Marathon (7)
Wedstrijdverslag
09 augustus 2009
Monschau
Na al die prachtige verhalen van buitenlandse wedstrijden tijdens de vakantie lever ik ook mijn bijdrage van een buitenlandse loop, de MARATHON VAN MONSCHAU.Op 8 augustus begint mijn vakantie. Voorafgaand aan mijn vakantie is het op de zaak een drukte van jewelste. Normaal zijn we met 10 man, maar tijdens de vakanties moeten we het met 4 man doen, zodat ik telefonist, boekhouder, chef-werkplaats, verkoper en magazijnman tegelijk ben.Ik begin al voor 8 uur en ben voor 20.00 zeker niet thuis, vaak is het rond 20.30 en ben ik gesloopt. Ook de warmte is funest. Ik kan daar al slecht tegen en zeker bij ons achter het glas lopen de temperaturen behoorlijk op.Voordat ik op vakantie ga moet ik allerlei gegevens achterlaten wat er in mijn vakantie moet gebeuren. Als ik weg ga, dan komt mijn magazijnman terug, waar ik dan allerlei gegevens voor moet achterlaten, ook moet ik allerlei codes en wachtwoorden achterlaten voor betalingen etc.Als je dan weer terugkomt van je vakantie, dan ligt er weer een flinke stapel werk waar je ook weer weken voor nodig hebt om bij te werken omdat je normale werk ook gewoon door gaat. Van mij hoeft een vakantie dan ook niet zo nodig, maar het gezin wil ook wat en je bent er even uit.Zaterdag 8 augustus is het begin van de vakantie, maar eerst ´s-morgens nog even werken. Om 12.30 wordt ik naar huis geschopt, omdat ik om 14.00 uur wil vertrekken. Als ik nu niet ga, dan krijg ik problemen met Marloes. Ik heb nog wel net twee auto´s verkocht. Toch niet voor niets nog wezen werken.Om 14.00 uur vertrek ik met mijn gezin en onze caravan van 1978 en een oude Lancia Kappa van 1997 met ruim 200.000 op de teller, maar MET AIRCO !!!Nog even naar de zaak om de banden op spanning te brengen en dan op pad. De reis loopt voorspoedig en even over 17.30 uur komen we aan in Monschau waar we de auto met caravan neerzetten op het terrein naast de plaatselijke voetbalvereniging waar we de laatste jaren steevast staan. We betalen 5 euro en krijgen daarvoor stroom, we maken gebruik van de toiletten en mogen daar ook lekker douchen. Er is ook de mogelijkheid om te ontbijten met de andere lopers, maar daar maak ik geen gebruik van.We (Marloes, zoontje Richard en ik) wandelen na het installeren van de caravan naar het dorpje Konzen, een kilometer verderop waar morgenochtend om 8.00 uur de start zal plaatsvinden van de Monschau Marathon. Bij de start kun je een pastamaaltijd nuttigen en is ook een soort marathonexpo en kan ik ook mijn startnummer en t-shirt ophalen. Mijn startnummer is 77, zo´n laag nummer heb ik hier nog nooit gehad.Na even rondgekeken te hebben op de mini-beurs wandelen we naar hotel Achim und Elke, het adres waar we even wat gaan eten, net als de twee voorgaande jaren.Achim herkent ons van de voorgaande jaren en vraagt of ik weer mee ga doen met de marathon. Hij geeft aan dat het weer goed zal zijn, weinig zon en zeker geen regen. Mijn hoop was op regen gevestigd, maar geen zon is ook super.We praten wat over de vakantie en hij geeft aan dat hij voor het eerst aan de Bodensee is geweest, dat is ook de plek waar wij naartoe gaan en hij geeft ons wat tips.Na een heerlijke maaltijd met een lekkere schnitzel wandelen we terug naar de caravan, lezen nog wat en om 23.00 uur gaan we slapen. Richard is al eerder onder zeil gegaan.Om 6.15 uur loopt mijn telefoon af. Ik ben al een uur wakker omdat in de caravan achter ons al een loper om 5.00 uur is opgestaan en blijkbaar heel vroeg al aan de start wil staan of zich al wil inlopen of zo. Redelijk stuk van de afgelopen weken en het vroege opstaan pak ik een tafel en een stoel, een pot boter, het brood en de aardbeienjam. Ik eet vier