Bevrijdingsvuur halen (1)
Wedstrijdverslag
04 mei 2010
Wageningen
BEVRIJDINGSVUUR HALEN WARE HAPPENING !!!Nog nooit heb ik het gedaan, het bevrijdingsvuur halen in Wageningen. Vijf jaar geleden werd het me gevraagd of ik mee wilde doen. Ik moest echter werken en meen dat het toen op een zaterdag was en dat was geen optie. Deze keer valt 5 mei op een woensdag. Volgens de CAO kleinmetaal nog steeds geen vrije dag, maar ik heb zelf besloten dat mijn bedrijf helemaal dicht is, waardoor ik dit keer wel mee kan doen met het halen van het bevrijdingsvuur.Ik heb het draaiboek gelezen en zie dat er best wat tijd in gaat zitten. Vertrek om 21.15 op 4 mei en afgelopen rond 11.30 op 5 mei.Wat doe je in de tussentijd ? Ik heb geen idee. Dit is helemaal nieuw voor me. Ik neem een puzzelboekje mee, mijn ipod met koptelefoon. Je weet maar nooit als je je gaat vervelen.In tegenstelling tot mijn gewoonten ben ik eens een keer vroeg. Om 20.40 ben ik al ter plaatse. Er zijn nog maar weinig lopers aanwezig, maar vanaf dat moment komt de één na de ander aanwandelen.Er zijn drie afmeldingen. Luc van den Oever heeft zijn ribben gekneusd met het karten, Mart Overbeek is ziek en Piet Wuijster heeft zich laten verleiden door Robert Hoek om de Rennsteiglauf te lopen. Een afstand ongeveer net zo groot als de gehele afstand die wij vannacht af moeten gaan leggen, maar dan nog eens over tal van bergen. Aria is wel van de partij.We zijn met 24 lopers en tal van begeleiders. Simone doet de catering en is hoffotograaf onderweg en bediend ook de videobeelden. Gerrit is er voor de cijfertjes. Ad is loper en heeft tevens het draaiboek wat betreft de lopers die samen gaan lopen. Om 9.15 uur vertrekken we naar Wageningen. Op de video een concert van Jan Smit, maar dat staat zo zacht dat er nauwelijks iets van te horen is. Er wordt volop gepraat en de tijd vliegt voorbij. Ik zit naast Ina Heikoop en aan de andere kant van het gangpad zitten Ad Verhoeff en Janette Rietveld. We kletsen wat af en langzamerhand ga je een beetje begrijpen wat er allemaal leeft. Oudgedienden als Ad en Hans Boon hebben al vaak deelgenomen. Rob Zwijnenburg heeft als kind ook al deelgenomen en is niet meer weg te slaan. Rob is niet de toploper voor deze afstanden, maar wel een clubicoon die niet meer weg is te denken bij Avantri. Rob is de krachtmens en moet het niet van zijn souplesse hebben. Er zijn ook tal van jeugdleden die gaan lopen. Ook voor hen is dit zwaar. Baanafstanden zijn toch heel wat anders dan de vele kilometers op de weg, maar over hen niets dan lof. Knap dat ze deze onderneming aandurven.Om ongeveer 22.30 zijn we ter plaatse. We wandelen naar de tent waar alle deelnemers zich melden en komen al snel leden van avStart tegen, waaronder Nico vd Heuvel en Arie Visser.Om 23.15 melden we ons weer bij de bus en lopen vanaf daar naar het centrum van Wageningen waar we ons in een fuik moeten opestellen waar ook de lopers van andere plaatsen en verenigingen al staan te wachten. Er zijn twee rijen, een linker en een rechter. De linker rij gaat het eerste weg, dan de rechter, onze rij.Om 0.00 uur wordt het bevrijdingsvuur ontstoken en zien we op de grote schermen aan de kant van de weg en horen we door de speakers welke verenigingen of plaatsen er van start gaan, hoeveel kilometer ze moeten lopen en met hoeveel lopers ze dat zullen gaan doen. Zo zijn er teams uit Limburg en Groningen die zelfs wel 200 kilometer moeten gaan lopen en het eerste aan de beurt zijn. Wat een afstand zeg. Dat gaat lastig worden om nog op 5 mei te arriveren denk ik.Ineens geschreeuw. Een bekende van Ina herkent haar en geeft een gil. Leuk als je elkaar hier ineens tegen komt.Wij zijn vrij laat