag van regen was het daarna alleen maar zon en nog eens zon, tot vervelens toe en met temperaturen van 30 graden of meer. Iedereen weet wat een hekel ik aan de zon heb en zeker met het lopen. Dit is dus niet mijn weer. Ik heb me voorgenomen om regelmatig te gaan lopen, maar iedere keer als ik wakker ben en naar buiten kijk zie ik die koperen ploert weer schijnen en is het bloedheet. Niet lopen dus. Ik pak de racefiets dan maar en ga een paar uur de bergen in. De eerste week is er van fietsen ook niet veel terecht gekomen. De benen willen nog niet zo goed na de inspanning, pas op de donderdag na de marathon gaat het enigszins.Op vrijdag 14 augustus is er zowaar wat te lopen in de buurt. In Wendlingen, ongeveer 5 kilometer bij de camping in Markdorf aan de Bodensee vandaan zal een 10-kilomerloop worden gehouden. De start is om 19.30 uur, wellicht is het dan iets minder warm.Ik besluit met de racefiets te gaan. Richard en Marloes hebben helemaal geen zin om mee te gaan. Het is maar 5 kilometer, maar de klim naar Wendlingen is zeer pittig en helemaal bezweet met mooie benen kom ik boven op de berg aan.Eenmaal in Wendlingen aangekomen vraag ik aan een bewoner waar de sporthal is waar ik me moet melden. Het antwoord is even duidelijk als onthutsend. Er is hier geen sporthal. We hebben hier maar 20 huizen in ons dorp en van een wedstrijd is al helemaal geen sprake.Ik vraag aan de dame of er soms nog een Wendlingen is en dat blijkt inderdaad zo te zijn, in de buurt van Stuttgart.Onverrichterzake keer ik terug naar de camping. Ik ben er zo, want nu race ik van de helling af met dik 60 kilometer per uur. Harder durf ik niet op die smalle bandjes.De wedstrijd van afgelopen vrijdag ging niet door, maar ik wist dat er ok nog een loop was op 16 augustus om 9.00 uur, al is dat wel 5 kwartier rijden.De buurman op de camping, ook een Nederlander gaat naar huis en staat om 6.00 uur op, want hij wil voor 7.00 uur vertrekken vanaf de camping.Ik besluit ook om 6.00 uur op te staan, me rustig om te kleden, goed te eten en dan ook te vertrekken naar de loop aan de Alpsee, genaamd de 11. Um den grossen Alpseelauf.Ik vertrek al voor 7.00 uur en kom aan om 8.05 uur in het stadje Mittelstadt, waar de loop zal starten en finishen.Ik parkeer de auto en wandel op het gemak naar de start waar ik me ook aan moet melden.Bij de inschrijving wat me 10 euro + 2 euro na-inschrijving kost ontvang ik een mooi bierglas met de opdruk van de loop.Na de inschrijving wandel ik naar de sporthal om me om te kleden. Ik maak mijn shirt helemaal nat, omdat het al bloedheet is. Er is geen wolkje te zien. Ik krijg prompt de vraag van een loper of dat mijn airco is, wat ik bevestigend beantwoord.Ik begeef me naar de start en praat wat met lopers om me heen. Ze vragen me hoe vaak ik al heb meegedaan, waarop ik aangeef dat ik uit Nederland kom en dat dit de eerste keer is. Ik vraag op mijn beurt of het een zwaar parcours is, waarbij wordt aangegeven dat het loodzwaar is met veel klimmen en dalen.Ik zie de bui al weer hangen. Dit gaat pittig worden met deze warmte.Na de start doe ik het rustig aan. Het is een wedstrijd over 15,65 kilometer en vanaf de 8 kilometer begint het fijne klimwerk.Kilometer 1 gaat in 4.56 , dan een 4.40 , een 4.37 , een 4.44 en een 4.50 .De tussentijd op de 5 kilometer is nog goed in 23.47, maar ik merk dat ik die marathon toch wel degelijk in mijn benen heb zitten en de zon is niet te harden. Er is helemaal geen schaduw te bekennen in de eerste kilometers. Dit is niet leuk meer. Ik hap naar adem en grijp de eerste waterpost gretig aan om een aantal bekertjes over me heen te gooien en goed te