What's in a name (3)
Wedstrijdverslag
24 oktober 2009
Gorinchem
Dit wordt geen juichverhaal. Tenminste, dat dacht ik na al 800 meter toen mijn horloge een ander signaal oppikte en er subiet mee stopte. Goedkope rommel, Viergever! Zonder tijdwaarneming als mentale steun was ik met nog 9,2 kilometer voor de boeg eigenlijk de kluts al kwijt. En ik had nog wel snode plannen.Daarvoor zat het al niet goed. Twee dagen voor de start heette de wedstrijd nog de Bevoloop en opeens was die naam veranderd in Poort6. Een veeg teken.En er was meer. Donderdagmiddag lag ik nog op de pijnbank bij masseur Walter Visser, die de hamstrings en kuiten met dodelijke precisie wist te raken. Doe maar rustig aan, raadde hij aan. Het lichaam ging mokkend akkoord, maar het hoofd besliste anders. Na het missen van de Dijkloop wilde ik ook wel eens in de regen lopen en de elementen trotseren. Heroiek en afzien, dat werk! De vooruitzichten waren goed: 60 procent kans op regen. Ik moest genoegen nemen met een miezerbuitje.Helaas lukte het tijdens de wedstrijd niet om aan te klampen bij de groepjes lopers die me links en rechts voorbij kwamen. De eerste 4 kilometer waren windje mee. Toch denk ik dat de winst is geboekt in het stuk waar we tegenwind hadden, want met 46.45 heb ik weer 52 seconden van mijn PR afgebrokkeld. Waar moet dat heen?
Gorinchem
Dit wordt geen juichverhaal. Tenminste, dat dacht ik na al 800 meter toen mijn horloge een ander signaal oppikte en er subiet mee stopte. Goedkope rommel, Viergever! Zonder tijdwaarneming als mentale steun was ik met nog 9,2 kilometer voor de boeg eigenlijk de kluts al kwijt. En ik had nog wel snode plannen.Daarvoor zat het al niet goed. Twee dagen voor de start heette de wedstrijd nog de Bevoloop en opeens was die naam veranderd in Poort6. Een veeg teken.En er was meer. Donderdagmiddag lag ik nog op de pijnbank bij masseur Walter Visser, die de hamstrings en kuiten met dodelijke precisie wist te raken. Doe maar rustig aan, raadde hij aan. Het lichaam ging mokkend akkoord, maar het hoofd besliste anders. Na het missen van de Dijkloop wilde ik ook wel eens in de regen lopen en de elementen trotseren. Heroiek en afzien, dat werk! De vooruitzichten waren goed: 60 procent kans op regen. Ik moest genoegen nemen met een miezerbuitje.Helaas lukte het tijdens de wedstrijd niet om aan te klampen bij de groepjes lopers die me links en rechts voorbij kwamen. De eerste 4 kilometer waren windje mee. Toch denk ik dat de winst is geboekt in het stuk waar we tegenwind hadden, want met 46.45 heb ik weer 52 seconden van mijn PR afgebrokkeld. Waar moet dat heen?