boterhammen, pak mijn spullen en wandel op het gemak richting de start. Om 7.00 uur ben ik er al en heb nog een uur de tijd. In Nederland ben ik nooit zo vroeg. Ik kijk nog wat rond en maak een praatje met Hans Buis die een tijd van 4.15 wil gaan lopen en met Ben Mol, die zijn 597e !!!!! marathon gaat lopen en al om 3.30 uur van huis is vertrokken. Het vele reizen gaat hem een beetje tegen staan zegt hij. Ik kan me dat zo voorstellen als je zoveel marathons loopt. Ongelooflijk zeg. Hierbij kom ik net kijken met mijn 74 marathons.Het weer is goed. Het is helaas droog, maar er is geen zon en de temperatuur is met een graad of 17 goed te noemen. Ondanks de relatief lage temperatuur maak ik mijn shirt vast nat, dat geeft in ieder geval wat verkoeling in het begin.Bij de start ga ik in het vak staan van 3.30 , dit zal toch het tempo zijn dat ik in het begin probeer vol te houden, waarna ik ver terug zal gaan vallen. De benen voelen erg slap. Ik ben nu al moe. Dit gaat helemaal niets worden vandaag.Na de start gaan we naar beneden naar Monschau dat na drie kilometer opdoemt vanuit de bossen. De tussentijd bij drie kilometer is 13.48 wat eigenlijk veel te snel is, maar we gaan dan ook erg hard naar beneden. De tussentijd bij de 5 kilometer is 22.30 , wat super is, maar we moeten nog gaan klimmen.Bij de drankposten is van alles te krijgen zoals water, sportdrank, een soort energiedrank, electrolyt genaamd, cola, ontbijtkoek,koekjes, chocola, haribo snoepjes en zelfs bier. Zoals zo vaak stop ik even bij de drankpost, drink goed, maak mijn hoofd nat en loop weer verder.Kilometer 6 en 7 gaan nog goed, want het loopt nog steeds iets af, maar daarna krijgen we flinke hellingen omhoog en besluit ik de grote hellingen te wandelen om mijn kuiten te sparen die toch al moe zijn. Het gevolg is een kilometertijd van 6.42 en één van 6.06Kilometer 10 gaat in 5.23 waarna mijn tussentijd 49.55 is, een tempo van 5 minuten per kilometer, maar dat ga ik zeker niet volhouden. Ik ben nu al helemaal stuk. Hoe nu verder, het zwaarste komt nog.Kilometer 11 en 12 gaan weer naar beneden langs een watertje. Het is een prachtig parcours met heel veel bos en onverhard. Ieder jaar is het weer super om hier te lopen, ook al is het een hele zware marathon.Kilometer 13 is het zwaarst, dit gaat alleen maar heel steil omhoog. De kilometertijd is dan ook 8.46Na een kilometertijd van 7.12 op kilometer 14 zijn we boven en zit ik er helemaal doorheen. Ik stort me naar beneden in een 4.17 op kilometer 15 en kom door in 1.19.21 .In de afdaling herstel ik enigszins, maar super voel ik me zeker niet. Na 20 kilometer kom ik door in 1.46.57 en heb me redelijk hersteld, al is het parcours hier redelijk vlak te noemen. Na het halve marathonpunt in 1.54 uur komt een groepje voorbij met een ballon en een tijd van 3.44 op hun shirt. Ik probeer bij het groepje te blijven, maar ze lopen langzaam van me weg.Kilometer 25 gaat voor mij in 2.13.27 .In de afdaling heb ik het groepje weer bijgehaald en haal ze zelfs weer in, al is dat van korte duur, want nu komt er weer een zware klim aan. Kilometer 27 gaat in 7.58 en de groep is definitief uit mijn zicht verdwenen. De man met de hamer achtervolgt me al heel wat kilometers en lijkt me te pakken te krijgen. Het weer blijft wonderbaarlijk goed. De temperatuur ligt iets boven de 20 graden, maar de zon blijft nog steeds weg, dat is mijn geluk.Bij de 30 kilometer is de tijd 2.43.03Mijn droomtijd van 4.00 uur zit er nog steeds in. De voorgaande 5 keren is het me niet gelukt. Mijn record staat op 4.04 en nog wat. Ik ben bij de 30 kilometer al eens sneller geweest en zakte toen door het ijs en nu voel ik me al niet veel beter. De weg is nog lang.Mijn horloge geeft