Loetcross
Wedstrijdverslag
05 december 2010
Lekkerkerk
Volgens de kalender is het nog geen winter, maar zoals we afgelopen week hebben meegemaakt zijn de winterse omstandigheden dit jaar vroeg met als gevolg veel files en ergernis bij de automobilisten, veel drukte in de garages (ook bij ons) en veel sneeuwpret voor de jeugd. Mijn zoontje Richard heeft gisteren de hele middag buiten gespeeld in de sneeuw, sneeuwballengevechten gehouden, sneeuwmuren gebouwd ter verdediging en ga zo maar door.Voor de hardlopers is het afwachten. Zelf ben ik gek op wind en kou, maar het moet niet zo zijn dat evenementen niet doorgaan vanwege het weer, want dan heb ik er weinig lol in.Sneeuw is om op de latten te staan, maar verder verziekt het het ijs en maakt het de loopparcoursen glibberig met als gevolg dat een organisatie er vaak toe overgaat om evenementen af te gelasten.Op zaterdag valt er veel sneeuw en ik zie het er al van komen dat er zondag niet gelopen gaat worden, zeker ook omdat er ijzel wordt opgegeven.Ik zet op zondag de wekker op 9.00 uur en wordt zelfs iets voor de wekker wakker. Ik heb spierpijn van het winterbanden sjouwen en boven je hoofd in de rekken plaatsen en van het sneeuwschuiven, maar verder lijkt alles goed. Ik kijk naar buiten en zie dat er veel sneeuw is verdwenen en dat het dooit. Geen ijs dus, dan zal de cross in de Loet vandaag wel door gaan. Ik kijk voor de zekerheid even op de site, maar kan niets vinden en maak alles klaar voor de loop.Om stipt 10.00 uur staat Janet aan de deur en samen vertrekken we naar Lekkerkerk. Om 10.15 arriveren we en zoeken een weg naar de Hooiberg. Het is één vieze natte massa natte sneeuw en je mag blij zijn als je met relatief droge voeten aankomt.Janet is één van de weinige dames die aan alle drie de crossjes van de Chris Bezemer Crosscompetitie 2010 meedoet en dan ook nog eens een snelle dame, zodat de overwinning in het eindklassement haar niet meer kan ontgaan, mits ze natuurlijk vandaag aan de streep komt. In mijn geval doet het klassement er niet toe omdat ik vorige week zaterdag de tweede loop niet heb meegedaan ivm mijn werk en ook omdat ik als man helemaal geen snelle loper ben.Het is gezellig om iedereen weer te zien en ik sta meer te praten dan dat ik opschiet. Ik heb de tijd die ik anders nooit heb. Met Janet ben ik veel vroeger aanwezig dan dat ik zelf aankom, dan is het meestal rennen en vliegen om op tijd aan de start te staan. Ik moet zeggen dat dit ook wel leuk is.Netjes op tijd schrijf ik me in, kleed me om, pleeg even een sanitaire stop tegen een boom en begeef me naar de start.Janet heeft supporters genoeg. Haar man Marcel is hobbyfotograaf en staat al in de aanslag met zijn camera op haar op de gevoelige plaat vast te leggen. Zoontje Thimo en dochtertje Noëlle staan aan zijn zijde om haar aan te moedigen. Ook de moeder van Janet is aanwezig, dit kan dus niet meer misgaan.De meeste lopers dragen vandaag net als ik spikes en dat was voor mij achteraf ook de beste keuze. Het parcours is netjes afgezet met linten zodat we niet kunnen verdwalen, maar op het parcours staan ook tal van vrijwilligers om de lopers op het juiste pad te houden.Pascal van Norden, de winnaar van de Natuurmarathon 2010 staat ook aan de start en is gelijk al favoriet vandaag en verder zijn alle coryfeeën van Start en ook van Avantri van de partij. Ik mis wel Jan Zijderlaan en Menno Beck, maar die konden waarschijnlijk niet. Ester Eikendal is wel aanwezig, maar loopt zelf niet mee, haar man Gertjan is wel van de partij.Bij de dames zijn slechts 7 deelneemsters, waaronder de supersnelle Sarissa de Vries en good old Brenda Sleeuwenhoek met wie Janet wellicht kan strijden om plaats 2 vandaag.Vanaf de start schiet Janet weg en loopt voor me, net achter Peter den Hartog. Net om het gebouw en winkeltje heen stopt iedereen, we komen bij een smal pad waardoor we even moeten inhouden omdat het peloton nog te breed is, maar daarna begint het geploeter echt. In eerste instantie liggen de weilanden er nog maagdelijk bij, wit van de sneeuw met hier en daar wat groen er doorheen, maar dat zou snel veranderen.Ik begin veel te snel en haal Janet en Peter den Hartog in waarna ik nog twee lopers inhaal en ineens pal achter Nico van den