drinken, waarna ik strompelend weer op gang kom.Kilometer 6 gaat in 5.18 , dan een 4.52 , maar dan is de pijp leeg. Ik kom nauwelijks vooruit. Kilometer 8 gaat nog in 6.27 met een drankpost, daarna wordt het alleen maar erger. We zijn al om de kleine Alpsee gelopen, maar nu gaan we om de grote Alpsee, maar er stond niet bij dat je dat hoog doet. In ruim twee kilometer gaan we 200 meter omhoog. Bijna iedereen wandelt omhoog, zo steil is het parcours en ook nog onverhard met diverse stenen en bagger. We gaan door hekjes heen. Het is wel erg afwisselend en ook de omgeving is prachtig, maar voor mij is het erg afzien. Het zweet gutst van mijn lichaam, dit is geen weer voor een blanke.Kilometer 9 gaat in 6.42 en de zwaarste kilometer 10 zelfs in 9.57 .Kilometer 11 gaat eerst nog omhoog en dan een stukje naar beneden wat me een tijd opleverd van 6.32 , waarna we aan een vrije val beginnen. Ik laat me gewoon vallen en raas de ene na de andere loper voorbij. Kilometer 12 gaat in 4.01 en kilometer 13 in 4.47 .Inmiddels zijn we weer beneden aangekomen en wil mijn lichaam niet meer. Het is vlak maar zelfs hier moet ik stukken wandelen. De lopers die ik in de afdaling heb ingehaald racen me voorbij of ik stil sta en nog veel meer halen me in. Het maakt me allemaal niet uit, ik wil naar de finish.Kilometer 14 gaat in 6.18 , kilometer 15 in 5.56 en de laatste 565 meter zelfs in 5.18 !De eindtijd is uiteindelijk 1.26.21 en een 245e plaats van de 330. De uitvallers niet meegerekend. Ik ben blij dat ik heb kunnen lopen en de belevenis was ook leuk, maar ik ga deze vakantie niet meer lopen.Volgend jaar wordt het een vakantie in een minder zuidelijk deel van Europa. Misschien Engeland, Ierland of ergens in Scandinavie of zo.
Mittenstadt
Na de zware marathon in Monschau was het zaak om een paar dagen bij te komen om alle pijntjes te laten verdwijnen en wat uit te kunnen rusten. Na een eerste dag van regen was het daarna alleen maar zon en nog eens zon, tot vervelens toe en met temperaturen van 30 graden of meer. Iedereen weet wat een hekel ik aan de zon heb en zeker met het lopen. Dit is dus niet mijn weer. Ik heb me voorgenomen om regelmatig te gaan lopen, maar iedere keer als ik wakker ben en naar buiten kijk zie ik die koperen ploert weer schijnen en is het bloedheet. Niet lopen dus. Ik pak de racefiets dan maar en ga een paar uur de bergen in. De eerste week is er van fietsen ook niet veel terecht gekomen. De benen willen nog niet zo goed na de inspanning, pas op de donderdag na de marathon gaat het enigszins.Op vrijdag 14 augustus is er zowaar wat te lopen in de buurt. In Wendlingen, ongeveer 5 kilometer bij de camping in Markdorf aan de Bodensee vandaan zal een 10-kilomerloop worden gehouden. De start is om 19.30 uur, wellicht is het dan iets minder warm.Ik besluit met de racefiets te gaan. Richard en Marloes hebben helemaal geen zin om mee te gaan. Het is maar 5 kilometer, maar de klim naar Wendlingen is zeer pittig en helemaal bezweet met mooie benen kom ik boven op de berg aan.Eenmaal in Wendlingen aangekomen vraag ik aan een bewoner waar de sporthal is waar ik me moet melden. Het antwoord is even duidelijk als onthutsend. Er is hier geen sporthal. We hebben hier maar 20 huizen in ons dorp en van een wedstrijd is al helemaal geen sprake.Ik vraag aan de dame of er soms nog een Wendlingen is en dat blijkt inderdaad zo te zijn, in de buurt van Stuttgart.Onverrichterzake keer ik terug naar de camping. Ik ben er zo, want nu race ik van de helling af met dik 60 kilometer per uur. Harder durf ik niet op die smalle bandjes.De wedstrijd van afgelopen vrijdag ging niet door, maar ik wist dat