Monschau Marathon (1)
Wedstrijdverslag
08 augustus 2010
Konzen
De vakantie zit er al weer op en op mijn werk is het enorm druk. Momenteel mis ik de dame van de boekhouding, diverse monteurs, de chef-werkplaats en de magazijnman, waardoor ik nu boekhouding, magazijn en chef-werkplaats extra moet doen. Mijn weken halen nu de 70 uur en 's-avonds ben ik aardig uitgeblust, geen ideale voorbereiding voor een marathon.Zondag staat de Monschau marathon op het programma, een marathon waar ik net als Rotterdam ieder jaar weer naar uit kijk. Het is daar zo prachtig en heerlijk om te lopen, ook een echte uitdaging omdat het parcours best pittig is.De laatste jaren combineer ik de marathon met onze vakantie, maar dit keer zijn we vroeg op vakantie gegaan en zat dat er niet in, ik moest nu iets anders verzinnen.Op zaterdag moet ik eerst nog werken en ben om 18.00 uur thuis, snel eten, nog wat spullen bij elkaar zoeken en wachten op Paul Wobbe, een loopmaatje uit Den Haag die rond 18.30 naar Bergambacht komt waarna we samen op pad gaan naar Monschau.De weervooruitzichten voor de marathon zijn super voor mij, 's-morgens een graadje of 13 oplopend naar maximaal 19 in de middag en veel regen, Paul heeft liever veel zon.Even heb ik gedacht om een tentje mee te nemen en daar op te zetten op het plaatselijke voetbalveld wat voor deze gelegenheid ter beschikking staat voor de lopers, ook is het terrein daaromheen geschikt voor caravans en campers, maar uiteindelijk kies ik ervoor om met onze Fiat Duvato service-auto te gaan en achterin twee luchtbedden te leggen met slaapzakken en kussens, dan blijft alles droog en hoeven we veel minder overhoop te halen.Om 18.45 uur vertrekken we, navigator Bram tegen de voorruit en rijden maar. Onderweg stoppen we nog even om te tanken en doen gelijk een "bakkie". Om even voor 22.00 uur arriveren we in Konzen, een plaatsje zo'n 4 kilometer voor Monschau en tevens de startplaats van de marathon morgenochtend om 8.00 uur.Paul wil gelijk gaan slapen en ook gezien mijn vermoeidheid lijkt dat me geen slecht idee. Om 22.30 uur gaat het licht uit en tracht ik te gaan slapen. Het is 23.00 uur, 23.30 uur, 24.00 uur, het wil niet vlotten. Ik ga normaal nooit vroeg naar bed en op deze manier gaat dat ook niet lukken om geforceerd eerder te gaan liggen om dan slaap te krijgen. Soms merk ik dat ik even ben ingedommeld om daarna weer wakker te worden van de regen op het dak. Na 2.00 uur ben ik echt even in slaap gevallen en wordt om 4.00 uur weer wakker door een enorme regenbui die op het dak klinkt, het gaat flink tekeer zeg, zelfs Paul wordt er wakker van. De bui duurt een hele tijd aan. Tussen 5.00 uur en 5.45 ben ik weer eventjes weg waarna ik wakker ben en blijf, want het is tijd om op te staan en wat te gaan eten. Ik voel me moe en absoluut niet uitgeslapen, een prima voorbereiding op een marathon. Dit gaat helemaal niets worden vandaag.Ik eet 4 boterhammen met aardbeienjam en pak mijn spullen bij elkaar en kleed me vast om in mijn hardloopkleding waarna we om 7.00 uur maar met onze bus naar de start rijden, want het regent nog flink, het alternatief is een kilometer door de regen lopen met onze sporttassen. We vinden een plekje en wandelen naar de ruimte waar we onze startnummers op kunnen halen.We kijken even op de lijst met deelnemers en zien tot onze verbazing onze namen niet staan, terwijl ik ons beiden zelf heb aangemeld en ook het geld heb overgemaakt.De dame bij de inschrijving roept er een man bij die gelukkig aangaf dat hij het geld had ontvangen, maar geen inschrijving, terwijl ik zelf een startnummer in de mail had binnen gekregen. Ik snap er niets van, maar het werd opgelost. Even opnieuw inschrijven, nieuw startnummer, chipnummer opgeven en terug naar de inschrijftafel.Twee