Heuvel loop. Dit kan nooit goed gaan, ik begin veel te snel, Nico is een veel snellere loper en zeker op de cross.Ik kom maar moeilijk in mijn juiste ademhaling. Door te snel te beginnen loop ik te hijgen als een postpaard met de mond wagenwijd open om maar genoeg lucht binnen te krijgen. Uitlopen op de lopers achter me gaat langzaam en Nico loopt nu al heel snel van me vandaan zodat ik weer een beetje alleen kom te lopen, net als in Krimpen a/d IJssel.Na de eerste ronde zie ik een stuk of zes lopers vlak achter me zitten waaronder Fred Spruit. Van Peter en Janet zie ik niets meer. Wie er allemaal voor me zitten weet ik ook niet, ik weet wel dat Sarissa ver voor me zit als eerste dame. Op welke positie Janet loopt weet ik niet, al denk ik de tweede.In ronde twee zie je al dat het parcours zwaarder gaar worden. De witte weilanden veranderen in zwarte molshopen en ook zakken we wat dieper weg. Onder mijn gewicht van 81 kilo hoor ik regelmatig ijs kraken van plassen in het weiland die zijn bevroren. Ik ben toch te zwaar voor dit soort evenementen, die lichtgewichten zakken minder diep weg en lijken te dansen over het parcours. Het is echt zwoegen, maar daarom niet minder leuk. Voor mij als lange afstandsloper zijn dit best leuke evenementen die ik zeker niet iedere week wil doen, maar zo af en toe een leuke afwisseling en volgens kenners ook goed voor je.Ik ben inmiddels door een loper ingehaald die al een tijdje net achter me zat. Op de onverharde stukken ben ik kennelijk te voorzichtig of te zwaar, maar daar blijkt deze loper gewoon sneller en op de verharde paden haal ik hem ook weer in, dan blijk ik gewoon sneller te zijn. Een stukje achter me loopt Richard Groenendijk, die net terug komt van een liesbreuk en al weer aardig op snelheid is.Na de tweede ronde staan er al lopers en bekenden langs de kant die me aanmoedigen. Ik loop weer wat weg van mijn achtervolgers die op hun beurt weer wat inlopen op de zware stukken.Als ik de toegangsweg vanaf de grote parkeerplaats wil verlaten en voor het bruggetje naar beneden duik door een diepe greppel schrik ik even. Onder me hoor ik gekraak van ijs en zakt mijn linker been bijna tot mijn knie toe weg in de bagger, maar gelukkig gaat alles goed en breek ik niets. Af en toe doen mijn voeten wat zeer als ik wegzak en langs harde dingen schuur, maar niets ernstigs verder.Het is nu erg uitkijken, de gaten in de weilanden worden dieper en dieper en het parcours wordt ook steeds zwaarder. Achteraf hoor ik dat Chris Bezemer is gestopt omdat het parcours hem te link is en daar kan ik wel inkomen. Op de hele linke stukken heb ik zelf ook met het verstand gelopen en niet helemaal voluit, omdat ik niet geblesseerd wil raken.Mijn achtervolgers Arjen Mulder en Richard Groenendijk wisselen van positie. Ik kom aan het einde van het laatste lastige stuk waarna alleen nog een recht stuk naar de finish volgt. Richard probeert me nog in te halen en versnelt, maar ik heb nog genoeg over om de aanval te pareren en kan hem op afstand houden waardoor ik als 20e over de finish kom, op ruim 5 minuten van winnaar Pascal van Norden die ik bij de finish al zie staan met een bos bloemen. Waar deze man het allemaal vandaan haalt ?Hij wint deze cross, de Natuurmarathon, een 50 kilometer Ultraloop in Gouda en zelfs de Singelloop in Gouda over 10 kilometer. Altijd en overal snel zullen we maar zeggen.Moe maar voldaan en blij dat mijn benen heel zijn gebleven wandel ik naar de tent om me om te kleden. Janet Is als derde dame binnen gekomen, ver achter Sarissa, zo´n vier minuten en net achter Brenda Sleeuwenhoek die haar in ronde twee voorbij is gegaan.Ik ben na het omkleden net op tijd om de prijsuitreiking bij te wonen en zie dat Janet als eerste dame naar voren wordt geroepen. Het is jammer dat er niet echt een podium was gemaakt, dat had de prijsuitreiking wellicht nog wat leuker gemaakt. Met een goed gevulde tas kwam Janet terug wandelen en kreeg nog wat vragen te verwerken van Wim Kroone namens de krant waarna ik van Chris Bezemer nog een Gouds kaasje ontving en Janet me er attent op maakte dat ik mijn startnummer in moest leveren omdat ik dan nog een chocoladeletter zou ontvangen.Hierna keerden we weer terug naar huis, allebei tevreden.
