Ultra Ronde van de Krimpenerwaard (3)
Wedstrijdverslag
21 juni 2009
Schoonhoven
Ultra Ronde van de KrimpenerwaardDaar was tie dan! De langste dag, 21 juni 2009. Een mooie dag ook om de langste loop van de Krimpenerwaard te doen. De tocht gaat letterlijk om de gehele Krimpenerwaard heen. Dat wil zeggen over de dijken langs de rivieren die de waard begrenzen.Wegens onvoldoende inschrijvingen kan de estafette voor teams helaas niet doorgaan. Maar drie loopvrienden trekken toch de stoute schoenen aan, om deze Ronde als solo ultraloop te doen. Arno Ruiter, Wim van Dam en ik zullen dat varkentje wel even wassen. ..Om klokslag acht uur klonk ons eigen “NU” over de baan van Avantri . Arie Visser start ook en begeleidt ons tot Krimpen a/d IJssel. Door de Vlist is het verkeer rustig en we lopen zonder problemen naar Haastrecht waar, normaliter, de eerste wissel is. Arno staat daar klaar om mij af te “lossen”. Arie Visser is net iets eerder en tikt Wim aan voor de volgende etappe. Onzin allemaal natuurlijk, maar het is wel leuk om op deze manier toch de estafette loop in ere te houden. Het weer is werkelijk uitstekend. Een graad of 18 en een lekker zonnetje met een noord westelijke wind die gaande de dag wat sterker zal worden.. Al grappend en grollend hobbelen we door naar Gouderak . Het tempo is op zich nog goed zo’n 5.40min/km. Na Gouderak lopen we door naar Ouderkerk. Het verkeer neemt toe en op zo’n smalle dijk zijn lopers maar rare obstakels voor automobilisten zo blijkt. Ook voor kerkgangers. Uitkijken blijft het devies. Zo’n 2 km voor Ouderkerk doemt Cora Ruiter ( vrouw van) op de fiets op. Zij heeft haar fietstassen vol met bananen, krentenbollen, ontbijtkoek, cola, water en goede moed. Ook ontwaren we in de verte Ruud van de Velde die ook ettelijke kilometers mee zal lopen. Ik krijg een telefoontje van Peter Hofman die graag aan wil haken in Ouderkerk maar die halverwege Gouderak de dijk is kwijtgeraakt….! Dat op zich is al een knappe prestatie. Hij zit in de auto en net voor het wisselpunt bij Heuvelman pikt hij ons op. We lopen dus nu al met een heus gezelschap van 6 lopers en 1 fietster. Dit blijft zo tot Krimpen aan de IJssel. Daar houden we een korte tussenstop en vullen onze Camelbak’s en bidons, eten koek en krentenbol drinken cola en nemen afscheid van Arie en Ruud. Arie heeft er zeker 23 km opzitten en van Ruud weet ik het niet precies. Peter heeft geen andere keus dan doorlopen naar Schoonhoven want hij heeft geen strippenkaart bij zich. Met zijn vieren komen aan we bij het wisselpunt in Krimpen aan de IJssel. Daar werd altijd een tussenstop en start gehouden maar wij lopen gelijk door. De oorspronkelijke route gaat over de Tiendweg naar Krimpen aan de Lek, maar wij kiezen voor het volgen van de Lekdijk langs de Stormpolder. Een druk stukje dijk met veel geparkeerde auto’s en weinig ruimte voor het overige verkeer. Tussen Krimpen a/d Lek en Lekkerkerk begint het zelfvertrouwen wat te kraken , althans bij Arno en mij. De hartslag gaat omhoog. Niet bij Wim overigens, hij komt nu pas goed in zijn ritme. Nu ik het toch over hem heb. Hij loopt vandaag eigenlijk een soort afscheidsloop. Wim, Gerda, Loes en Maurits verhuizen aan het einde van de maand weer naar hun tweede vaderland: de USA. Van Wim heb ik veel geleerd over het ultralopen en hij is bovendien een heel prettig mens met wie het fijn praten is en heerlijk is om lange duurlopen of ultra’s te lopen. Niet dat hij de aanstichter is van mijn wens om de Ronde van de Krimpenerwaard solo te lopen. Die eer komt toe aan Yvonne Fromme , zij liep