keer 35 euro roept de dame achter de tafel, opnieuw de man geroepen en opnieuw een bevestiging dat we hebben betaald. Het is gelukt !Paul heeft nog niets gegeten en koopt twee broodjes en een bak koffie, zelf neem ik ook een "bakkie". Na zijn ontbijt neemt Paul nog twee keer een bakje koffie, misschien komt hij daardoor sneller vooruit.Inmiddels is het al 7.30 geweest en wil ik net opstaan om naar de kleedruimte te gaan als mijn moeder belt om me veel succes te wensen. Ik vertel haar van de slapeloze nacht en dat het vast niets gaat worden, maar ze zegt dat het misschien wel mee zal vallen als ik eenmaal aan het lopen ben. We zullen wel zien roep ik nog en ik hang op.Omkleden, gelletjes in mijn heuptasje doen, drankjes klaarmaken, wat drinken, nog wachten op het toilet en ..... jeetje nog maar 5 minuten. Toch nog even opschieten. Paul is al naar de start en wacht daar op me. Een minuut nadat ik aankom is de start. Het duurt een minuutje voordat we over de startstreep lopen. Paul heeft last van zijn knie en denkt dat hij er 5 uur over zal gaan doen, maar hoopt dat het mee zal vallen. Vorig jaar liep ik in Monschau 3.57.26 en dat was tevens de eerste keer van de zes deelnames dat ik onder de magische 4-uursgrens was gedoken. Het parcours met zijn vele klimmetjes en afdalingen leent zich niet voor een goede tijd, maar is zeker een enorme uitdaging en een aanrader. Gezien de vorm van de afgelopen tijd zou ik wederom onder de 4 uur moeten komen wat volgens Robert Hoek helemaal geen probleem moet zijn, maar de afgelopen weken op mijn werk en de afgelopen nacht hebben wel kracht gekost.Ik sta half wakker aan de start en voel me helemaal niet goed. Het regent nog steeds, maar nu heel lichtjes, net iets meer als een miezertje, later zou het al snel droog worden.Vanaf de start gaat het al snel naar beneden richting Monschau. Na een kilometer of 2,5 is er een linke afdaling over bagger en losse stenen en vrij steil en smal, zeker met de natte stenen is het goed uitkijken geblazen. Na vier kilometer komen we door Monschau gelopen waar toch aardig wat mensen staan om ons aan te moedigen en dat op dit vroege tijdstip op de zondagmorgen.Na 5 kilometer kom ik door in 24.17 , eigenlijk veel te snel, maar dat komt door het vele dalen. Ik voel me nog steeds moe en neem mijn eerste halve gelletje. Piet en Robert geven aan dat ik iedere 5 kilometer een gelletje moet nemen en niet iedere 10 kilometer zoals ik dat voorheen deed. Door de vele regenval stroomt er veel water in de beekjes en riviertjes langs het parcours, een prachtig gezicht.De marathon gaat voor 75% over onverharde wegen en met de regenval van de afgelopen tijd staan er veel plassen op het parcours en is het veelal blubberig en glibberig, factoren waar ik niet om maal, ik ben een werker en geen souplesseloper.Na 10 kilometer mijn tweede gelletje en een tussentijd van 52.01 waar ik vorig jaar onder de 50 minuten zat. Na 10 kilometer merk ik wel dat ik een beetje wakker begin te worden en me minder lamlendig begin te voelen, dus wie weet.Tussen de 12 en 13 kilometer gaat het vrij steil alleen maar omhoog en moet ik net als bijna alle lopers hele stukken wandelen om de rest van de marathon niet kapot te komen te zitten met onwillige kuiten.Ik merk wel dat de training in de bossen van de afgelopen vakantie en ook Veldhoven en het Panbos me meer kracht heeft gegeven bergop. De wandelstukken zijn veel korter en ik kan het langer volhouden in de klim waarmee ik tijd win zonder kapot te gaan.Na 15 kilometer kom ik door in 1.22.49 en zie regelmatig dezelfde lopers om me heen die ik ook in het begin al had gezien, Paul is in geen velden of wegen meer te zien en ook Hans Buis niet, een loper uit Noord-Holland die ook van de partij is en wilde