er ok nog een loop was op 16 augustus om 9.00 uur, al is dat wel 5 kwartier rijden.De buurman op de camping, ook een Nederlander gaat naar huis en staat om 6.00 uur op, want hij wil voor 7.00 uur vertrekken vanaf de camping.Ik besluit ook om 6.00 uur op te staan, me rustig om te kleden, goed te eten en dan ook te vertrekken naar de loop aan de Alpsee, genaamd de 11. Um den grossen Alpseelauf.Ik vertrek al voor 7.00 uur en kom aan om 8.05 uur in het stadje Mittelstadt, waar de loop zal starten en finishen.Ik parkeer de auto en wandel op het gemak naar de start waar ik me ook aan moet melden.Bij de inschrijving wat me 10 euro + 2 euro na-inschrijving kost ontvang ik een mooi bierglas met de opdruk van de loop.Na de inschrijving wandel ik naar de sporthal om me om te kleden. Ik maak mijn shirt helemaal nat, omdat het al bloedheet is. Er is geen wolkje te zien. Ik krijg prompt de vraag van een loper of dat mijn airco is, wat ik bevestigend beantwoord.Ik begeef me naar de start en praat wat met lopers om me heen. Ze vragen me hoe vaak ik al heb meegedaan, waarop ik aangeef dat ik uit Nederland kom en dat dit de eerste keer is. Ik vraag op mijn beurt of het een zwaar parcours is, waarbij wordt aangegeven dat het loodzwaar is met veel klimmen en dalen.Ik zie de bui al weer hangen. Dit gaat pittig worden met deze warmte.Na de start doe ik het rustig aan. Het is een wedstrijd over 15,65 kilometer en vanaf de 8 kilometer begint het fijne klimwerk.Kilometer 1 gaat in 4.56 , dan een 4.40 , een 4.37 , een 4.44 en een 4.50 .De tussentijd op de 5 kilometer is nog goed in 23.47, maar ik merk dat ik die marathon toch wel degelijk in mijn benen heb zitten en de zon is niet te harden. Er is helemaal geen schaduw te bekennen in de eerste kilometers. Dit is niet leuk meer. Ik hap naar adem en grijp de eerste waterpost gretig aan om een aantal bekertjes over me heen te gooien en goed te drinken, waarna ik strompelend weer op gang kom.Kilometer 6 gaat in 5.18 , dan een 4.52 , maar dan is de pijp leeg. Ik kom nauwelijks vooruit. Kilometer 8 gaat nog in 6.27 met een drankpost, daarna wordt het alleen maar erger. We zijn al om de kleine Alpsee gelopen, maar nu gaan we om de grote Alpsee, maar er stond niet bij dat je dat hoog doet. In ruim twee kilometer gaan we 200 meter omhoog. Bijna iedereen wandelt omhoog, zo steil is het parcours en ook nog onverhard met diverse stenen en bagger. We gaan door hekjes heen. Het is wel erg afwisselend en ook de omgeving is prachtig, maar voor mij is het erg afzien. Het zweet gutst van mijn lichaam, dit is geen weer voor een blanke.Kilometer 9 gaat in 6.42 en de zwaarste kilometer 10 zelfs in 9.57 .Kilometer 11 gaat eerst nog omhoog en dan een stukje naar beneden wat me een tijd opleverd van 6.32 , waarna we aan een vrije val beginnen. Ik laat me gewoon vallen en raas de ene na de andere loper voorbij. Kilometer 12 gaat in 4.01 en kilometer 13 in 4.47 .Inmiddels zijn we weer beneden aangekomen en wil mijn lichaam niet meer. Het is vlak maar zelfs hier moet ik stukken wandelen. De lopers die ik in de afdaling heb ingehaald racen me voorbij of ik stil sta en nog veel meer halen me in. Het maakt me allemaal niet uit, ik wil naar de finish.Kilometer 14 gaat in 6.18 , kilometer 15 in 5.56 en de laatste 565 meter zelfs in 5.18 !De eindtijd is uiteindelijk 1.26.21 en een 245e plaats van de 330. De uitvallers niet meegerekend. Ik ben blij dat ik heb kunnen lopen en de belevenis was ook leuk, maar ik ga deze vakantie niet meer lopen.Volgend jaar wordt het een vakantie in een minder zuidelijk deel van Europa. Misschien Engeland, Ierland of ergens in Scandinavie of zo.