aan de beurt. Het is al ver na 1.00 uur als onze fakkel in ontvangst wordt genomen door Ad. Met z´n allen lopen we daarna naar de bus.Bij de bus aangekomen moeten Ina en ik toch heel nodig naar het toilet en is het even wachten op ons. Om 1.30 uur stipt bijten Ad en Marit van Erk de spits af en gaan op pad. Hans Sterrenburg is de man op skeelers die de lopers tijdens de gehele tocht zal begeleiden en de fakkel in de gaten zal houden. Er rijdt een busje voorop met René van Witteloostuijn achter het stuur en Pieter van den Dool als supervisor en Elly Verhoeff. In deze auto vinden we de vele fakkels, de navigatie voor de route en hulpmiddelen bij problemen. Achter dit busje lopen de lopers en Hans Sterrenburg en daar weer vlak achter de bus met de lopers. Je kunt je voorstellen dat we niet de enige zijn. Na onze start zijn er al velen ons voorgegaan en zie je midden in de nacht vele lichten die voor een langgerekt lint zorgen. Een fascinerend schouwspel. Allen zijn op weg naar de Grebbeberg waar we even halt zullen houden bij het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de vele slachtoffers uit de tweede wereldoorlog.We lopen met 12 groepen die elk 5 minuten achter elkaar zullen lopen, zodat iedere groep één keer per uur aan de beurt zal zijn. Na een kleine 5 minuten start groep 2 met Rob Zwijnenburg zoon Vincent en zo gaat het snel verder. Zelf zit ik in groep 4 met Janette Rietveld en Hans Boon. We stappen uit de bus en komen er achter dat het toch nog relatief warm aanvoelt buiten. De beoogde vorst aan de grond zal nog even op zich laten wachten en is meestal pas aan het einde van de nacht. Nu zijn we eigenlijk te warm gekleed.Het gaat als een speer en de 5 minuten vliegen voorbij. Voor mij als lange afstandsloper lijkt het een makkie te worden. Ik vraag me dan ook af of ik met 7x 5 minuutjes lopen wel aan mijn trekken kom, maar dat blijkt geen probleem.Al deze eerste keer duurt onze aflossing lang. Janette vraagt aan me of de 5 minuten al om zijn. Al lang geef ik aan. Er volgt vanuit de bus nog geen geclaxon dus lopen we door. Janette draagt de fakkel als hij ineens dooft. Alleen wat gegloei blijft over. Hans Sterrenburg neemt de fakkel over en houdt hem weer goed in de wind waardoor de fakkel weer vlam vat en we weer met vuur lopen. Nog steeds geen aflossing. Na een minuut of 12 moeten we stoppen. De andere lopers komen uit de bus en met alle lopers rennen we de Grebbeberg op naar het monument.We gaan een groepsfoto maken bij het monument.Boven op de berg kom ik Hans Rietveld tegen die met Stolwijk het vuur op heeft gehaald en bij het monument zien we Wim van Beuzekom en Nico Bloemendal die namens Nieuwpoort het vuur zijn gaan halen. Leuk om allemaal bekenden tegen te komen.Vanaf de berg willen we met een groepje in de bus stappen, maar dat blijkt een andere bus van de firma Pouw te zijn. Hilarisch moment natuurlijk en we liggen in een deuk. Onze bus komt ineens voorbij rijden maar stopt gelukkig wel. Al lachend stappen we tenslotte in.Wat een sfeertje zeg. Super ! Ik heb er geen moment spijt van dat ik ben meegegaan. Wat een happening. Fantastisch !In de bus is het oergezellig en iedereen praat volop met elkaar. Er is nog geen sprake van vermoeidheid. Mijn puzzelboekje en ipod blijven in de tas die als obstakel midden in het gangpad staat. De tas is veel te groot om in de daarvoor bestemde ruimte boven onze hoofden te plaatsen zodat ik de volle, zware tas dan maar in het gangpad laat staan. Iedereen moet er over heen stappen, maar we zijn allemaal nog soepel.Ik besluit om ook mee te gaan met de groep van Ina en Astrid vd Born, zodat ik onderweg even kan plassen.Het tweede uur gaat ook voorbij