proberen om richting de 4 uur te gaan lopen.Het gaat eigenlijk best wel lekker, de vermoeidheid is voor even achter me gelaten. Na 20 kilometer komen we eventjes uit het bos om er daarna weer in te duiken, ik kom doorin 1.50.14 en de 21 gaat in 1.55.58 x 2 en wat verval, wie weet gaat het me toch nog net lukken, want ik voel me goed.De 25 gaat in 2.16.28 waarna we weer een flink pittig stuk krijgen wat me wederom beter afgaat dan vorig jaar. Bij de 28 kilometer kom ik bij een drankpost die bekend staat als punt 28 waar een vrijwilliger foto's maakt en ook een ruime keuze aan versnaperingen en drankjes waaronder Cola. Ik neem een glaasje Cola, de man naast me roept naar iedereen "Letzte Tankstelle vor die Autobahn".Na de 28 lopen we een tijdje op asfalt en passeren we kilometerpunt 30 waar ik een stuk chocolade neem gevuld met "iets" en een paar zoute Haribo beertjes, de tijd is daar 2.44.59 , waarna we weer flink gaan dalen en wederom het bos induiken. Tot aan de 33 kilometer lopen we in het bos waarna we omhoog lopen en op de doorgaande asfaltweg terechtkomen die alleen maar omhoog lijkt te gaan, er komt geen einde aan. Ik moet hier wel wat stukjes wandelen om de kuiten te sparen met het oog op de laatste kilometers, maar ook hier merk ik dat het beter gaat dan vorig jaar. Een dame in het rood haalt me in, die heb ik al vanaf het begin zien lopen. Dan haal ik haar in en dan haalt zij mij weer in.Bij de 35 begin ik mij rechter knie flink te voelen naast de pijn in mijn rechter achillespees en aanhechting bil/hamstrings, ook rechts, maar daar heb ik vaker last van, de kuiten houden zich goed. Ik kom hier door in 3.13.46 en reken uit dat ik voor de 7.195 kilometer nog 46.14 minuten over heb is ongeveer 6.30 minuut per kilometer, dat mag niet meer fout gaan.Na 40 kilometer klok ik 3.42.37 , een tijd rond de 3.55 moet er zelfgs inzitten. Ik versnel nog eventjes flink en merk dat ik daar weinig problemen mee heb, net als in Leiden. Ik heb mijn race blijkbaar goed ingedeeld. Ik haal veel lopers in en zie in de laatste kilometer zelfs de dame in het rood lopen, maar ze is te ver weg om haar nog in te halen. Later blijkt dat ik haar met mijn nettotijd toch heb geklopt met 13 seconden, want ze was eerder gestart.De laatste paar honderd meter geef ik nog even gas en passeer nog een loper waarna mijn eindtijd blijft staan op 3.53.58 , een onvoorstelbaar mooie tijd, zeker gezien de voorbereiding. De dame in het rood staat me op te wachten, we feliciteren elkaar en maken even een praatje.Ik wandel rustig naar de kleedgelegenheid, ga douchen, kleed me om en pak alles weer in als Paul aan komt slenteren. Hij heeft beter gelopen dan hij had verwacht en komt binnen in een nettotijd van ruim 4.31, ruim 2 minuten voor Hans Buis.Een Nederlander tegenover me zegt tegen zijn maat dat het zwaar was vandaag, veel zwaarder dan vorig jaar, het scheelde hem een kwartier. Na dit gehoord te hebben begin ik in mijzelf te glunderen, want ik was juist een aantal minuten sneller, daaruit blijkt dat ik het vandaag gewoon super heb gedaan.Na de douche wil Paul eten en hij neemt een flink stuk gebak met een kop koffie, mijn maag wil nog even niets. Rond 14.00 uur vertrekken we en eten en drinken onderweg nog wat. Ter hoogte van Urmond is een ongeluk gebeurd wat ons zeker 20 minuten kost, maar om 17.15 zijn we dan eindelijk thuis. Nu is zo bezig ben met dit verslag merk ik dat mijn lichaam op instorten staat. Ik denk dat ik er vanavond maar eens een keer vroeg induik. Ik zal wel lekker dromen denk ik. Woensdag maar weer lekker gaan trainen en zondag een 30 kilometer in Roelofarendsveen, een hele rustige trainingsloop voor hun marathon, het kan ook Lekkerkerk worden, een 25 kilometer trainingsloop voor de Natuurmarathon.