in 2006 als eerste deze Ronde solo. Toen ik haar dat zag doen wilde ik het ook. Maar ja, de jaren erna ging de Ronde niet door. Mijn ultra avontuur ben ik dus maar elders begonnen. Bij Lekkerkerk “wisselen”Arno en ik weer en Cora keert om naar huis. Wij zijn ruim voorzien van eten en drinken, maar moeten nog wel 15 km. Het kost moeite om lekker te blijven lopen en we latn het tempo wat zakken want anders komen we er niet. Mijn rechterkuit speelt op en Arno wordt steeds roder onder zijn Buff. ( google maar als je wilt weten wat een Buff is) Wim en Peter lopen nog steeds soepel maar houden toch in. That’s what friends are for! Bij DZ Six in Bergambacht wisselen Arno en ik weer. Maar arno wil het stokje liever niet over nemen. Daar verschijnt ook Marja, mijn vrouw, op de fiets voor de welkome afwisseling. Nu is het nog ruim 7 km, op zich niet zo ver meer , maar alle scherpte is er nu toch echt wel af. Arno komt tot de conclusie dat 5 weken na de Rennsteiglauf van 73 km deze 56 km toch we l wat veel zijn. En ik denk dat ik vorige week beter niet de Marathon van Amersfoort had kunnen lopen. …We worstelen ons langs Ammerstol ( waar zijn Marry en Piet?) en “snellen” voort naar Schoonhoven. In de verte zien we al de Thalassa Partyboot liggen. Deze mooie witte boot zie je al van verre, maar het duurt een eeuwigheid voor dat je er bent! Via de oude binnenstad van Schoonhoven komen we weer op de baan van Avantri aan. We maken het de Ronde op de baan af en Wim van Dam finisht met een eindsprint op 30 seconden van Arno en mij . Onze eindtijd 5.46.15. Ter nederigheid vermeld ik de tijd van Yvonne Fromm in 2006: 5.21.53.Vandaag heb ik een doel bereikt! Ik heb de Krimpenerwaard rond gelopen non stop. Wim, Arno, Peter, Ruud, Arie, Cora en Marja bedankt. Wat mij betreft volgend jaar weer!Robert Hoek
Schoonhoven
Ultra Ronde van de KrimpenerwaardDaar was tie dan! De langste dag, 21 juni 2009. Een mooie dag ook om de langste loop van de Krimpenerwaard te doen. De tocht gaat letterlijk om de gehele Krimpenerwaard heen. Dat wil zeggen over de dijken langs de rivieren die de waard begrenzen.Wegens onvoldoende inschrijvingen kan de estafette voor teams helaas niet doorgaan. Maar drie loopvrienden trekken toch de stoute schoenen aan, om deze Ronde als solo ultraloop te doen. Arno Ruiter, Wim van Dam en ik zullen dat varkentje wel even wassen. ..Om klokslag acht uur klonk ons eigen “NU” over de baan van Avantri . Arie Visser start ook en begeleidt ons tot Krimpen a/d IJssel. Door de Vlist is het verkeer rustig en we lopen zonder problemen naar Haastrecht waar, normaliter, de eerste wissel is. Arno staat daar klaar om mij af te “lossen”. Arie Visser is net iets eerder en tikt Wim aan voor de volgende etappe. Onzin allemaal natuurlijk, maar het is wel leuk om op deze manier toch de estafette loop in ere te houden. Het weer is werkelijk uitstekend. Een graad of 18 en een lekker zonnetje met een noord westelijke wind die gaande de dag wat sterker zal worden.. Al grappend en grollend hobbelen we door naar Gouderak . Het tempo is op zich nog goed zo’n 5.40min/km. Na Gouderak lopen we door naar Ouderkerk. Het verkeer neemt toe en op zo’n smalle dijk zijn lopers maar rare obstakels voor automobilisten zo blijkt. Ook voor kerkgangers. Uitkijken blijft het devies. Zo’n 2 km voor Ouderkerk doemt Cora Ruiter ( vrouw van) op de fiets op. Zij heeft haar fietstassen vol met bananen, krentenbollen, ontbijtkoek, cola, water en goede moed. Ook ontwaren we in de verte Ruud van de Velde die ook ettelijke kilometers mee zal lopen. Ik krijg