zonder rare gebeurtenissen, of we moeten vermelden dat de fakkel bij Janette opnieuw doofde. Hans Sterrenburg maakte de opmerking dat het opnieuw bij haar gebeurde. Na onze beurt loop ik nog even met Jos Koeleman en Bea Weijers mee zodat ik weer even kan plassen. Ik blijf maar plassen.In het derde uur loop ik met Jos Koeleman mee, die loopt alleen na het wegvallen van Mart Overbeek. Eerst liep Bea Weijers met hem mee, nu ben ik even zijn medeloper.De jongere leden en de minder geoefende lopers krijgen nu af en toe toch wat kleine probleempjes. Deze afstanden vergen toch veel van hen. De aflossingen zijn wat korter zodat de mensen met de lange adem wat langere aflossingen doen.De hoeveelheid lampjes zijn stukken minder geworden. De lopers van andere verenigingen of plaatsen slaan ander wegen in en we komen alleen af en toe een team tegen wat onze richting op gaat. Zo hadden we Nieuwpoort en Stolwijk al achter ons gelaten.De uren verstrijken zonder dat er van verveling sprake is. De lucht in de bus is wel wat minder geworden. Al die lopers die hebben gelopen en uit de kou komen beginnen te zweten in de warme bus. Ook het toilet geeft af en toe wat lucht af. De ramen beslaan.Volgens rekenmeester Gerrit de Jong lopen we ongeveer 18 minuten achter op ons schema. Uiterlijk om 6.00 uur moeten we in Vreeswijk zijn omdat de bus dan stil moet staan vanwege de rijtijdenwet. Maximaal 4,5 uur mag de buschauffeur achter het stuur zitten. Start om 1.30 uur, dus dat is dan 6.00 uur.We gaan dit niet halen volgens Gerrit. Er ligt een noodscenario klaar.Besloten wordt dat we de bus snel doorsturen en dat we met het busje met een aantal lopers doorgaan.Jos en ik gaan doorlopen en Ina en Astrid vormen het andere koppel.De grote bus komt in de file op de Lekdijk terecht en kan maar langzaam opschieten.Rekenmeester Gerrit heeft ergens een rekenfoutje gehad of we hebben heel snel gelopen, want ondanks de file op de dijk is de bus nog net op tijd voor 6.00 uur in Vreeswijk met niet veel later Jos en ik. Ina en Astrid hebben samen een aantal kilometer gelopen en Jos en ik de laatste 2,5 kilometer. Er liep een groep andere lopers voor ons en Jos wilde ze graag inhalen. Als een speer liepen we samen snel op de groep in. Na 2,5 kilometer buffelen lag de groep 500 meter achter ons en kwamen we puffend in Vreeswijk bij de sluis weer bij de groep.We moeten nu 45 minuten wachten totdat de chauffeur weer achter het stuur mag gaan zitten en dat is even de minste tijd. Het is inmiddels best fris geworden buiten en ik ben erg bezweet van de laatste kilometers waardoor de rillingen over mijn rug lopen. Ik besluit mijn warme jas uit de bus te gaan halen en ben zo in staat om buiten te blijven wachten onder het genot van twee broodjes ham en een bakje warme thee, wat ons vanuit Schoonhoven werd gebracht. De hulptroepen waren netjes op tijd aanwezig. We kijken even naar de boten in de sluis en wandelen wat rond en zijn blij als we weer op pad kunnen.Inmiddels zijn de teamindelingen wat gewijzigd. Een aantal lopers heeft te kennen gegeven dat ze het even niet meer trekken waardoor de aflossingen wat langer zullen worden. Zelf loop ik alleen is de planning.Ik ben nu team 5. In team 4 loopt Matthijs de Leede. Na zijn rustige beurt besluit hij in een vrij snel tempo met mij mee te lopen en doet dat zonder problemen. Petje af hoor.Na mijn beurt komt Janette al snel aan de beurt. De fakkel was wederom uitgegaan. Hoe het komt weet ik niet, maar het is haar 4x overkomen. Janet lijkt superfit en blijft onafgebroken wel 5 of 6 beurten doorlopen, telkens met andere lopers als team om haar heen. Grote klasse hoor. Het is inmiddels al lang licht. Een prachtig