Lekkerkerk
Volgens de kalender is het nog geen winter, maar zoals we afgelopen week hebben meegemaakt zijn de winterse omstandigheden dit jaar vroeg met als gevolg veel files en ergernis bij de automobilisten, veel drukte in de garages (ook bij ons) en veel sneeuwpret voor de jeugd. Mijn zoontje Richard heeft gisteren de hele middag buiten gespeeld in de sneeuw, sneeuwballengevechten gehouden, sneeuwmuren gebouwd ter verdediging en ga zo maar door.Voor de hardlopers is het afwachten. Zelf ben ik gek op wind en kou, maar het moet niet zo zijn dat evenementen niet doorgaan vanwege het weer, want dan heb ik er weinig lol in.Sneeuw is om op de latten te staan, maar verder verziekt het het ijs en maakt het de loopparcoursen glibberig met als gevolg dat een organisatie er vaak toe overgaat om evenementen af te gelasten.Op zaterdag valt er veel sneeuw en ik zie het er al van komen dat er zondag niet gelopen gaat worden, zeker ook omdat er ijzel wordt opgegeven.Ik zet op zondag de wekker op 9.00 uur en wordt zelfs iets voor de wekker wakker. Ik heb spierpijn van het winterbanden sjouwen en boven je hoofd in de rekken plaatsen en van het sneeuwschuiven, maar verder lijkt alles goed. Ik kijk naar buiten en zie dat er veel sneeuw is verdwenen en dat het dooit. Geen ijs dus, dan zal de cross in de Loet vandaag wel door gaan. Ik kijk voor de zekerheid even op de site, maar kan niets vinden en maak alles klaar voor de loop.Om stipt 10.00 uur staat Janet aan de deur en samen vertrekken we naar Lekkerkerk. Om 10.15 arriveren we en zoeken een weg naar de Hooiberg. Het is één vieze natte massa natte sneeuw en je mag blij zijn als je met relatief droge voeten aankomt.Janet is één van de weinige dames die aan alle drie de crossjes van de Chris Bezemer Crosscompetitie 2010 meedoet en dan ook nog eens een snelle dame, zodat de overwinning in het eindklassement haar niet meer kan ontgaan, mits ze natuurlijk vandaag aan de streep komt. In mijn geval doet het klassement er niet toe omdat ik vorige week zaterdag de tweede loop niet heb meegedaan ivm mijn werk en ook omdat ik als man helemaal geen snelle loper ben.Het is gezellig om iedereen weer te zien en ik sta meer te praten dan dat ik opschiet. Ik heb de tijd die ik anders nooit heb. Met Janet ben ik veel vroeger aanwezig dan dat ik zelf aankom, dan is het meestal rennen en vliegen om op tijd aan de start te staan. Ik moet zeggen dat dit ook wel leuk is.Netjes op tijd schrijf ik me in, kleed me om, pleeg even een sanitaire stop tegen een boom en begeef me naar de start.Janet heeft supporters genoeg. Haar man Marcel is hobbyfotograaf en staat al in de aanslag met zijn camera op haar op de gevoelige plaat vast te leggen. Zoontje Thimo en dochtertje Noëlle staan aan zijn zijde om haar aan te moedigen. Ook de moeder van Janet is aanwezig, dit kan dus niet meer misgaan.De meeste lopers dragen vandaag net als ik spikes en dat was voor mij achteraf ook de beste keuze. Het parcours is netjes afgezet met linten zodat we niet kunnen verdwalen, maar op het parcours staan ook tal van vrijwilligers om de lopers op het juiste pad te houden.Pascal van Norden, de winnaar van de Natuurmarathon 2010 staat ook aan de start en is gelijk al favoriet vandaag en verder zijn alle coryfeeën van Start en ook van Avantri van de partij. Ik mis wel Jan Zijderlaan en Menno Beck, maar die konden waarschijnlijk niet. Ester Eikendal is wel aanwezig, maar loopt zelf niet mee, haar man Gertjan is wel van de partij.Bij de dames zijn slechts 7 deelneemsters, waaronder de supersnelle Sarissa de Vries en good old Brenda Sleeuwenhoek met wie Janet wellicht kan strijden om plaats 2 vandaag.Vanaf de start schiet Janet weg en loopt voor me, net achter Peter den Hartog. Net om het gebouw en winkeltje heen stopt iedereen, we komen bij een smal pad waardoor we even moeten inhouden omdat het peloton nog te breed is, maar daarna begint het geploeter echt. In eerste instantie liggen de weilanden er nog maagdelijk bij, wit van de sneeuw met hier en daar wat groen er doorheen, maar dat zou snel veranderen.Ik begin veel te snel en haal Janet en Peter den Hartog in waarna ik nog twee lopers inhaal en ineens pal achter Nico van den Heuvel loop. Dit kan