Midzomeravondloop (1)
Wedstrijdverslag
01 juli 2009
Bleiswijk
De naam van de loop geeft het al aan, de Midzomeravondloop. De loop valt in de zomer, niet helemaal op de langste dag, maar wel op één van de warmste dagen.Traditioneel heb ik het altijd moeilijk als de zon schijnt en baal ik als een stekker, ook nu.Op de zaak is het een gekkenhuis en kom ik niet weg. De start van de loop is om 19.30 uur. Mijn plannetje is het om rond 18.00 uur de deur te sluiten en uiterlijk 18.30 uur thuis te vertrekken, dan moet ik genoeg tijd hebben.Pas om 18.35 kan ik de zaak afsluiten en snel op de fiets naar huis om mijn spullen te pakken en me om te kleden. Marloes roept al dat ik nooit op tijd zal komen en dat het veel te warm voor mij is om te lopen, maar ik sla haar goedbedoelde adviezen in de wind en vertrek om 18.50 uur.Ik ben er niet helemaal bij. Het is een gestress onderweg. Er zit een tractor voor die niet door wil rijden. Van alles zit er tegen onderweg. In gedachten neem ik de afslag Moerkapelle/Zevenhuizen en kom daar gelukkig onderaan de afrit achter waarna ik de oprit weer kan nemen naar de snelweg om even later toch de goede afrit te nemen. De wegen zijn anders geworden, ze zijn er flink mee bezig. Door al die wegwerkzaamheden duurt alles langer terwijl ik eigenlijk geen marge heb. Marloes gaat gelijk krijgen denk ik. Dit is helaas heel vaak zo, ook al beweer ik vaak het tegendeel.Om 19.20 arriveer ik op de parkeerplaats in Bleiswijk, waarna ik nog een stuk moet lopen naar de kantine waar ik me nog in moet schrijven.Eerst weer je naam, adres, geboortedatum, etc. invullen, betalen en je startnummer in ontvangst nemen.Ik snel me naar de kleedkamer, gooi mijn tas op de grond, doe mijn startnummer op, smeer mijn tepels en wenkbrauwen in met vaseline, gooi mijn shirt in de wasbak en maak hem helemaal nat. Ook mijn hoofd gaat flink onder de kraan, want het zal een barre tocht gaan worden.In de verte (je moet nog bijna een kilometer lopen naar de start) hoor ik de speaker al roepen. Dit gaat me niet lukken. Ik snel richting de start en merk dat ik de verkeerde schoenen nog aan heb. Snel weer terug naar de kleedkamer en de andere schoenen aantrekken. Wat een stress.Ik ben net weer op weg als ik de speaker hoor aftellen van 10 naar 1 en het startschot klinkt. Ik ben TE LAAT. Marloes had weer gelijk. Had ik maar geen eigen baas moeten worden.Ik wandel rustig richting de start, het maakt nu ook niets meer uit. Ik moet even blijven staan, want mijn GPS pakt het signaal niet. Na een paar minuten arriveer ik bij de start. Iedereen is weg en na een minuut of vier ga ik van start. Het valt nog mee, ze zijn niet helemaal op tijd gestart, anders had het verschil veel groter geweest.De eerste kilometer is een recht stuk weg onder de bomen. Het gaat nog lekker en de tijd is 4.31Na kilometer twee in 4.41 zie ik heel in de verte de staart van de laatste groep. Nog een paar kilometer en ik kan aansluiten. Er komt een man naast me fietsen en gezellig kletsen we wat. De bomen zijn voorbij en ik loop in de volle zon. Gelukkig staat er een beetje wind en is het enigszins uit te houden. Kilometer 3 zit er op, waarna we over een brug lopen en aan de andere kant van het water verder lopen. Valt dit even vies tegen zeg. De wind wordt tegengehouden door het dijkje en we lopen hier wat lager. De zon staat van voren en dan zonder wind. Het is niet uit te houden. Veel lopers wandelen reeds en ik haal de achterste groep snel in en