gezicht is het als je de nacht ziet verdwijnen en het zonnetje gaat schijnen. Het wordt gelijk aangenamer om te lopen en de kou verdwijnt. We halen een groep lopers in uit Montfoort, net voordat zij af zullen slaan.De route is inmiddels herkenbaar. Vanaf Nieuwegein komt alles bekend voor.Onze laatste aflossingen zitten eraan te komen. In de bus is het vooral achterin vrij stilletjes. Een aantal lopers zitten er doorheen. De inspanningen, maar vooral het gebrek aan nachtrust lijkt zijn tol te eisen.Als ik zelf voor mijn laatste beurt de bus uit stap loopt Matthijs opnieuw met me mee en lijkt er helemaal geen moeite mee te hebben. Hij lijkt superfit.Ik besluit na mijn beurt de rest van de route gewoon te blijven lopen. Na mijn beurt komt Jos Koeleman er ook bij en ook hij blijft doorlopen.Na hun beurt blijven er steeds meer lopers naast ons lopen, zeker omdat de te lopen afstand steeds korter wordt.Uit de bus komen er niet echt aflossingen meer. De jeugd lijkt er doorheen te zitten. Bij Ad is het ook een beetje op, al geeft hij aan dat hij nog wat papierwerk door moet nemen, wat het nodige gejoel en gelach tot gevolg heeft.In de buurt van Schoonhoven staan de eerste supporters ons al op te wachten. Cora Koeleman staat met haar fiets langs de kant en bij het zwembad staat Dennis, de man van Ina met haar dochters om ons aan te moedigen.Aan het einde van de dijk komt iedereen tenslotte uit de bus en lopen we met de hele groep naar Het Bastion. Ad neemt de vlam even over en loopt op kop. De jeugd neemt de linkerkant van de rotonde en loopt de rest los, maar bij Het Bastion is iedereen weer bij elkaar.Precies volgens planning komen we aan om 9.00 uur. Burgemeester De Cloe staat ons al op te wachten en staat erop om iedereen persoonlijk de hand te schudden.We frissen ons zo goed als het kan wat op en schuiven aan tafel om ons te laten trakteren op een heerlijk ontbijtje.Er is nog even wat beroering, want Janette wordt onwel. Het is haar even wat teveel allemaal. Privéproblemen in haar familie eisen veel van haar, het gebrek aan nachtrust, het lopen gedurende de nacht. Alles bij elkaar is net teveel. Na een korte periode knapt ze gelukkig weer snel op en ze is zelfs zo snel hersteld dat ze al weer in staat is om rond 10.45 uur op kop van de Avantrigroep, samen met Hans Boon en Jos Koeleman, allen met een eigen fakkel, ons te loodsen naar de Stenen Brug.Ester Eikendal staat ook bij Het Bastion en later ook op de Stenen Brug om ons te verwelkomen.Op de Haven staat al veel publiek om ons te verwelkomen. We lopen aan beide kanten van de Haven ons rondje en komen weer op de Stenen Brug waar ons deel er op zit.Na een korte pauze worden er vredesduiven losgelaten en steekt burgemeester De Cloe met onze fakkel het vredesvuur aan onder luid applaus van de omstanders en van ons zelf. Het is weer gelukt en dit keer heb ik daar zelf mijn steentje aan bijgedragen. Met een gelopen afstand van rond de 23 kilometer heb ik hier zelfs een hele goede training aan gehad, maar ben ik ook tamelijk aan het einde van mijn krachten. Ook bij mij is het een beetje op.Ad geeft nog een mooie speech weg voordat hij het woord geeft aan de burgemeester, die ons ook nog eens prijst.Om 11.30 uur is het voor ons over en lopen we terug naar Het Bastion waar we afscheid nemen van elkaar.Ik ben weer een enorme ervaring rijker en wil er over 5 jaar graag weer bij zijn. Vooraf wist ik niet wat ik me hierbij voor moest stellen, maar het is achteraf zo goed bevallen dat het zeker voor herhaling vatbaar is.Na mijn thuiskomst snel even douchen en naar bed. Van 12.45 tot 16.45 even een korte rust en dan vanavond bijtijds naar bed.Vrijdag wacht alweer de Drie Maenenloop in Ouderkerk ad IJssel.
