Marathon (4)
Wedstrijdverslag
05 april 2009
Rotterdam
Hieronder volgt het verslag van mijn ervaringen tijdens de marathon van Rotterdam.Er ging weer eens iets aan vooraf dat ik weer mee moest maken.Op vrijdagmorgen 3 april zou ik mijn startnummer gaan halen in Rotterdam. Op donderdagavond zoek ik vast mijn startbewijs op waar ik mijn nummer mee op kan halen, maar kan het niet vinden. Nog een keer de hele la overhoop gehaald waar het in moet liggen. Er bekruipt mij een onbehaaglijk gevoel. Het zal toch niet zo zijn dat.......Nee, zo dom kan ik toch niet zijn !Het hele jaar verheug ik me al op de marathon in Rotterdam en me dan niet ingeschreven hebben ?Ik kijk snel al mijn bankafschriften na, maar nee, geen afschrift van de marathon.Ik baal als een stekker.Snel op de site kijken of ik me nog in kan schrijven. De inschrijving is gesloten vanaf 9 maart al en er is geen na-inschrijving mogelijk.Dit is voor mij een klein drama. Al 21 keer achter elkaar de marathon in Rotterdam gelopen en deze keer niet ?Snel op Marktplaats gekeken. Diverse mensen bieden hun startnummer aan vanwege blessures, dus dat zou nog moeten kunnen. Ik mail er een paar en krijg de bevestiging dat het mogelijk is.Op vrijdagmorgen snel naar Rotterdam en naar de helpdesk. Ik doe mijn verhaal en krijg tot mijn grote opluchting een inschrijfformulier voor mijn neus en kan me alsnog inschrijven. Super !Ik voel me 5 kilo lichter.Op de beurs kom ik Ruud vd Velde en Peter Hofman nog tegen.Met Peter en mijn vrouw Marloes eten we een bordje pasta, waarna we Peter veel succes wensen en afscheid nemen.De dag van de marathon zelf.Op mijn gemak begeef ik me naar metrostation Capelsebrug. Ik wacht even op René Kleijnendorst die met zijn vrouw en zoontje en nog een plaatsgenoot arriveert om 10.00 uur. Dit is een uur voor de start. Met de metro komen we op de Coolsingel. Ik neem afscheid van de anderen, want via de man van Anita die werkt in de brandweerkazerne mag ik me daar omkleden.Als ik me begeef naar de zaal om me klaar te maken is iedereen al weg. Ze willen blijkbaar allemaal vroeg aan de start staan.Nadat ik me heb klaargemaakt wandel ik rustig richting start. Ruim voor het startschot kom ik in het juiste startvak te staan. We hebben nog wel 4 minuten over.René heeft een stickertje met startvak B gekregen en start net achter de toplopers. Ik wilde dit niet omdat ik toch rustig aan wil doen en voor een tijd onder de 4.30 uur ga. Snel starten heeft voor mij helemaal geen zin.Ik spreek nog wat bekenden, plas nog even en ga van start.Ik wil proberen zo lang mogelijk een tempo van 5.30 per kilometer te lopen.Op het moment dat ik het startvak was ingegaan was de zon gaan schijnen. De koperen ploert is mij als zo vaak ongunstig gezind. Gisteren een superdag met een koud windje en geen zon. Vandaag bijna geen wind en een vervelende zon. Gelukkig was ik niet de enige die zo dacht. Onderweg genoeg mensen gezien met krampverschijnselen wegens uitdrogingsverschijnselen door de zon.René wil gaan voor een tijd onder de 4 uur, hier hikt hij al jaren tegenaan. Hij heeft heel veel getraind en regelmatig lange afstanden gelopen, dus dat moet goed gaan.Zelf wil ik onder de 4.30 lopen, met een stille hoop op 4.15 , al speelt het weer niet mee.Ik schat Peter Hofman in op een tijd net onder de 3.30 , gezien zijn mooie 1.36 op de halve in Lekkerkerk. We zullen zien.De eerste vijf kilometer gaan netjes in 26.33 en ook de tweede vijf gaan in 26.33Bij de drankposten drink ik erg goed, want met die zon verlies je veel vocht, zout en mineralen. Met dorstlesser vul je die weer gedeeltelijk aan.Onderweg iedere vijf kilometer twee tabletjes druivesuiker en drie bekertjes drank.De derde serie van 5 kilometer gaan in 27.11 en de vierde serie in 26.23 , waarmee ik al wel wat voorsprong heb op mijn schema, maar de