Konzen
De vakantie zit er al weer op en op mijn werk is het enorm druk. Momenteel mis ik de dame van de boekhouding, diverse monteurs, de chef-werkplaats en de magazijnman, waardoor ik nu boekhouding, magazijn en chef-werkplaats extra moet doen. Mijn weken halen nu de 70 uur en 's-avonds ben ik aardig uitgeblust, geen ideale voorbereiding voor een marathon.Zondag staat de Monschau marathon op het programma, een marathon waar ik net als Rotterdam ieder jaar weer naar uit kijk. Het is daar zo prachtig en heerlijk om te lopen, ook een echte uitdaging omdat het parcours best pittig is.De laatste jaren combineer ik de marathon met onze vakantie, maar dit keer zijn we vroeg op vakantie gegaan en zat dat er niet in, ik moest nu iets anders verzinnen.Op zaterdag moet ik eerst nog werken en ben om 18.00 uur thuis, snel eten, nog wat spullen bij elkaar zoeken en wachten op Paul Wobbe, een loopmaatje uit Den Haag die rond 18.30 naar Bergambacht komt waarna we samen op pad gaan naar Monschau.De weervooruitzichten voor de marathon zijn super voor mij, 's-morgens een graadje of 13 oplopend naar maximaal 19 in de middag en veel regen, Paul heeft liever veel zon.Even heb ik gedacht om een tentje mee te nemen en daar op te zetten op het plaatselijke voetbalveld wat voor deze gelegenheid ter beschikking staat voor de lopers, ook is het terrein daaromheen geschikt voor caravans en campers, maar uiteindelijk kies ik ervoor om met onze Fiat Duvato service-auto te gaan en achterin twee luchtbedden te leggen met slaapzakken en kussens, dan blijft alles droog en hoeven we veel minder overhoop te halen.Om 18.45 uur vertrekken we, navigator Bram tegen de voorruit en rijden maar. Onderweg stoppen we nog even om te tanken en doen gelijk een "bakkie". Om even voor 22.00 uur arriveren we in Konzen, een plaatsje zo'n 4 kilometer voor Monschau en tevens de startplaats van de marathon morgenochtend om 8.00 uur.Paul wil gelijk gaan slapen en ook gezien mijn vermoeidheid lijkt dat me geen slecht idee. Om 22.30 uur gaat het licht uit en tracht ik te gaan slapen. Het is 23.00 uur, 23.30 uur, 24.00 uur, het wil niet vlotten. Ik ga normaal nooit vroeg naar bed en op deze manier gaat dat ook niet lukken om geforceerd eerder te gaan liggen om dan slaap te krijgen. Soms merk ik dat ik even ben ingedommeld om daarna weer wakker te worden van de regen op het dak. Na 2.00 uur ben ik echt even in slaap gevallen en wordt om 4.00 uur weer wakker door een enorme regenbui die op het dak klinkt, het gaat flink tekeer zeg, zelfs Paul wordt er wakker van. De bui duurt een hele tijd aan. Tussen 5.00 uur en 5.45 ben ik weer eventjes weg waarna ik wakker ben en blijf, want het is tijd om op te staan en wat te gaan eten. Ik voel me moe en absoluut niet uitgeslapen, een prima voorbereiding op een marathon. Dit gaat helemaal niets worden vandaag.Ik eet 4 boterhammen met aardbeienjam en pak mijn spullen bij elkaar en kleed me vast om in mijn hardloopkleding waarna we om 7.00 uur maar met onze bus naar de start rijden, want het regent nog flink, het alternatief is een kilometer door de regen lopen met onze sporttassen. We vinden een plekje en wandelen naar de ruimte waar we onze startnummers op kunnen halen.We kijken even op de lijst met deelnemers en zien tot onze verbazing onze namen niet staan, terwijl ik ons beiden zelf heb aangemeld en ook het geld heb overgemaakt.De dame bij de inschrijving roept er een man bij die gelukkig aangaf dat hij het geld had ontvangen, maar geen inschrijving, terwijl ik zelf een startnummer in de mail had binnen gekregen. Ik snap er niets van, maar het werd opgelost. Even opnieuw inschrijven, nieuw startnummer, chipnummer opgeven en terug naar de inschrijftafel.Twee keer 35 euro roept de dame