Wageningen
BEVRIJDINGSVUUR HALEN WARE HAPPENING !!!Nog nooit heb ik het gedaan, het bevrijdingsvuur halen in Wageningen. Vijf jaar geleden werd het me gevraagd of ik mee wilde doen. Ik moest echter werken en meen dat het toen op een zaterdag was en dat was geen optie. Deze keer valt 5 mei op een woensdag. Volgens de CAO kleinmetaal nog steeds geen vrije dag, maar ik heb zelf besloten dat mijn bedrijf helemaal dicht is, waardoor ik dit keer wel mee kan doen met het halen van het bevrijdingsvuur.Ik heb het draaiboek gelezen en zie dat er best wat tijd in gaat zitten. Vertrek om 21.15 op 4 mei en afgelopen rond 11.30 op 5 mei.Wat doe je in de tussentijd ? Ik heb geen idee. Dit is helemaal nieuw voor me. Ik neem een puzzelboekje mee, mijn ipod met koptelefoon. Je weet maar nooit als je je gaat vervelen.In tegenstelling tot mijn gewoonten ben ik eens een keer vroeg. Om 20.40 ben ik al ter plaatse. Er zijn nog maar weinig lopers aanwezig, maar vanaf dat moment komt de één na de ander aanwandelen.Er zijn drie afmeldingen. Luc van den Oever heeft zijn ribben gekneusd met het karten, Mart Overbeek is ziek en Piet Wuijster heeft zich laten verleiden door Robert Hoek om de Rennsteiglauf te lopen. Een afstand ongeveer net zo groot als de gehele afstand die wij vannacht af moeten gaan leggen, maar dan nog eens over tal van bergen. Aria is wel van de partij.We zijn met 24 lopers en tal van begeleiders. Simone doet de catering en is hoffotograaf onderweg en bediend ook de videobeelden. Gerrit is er voor de cijfertjes. Ad is loper en heeft tevens het draaiboek wat betreft de lopers die samen gaan lopen. Om 9.15 uur vertrekken we naar Wageningen. Op de video een concert van Jan Smit, maar dat staat zo zacht dat er nauwelijks iets van te horen is. Er wordt volop gepraat en de tijd vliegt voorbij. Ik zit naast Ina Heikoop en aan de andere kant van het gangpad zitten Ad Verhoeff en Janette Rietveld. We kletsen wat af en langzamerhand ga je een beetje begrijpen wat er allemaal leeft. Oudgedienden als Ad en Hans Boon hebben al vaak deelgenomen. Rob Zwijnenburg heeft als kind ook al deelgenomen en is niet meer weg te slaan. Rob is niet de toploper voor deze afstanden, maar wel een clubicoon die niet meer weg is te denken bij Avantri. Rob is de krachtmens en moet het niet van zijn souplesse hebben. Er zijn ook tal van jeugdleden die gaan lopen. Ook voor hen is dit zwaar. Baanafstanden zijn toch heel wat anders dan de vele kilometers op de weg, maar over hen niets dan lof. Knap dat ze deze onderneming aandurven.Om ongeveer 22.30 zijn we ter plaatse. We wandelen naar de tent waar alle deelnemers zich melden en komen al snel leden van avStart tegen, waaronder Nico vd Heuvel en Arie Visser.Om 23.15 melden we ons weer bij de bus en lopen vanaf daar naar het centrum van Wageningen waar we ons in een fuik moeten opestellen waar ook de lopers van andere plaatsen en verenigingen al staan te wachten. Er zijn twee rijen, een linker en een rechter. De linker rij gaat het eerste weg, dan de rechter, onze rij.Om 0.00 uur wordt het bevrijdingsvuur ontstoken en zien we op de grote schermen aan de kant van de weg en horen we door de speakers welke verenigingen of plaatsen er van start gaan, hoeveel kilometer ze moeten lopen en met hoeveel lopers ze dat zullen gaan doen. Zo zijn er teams uit Limburg en Groningen die zelfs wel 200 kilometer moeten gaan lopen en het eerste aan de beurt zijn. Wat een afstand zeg. Dat gaat lastig worden om nog op 5 mei te arriveren denk ik.Ineens geschreeuw. Een bekende van Ina herkent haar en geeft een gil. Leuk als je elkaar hier ineens tegen komt.Wij zijn vrij laat aan de beurt. Het is al ver