zwaarste kilometers moeten nog komen. Ik heb toch een zeer matige voorbereiding gehad die veel te kort was. De lengte zal me zeker opbreken.Mijn halve marathon gaat in 1.53.24 , best wel netjes.Van 20 tot 25 kilometer gaat in 27.35 , daarna gaat het iets moeizamer. De warmte eist zijn tol. Ik neem bewust wat gas terug. Om me heen hebben een aantal lopers al last van kramp, die hebben wellicht te weinig gedronken. Ik heb verder nog nergens last van.Bij de tweede passage van de Erasmusbrug, na ruim 25 kilometer staan mijn vrouw en zoontje Richard langs de kant.Richard komt ineens het parcours oprennen om me een banaan te geven. Hij loopt daarbij wat lopers voor de voeten, maar ik kan hem heelhuids naar de kant krijgen.Dit is de vierde keer dat ik ze zie. Het is voor hen ook een sport. Als ik voorbij ben wurmen ze zich weer in de drukke metro waarin ze geen centimeter kunnen bewegen. Alles zit tjokvol.Voor Richard is het de eerste keer dat hij van de partij is. Leuk voor zijn moeder die wat gezelschap heeft en natuurlijk voor zijn vader.Van Marloes hoor ik dat René ruim 10 minuten voor me loopt, dus zit hij op een schema onder de 4 uur. Hij gaat goed.Net voorbij de 29 kilometer staat Jos Koeleman die me vastlegt op de gevoelige plaat.Bij de 30 kilometer staan Marry, Wim van Beusekom en Anita Barth me aan te moedigen. Mijn tussentijd daar is 2.44.10 , 10 seconden sneller dan mijn training op de 30 kilometer in Maassluis, maar nu heb ik nog wat over. De tijd van de 5 kilometer tussen de 25 en 30 gaat in 29.55 We gaan nu het Kralingse Bos in. Veel lopers van Start staan langs de kant. Ook Ruud vd Velde zie ik staan, al is dat pas op de terugweg.Tussen de 30 en 35 kilometer loop ik in 32.21 , maar ondanks de oplopende kilometertijden ga ik niet kapot. De benen zijn moe, maar dat is logisch, die zijn de kilometers nog niet gewend, maar mijn lichaam voelt zich desondanks super.Bij de 36 kilometer stop ik even bij Richard en Marloes, drink wat en hoor dat René het moeilijk heeft. Hij zit nog ruim 5 kilometer voor me.Tussen de 36 en 38 loop ik zonder te wandelen. Het gaat lekker. Ik ruik de finish. Bij de 39 kilometer kom ik weer langs Marry en Wim. Eventjes dribbel ik nog door, maar dan willen de benen niet meer zo.Weer een stukje wandelen en dan dribbelen naar de 40 kilometer. Mijn tijd tussen de 35 en 40 gaat in 31.57 , wat nog sneller was dan de 5 kilometer daarvoor. Super eigenlijk. Mijn doorkomsttijd is nu 3.48.28 , die tijd van 4.15 ga ik ruimschoots halen, waanzinnig.Net voorbij de 40 ligt een loper langs de kant. Dat ziet er niet goed uit. Allemaal EHBO mensen eromheen. Blij dat ik niets mankeer.De laatste 2 kilometer breken aan. De vrouw van Arno Ruiter moedigt me nog aan, maar het wil niet meer met de beentjes.De kubuswoningen komen in zicht. Net daar voorbij is het 41 kilometerpunt.Net voorbij de 41 kilometer zie ik René waarempel in de verte lopen. Ik zet iets aan en haal hem bij. René zit er doorheen. Zijn droomtijd kan hij vergeten, hij heeft kramp en kan niet meer.Ik besluit bij hem te blijven zodat we samen naar de finish kunnen lopen. Die ene minuut sneller maakt me nu ook niet meer uit. Ik ben tevreden.De bocht om, de Coolsingel op, nog maar 500 meter. Nu niet meer gaan wandelen.Het zoontje van René, Lucas, komt naast zijn vader lopen en met z´n drietjes dribbelen we naar de finish. Voor mij stopt de klok op 4.04.24 en voor René die eerder is gestart op 4.09.04René heeft toch zijn medaille, al heeft hij gemengde gevoelens.Ik ben superblij. Ik weet zeker dat als de marathon gisteren was geweest ik zelfs nog onder de 4 uur had gelopen ook, zonder de zon. Onvoorstelbaar. Ik loop pas weer ruim 6 weken en dan al zo´n nette tijd. Ik had het absoluut niet voor mogelijk gehouden.Nu rustig gaan trainen voor de natuurmarathon op 1 november.