daarna nog meer groepjes. De warmte lijkt steeds erger te worden. Bij 5 kilometer heb ik een tussentijd van 25.13 , een schema van rond de 5 minuten per kilometer. Ik heb mijn horloge ook ingesteld op dat schema wat uit zou komen op 1.15 uur. De benen voelen al slapper en slapper, ik loop op zijn elf en dertigst verder. Het is nog net geen wandelen wat ik doe, maar veel sneller zal het niet gaan, althans zo voelt het. Ik begin wat duizelig te worden en voel me verre van goed.Net voorbij de 6 kilometer is een drankpost. Eindelijk. Ik gooi een paar bekertjes water over mijn hoofd en drink er twee op, waarna ik een stukje ga wandelen over een hoger bruggetje heen, waarna ik weer verder slenter.Om me heen is het al niet veel beter. Lopers die verdwaasd rondlopen en zich afvragen waarom ze in hemelsnaam zijn gaan lopen, anderen vloekend of mopperend over de warmte. Ik ben niet de enige die de warmte niet ziet zitten.Tussen de 6 en 7 kilometer herstel ik enigszins en begin me weer wat beter te voelen. Bij de 8 kilometer begint mijn tempo weer wat op te lopen. Veel lopers slaan bij een ophaalbruggetje rechtsaf en gaan naar de finish. Ze zullen dan ongeveer 10 kilometer halen. Zij zijn misschien wijzer en houden deze martelgang voor gezien. Andere voor mij bekende lopers hebben wijselijk gekozen voor de 5 kilometer en zitten al lang en breed aan de bar terwijl ik weer zo nodig voor die 15 wil gaan.Opgeven staat niet in mijn woorden boek en ik vervolg mijn pad.Het gaat weer sneller en sneller. De ene na de andere loper haal ik in. Bij de 10 kilometer kom ik door in 53.40 en heb al een flinke achterstand op mijn schema. De achterstand is nog groter geweest, maar ik heb het een beetje kunnen herstellen.Bij de 11 kilometer haal ik weer drie lopers in die vertwijfeld naar boven kijken en zelfs gaan wandelen. Tussen de 11 en 12 kilometer is weer een drankpost waar ik lang blijf staan en me tegoed doe aan het heerlijke water. Na een paar bekertjes over mijn hoofd kan ik er weer tegen. Voor me zie ik best nog veel lopers die ik met een beetje goede wil nog in kan halen. Weer een groepje van vier lopers haal ik in. Ze zien er verre van fris uit.Ik nader een loper, ben vlak bij hem, als hij ineens een kreet slaaks. Kramp in zijn linker been. Het blijkt Paul Wobbe te zijn, een loper die ook vaak in Schoonhoven komt lopen en die ik wekelijks zie. Ik vraag of ik even moet stoppen, maar dat was niet nodig.Ik versnel nog wat meer en mijn tempo komt nu weer tussen de 4.30 en de 5 minuten.Vanaf de 14 kilometer haal ik nog 4 lopers in en kom uit op 1.17.54 , een tijd van helemaal niets, maar ik ben toch blij dat ik hem heb uitgelopen. Of dit nu zo verstandig was, dat valt te bezien. Op zo´n manier heeft lopen weinig zin. Als ik nog een keer onder deze omstandigheden moet lopen, dan heb ik het idee dat ik gewoon thuis blijf. Was het maar vast weer herfst of winter ! Ik kan niet wachten tot het weer zover is. De rotste tijd van het jaar breekt nu aan wat betreft de vakanties, dan is de ene na de andere monteur op vakantie en is er helemaal nergens meer tijd voor, alleen op zondag heb ik dan nog vrij.Voor mijn eigen vakantie werk ik me te pletter om weg te kunnen en daarna liggen er weer stapels werk. Ik ben dan ook niet verzot op de vakantie en heb liever af en toe een vrije dag. Ik blijf liever thuis.Zondag ga ik vermoedelijk in het Panbos lopen omdat er verder weinig te lopen valt, dit is nog een nadeel van de vakantieperiode.