na 1.00 uur als onze fakkel in ontvangst wordt genomen door Ad. Met z´n allen lopen we daarna naar de bus.Bij de bus aangekomen moeten Ina en ik toch heel nodig naar het toilet en is het even wachten op ons. Om 1.30 uur stipt bijten Ad en Marit van Erk de spits af en gaan op pad. Hans Sterrenburg is de man op skeelers die de lopers tijdens de gehele tocht zal begeleiden en de fakkel in de gaten zal houden. Er rijdt een busje voorop met René van Witteloostuijn achter het stuur en Pieter van den Dool als supervisor en Elly Verhoeff. In deze auto vinden we de vele fakkels, de navigatie voor de route en hulpmiddelen bij problemen. Achter dit busje lopen de lopers en Hans Sterrenburg en daar weer vlak achter de bus met de lopers. Je kunt je voorstellen dat we niet de enige zijn. Na onze start zijn er al velen ons voorgegaan en zie je midden in de nacht vele lichten die voor een langgerekt lint zorgen. Een fascinerend schouwspel. Allen zijn op weg naar de Grebbeberg waar we even halt zullen houden bij het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de vele slachtoffers uit de tweede wereldoorlog.We lopen met 12 groepen die elk 5 minuten achter elkaar zullen lopen, zodat iedere groep één keer per uur aan de beurt zal zijn. Na een kleine 5 minuten start groep 2 met Rob Zwijnenburg zoon Vincent en zo gaat het snel verder. Zelf zit ik in groep 4 met Janette Rietveld en Hans Boon. We stappen uit de bus en komen er achter dat het toch nog relatief warm aanvoelt buiten. De beoogde vorst aan de grond zal nog even op zich laten wachten en is meestal pas aan het einde van de nacht. Nu zijn we eigenlijk te warm gekleed.Het gaat als een speer en de 5 minuten vliegen voorbij. Voor mij als lange afstandsloper lijkt het een makkie te worden. Ik vraag me dan ook af of ik met 7x 5 minuutjes lopen wel aan mijn trekken kom, maar dat blijkt geen probleem.Al deze eerste keer duurt onze aflossing lang. Janette vraagt aan me of de 5 minuten al om zijn. Al lang geef ik aan. Er volgt vanuit de bus nog geen geclaxon dus lopen we door. Janette draagt de fakkel als hij ineens dooft. Alleen wat gegloei blijft over. Hans Sterrenburg neemt de fakkel over en houdt hem weer goed in de wind waardoor de fakkel weer vlam vat en we weer met vuur lopen. Nog steeds geen aflossing. Na een minuut of 12 moeten we stoppen. De andere lopers komen uit de bus en met alle lopers rennen we de Grebbeberg op naar het monument.We gaan een groepsfoto maken bij het monument.Boven op de berg kom ik Hans Rietveld tegen die met Stolwijk het vuur op heeft gehaald en bij het monument zien we Wim van Beuzekom en Nico Bloemendal die namens Nieuwpoort het vuur zijn gaan halen. Leuk om allemaal bekenden tegen te komen.Vanaf de berg willen we met een groepje in de bus stappen, maar dat blijkt een andere bus van de firma Pouw te zijn. Hilarisch moment natuurlijk en we liggen in een deuk. Onze bus komt ineens voorbij rijden maar stopt gelukkig wel. Al lachend stappen we tenslotte in.Wat een sfeertje zeg. Super ! Ik heb er geen moment spijt van dat ik ben meegegaan. Wat een happening. Fantastisch !In de bus is het oergezellig en iedereen praat volop met elkaar. Er is nog geen sprake van vermoeidheid. Mijn puzzelboekje en ipod blijven in de tas die als obstakel midden in het gangpad staat. De tas is veel te groot om in de daarvoor bestemde ruimte boven onze hoofden te plaatsen zodat ik de volle, zware tas dan maar in het gangpad laat staan. Iedereen moet er over heen stappen, maar we zijn allemaal nog soepel.Ik besluit om ook mee te gaan met de groep van Ina en Astrid vd Born, zodat ik onderweg even kan plassen.Het tweede uur gaat ook voorbij zonder rare gebeurtenissen, of