aan dat de data vol is. Ik moet tijdens de loop oude gegevens verwijderen en ben daar al wandelend mee aan het stoeien. Het kost me wat tijd, maar ik kom wel even bij. Als ik de draad weer oppak en in mijn tempo kom gaat het weer redelijk. De 35 kilometer kom ik door in 3.12.37 en heb nog ruim 47 minuten voor ruim 7 kilometer. Zou het dan toch gaan lukken ?We lopen weer vals plat omhoog en kilometer 36 gaat in 6.21 , daarna een 5.41 , een 6.08 en een 6.09Kilometer 40 gaat in 5.50 en de tussentijd bij de 40 kilometer is 3.42.47Dit mag niet meer fout gaan. De zon komt door en wil me toch nog pesten. Ik ben helemaal op. In heb pijn aan zowel de linker als de rechter knie van het snelle afdalen en opvangen van de schokken. Beide hamstrings doen zeer, mijn kuiten staan op springen, mijn beide achillespezen doen vreselijk pijn, maar verder gaat het goed. Leuk zeg dat hardlopen !Kilometer 41 is een drama. We lopen over stenen en een blubberige helling. Ik verbijt de pijn en loop een 7.36 .Ik heb nog bijna 10 minuten voor de laatste 1195 meter. Dit mag niet meer misgaan, al moet ik het laatste stuk kruipen.Na weer een helling is het laatste stuk relatief vlak en de laatste paar honderd meter naar de finish zelfs weer dalend.Ik zie de finishvlag hangen en versnel zelfs nog iets. Marloes en Richard staan te zwaaien, de speaker probeert mijn naam uit zijn strot te krijgen maar slaagt er niet erg in. Ik begin te juichen. Het is me eindelijk gelukt in een tijd van 3.57.26 en dat na zo´n vermoeiende periode.Ik plof bij de finish vermoeid en met veel pijn neer. Na een kwartiertje en wat krampverschijnselen later strompel ik naar de kleedzaal. Na een douche en een wandeling van een kilometer naar de caravan herstel ik goed. Ik eet wat, waarna we de caravan weer aankoppelen en op weg gaan naar de Bodensee. Ik moet vandaag nog tussen de 500 en 600 kilometer rijden.
Monschau
Na al die prachtige verhalen van buitenlandse wedstrijden tijdens de vakantie lever ik ook mijn bijdrage van een buitenlandse loop, de MARATHON VAN MONSCHAU.Op 8 augustus begint mijn vakantie. Voorafgaand aan mijn vakantie is het op de zaak een drukte van jewelste. Normaal zijn we met 10 man, maar tijdens de vakanties moeten we het met 4 man doen, zodat ik telefonist, boekhouder, chef-werkplaats, verkoper en magazijnman tegelijk ben.Ik begin al voor 8 uur en ben voor 20.00 zeker niet thuis, vaak is het rond 20.30 en ben ik gesloopt. Ook de warmte is funest. Ik kan daar al slecht tegen en zeker bij ons achter het glas lopen de temperaturen behoorlijk op.Voordat ik op vakantie ga moet ik allerlei gegevens achterlaten wat er in mijn vakantie moet gebeuren. Als ik weg ga, dan komt mijn magazijnman terug, waar ik dan allerlei gegevens voor moet achterlaten, ook moet ik allerlei codes en wachtwoorden achterlaten voor betalingen etc.Als je dan weer terugkomt van je vakantie, dan ligt er weer een flinke stapel werk waar je ook weer weken voor nodig hebt om bij te werken omdat je normale werk ook gewoon door gaat. Van mij hoeft een vakantie dan ook niet zo nodig, maar het gezin wil ook wat en je bent er even uit.Zaterdag 8 augustus is het begin van de vakantie, maar eerst ´s-morgens nog even werken. Om 12.30 wordt ik naar huis geschopt, omdat ik om 14.00 uur wil vertrekken. Als ik nu niet ga, dan krijg ik problemen met Marloes. Ik heb nog wel net twee auto´s verkocht. Toch niet voor niets nog wezen werken.Om 14.00 uur vertrek ik met mijn gezin en onze caravan van 1978 en een oude Lancia Kappa van 1997 met ruim 200.000 op de teller, maar MET AIRCO !!!Nog even naar de zaak om de banden op spanning te brengen en dan op pad. De reis loopt voorspoedig en even over 17.30 uur komen we aan in Monschau waar we