lidingoloppet (3)
Wedstrijdverslag
03 oktober 2009
stockholm
Nog 15 min, ik sta aan de start bij de lidingoloppet in Zweden. Voor me staan talrijke fitness-babes een gemeenschappelijke opwarming, ik probeer mee te doen, het gaat te snel. Ik had toch al ingelopen, mijn oefeningen en enkele versnellingen gedaan, zou het dan toch de jaren zijn?Beste Kees staat er op 25 juni op mijn mail.Mede namens het maandblad Runnersworld kan ik je mededelen dat je winnaar bent geworden van de Runnersworld prijsvraag over de lidingoloppet. Wat is dit, een grap? Ik had wel in mei wat opgestuurd uit de runners. Na snel een mail gestuurd naar Rob Pauwel van Prorun die de reis verzorgde. Ik kreeg een mail terug, het klopt en of ik de 15km of 30km wilde lopen. Op dat moment ging het weer een beetje met lopen dus 15 km was ver zat.Zo sta ik dan op 25 september om 10u30 op Schiphol met nog 9 lopers manrouw en Rob, om naar Stockholm te vliegen, waar we 2 uur later landden. We werden opgewacht door 2 taxi's van Prorun op weg naar ons prachtige hotel "Ronnerberga". We werden getrakteerd op al het moois det de Zweedse hoofdstad te bieden heeft: woeste rotsen, pittige heuvels, mooie herfstkleuren, veel water en diens fjorden met vele bruggen...dit alles omarmd door een mooie blauwe lucht en een stralende zon.Omstreeks 16.30u worden we zowaar opgepikt door 3 splinternieuwe auto's volgeplakt met stickers van de Lidingoloppet.Jan Erik, de organisator van deze loop stapt uit en verwelkomt ons van harte. Het eiland Lidingo is door een brug verbonden met het vasteland, het heeft 60000 inwoners en in één weekend per jaar komen daar nog 40000 lopers en 70000 supporters bij. Het is dan ook de grootste cross ter wereld.We gaan naar de running expo hal waar we onze startnummers ophalen.30km Staat op mijn startnummer, dat was niet de bedoeling. Rob zegt dat is toch geen probleem voor jou, de twijfel slaat toe. Volgende week heb ik weer een 5km op de baan, niet doen Kees, het wordt al zwaar, Erik-Jan kan het nog omzetten naar de 15 km.Daarna gaan we naar de plechtige openingsceremonie, we volgen lopend de kaarsjes de berg op en komen bij een pittoresk kerkje waar de queen of the loppet ons opwacht, een compleet koor, vlaggen, 2 psalmen, een vrouwelijke dominee, toespraken van de burgemeester en de organisator. We kijken met verbijstering. Na de inwijding begeven we ons samen met andere vips naar het restaurant om te genieten van het Zweedse eten, de speeches volgen elkaar op in het Zweeds en Engels.Morgen is de grote dag, ik doe vast mijn startnummer op mijn loopshirt en bevestig mijn chip aan mijn schoen. Ik kijk nog even het parcours na: alleen maar op en neer en tussen 8 en 10 km en 13 km gaan we naar 40 meter hoogte verschil. Dat wordt zwaar, ik neem mezelf voor om dan maar volop te genieten en goed rond te kijken.Na een heerlijk ontbijt genoten te hebben begeven we ons met de Zweedse bus richting start. Vier lopers doen de 15 km en de andere de 30 km die met de boot naar de start gaan.We volgen de meute en komen na 20 min op een open veld waar de start is. De eerste starten om 10u30 in een groep van 2000 lopers. Om de 10 min volgt er een groep, wij zitten in groep 4. Dat moest ook wel want gedurende 14 km op een bospad van 2 meter breed.We staan op een uitgestrekt veld met 2 bomen. Voor ons staan kinderen bij de start op een rij om ons tegen te houden. Iedereen staat rustig bij de start, nog 1 minuut. De kinderen gaan achter elkaar achter de boom staan, en dan kaboem met een kanonsschot worden we weg geschoten. Ik wil toch ook niet te langzaam vertrekken. Eerst 400 metergras dan 400 meter weg, ik zie dat ik rond de 25e plaats loop, dan duiken we het smalle bospad in en dan begon het onophoudelijke heuvelspel, fartlek is Noors voor vaartspel. Het pad golft voordurend op en neer, er kunnen soms 2 of 3 lopers naast elkaar. Telkens wanneer ik denk dat er een open vlakte gaat komen krijg ik een nieuwe helling voorgeschoteld. Net bij het 2 km punt passeer ik een gezette dame. Ik dacht nog van wat loopt die hier te wandelen maar als ik nog iets verder een paar voorbij ga dan besef ik dat dit al de groep is die 10 min eerder is gestart. Mijn hartslag gaat al hevig tekeer, ondanks de vele trage lopers kan ik mijn snelheid goed handhaven.Maar ik moet me enorm concentreren: dikke boom links, laaghangende tak rechts, boomwortels, een