we moeten vermelden dat de fakkel bij Janette opnieuw doofde. Hans Sterrenburg maakte de opmerking dat het opnieuw bij haar gebeurde. Na onze beurt loop ik nog even met Jos Koeleman en Bea Weijers mee zodat ik weer even kan plassen. Ik blijf maar plassen.In het derde uur loop ik met Jos Koeleman mee, die loopt alleen na het wegvallen van Mart Overbeek. Eerst liep Bea Weijers met hem mee, nu ben ik even zijn medeloper.De jongere leden en de minder geoefende lopers krijgen nu af en toe toch wat kleine probleempjes. Deze afstanden vergen toch veel van hen. De aflossingen zijn wat korter zodat de mensen met de lange adem wat langere aflossingen doen.De hoeveelheid lampjes zijn stukken minder geworden. De lopers van andere verenigingen of plaatsen slaan ander wegen in en we komen alleen af en toe een team tegen wat onze richting op gaat. Zo hadden we Nieuwpoort en Stolwijk al achter ons gelaten.De uren verstrijken zonder dat er van verveling sprake is. De lucht in de bus is wel wat minder geworden. Al die lopers die hebben gelopen en uit de kou komen beginnen te zweten in de warme bus. Ook het toilet geeft af en toe wat lucht af. De ramen beslaan.Volgens rekenmeester Gerrit de Jong lopen we ongeveer 18 minuten achter op ons schema. Uiterlijk om 6.00 uur moeten we in Vreeswijk zijn omdat de bus dan stil moet staan vanwege de rijtijdenwet. Maximaal 4,5 uur mag de buschauffeur achter het stuur zitten. Start om 1.30 uur, dus dat is dan 6.00 uur.We gaan dit niet halen volgens Gerrit. Er ligt een noodscenario klaar.Besloten wordt dat we de bus snel doorsturen en dat we met het busje met een aantal lopers doorgaan.Jos en ik gaan doorlopen en Ina en Astrid vormen het andere koppel.De grote bus komt in de file op de Lekdijk terecht en kan maar langzaam opschieten.Rekenmeester Gerrit heeft ergens een rekenfoutje gehad of we hebben heel snel gelopen, want ondanks de file op de dijk is de bus nog net op tijd voor 6.00 uur in Vreeswijk met niet veel later Jos en ik. Ina en Astrid hebben samen een aantal kilometer gelopen en Jos en ik de laatste 2,5 kilometer. Er liep een groep andere lopers voor ons en Jos wilde ze graag inhalen. Als een speer liepen we samen snel op de groep in. Na 2,5 kilometer buffelen lag de groep 500 meter achter ons en kwamen we puffend in Vreeswijk bij de sluis weer bij de groep.We moeten nu 45 minuten wachten totdat de chauffeur weer achter het stuur mag gaan zitten en dat is even de minste tijd. Het is inmiddels best fris geworden buiten en ik ben erg bezweet van de laatste kilometers waardoor de rillingen over mijn rug lopen. Ik besluit mijn warme jas uit de bus te gaan halen en ben zo in staat om buiten te blijven wachten onder het genot van twee broodjes ham en een bakje warme thee, wat ons vanuit Schoonhoven werd gebracht. De hulptroepen waren netjes op tijd aanwezig. We kijken even naar de boten in de sluis en wandelen wat rond en zijn blij als we weer op pad kunnen.Inmiddels zijn de teamindelingen wat gewijzigd. Een aantal lopers heeft te kennen gegeven dat ze het even niet meer trekken waardoor de aflossingen wat langer zullen worden. Zelf loop ik alleen is de planning.Ik ben nu team 5. In team 4 loopt Matthijs de Leede. Na zijn rustige beurt besluit hij in een vrij snel tempo met mij mee te lopen en doet dat zonder problemen. Petje af hoor.Na mijn beurt komt Janette al snel aan de beurt. De fakkel was wederom uitgegaan. Hoe het komt weet ik niet, maar het is haar 4x overkomen. Janet lijkt superfit en blijft onafgebroken wel 5 of 6 beurten doorlopen, telkens met andere lopers als team om haar heen. Grote klasse hoor. Het is inmiddels al lang licht. Een prachtig gezicht is het als je de nacht