de auto met caravan neerzetten op het terrein naast de plaatselijke voetbalvereniging waar we de laatste jaren steevast staan. We betalen 5 euro en krijgen daarvoor stroom, we maken gebruik van de toiletten en mogen daar ook lekker douchen. Er is ook de mogelijkheid om te ontbijten met de andere lopers, maar daar maak ik geen gebruik van.We (Marloes, zoontje Richard en ik) wandelen na het installeren van de caravan naar het dorpje Konzen, een kilometer verderop waar morgenochtend om 8.00 uur de start zal plaatsvinden van de Monschau Marathon. Bij de start kun je een pastamaaltijd nuttigen en is ook een soort marathonexpo en kan ik ook mijn startnummer en t-shirt ophalen. Mijn startnummer is 77, zo´n laag nummer heb ik hier nog nooit gehad.Na even rondgekeken te hebben op de mini-beurs wandelen we naar hotel Achim und Elke, het adres waar we even wat gaan eten, net als de twee voorgaande jaren.Achim herkent ons van de voorgaande jaren en vraagt of ik weer mee ga doen met de marathon. Hij geeft aan dat het weer goed zal zijn, weinig zon en zeker geen regen. Mijn hoop was op regen gevestigd, maar geen zon is ook super.We praten wat over de vakantie en hij geeft aan dat hij voor het eerst aan de Bodensee is geweest, dat is ook de plek waar wij naartoe gaan en hij geeft ons wat tips.Na een heerlijke maaltijd met een lekkere schnitzel wandelen we terug naar de caravan, lezen nog wat en om 23.00 uur gaan we slapen. Richard is al eerder onder zeil gegaan.Om 6.15 uur loopt mijn telefoon af. Ik ben al een uur wakker omdat in de caravan achter ons al een loper om 5.00 uur is opgestaan en blijkbaar heel vroeg al aan de start wil staan of zich al wil inlopen of zo. Redelijk stuk van de afgelopen weken en het vroege opstaan pak ik een tafel en een stoel, een pot boter, het brood en de aardbeienjam. Ik eet vier boterhammen, pak mijn spullen en wandel op het gemak richting de start. Om 7.00 uur ben ik er al en heb nog een uur de tijd. In Nederland ben ik nooit zo vroeg. Ik kijk nog wat rond en maak een praatje met Hans Buis die een tijd van 4.15 wil gaan lopen en met Ben Mol, die zijn 597e !!!!! marathon gaat lopen en al om 3.30 uur van huis is vertrokken. Het vele reizen gaat hem een beetje tegen staan zegt hij. Ik kan me dat zo voorstellen als je zoveel marathons loopt. Ongelooflijk zeg. Hierbij kom ik net kijken met mijn 74 marathons.Het weer is goed. Het is helaas droog, maar er is geen zon en de temperatuur is met een graad of 17 goed te noemen. Ondanks de relatief lage temperatuur maak ik mijn shirt vast nat, dat geeft in ieder geval wat verkoeling in het begin.Bij de start ga ik in het vak staan van 3.30 , dit zal toch het tempo zijn dat ik in het begin probeer vol te houden, waarna ik ver terug zal gaan vallen. De benen voelen erg slap. Ik ben nu al moe. Dit gaat helemaal niets worden vandaag.Na de start gaan we naar beneden naar Monschau dat na drie kilometer opdoemt vanuit de bossen. De tussentijd bij drie kilometer is 13.48 wat eigenlijk veel te snel is, maar we gaan dan ook erg hard naar beneden. De tussentijd bij de 5 kilometer is 22.30 , wat super is, maar we moeten nog gaan klimmen.Bij de drankposten is van alles te krijgen zoals water, sportdrank, een soort energiedrank, electrolyt genaamd, cola, ontbijtkoek,koekjes, chocola, haribo snoepjes en zelfs bier. Zoals zo vaak stop ik even bij de drankpost, drink goed, maak mijn hoofd nat en loop weer verder.Kilometer 6 en 7 gaan nog goed, want het loopt nog steeds iets af, maar daarna krijgen we flinke hellingen omhoog en besluit ik de grote hellingen te wandelen om mijn kuiten te sparen die toch al moe zijn. Het gevolg is een kilometertijd van 6.42 en één van 6.06Kilometer 10 gaat in 5.23 waarna