Bleiswijk
De naam van de loop geeft het al aan, de Midzomeravondloop. De loop valt in de zomer, niet helemaal op de langste dag, maar wel op één van de warmste dagen.Traditioneel heb ik het altijd moeilijk als de zon schijnt en baal ik als een stekker, ook nu.Op de zaak is het een gekkenhuis en kom ik niet weg. De start van de loop is om 19.30 uur. Mijn plannetje is het om rond 18.00 uur de deur te sluiten en uiterlijk 18.30 uur thuis te vertrekken, dan moet ik genoeg tijd hebben.Pas om 18.35 kan ik de zaak afsluiten en snel op de fiets naar huis om mijn spullen te pakken en me om te kleden. Marloes roept al dat ik nooit op tijd zal komen en dat het veel te warm voor mij is om te lopen, maar ik sla haar goedbedoelde adviezen in de wind en vertrek om 18.50 uur.Ik ben er niet helemaal bij. Het is een gestress onderweg. Er zit een tractor voor die niet door wil rijden. Van alles zit er tegen onderweg. In gedachten neem ik de afslag Moerkapelle/Zevenhuizen en kom daar gelukkig onderaan de afrit achter waarna ik de oprit weer kan nemen naar de snelweg om even later toch de goede afrit te nemen. De wegen zijn anders geworden, ze zijn er flink mee bezig. Door al die wegwerkzaamheden duurt alles langer terwijl ik eigenlijk geen marge heb. Marloes gaat gelijk krijgen denk ik. Dit is helaas heel vaak zo, ook al beweer ik vaak het tegendeel.Om 19.20 arriveer ik op de parkeerplaats in Bleiswijk, waarna ik nog een stuk moet lopen naar de kantine waar ik me nog in moet schrijven.Eerst weer je naam, adres, geboortedatum, etc. invullen, betalen en je startnummer in ontvangst nemen.Ik snel me naar de kleedkamer, gooi mijn tas op de grond, doe mijn startnummer op, smeer mijn tepels en wenkbrauwen in met vaseline, gooi mijn shirt in de wasbak en maak hem helemaal nat. Ook mijn hoofd gaat flink onder de kraan, want het zal een barre tocht gaan worden.In de verte (je moet nog bijna een kilometer lopen naar de start) hoor ik de speaker al roepen. Dit gaat me niet lukken. Ik snel richting de start en merk dat ik de verkeerde schoenen nog aan heb. Snel weer terug naar de kleedkamer en de andere schoenen aantrekken. Wat een stress.Ik ben net weer op weg als ik de speaker hoor aftellen van 10 naar 1 en het startschot klinkt. Ik ben TE LAAT. Marloes had weer gelijk. Had ik maar geen eigen baas moeten worden.Ik wandel rustig richting de start, het maakt nu ook niets meer uit. Ik moet even blijven staan, want mijn GPS pakt het signaal niet. Na een paar minuten arriveer ik bij de start. Iedereen is weg en na een minuut of vier ga ik van start. Het valt nog mee, ze zijn niet helemaal op tijd gestart, anders had het verschil veel groter geweest.De eerste kilometer is een recht stuk weg onder de bomen. Het gaat nog lekker en de tijd is 4.31Na kilometer twee in 4.41 zie ik heel in de verte de staart van de laatste groep. Nog een paar kilometer en ik kan aansluiten. Er komt een man naast me fietsen en gezellig kletsen we wat. De bomen zijn voorbij en ik loop in de volle zon. Gelukkig staat er een beetje wind en is het enigszins uit te houden. Kilometer 3 zit er op, waarna we over een brug lopen en aan de andere kant van het water verder lopen. Valt dit even vies tegen zeg. De wind wordt tegengehouden door het dijkje en we lopen hier wat lager. De zon staat van voren en dan zonder wind. Het is niet uit te houden. Veel lopers wandelen reeds en ik haal de achterste groep snel in en daarna nog meer groepjes. De