Midzomeravondloop (1)
Wedstrijdverslag
30 juni 2010
Bleiswijk
Nederland is in de ban van het Nederlands elftal, de Tour de France komt eraan metg de start in Rotterdam (Ab zou hem Tour de Lance noemen), de vakanties komen in zicht. Het is zomer !Een heleboel dingen zijn leuk aan de zomer, maar de temperatuur ? , Nee !Het is deze week extreem warm, vooral bij mij in de showroom achter al dat glas en zeker als er nauwelijks een windje te vinden is. Het is ook nog eens extreem druk zodat is van de ene naar de andere klant vlieg en mijzelf geen tijd gun om af en toe wat te drinken, ik ben 's-avonds helemaal uitgewoond.Dinsdag na het werk opschieten, want mijn zoontje Richard heeft een musical en die mag ik niet missen, het is zijn afscheid van de lagere school. Het is haasten, snel wat naar binnen werken en naar school vliegen, aanvang 19.30 en ja hoor, ik ben er om 19.25 , Marloes had een plaatsje vrij gehouden. Ook hier is het een sauna, al zal het voorde kinderen die druk in de weer zijn op het podium met ook nog eens diverse lampen in hun gezicht, nog vele malen erger zijn.Op woensdag is het laatste optreden op school en voeren ze de Hogh School Musical voor de laatste maal op. Ik besluit ondanks het warme weer toch te gaan lopen in Bleiswijk, de Midzomeravondloop over een parcours van 15 kilometer.Ik heb op zo'n drukke doordeweekse dag al moeite om op tijd op de training te verschijnen om 19.30 uur, maar om op tijd in Bleiswijk te verschijnen om 19.30 uur is nog veel gekker. Alles gaat in rap tempo, ik gun mezelf weinig tijd om wat te drinken, ik moet alleen maar opschieten. Snel naar huis, mijn spullen pakken en snel in de auto. Bij de stoplichten die ik tegen heb snel mijn horloge en hartslagband omdoen, vaseline smeren, mijn drankjes nemen en al zoveel mogelijk doen om straks snel te kunnen starten.Het kost me wat tijd om mijn auto kwijt te raken. Als dit is gelukt ren ik met mijn zware tas naar de sporthal, schrijf me in en breng mijn tas naar de kleedkamer. Ik dompel mijn shirt onder de kraan, maak mijn haar nat en zet het op een snel tempo richting start. Ik passeer de meute die klaar staat voor de 5 kilometer, de 15 kilometer is verderop. Daar aangekomen blijkt iedereen al weg te zijn, ik heb een achterstand van 2 minuut 10. Ik voel me ineens erg moe, de benen willen niet meer, ik ben wat duizelig. Is het de vermoeidheid door de warmte, de stress, het gebrek aan genoeg water ? Ik weet het niet, maar ik kom nauwelijks vooruit. In de verte zie ik de staart van de groep. Ze gaan niet snel, maar het duurt een eeuwigheid voordat ik eindelijk de nummer laatst passeer, het lijkt wel een vertraagde film. In Annie van Rossum tempo slenter ik voort. De eerste 5 kilometer gaan in 24.28 , ik ga al zwabberend over het parcours. Het is een prachtige route, we lopen langs het water en tussen de rietkragen, maar er staat daar geen zuchtje wind. Vanaf kilometer 6 voel ik wat wind en ik voel me ineens wat beter. Zonder het te beseffen gaat mijn tempo omhoog en ik haal wat meer lopers in. Ik ben natuurlijk niet de enige die het moeilijk heeft, er lopen veel lopers te puffen, maar er zijn toch lopers die nu juist opbloeien en ze komen niet eens uit Kenia. In de verte zie ik Paul Wobbe lopen, hij loopt graag in warm weer en lijkt in topvorm, of komt het door mijn eigen lamlendige tempo ?Na 10 kilometer kom ik door in 48,51 , de tweede 5 is slechts een paar seconden sneller geweest. Na een verfrissende drankpost en een temperatuur die iets zakt ga ik me iets beter voelen en ben ik in staat om te versnellen, mijn tempo ligt nu op 4.40 per kilometer.Ik vlieg Paul Wobbe voorbij en heb iedere keer een nieuw mikpunt voor me. Ik haal de ene na de andere loper in en kom uiteindelijk binnen in 1.12.12 , waarbij ik de laatste 5 kilometer in 23.21 heb gelopen. Wat een lijdensweg. Bij de finish zie ik Ad Gelderblom staan, hij heeft super gelopen in 1.01.40 en heeft minder moeite met de warmte gehad. Onvoorstelbaar !In de sporthal wacht ons een zak met 3 kleuren paprika en een komkommer.Snel naar de kleedkamer, douchen en dan naar het optreden van Richard. In de kleedkamer is het een sauna en het zweet begint van mijn lichaam te stromen. Dit gaat hem niet worden denk ik, zo heeft douchen geen enkele zin. Ik loop met ontbloot bovenlijf en mijn sporttas naar de parkeerplaats en kleed me bij mijn auto om, dan maar thuis douchen.Ik snel naar huis en arriveer daar om 21.45 uur. Ik eet niets, maar begeef me direkt naar school en kan daar nog net het laatste uur van de voorstelling bijwonen, een hele mooie ervaring. De kinderen vallen elkaar na afloop in de armen en barsten allemaal in tranen uit, wat een emotie. Na 8 mooie jaren op school gaan ze allemaal op voor een nieuw avontuur, de klas zal uiteen vallen, al zullen velen elkaar nog wel blijven zien. Ik kom thuis om 23.00 uur en heb eindelijk tijd om te eten, om 2.00 uur val ik vermoeid in slaap.Nog een paar dagen werken, dan gaan we op vakantie naar Drente. Nu maar hopen dat de temperatuur drastisch gaat dalen.
Bleiswijk
Nederland is in de ban van het Nederlands elftal, de Tour de France komt eraan metg de start in Rotterdam (Ab zou hem Tour de Lance noemen), de vakanties komen in zicht. Het is zomer !Een heleboel dingen zijn leuk aan de zomer, maar de temperatuur ? , Nee !Het is deze week extreem warm, vooral bij mij in de showroom achter al dat glas en zeker als er nauwelijks een windje te vinden is. Het is ook nog eens extreem druk zodat is van de ene naar de andere klant vlieg en mijzelf geen tijd gun om af en toe wat te drinken, ik ben 's-avonds helemaal uitgewoond.Dinsdag na het werk opschieten, want mijn zoontje Richard heeft een musical en die mag ik niet missen, het is zijn afscheid van de lagere school. Het is haasten, snel wat naar binnen werken en naar school vliegen, aanvang 19.30 en ja hoor, ik ben er om 19.25 , Marloes had een plaatsje vrij gehouden. Ook hier is het een sauna, al zal het voorde kinderen die druk in de weer zijn op het podium met ook nog eens diverse lampen in hun gezicht, nog vele malen erger zijn.Op woensdag is het laatste optreden op school en voeren ze de Hogh School Musical voor de laatste maal op. Ik besluit ondanks het warme weer toch te gaan lopen in Bleiswijk, de Midzomeravondloop over een parcours van 15 kilometer.Ik heb op zo'n drukke doordeweekse dag al moeite om op tijd op de training te verschijnen om 19.30 uur, maar om op tijd in Bleiswijk te verschijnen om 19.30 uur is nog veel gekker. Alles gaat in rap tempo, ik gun mezelf weinig tijd om wat te drinken, ik moet alleen maar opschieten. Snel naar huis, mijn spullen pakken en snel in de auto. Bij de stoplichten die ik tegen heb