Bevrijdingsvuur 2010 (2)
Wedstrijdverslag
05 mei 2010
Wageningen
Wat een belevenis!!! Zoals al eerder geschreven: een ware happening.Wie kan het beter beschrijven dan Cor.Zoals Aria al zei, er is zo gedetailleerd verteld dat er weinig aan toe te voegen is.Toch zijn er nog wat dingen die ik wil schrijven, natuurlijk een geweldig dankwoord voor ieder die deze happening mogelijk heeft gemaakt! Respect voor alle verzorgers en begeleiders, een hele lange nacht je hoofd erbij houden is echt niet niks en het bleef tot het einde toe gezellig.Ook was er genoeg hilariteit: Ad in zijn blote torso (zijn de woensdaggers gewend hoor),Ina met haar zoektocht naar toiletten, de vlag'jas' van Bea, de tas (met pilletjes) van Cor, en natuurlijk het steeds weer dovende vlammetje van mij.Hier wil ik even wat over uitleggen: Ik liep veel te hard! Houd dan maar eens een fakkel brandend.(geintje). Cor zijn shirt zal onder de rode spetters, dit wilde ik voorkomen dus hield ik de fakkel te horizontaal waardoor hij snel uit ging.Gelukkig hield onze skeeleraar Hans ons goed in de gaten en kreeg ik weer te horen 'uhh, mevrouwtje, uw vlammetje is weer uit hoor'. Gelukkig kreeg de wind het vuurtje weer aan en anders was er nog een reservevuur aanwezig in de begeleidende bus.Toch als ik de foto's bekijk, dan zie ik meer fakkels zonder vlam, kijk maar goed.Het leukste stuk vond ik de dijk tussen Nieuwegein en Schoonhoven, wat zijn de uiterwaarden toch prachtig, tussen de dampende koeien hardlopen, echt apart.Op naar het ontbijt, waar ik niet veel van meegekregen heb. De vermoeidheid en wat andere factoren waren hier de oorzaak van, maar na goede verzorging en een flinke hap jam voelde ik me snel weer goed.Gelukkig, want er werd aan mij gevraagd om met de fakkel door de stad te lopen, samen met Hans Boon en Jos Koeleman.Echt super, het vuur heeft voor mijn een speciale betekenis: Ik wilde graag het vuur halen en opdragen aan mijn vader die ernstig ziek is.De hele rit beleefde ik in een roes, afgewisseld door emotionele gedachten maar ook de gedachten aan vrijheid.Zo mooi als Aria al eerder zei: vrijheid en gezondheid zijn het allerbelangrijkste!Ad had een prachtige speech, het was allemaal perfect, heerlijk in het zonnetje.De jeugd trots in hun Avantri-shirtjes, wie weet doen sommigen over 5 jaar ook mee.Met een zucht beëindig ik nu mijn verhaal, dit was echt geweldig!!!
Wageningen
Wat een belevenis!!! Zoals al eerder geschreven: een ware happening.Wie kan het beter beschrijven dan Cor.Zoals Aria al zei, er is zo gedetailleerd verteld dat er weinig aan toe te voegen is.Toch zijn er nog wat dingen die ik wil schrijven, natuurlijk een geweldig dankwoord voor ieder die deze happening mogelijk heeft gemaakt! Respect voor alle verzorgers en begeleiders, een hele lange nacht je hoofd erbij houden is echt niet niks en het bleef tot het einde toe gezellig.Ook was er genoeg hilariteit: Ad in zijn blote torso (zijn de woensdaggers gewend hoor),Ina met haar zoektocht naar toiletten, de vlag'jas' van Bea, de tas (met pilletjes) van Cor, en natuurlijk het steeds weer dovende vlammetje van mij.Hier wil ik even wat over uitleggen: Ik liep veel te hard! Houd dan maar eens een fakkel brandend.(geintje). Cor zijn shirt zal onder de rode spetters, dit wilde ik voorkomen dus hield ik de fakkel te horizontaal waardoor hij snel uit ging.Gelukkig hield onze skeeleraar Hans ons goed in de gaten en kreeg ik weer te horen 'uhh, mevrouwtje, uw vlammetje is weer uit hoor'. Gelukkig kreeg de wind het vuurtje weer aan en anders was er nog een reservevuur aanwezig in de begeleidende bus.Toch als ik de foto's bekijk, dan zie ik meer fakkels zonder vlam, kijk maar goed.Het leukste stuk vond ik de dijk tussen Nieuwegein en Schoonhoven, wat zijn de uiterwaarden toch prachtig, tussen de dampende koeien hardlopen, echt apart.Op naar het ontbijt, waar ik niet veel van meegekregen heb. De vermoeidheid en wat andere factoren waren hier de oorzaak van, maar na goede verzorging en een flinke hap jam voelde ik me snel weer goed.Gelukkig, want er werd aan mij gevraagd om met de fakkel door de stad te lopen, samen met Hans Boon en Jos Koeleman.Echt super, het vuur heeft voor mijn een speciale betekenis: Ik wilde graag het vuur halen en opdragen aan mijn vader die ernstig ziek is.De hele rit beleefde ik in een roes, afgewisseld door emotionele gedachten maar ook de gedachten aan vrijheid.Zo mooi als Aria al eerder zei: vrijheid en gezondheid zijn het allerbelangrijkste!Ad had een prachtige speech, het was allemaal perfect, heerlijk in het zonnetje.De jeugd trots in hun Avantri-shirtjes, wie weet doen sommigen over 5 jaar ook mee.Met een zucht beëindig ik nu mijn verhaal, dit was echt geweldig!!!