mijn tussentijd 49.55 is, een tempo van 5 minuten per kilometer, maar dat ga ik zeker niet volhouden. Ik ben nu al helemaal stuk. Hoe nu verder, het zwaarste komt nog.Kilometer 11 en 12 gaan weer naar beneden langs een watertje. Het is een prachtig parcours met heel veel bos en onverhard. Ieder jaar is het weer super om hier te lopen, ook al is het een hele zware marathon.Kilometer 13 is het zwaarst, dit gaat alleen maar heel steil omhoog. De kilometertijd is dan ook 8.46Na een kilometertijd van 7.12 op kilometer 14 zijn we boven en zit ik er helemaal doorheen. Ik stort me naar beneden in een 4.17 op kilometer 15 en kom door in 1.19.21 .In de afdaling herstel ik enigszins, maar super voel ik me zeker niet. Na 20 kilometer kom ik door in 1.46.57 en heb me redelijk hersteld, al is het parcours hier redelijk vlak te noemen. Na het halve marathonpunt in 1.54 uur komt een groepje voorbij met een ballon en een tijd van 3.44 op hun shirt. Ik probeer bij het groepje te blijven, maar ze lopen langzaam van me weg.Kilometer 25 gaat voor mij in 2.13.27 .In de afdaling heb ik het groepje weer bijgehaald en haal ze zelfs weer in, al is dat van korte duur, want nu komt er weer een zware klim aan. Kilometer 27 gaat in 7.58 en de groep is definitief uit mijn zicht verdwenen. De man met de hamer achtervolgt me al heel wat kilometers en lijkt me te pakken te krijgen. Het weer blijft wonderbaarlijk goed. De temperatuur ligt iets boven de 20 graden, maar de zon blijft nog steeds weg, dat is mijn geluk.Bij de 30 kilometer is de tijd 2.43.03Mijn droomtijd van 4.00 uur zit er nog steeds in. De voorgaande 5 keren is het me niet gelukt. Mijn record staat op 4.04 en nog wat. Ik ben bij de 30 kilometer al eens sneller geweest en zakte toen door het ijs en nu voel ik me al niet veel beter. De weg is nog lang.Mijn horloge geeft aan dat de data vol is. Ik moet tijdens de loop oude gegevens verwijderen en ben daar al wandelend mee aan het stoeien. Het kost me wat tijd, maar ik kom wel even bij. Als ik de draad weer oppak en in mijn tempo kom gaat het weer redelijk. De 35 kilometer kom ik door in 3.12.37 en heb nog ruim 47 minuten voor ruim 7 kilometer. Zou het dan toch gaan lukken ?We lopen weer vals plat omhoog en kilometer 36 gaat in 6.21 , daarna een 5.41 , een 6.08 en een 6.09Kilometer 40 gaat in 5.50 en de tussentijd bij de 40 kilometer is 3.42.47Dit mag niet meer fout gaan. De zon komt door en wil me toch nog pesten. Ik ben helemaal op. In heb pijn aan zowel de linker als de rechter knie van het snelle afdalen en opvangen van de schokken. Beide hamstrings doen zeer, mijn kuiten staan op springen, mijn beide achillespezen doen vreselijk pijn, maar verder gaat het goed. Leuk zeg dat hardlopen !Kilometer 41 is een drama. We lopen over stenen en een blubberige helling. Ik verbijt de pijn en loop een 7.36 .Ik heb nog bijna 10 minuten voor de laatste 1195 meter. Dit mag niet meer misgaan, al moet ik het laatste stuk kruipen.Na weer een helling is het laatste stuk relatief vlak en de laatste paar honderd meter naar de finish zelfs weer dalend.Ik zie de finishvlag hangen en versnel zelfs nog iets. Marloes en Richard staan te zwaaien, de speaker probeert mijn naam uit zijn strot te krijgen maar slaagt er niet erg in. Ik begin te juichen. Het is me eindelijk gelukt in een tijd van 3.57.26 en dat na zo´n vermoeiende periode.Ik plof bij de finish vermoeid en met veel pijn neer. Na een kwartiertje en wat krampverschijnselen later strompel ik naar de kleedzaal. Na een douche en een wandeling van een kilometer naar de caravan herstel ik goed. Ik eet wat, waarna we de caravan weer aankoppelen en op weg gaan naar de Bodensee. Ik moet vandaag nog tussen de 500 en 600 kilometer rijden.