scherpe rots, één foutje en de Zweedse trip kan uitdraaien opeen pijnlijke ervaring. De km bordjes tellen af, het wordt steeds drukker, ik passeer het 5 km punt in 21.20 dat valt nog mee. Het zwaarste gedeelte moet nog komen: heuvel op heuvel af, je kunt het vergelijken met de dijk op bij de ijsbaan en dan ook steil naar beneden. Het wordt steeds drukker. Ik probeer met hop-hop of hogerop (even aan de ijsbaan denkend) om te passeren. Daar is het 10 km punt en kijk op mijn klok: 45 min kan ook niet anders. Kijken of ik toch onder de 1,10 kan komen. Nog 3 km het blijft maar op en neer gaan, dan opeens maken alle bomen, struiken en rotsen plaats voor licht, een opluchting want in de verte op 400 meter is de boog van de finish. Op het grasveld gooi ik met mijn lange benen nog een lekkere sprint eruit.Ik krijg een medaille omgehangen en beweeg me naar de 'uitgang' waar koffie, sportdrank, bananen en Zweedse bosbessensoep te verkrijgen is.Ik vind mijn zak met kleding snel waar 18000 zakken op startnummer op volgorde liggen. In een immense gtote tent pak ik gauw een douche met warm water, in een andere tent staan pc's. Deze gaven bij het intikken van je startnummer onmiddelijk je tijd 1,09,09 en plaats 126e. Ik ben hier heel tevreden mee. Later kom ik de andere twee ook tegen en besluiten naar de binnenkomst van de 30km te kijken. Om 17 uur gaan we met de bus terug naar het prachtige hotel.Rob trakteerde ons op een lekker biertje om nog even na te praten en te genieten. Dan gaan we heerlijk uitgebreid aan het avondmaal en spreken over de dag van morgen.Na een uitgebreid ontbijt gaan we met de gratis kaart met bus en metro naar het prachtige Stockholm. Het weer is perfect en pikken een terrasje. Daarna doen we een sightseeingboottocht van een uur. We gaan naar het wasa museum en doen een stadswandeling in het oude gedeelte met smalle straatjes en leuke winkels. Bij het paleis de wisseling van de wacht, daarna zijn we uit eten gegaan, waar we nagepraat hebben over deze formidabele reis en een unieke ervaring. Tegen half elf gaan we weer terug naar ons hotel. Morgen staat ons vliegtuig weer klaar. Ik wil wel een week blijven. Het zit er weer op, terug naar het vlakke land.Kees vd Heul.
stockholm
Nog 15 min, ik sta aan de start bij de lidingoloppet in Zweden. Voor me staan talrijke fitness-babes een gemeenschappelijke opwarming, ik probeer mee te doen, het gaat te snel. Ik had toch al ingelopen, mijn oefeningen en enkele versnellingen gedaan, zou het dan toch de jaren zijn?Beste Kees staat er op 25 juni op mijn mail.Mede namens het maandblad Runnersworld kan ik je mededelen dat je winnaar bent geworden van de Runnersworld prijsvraag over de lidingoloppet. Wat is dit, een grap? Ik had wel in mei wat opgestuurd uit de runners. Na snel een mail gestuurd naar Rob Pauwel van Prorun die de reis verzorgde. Ik kreeg een mail terug, het klopt en of ik de 15km of 30km wilde lopen. Op dat moment ging het weer een beetje met lopen dus 15 km was ver zat.Zo sta ik dan op 25 september om 10u30 op Schiphol met nog 9 lopers manrouw en Rob, om naar Stockholm te vliegen, waar we 2 uur later landden. We werden opgewacht door 2 taxi's van Prorun op weg naar ons prachtige hotel "Ronnerberga". We werden getrakteerd op al het moois det de Zweedse hoofdstad te bieden heeft: woeste rotsen, pittige heuvels, mooie herfstkleuren, veel water en diens fjorden met vele bruggen...dit alles omarmd door een mooie blauwe lucht en een stralende zon.Omstreeks 16.30u worden we zowaar opgepikt door 3 splinternieuwe auto's volgeplakt met stickers van de Lidingoloppet.Jan Erik, de organisator van deze loop stapt uit en verwelkomt ons van harte. Het eiland Lidingo is door een brug verbonden met het vasteland, het heeft 60000 inwoners en in één weekend per jaar komen daar nog 40000 lopers en 70000 supporters bij. Het is dan ook de grootste cross ter wereld.We gaan naar de running expo hal waar we onze startnummers ophalen.30km Staat op mijn startnummer, dat was niet de bedoeling. Rob zegt dat is toch geen probleem voor jou, de twijfel slaat toe. Volgende week heb ik weer een 5km op de baan, niet doen Kees, het wordt al zwaar, Erik-Jan kan het nog omzetten naar de 15 km.Daarna gaan we naar de plechtige openingsceremonie, we volgen lopend de kaarsjes de berg op en komen bij een pittoresk kerkje waar de queen of the loppet ons opwacht, een compleet