Rotterdam
Hieronder volgt het verslag van mijn ervaringen tijdens de marathon van Rotterdam.Er ging weer eens iets aan vooraf dat ik weer mee moest maken.Op vrijdagmorgen 3 april zou ik mijn startnummer gaan halen in Rotterdam. Op donderdagavond zoek ik vast mijn startbewijs op waar ik mijn nummer mee op kan halen, maar kan het niet vinden. Nog een keer de hele la overhoop gehaald waar het in moet liggen. Er bekruipt mij een onbehaaglijk gevoel. Het zal toch niet zo zijn dat.......Nee, zo dom kan ik toch niet zijn !Het hele jaar verheug ik me al op de marathon in Rotterdam en me dan niet ingeschreven hebben ?Ik kijk snel al mijn bankafschriften na, maar nee, geen afschrift van de marathon.Ik baal als een stekker.Snel op de site kijken of ik me nog in kan schrijven. De inschrijving is gesloten vanaf 9 maart al en er is geen na-inschrijving mogelijk.Dit is voor mij een klein drama. Al 21 keer achter elkaar de marathon in Rotterdam gelopen en deze keer niet ?Snel op Marktplaats gekeken. Diverse mensen bieden hun startnummer aan vanwege blessures, dus dat zou nog moeten kunnen. Ik mail er een paar en krijg de bevestiging dat het mogelijk is.Op vrijdagmorgen snel naar Rotterdam en naar de helpdesk. Ik doe mijn verhaal en krijg tot mijn grote opluchting een inschrijfformulier voor mijn neus en kan me alsnog inschrijven. Super !Ik voel me 5 kilo lichter.Op de beurs kom ik Ruud vd Velde en Peter Hofman nog tegen.Met Peter en mijn vrouw Marloes eten we een bordje pasta, waarna we Peter veel succes wensen en afscheid nemen.De dag van de marathon zelf.Op mijn gemak begeef ik me naar metrostation Capelsebrug. Ik wacht even op René Kleijnendorst die met zijn vrouw en zoontje en nog een plaatsgenoot arriveert om 10.00 uur. Dit is een uur voor de start. Met de metro komen we op de Coolsingel. Ik neem afscheid van de anderen, want via de man van Anita die werkt in de brandweerkazerne mag ik me daar omkleden.Als ik me begeef naar de zaal om me klaar te maken is iedereen al weg. Ze willen blijkbaar allemaal vroeg aan de start staan.Nadat ik me heb klaargemaakt wandel ik rustig richting start. Ruim voor het startschot kom ik in het juiste startvak te staan. We hebben nog wel 4 minuten over.René heeft een stickertje met startvak B gekregen en start net achter de toplopers. Ik wilde dit niet omdat ik toch rustig aan wil doen en voor een tijd onder de 4.30 uur ga. Snel starten heeft voor mij helemaal geen zin.Ik spreek nog wat bekenden, plas nog even en ga van start.Ik wil proberen zo lang mogelijk een tempo van 5.30 per kilometer te lopen.Op het moment dat ik het startvak was ingegaan was de zon gaan schijnen. De koperen ploert is mij als zo vaak ongunstig gezind. Gisteren een superdag met een koud windje en geen zon. Vandaag bijna geen wind en een vervelende zon. Gelukkig was ik niet de enige die zo dacht. Onderweg genoeg mensen gezien met krampverschijnselen wegens uitdrogingsverschijnselen door de zon.René wil gaan voor een tijd onder de 4 uur, hier hikt hij al jaren tegenaan. Hij heeft heel veel getraind en regelmatig lange afstanden gelopen, dus dat moet goed gaan.Zelf wil ik onder de 4.30 lopen, met een stille hoop op 4.15 , al speelt het weer niet mee.Ik schat Peter Hofman in op een tijd net onder de 3.30 , gezien zijn mooie 1.36 op de halve in Lekkerkerk. We zullen zien.De eerste vijf kilometer gaan netjes in 26.33 en ook de tweede vijf gaan in 26.33Bij de drankposten drink ik erg goed, want met die zon verlies je veel vocht, zout en mineralen. Met dorstlesser vul je die weer gedeeltelijk aan.Onderweg iedere vijf kilometer twee tabletjes druivesuiker en drie bekertjes drank.De derde serie van 5 kilometer gaan in 27.11 en de vierde serie in 26.23 , waarmee ik al wel wat voorsprong heb op mijn schema, maar de zwaarste kilometers