een telefoontje van Peter Hofman die graag aan wil haken in Ouderkerk maar die halverwege Gouderak de dijk is kwijtgeraakt….! Dat op zich is al een knappe prestatie. Hij zit in de auto en net voor het wisselpunt bij Heuvelman pikt hij ons op. We lopen dus nu al met een heus gezelschap van 6 lopers en 1 fietster. Dit blijft zo tot Krimpen aan de IJssel. Daar houden we een korte tussenstop en vullen onze Camelbak’s en bidons, eten koek en krentenbol drinken cola en nemen afscheid van Arie en Ruud. Arie heeft er zeker 23 km opzitten en van Ruud weet ik het niet precies. Peter heeft geen andere keus dan doorlopen naar Schoonhoven want hij heeft geen strippenkaart bij zich. Met zijn vieren komen aan we bij het wisselpunt in Krimpen aan de IJssel. Daar werd altijd een tussenstop en start gehouden maar wij lopen gelijk door. De oorspronkelijke route gaat over de Tiendweg naar Krimpen aan de Lek, maar wij kiezen voor het volgen van de Lekdijk langs de Stormpolder. Een druk stukje dijk met veel geparkeerde auto’s en weinig ruimte voor het overige verkeer. Tussen Krimpen a/d Lek en Lekkerkerk begint het zelfvertrouwen wat te kraken , althans bij Arno en mij. De hartslag gaat omhoog. Niet bij Wim overigens, hij komt nu pas goed in zijn ritme. Nu ik het toch over hem heb. Hij loopt vandaag eigenlijk een soort afscheidsloop. Wim, Gerda, Loes en Maurits verhuizen aan het einde van de maand weer naar hun tweede vaderland: de USA. Van Wim heb ik veel geleerd over het ultralopen en hij is bovendien een heel prettig mens met wie het fijn praten is en heerlijk is om lange duurlopen of ultra’s te lopen. Niet dat hij de aanstichter is van mijn wens om de Ronde van de Krimpenerwaard solo te lopen. Die eer komt toe aan Yvonne Fromme , zij liep in 2006 als eerste deze Ronde solo. Toen ik haar dat zag doen wilde ik het ook. Maar ja, de jaren erna ging de Ronde niet door. Mijn ultra avontuur ben ik dus maar elders begonnen. Bij Lekkerkerk “wisselen”Arno en ik weer en Cora keert om naar huis. Wij zijn ruim voorzien van eten en drinken, maar moeten nog wel 15 km. Het kost moeite om lekker te blijven lopen en we latn het tempo wat zakken want anders komen we er niet. Mijn rechterkuit speelt op en Arno wordt steeds roder onder zijn Buff. ( google maar als je wilt weten wat een Buff is) Wim en Peter lopen nog steeds soepel maar houden toch in. That’s what friends are for! Bij DZ Six in Bergambacht wisselen Arno en ik weer. Maar arno wil het stokje liever niet over nemen. Daar verschijnt ook Marja, mijn vrouw, op de fiets voor de welkome afwisseling. Nu is het nog ruim 7 km, op zich niet zo ver meer , maar alle scherpte is er nu toch echt wel af. Arno komt tot de conclusie dat 5 weken na de Rennsteiglauf van 73 km deze 56 km toch we l wat veel zijn. En ik denk dat ik vorige week beter niet de Marathon van Amersfoort had kunnen lopen. …We worstelen ons langs Ammerstol ( waar zijn Marry en Piet?) en “snellen” voort naar Schoonhoven. In de verte zien we al de Thalassa Partyboot liggen. Deze mooie witte boot zie je al van verre, maar het duurt een eeuwigheid voor dat je er bent! Via de oude binnenstad van Schoonhoven komen we weer op de baan van Avantri aan. We maken het de Ronde op de baan af en Wim van Dam finisht met een eindsprint op 30 seconden van Arno en mij . Onze eindtijd 5.46.15. Ter nederigheid vermeld ik de tijd van Yvonne Fromm in 2006: 5.21.53.Vandaag heb ik een doel bereikt! Ik heb de Krimpenerwaard rond gelopen non stop. Wim, Arno, Peter, Ruud, Arie, Cora en Marja bedankt. Wat mij betreft volgend jaar weer!Robert Hoek