koor, vlaggen, 2 psalmen, een vrouwelijke dominee, toespraken van de burgemeester en de organisator. We kijken met verbijstering. Na de inwijding begeven we ons samen met andere vips naar het restaurant om te genieten van het Zweedse eten, de speeches volgen elkaar op in het Zweeds en Engels.Morgen is de grote dag, ik doe vast mijn startnummer op mijn loopshirt en bevestig mijn chip aan mijn schoen. Ik kijk nog even het parcours na: alleen maar op en neer en tussen 8 en 10 km en 13 km gaan we naar 40 meter hoogte verschil. Dat wordt zwaar, ik neem mezelf voor om dan maar volop te genieten en goed rond te kijken.Na een heerlijk ontbijt genoten te hebben begeven we ons met de Zweedse bus richting start. Vier lopers doen de 15 km en de andere de 30 km die met de boot naar de start gaan.We volgen de meute en komen na 20 min op een open veld waar de start is. De eerste starten om 10u30 in een groep van 2000 lopers. Om de 10 min volgt er een groep, wij zitten in groep 4. Dat moest ook wel want gedurende 14 km op een bospad van 2 meter breed.We staan op een uitgestrekt veld met 2 bomen. Voor ons staan kinderen bij de start op een rij om ons tegen te houden. Iedereen staat rustig bij de start, nog 1 minuut. De kinderen gaan achter elkaar achter de boom staan, en dan kaboem met een kanonsschot worden we weg geschoten. Ik wil toch ook niet te langzaam vertrekken. Eerst 400 metergras dan 400 meter weg, ik zie dat ik rond de 25e plaats loop, dan duiken we het smalle bospad in en dan begon het onophoudelijke heuvelspel, fartlek is Noors voor vaartspel. Het pad golft voordurend op en neer, er kunnen soms 2 of 3 lopers naast elkaar. Telkens wanneer ik denk dat er een open vlakte gaat komen krijg ik een nieuwe helling voorgeschoteld. Net bij het 2 km punt passeer ik een gezette dame. Ik dacht nog van wat loopt die hier te wandelen maar als ik nog iets verder een paar voorbij ga dan besef ik dat dit al de groep is die 10 min eerder is gestart. Mijn hartslag gaat al hevig tekeer, ondanks de vele trage lopers kan ik mijn snelheid goed handhaven.Maar ik moet me enorm concentreren: dikke boom links, laaghangende tak rechts, boomwortels, een scherpe rots, één foutje en de Zweedse trip kan uitdraaien opeen pijnlijke ervaring. De km bordjes tellen af, het wordt steeds drukker, ik passeer het 5 km punt in 21.20 dat valt nog mee. Het zwaarste gedeelte moet nog komen: heuvel op heuvel af, je kunt het vergelijken met de dijk op bij de ijsbaan en dan ook steil naar beneden. Het wordt steeds drukker. Ik probeer met hop-hop of hogerop (even aan de ijsbaan denkend) om te passeren. Daar is het 10 km punt en kijk op mijn klok: 45 min kan ook niet anders. Kijken of ik toch onder de 1,10 kan komen. Nog 3 km het blijft maar op en neer gaan, dan opeens maken alle bomen, struiken en rotsen plaats voor licht, een opluchting want in de verte op 400 meter is de boog van de finish. Op het grasveld gooi ik met mijn lange benen nog een lekkere sprint eruit.Ik krijg een medaille omgehangen en beweeg me naar de 'uitgang' waar koffie, sportdrank, bananen en Zweedse bosbessensoep te verkrijgen is.Ik vind mijn zak met kleding snel waar 18000 zakken op startnummer op volgorde liggen. In een immense gtote tent pak ik gauw een douche met warm water, in een andere tent staan pc's. Deze gaven bij het intikken van je startnummer onmiddelijk je tijd 1,09,09 en plaats 126e. Ik ben hier heel tevreden mee. Later kom ik de andere twee ook tegen en besluiten naar de binnenkomst van de 30km te kijken. Om 17 uur gaan we met de bus terug naar het prachtige hotel.Rob trakteerde ons op een lekker biertje om nog even na te praten en te genieten. Dan gaan we heerlijk uitgebreid aan het avondmaal en spreken over de dag van morgen.Na een uitgebreid ontbijt gaan we met de gratis kaart met bus en metro naar het prachtige Stockholm. Het weer is perfect en pikken een terrasje. Daarna doen we een sightseeingboottocht van een uur. We gaan naar het wasa museum en doen een stadswandeling in het oude gedeelte met smalle straatjes en leuke winkels. Bij het paleis de wisseling van de wacht, daarna zijn we uit eten gegaan, waar we nagepraat hebben over deze formidabele reis en een unieke ervaring. Tegen half elf gaan we weer terug naar ons hotel. Morgen staat ons vliegtuig weer klaar. Ik wil wel een week blijven. Het zit er weer op, terug naar het vlakke land.Kees vd Heul.