achter de tafel, opnieuw de man geroepen en opnieuw een bevestiging dat we hebben betaald. Het is gelukt !Paul heeft nog niets gegeten en koopt twee broodjes en een bak koffie, zelf neem ik ook een "bakkie". Na zijn ontbijt neemt Paul nog twee keer een bakje koffie, misschien komt hij daardoor sneller vooruit.Inmiddels is het al 7.30 geweest en wil ik net opstaan om naar de kleedruimte te gaan als mijn moeder belt om me veel succes te wensen. Ik vertel haar van de slapeloze nacht en dat het vast niets gaat worden, maar ze zegt dat het misschien wel mee zal vallen als ik eenmaal aan het lopen ben. We zullen wel zien roep ik nog en ik hang op.Omkleden, gelletjes in mijn heuptasje doen, drankjes klaarmaken, wat drinken, nog wachten op het toilet en ..... jeetje nog maar 5 minuten. Toch nog even opschieten. Paul is al naar de start en wacht daar op me. Een minuut nadat ik aankom is de start. Het duurt een minuutje voordat we over de startstreep lopen. Paul heeft last van zijn knie en denkt dat hij er 5 uur over zal gaan doen, maar hoopt dat het mee zal vallen. Vorig jaar liep ik in Monschau 3.57.26 en dat was tevens de eerste keer van de zes deelnames dat ik onder de magische 4-uursgrens was gedoken. Het parcours met zijn vele klimmetjes en afdalingen leent zich niet voor een goede tijd, maar is zeker een enorme uitdaging en een aanrader. Gezien de vorm van de afgelopen tijd zou ik wederom onder de 4 uur moeten komen wat volgens Robert Hoek helemaal geen probleem moet zijn, maar de afgelopen weken op mijn werk en de afgelopen nacht hebben wel kracht gekost.Ik sta half wakker aan de start en voel me helemaal niet goed. Het regent nog steeds, maar nu heel lichtjes, net iets meer als een miezertje, later zou het al snel droog worden.Vanaf de start gaat het al snel naar beneden richting Monschau. Na een kilometer of 2,5 is er een linke afdaling over bagger en losse stenen en vrij steil en smal, zeker met de natte stenen is het goed uitkijken geblazen. Na vier kilometer komen we door Monschau gelopen waar toch aardig wat mensen staan om ons aan te moedigen en dat op dit vroege tijdstip op de zondagmorgen.Na 5 kilometer kom ik door in 24.17 , eigenlijk veel te snel, maar dat komt door het vele dalen. Ik voel me nog steeds moe en neem mijn eerste halve gelletje. Piet en Robert geven aan dat ik iedere 5 kilometer een gelletje moet nemen en niet iedere 10 kilometer zoals ik dat voorheen deed. Door de vele regenval stroomt er veel water in de beekjes en riviertjes langs het parcours, een prachtig gezicht.De marathon gaat voor 75% over onverharde wegen en met de regenval van de afgelopen tijd staan er veel plassen op het parcours en is het veelal blubberig en glibberig, factoren waar ik niet om maal, ik ben een werker en geen souplesseloper.Na 10 kilometer mijn tweede gelletje en een tussentijd van 52.01 waar ik vorig jaar onder de 50 minuten zat. Na 10 kilometer merk ik wel dat ik een beetje wakker begin te worden en me minder lamlendig begin te voelen, dus wie weet.Tussen de 12 en 13 kilometer gaat het vrij steil alleen maar omhoog en moet ik net als bijna alle lopers hele stukken wandelen om de rest van de marathon niet kapot te komen te zitten met onwillige kuiten.Ik merk wel dat de training in de bossen van de afgelopen vakantie en ook Veldhoven en het Panbos me meer kracht heeft gegeven bergop. De wandelstukken zijn veel korter en ik kan het langer volhouden in de klim waarmee ik tijd win zonder kapot te gaan.Na 15 kilometer kom ik door in 1.22.49 en zie regelmatig dezelfde lopers om me heen die ik ook in het begin al had gezien, Paul is in geen velden of wegen meer te zien en ook Hans Buis niet, een loper uit Noord-Holland die ook van de partij is en wilde proberen om richting