ziet verdwijnen en het zonnetje gaat schijnen. Het wordt gelijk aangenamer om te lopen en de kou verdwijnt. We halen een groep lopers in uit Montfoort, net voordat zij af zullen slaan.De route is inmiddels herkenbaar. Vanaf Nieuwegein komt alles bekend voor.Onze laatste aflossingen zitten eraan te komen. In de bus is het vooral achterin vrij stilletjes. Een aantal lopers zitten er doorheen. De inspanningen, maar vooral het gebrek aan nachtrust lijkt zijn tol te eisen.Als ik zelf voor mijn laatste beurt de bus uit stap loopt Matthijs opnieuw met me mee en lijkt er helemaal geen moeite mee te hebben. Hij lijkt superfit.Ik besluit na mijn beurt de rest van de route gewoon te blijven lopen. Na mijn beurt komt Jos Koeleman er ook bij en ook hij blijft doorlopen.Na hun beurt blijven er steeds meer lopers naast ons lopen, zeker omdat de te lopen afstand steeds korter wordt.Uit de bus komen er niet echt aflossingen meer. De jeugd lijkt er doorheen te zitten. Bij Ad is het ook een beetje op, al geeft hij aan dat hij nog wat papierwerk door moet nemen, wat het nodige gejoel en gelach tot gevolg heeft.In de buurt van Schoonhoven staan de eerste supporters ons al op te wachten. Cora Koeleman staat met haar fiets langs de kant en bij het zwembad staat Dennis, de man van Ina met haar dochters om ons aan te moedigen.Aan het einde van de dijk komt iedereen tenslotte uit de bus en lopen we met de hele groep naar Het Bastion. Ad neemt de vlam even over en loopt op kop. De jeugd neemt de linkerkant van de rotonde en loopt de rest los, maar bij Het Bastion is iedereen weer bij elkaar.Precies volgens planning komen we aan om 9.00 uur. Burgemeester De Cloe staat ons al op te wachten en staat erop om iedereen persoonlijk de hand te schudden.We frissen ons zo goed als het kan wat op en schuiven aan tafel om ons te laten trakteren op een heerlijk ontbijtje.Er is nog even wat beroering, want Janette wordt onwel. Het is haar even wat teveel allemaal. Privéproblemen in haar familie eisen veel van haar, het gebrek aan nachtrust, het lopen gedurende de nacht. Alles bij elkaar is net teveel. Na een korte periode knapt ze gelukkig weer snel op en ze is zelfs zo snel hersteld dat ze al weer in staat is om rond 10.45 uur op kop van de Avantrigroep, samen met Hans Boon en Jos Koeleman, allen met een eigen fakkel, ons te loodsen naar de Stenen Brug.Ester Eikendal staat ook bij Het Bastion en later ook op de Stenen Brug om ons te verwelkomen.Op de Haven staat al veel publiek om ons te verwelkomen. We lopen aan beide kanten van de Haven ons rondje en komen weer op de Stenen Brug waar ons deel er op zit.Na een korte pauze worden er vredesduiven losgelaten en steekt burgemeester De Cloe met onze fakkel het vredesvuur aan onder luid applaus van de omstanders en van ons zelf. Het is weer gelukt en dit keer heb ik daar zelf mijn steentje aan bijgedragen. Met een gelopen afstand van rond de 23 kilometer heb ik hier zelfs een hele goede training aan gehad, maar ben ik ook tamelijk aan het einde van mijn krachten. Ook bij mij is het een beetje op.Ad geeft nog een mooie speech weg voordat hij het woord geeft aan de burgemeester, die ons ook nog eens prijst.Om 11.30 uur is het voor ons over en lopen we terug naar Het Bastion waar we afscheid nemen van elkaar.Ik ben weer een enorme ervaring rijker en wil er over 5 jaar graag weer bij zijn. Vooraf wist ik niet wat ik me hierbij voor moest stellen, maar het is achteraf zo goed bevallen dat het zeker voor herhaling vatbaar is.Na mijn thuiskomst snel even douchen en naar bed. Van 12.45 tot 16.45 even een korte rust en dan vanavond bijtijds naar bed.Vrijdag wacht alweer de Drie Maenenloop in Ouderkerk ad IJssel.