nooit goed gaan, ik begin veel te snel, Nico is een veel snellere loper en zeker op de cross.Ik kom maar moeilijk in mijn juiste ademhaling. Door te snel te beginnen loop ik te hijgen als een postpaard met de mond wagenwijd open om maar genoeg lucht binnen te krijgen. Uitlopen op de lopers achter me gaat langzaam en Nico loopt nu al heel snel van me vandaan zodat ik weer een beetje alleen kom te lopen, net als in Krimpen a/d IJssel.Na de eerste ronde zie ik een stuk of zes lopers vlak achter me zitten waaronder Fred Spruit. Van Peter en Janet zie ik niets meer. Wie er allemaal voor me zitten weet ik ook niet, ik weet wel dat Sarissa ver voor me zit als eerste dame. Op welke positie Janet loopt weet ik niet, al denk ik de tweede.In ronde twee zie je al dat het parcours zwaarder gaar worden. De witte weilanden veranderen in zwarte molshopen en ook zakken we wat dieper weg. Onder mijn gewicht van 81 kilo hoor ik regelmatig ijs kraken van plassen in het weiland die zijn bevroren. Ik ben toch te zwaar voor dit soort evenementen, die lichtgewichten zakken minder diep weg en lijken te dansen over het parcours. Het is echt zwoegen, maar daarom niet minder leuk. Voor mij als lange afstandsloper zijn dit best leuke evenementen die ik zeker niet iedere week wil doen, maar zo af en toe een leuke afwisseling en volgens kenners ook goed voor je.Ik ben inmiddels door een loper ingehaald die al een tijdje net achter me zat. Op de onverharde stukken ben ik kennelijk te voorzichtig of te zwaar, maar daar blijkt deze loper gewoon sneller en op de verharde paden haal ik hem ook weer in, dan blijk ik gewoon sneller te zijn. Een stukje achter me loopt Richard Groenendijk, die net terug komt van een liesbreuk en al weer aardig op snelheid is.Na de tweede ronde staan er al lopers en bekenden langs de kant die me aanmoedigen. Ik loop weer wat weg van mijn achtervolgers die op hun beurt weer wat inlopen op de zware stukken.Als ik de toegangsweg vanaf de grote parkeerplaats wil verlaten en voor het bruggetje naar beneden duik door een diepe greppel schrik ik even. Onder me hoor ik gekraak van ijs en zakt mijn linker been bijna tot mijn knie toe weg in de bagger, maar gelukkig gaat alles goed en breek ik niets. Af en toe doen mijn voeten wat zeer als ik wegzak en langs harde dingen schuur, maar niets ernstigs verder.Het is nu erg uitkijken, de gaten in de weilanden worden dieper en dieper en het parcours wordt ook steeds zwaarder. Achteraf hoor ik dat Chris Bezemer is gestopt omdat het parcours hem te link is en daar kan ik wel inkomen. Op de hele linke stukken heb ik zelf ook met het verstand gelopen en niet helemaal voluit, omdat ik niet geblesseerd wil raken.Mijn achtervolgers Arjen Mulder en Richard Groenendijk wisselen van positie. Ik kom aan het einde van het laatste lastige stuk waarna alleen nog een recht stuk naar de finish volgt. Richard probeert me nog in te halen en versnelt, maar ik heb nog genoeg over om de aanval te pareren en kan hem op afstand houden waardoor ik als 20e over de finish kom, op ruim 5 minuten van winnaar Pascal van Norden die ik bij de finish al zie staan met een bos bloemen. Waar deze man het allemaal vandaan haalt ?Hij wint deze cross, de Natuurmarathon, een 50 kilometer Ultraloop in Gouda en zelfs de Singelloop in Gouda over 10 kilometer. Altijd en overal snel zullen we maar zeggen.Moe maar voldaan en blij dat mijn benen heel zijn gebleven wandel ik naar de tent om me om te kleden. Janet Is als derde dame binnen gekomen, ver achter Sarissa, zo´n vier minuten en net achter Brenda Sleeuwenhoek die haar in ronde twee voorbij is gegaan.Ik ben na het omkleden net op tijd om de prijsuitreiking bij te wonen en zie dat Janet als eerste dame naar voren wordt geroepen. Het is jammer dat er niet echt een podium was gemaakt, dat had de prijsuitreiking wellicht nog wat leuker gemaakt. Met een goed gevulde tas kwam Janet terug wandelen en kreeg nog wat vragen te verwerken van Wim Kroone namens de krant waarna ik van Chris Bezemer nog een Gouds kaasje ontving en Janet me er attent op maakte dat ik mijn startnummer in moest leveren omdat ik dan nog een chocoladeletter zou ontvangen.Hierna keerden we weer terug naar huis, allebei tevreden.