moeten nog komen. Ik heb toch een zeer matige voorbereiding gehad die veel te kort was. De lengte zal me zeker opbreken.Mijn halve marathon gaat in 1.53.24 , best wel netjes.Van 20 tot 25 kilometer gaat in 27.35 , daarna gaat het iets moeizamer. De warmte eist zijn tol. Ik neem bewust wat gas terug. Om me heen hebben een aantal lopers al last van kramp, die hebben wellicht te weinig gedronken. Ik heb verder nog nergens last van.Bij de tweede passage van de Erasmusbrug, na ruim 25 kilometer staan mijn vrouw en zoontje Richard langs de kant.Richard komt ineens het parcours oprennen om me een banaan te geven. Hij loopt daarbij wat lopers voor de voeten, maar ik kan hem heelhuids naar de kant krijgen.Dit is de vierde keer dat ik ze zie. Het is voor hen ook een sport. Als ik voorbij ben wurmen ze zich weer in de drukke metro waarin ze geen centimeter kunnen bewegen. Alles zit tjokvol.Voor Richard is het de eerste keer dat hij van de partij is. Leuk voor zijn moeder die wat gezelschap heeft en natuurlijk voor zijn vader.Van Marloes hoor ik dat René ruim 10 minuten voor me loopt, dus zit hij op een schema onder de 4 uur. Hij gaat goed.Net voorbij de 29 kilometer staat Jos Koeleman die me vastlegt op de gevoelige plaat.Bij de 30 kilometer staan Marry, Wim van Beusekom en Anita Barth me aan te moedigen. Mijn tussentijd daar is 2.44.10 , 10 seconden sneller dan mijn training op de 30 kilometer in Maassluis, maar nu heb ik nog wat over. De tijd van de 5 kilometer tussen de 25 en 30 gaat in 29.55 We gaan nu het Kralingse Bos in. Veel lopers van Start staan langs de kant. Ook Ruud vd Velde zie ik staan, al is dat pas op de terugweg.Tussen de 30 en 35 kilometer loop ik in 32.21 , maar ondanks de oplopende kilometertijden ga ik niet kapot. De benen zijn moe, maar dat is logisch, die zijn de kilometers nog niet gewend, maar mijn lichaam voelt zich desondanks super.Bij de 36 kilometer stop ik even bij Richard en Marloes, drink wat en hoor dat René het moeilijk heeft. Hij zit nog ruim 5 kilometer voor me.Tussen de 36 en 38 loop ik zonder te wandelen. Het gaat lekker. Ik ruik de finish. Bij de 39 kilometer kom ik weer langs Marry en Wim. Eventjes dribbel ik nog door, maar dan willen de benen niet meer zo.Weer een stukje wandelen en dan dribbelen naar de 40 kilometer. Mijn tijd tussen de 35 en 40 gaat in 31.57 , wat nog sneller was dan de 5 kilometer daarvoor. Super eigenlijk. Mijn doorkomsttijd is nu 3.48.28 , die tijd van 4.15 ga ik ruimschoots halen, waanzinnig.Net voorbij de 40 ligt een loper langs de kant. Dat ziet er niet goed uit. Allemaal EHBO mensen eromheen. Blij dat ik niets mankeer.De laatste 2 kilometer breken aan. De vrouw van Arno Ruiter moedigt me nog aan, maar het wil niet meer met de beentjes.De kubuswoningen komen in zicht. Net daar voorbij is het 41 kilometerpunt.Net voorbij de 41 kilometer zie ik René waarempel in de verte lopen. Ik zet iets aan en haal hem bij. René zit er doorheen. Zijn droomtijd kan hij vergeten, hij heeft kramp en kan niet meer.Ik besluit bij hem te blijven zodat we samen naar de finish kunnen lopen. Die ene minuut sneller maakt me nu ook niet meer uit. Ik ben tevreden.De bocht om, de Coolsingel op, nog maar 500 meter. Nu niet meer gaan wandelen.Het zoontje van René, Lucas, komt naast zijn vader lopen en met z´n drietjes dribbelen we naar de finish. Voor mij stopt de klok op 4.04.24 en voor René die eerder is gestart op 4.09.04René heeft toch zijn medaille, al heeft hij gemengde gevoelens.Ik ben superblij. Ik weet zeker dat als de marathon gisteren was geweest ik zelfs nog onder de 4 uur had gelopen ook, zonder de zon. Onvoorstelbaar. Ik loop pas weer ruim 6 weken en dan al zo´n nette tijd. Ik had het absoluut niet voor mogelijk gehouden.Nu rustig gaan trainen voor de natuurmarathon op 1 november.