warmte lijkt steeds erger te worden. Bij 5 kilometer heb ik een tussentijd van 25.13 , een schema van rond de 5 minuten per kilometer. Ik heb mijn horloge ook ingesteld op dat schema wat uit zou komen op 1.15 uur. De benen voelen al slapper en slapper, ik loop op zijn elf en dertigst verder. Het is nog net geen wandelen wat ik doe, maar veel sneller zal het niet gaan, althans zo voelt het. Ik begin wat duizelig te worden en voel me verre van goed.Net voorbij de 6 kilometer is een drankpost. Eindelijk. Ik gooi een paar bekertjes water over mijn hoofd en drink er twee op, waarna ik een stukje ga wandelen over een hoger bruggetje heen, waarna ik weer verder slenter.Om me heen is het al niet veel beter. Lopers die verdwaasd rondlopen en zich afvragen waarom ze in hemelsnaam zijn gaan lopen, anderen vloekend of mopperend over de warmte. Ik ben niet de enige die de warmte niet ziet zitten.Tussen de 6 en 7 kilometer herstel ik enigszins en begin me weer wat beter te voelen. Bij de 8 kilometer begint mijn tempo weer wat op te lopen. Veel lopers slaan bij een ophaalbruggetje rechtsaf en gaan naar de finish. Ze zullen dan ongeveer 10 kilometer halen. Zij zijn misschien wijzer en houden deze martelgang voor gezien. Andere voor mij bekende lopers hebben wijselijk gekozen voor de 5 kilometer en zitten al lang en breed aan de bar terwijl ik weer zo nodig voor die 15 wil gaan.Opgeven staat niet in mijn woorden boek en ik vervolg mijn pad.Het gaat weer sneller en sneller. De ene na de andere loper haal ik in. Bij de 10 kilometer kom ik door in 53.40 en heb al een flinke achterstand op mijn schema. De achterstand is nog groter geweest, maar ik heb het een beetje kunnen herstellen.Bij de 11 kilometer haal ik weer drie lopers in die vertwijfeld naar boven kijken en zelfs gaan wandelen. Tussen de 11 en 12 kilometer is weer een drankpost waar ik lang blijf staan en me tegoed doe aan het heerlijke water. Na een paar bekertjes over mijn hoofd kan ik er weer tegen. Voor me zie ik best nog veel lopers die ik met een beetje goede wil nog in kan halen. Weer een groepje van vier lopers haal ik in. Ze zien er verre van fris uit.Ik nader een loper, ben vlak bij hem, als hij ineens een kreet slaaks. Kramp in zijn linker been. Het blijkt Paul Wobbe te zijn, een loper die ook vaak in Schoonhoven komt lopen en die ik wekelijks zie. Ik vraag of ik even moet stoppen, maar dat was niet nodig.Ik versnel nog wat meer en mijn tempo komt nu weer tussen de 4.30 en de 5 minuten.Vanaf de 14 kilometer haal ik nog 4 lopers in en kom uit op 1.17.54 , een tijd van helemaal niets, maar ik ben toch blij dat ik hem heb uitgelopen. Of dit nu zo verstandig was, dat valt te bezien. Op zo´n manier heeft lopen weinig zin. Als ik nog een keer onder deze omstandigheden moet lopen, dan heb ik het idee dat ik gewoon thuis blijf. Was het maar vast weer herfst of winter ! Ik kan niet wachten tot het weer zover is. De rotste tijd van het jaar breekt nu aan wat betreft de vakanties, dan is de ene na de andere monteur op vakantie en is er helemaal nergens meer tijd voor, alleen op zondag heb ik dan nog vrij.Voor mijn eigen vakantie werk ik me te pletter om weg te kunnen en daarna liggen er weer stapels werk. Ik ben dan ook niet verzot op de vakantie en heb liever af en toe een vrije dag. Ik blijf liever thuis.Zondag ga ik vermoedelijk in het Panbos lopen omdat er verder weinig te lopen valt, dit is nog een nadeel van de vakantieperiode.