de 4 uur te gaan lopen.Het gaat eigenlijk best wel lekker, de vermoeidheid is voor even achter me gelaten. Na 20 kilometer komen we eventjes uit het bos om er daarna weer in te duiken, ik kom doorin 1.50.14 en de 21 gaat in 1.55.58 x 2 en wat verval, wie weet gaat het me toch nog net lukken, want ik voel me goed.De 25 gaat in 2.16.28 waarna we weer een flink pittig stuk krijgen wat me wederom beter afgaat dan vorig jaar. Bij de 28 kilometer kom ik bij een drankpost die bekend staat als punt 28 waar een vrijwilliger foto's maakt en ook een ruime keuze aan versnaperingen en drankjes waaronder Cola. Ik neem een glaasje Cola, de man naast me roept naar iedereen "Letzte Tankstelle vor die Autobahn".Na de 28 lopen we een tijdje op asfalt en passeren we kilometerpunt 30 waar ik een stuk chocolade neem gevuld met "iets" en een paar zoute Haribo beertjes, de tijd is daar 2.44.59 , waarna we weer flink gaan dalen en wederom het bos induiken. Tot aan de 33 kilometer lopen we in het bos waarna we omhoog lopen en op de doorgaande asfaltweg terechtkomen die alleen maar omhoog lijkt te gaan, er komt geen einde aan. Ik moet hier wel wat stukjes wandelen om de kuiten te sparen met het oog op de laatste kilometers, maar ook hier merk ik dat het beter gaat dan vorig jaar. Een dame in het rood haalt me in, die heb ik al vanaf het begin zien lopen. Dan haal ik haar in en dan haalt zij mij weer in.Bij de 35 begin ik mij rechter knie flink te voelen naast de pijn in mijn rechter achillespees en aanhechting bil/hamstrings, ook rechts, maar daar heb ik vaker last van, de kuiten houden zich goed. Ik kom hier door in 3.13.46 en reken uit dat ik voor de 7.195 kilometer nog 46.14 minuten over heb is ongeveer 6.30 minuut per kilometer, dat mag niet meer fout gaan.Na 40 kilometer klok ik 3.42.37 , een tijd rond de 3.55 moet er zelfgs inzitten. Ik versnel nog eventjes flink en merk dat ik daar weinig problemen mee heb, net als in Leiden. Ik heb mijn race blijkbaar goed ingedeeld. Ik haal veel lopers in en zie in de laatste kilometer zelfs de dame in het rood lopen, maar ze is te ver weg om haar nog in te halen. Later blijkt dat ik haar met mijn nettotijd toch heb geklopt met 13 seconden, want ze was eerder gestart.De laatste paar honderd meter geef ik nog even gas en passeer nog een loper waarna mijn eindtijd blijft staan op 3.53.58 , een onvoorstelbaar mooie tijd, zeker gezien de voorbereiding. De dame in het rood staat me op te wachten, we feliciteren elkaar en maken even een praatje.Ik wandel rustig naar de kleedgelegenheid, ga douchen, kleed me om en pak alles weer in als Paul aan komt slenteren. Hij heeft beter gelopen dan hij had verwacht en komt binnen in een nettotijd van ruim 4.31, ruim 2 minuten voor Hans Buis.Een Nederlander tegenover me zegt tegen zijn maat dat het zwaar was vandaag, veel zwaarder dan vorig jaar, het scheelde hem een kwartier. Na dit gehoord te hebben begin ik in mijzelf te glunderen, want ik was juist een aantal minuten sneller, daaruit blijkt dat ik het vandaag gewoon super heb gedaan.Na de douche wil Paul eten en hij neemt een flink stuk gebak met een kop koffie, mijn maag wil nog even niets. Rond 14.00 uur vertrekken we en eten en drinken onderweg nog wat. Ter hoogte van Urmond is een ongeluk gebeurd wat ons zeker 20 minuten kost, maar om 17.15 zijn we dan eindelijk thuis. Nu is zo bezig ben met dit verslag merk ik dat mijn lichaam op instorten staat. Ik denk dat ik er vanavond maar eens een keer vroeg induik. Ik zal wel lekker dromen denk ik. Woensdag maar weer lekker gaan trainen en zondag een 30 kilometer in Roelofarendsveen, een hele rustige trainingsloop voor hun marathon, het kan ook Lekkerkerk worden, een 25 kilometer trainingsloop voor de Natuurmarathon.