snel mijn horloge en hartslagband omdoen, vaseline smeren, mijn drankjes nemen en al zoveel mogelijk doen om straks snel te kunnen starten.Het kost me wat tijd om mijn auto kwijt te raken. Als dit is gelukt ren ik met mijn zware tas naar de sporthal, schrijf me in en breng mijn tas naar de kleedkamer. Ik dompel mijn shirt onder de kraan, maak mijn haar nat en zet het op een snel tempo richting start. Ik passeer de meute die klaar staat voor de 5 kilometer, de 15 kilometer is verderop. Daar aangekomen blijkt iedereen al weg te zijn, ik heb een achterstand van 2 minuut 10. Ik voel me ineens erg moe, de benen willen niet meer, ik ben wat duizelig. Is het de vermoeidheid door de warmte, de stress, het gebrek aan genoeg water ? Ik weet het niet, maar ik kom nauwelijks vooruit. In de verte zie ik de staart van de groep. Ze gaan niet snel, maar het duurt een eeuwigheid voordat ik eindelijk de nummer laatst passeer, het lijkt wel een vertraagde film. In Annie van Rossum tempo slenter ik voort. De eerste 5 kilometer gaan in 24.28 , ik ga al zwabberend over het parcours. Het is een prachtige route, we lopen langs het water en tussen de rietkragen, maar er staat daar geen zuchtje wind. Vanaf kilometer 6 voel ik wat wind en ik voel me ineens wat beter. Zonder het te beseffen gaat mijn tempo omhoog en ik haal wat meer lopers in. Ik ben natuurlijk niet de enige die het moeilijk heeft, er lopen veel lopers te puffen, maar er zijn toch lopers die nu juist opbloeien en ze komen niet eens uit Kenia. In de verte zie ik Paul Wobbe lopen, hij loopt graag in warm weer en lijkt in topvorm, of komt het door mijn eigen lamlendige tempo ?Na 10 kilometer kom ik door in 48,51 , de tweede 5 is slechts een paar seconden sneller geweest. Na een verfrissende drankpost en een temperatuur die iets zakt ga ik me iets beter voelen en ben ik in staat om te versnellen, mijn tempo ligt nu op 4.40 per kilometer.Ik vlieg Paul Wobbe voorbij en heb iedere keer een nieuw mikpunt voor me. Ik haal de ene na de andere loper in en kom uiteindelijk binnen in 1.12.12 , waarbij ik de laatste 5 kilometer in 23.21 heb gelopen. Wat een lijdensweg. Bij de finish zie ik Ad Gelderblom staan, hij heeft super gelopen in 1.01.40 en heeft minder moeite met de warmte gehad. Onvoorstelbaar !In de sporthal wacht ons een zak met 3 kleuren paprika en een komkommer.Snel naar de kleedkamer, douchen en dan naar het optreden van Richard. In de kleedkamer is het een sauna en het zweet begint van mijn lichaam te stromen. Dit gaat hem niet worden denk ik, zo heeft douchen geen enkele zin. Ik loop met ontbloot bovenlijf en mijn sporttas naar de parkeerplaats en kleed me bij mijn auto om, dan maar thuis douchen.Ik snel naar huis en arriveer daar om 21.45 uur. Ik eet niets, maar begeef me direkt naar school en kan daar nog net het laatste uur van de voorstelling bijwonen, een hele mooie ervaring. De kinderen vallen elkaar na afloop in de armen en barsten allemaal in tranen uit, wat een emotie. Na 8 mooie jaren op school gaan ze allemaal op voor een nieuw avontuur, de klas zal uiteen vallen, al zullen velen elkaar nog wel blijven zien. Ik kom thuis om 23.00 uur en heb eindelijk tijd om te eten, om 2.00 uur val ik vermoeid in slaap.Nog een paar dagen werken, dan gaan we op vakantie naar Drente. Nu maar hopen dat de temperatuur drastisch gaat dalen.
