Natuurmarathon (2)
Wedstrijdverslag
31 oktober 2010
Lekkerkerk
Al weken ben ik zenuwachtig. In Eindhoven ga ik een aanval doen op mijn PR, maar door de veelvuldig schijnende zon en de relatief hoge temperatuur van het jaar werd het geen PR. De tijd was netjes met 3.40.41 , maar niet meer dan dat. Ik heb daar bewust iets met de rem erop gelopen om fit aan de Natuurmarathon te kunnen deelnemen. Twee marathons in drie weken, dat is toch niet goed, hoor je veel mensen zeggen. Je kunt nooit hersteld zijn van de marathon in Eindhoven.Mijn lichaam voelt zich goed, zelfs zo goed dat ik een week voor de Natuurmarathon in mijn ogen een rustige 15 kilometer loop in Nootdorp in 1.04.41 wat tevens aangeeft dat het met de vorm wel goed zit.In de week van de marathon zit ik regelmatig op teletekst te kijken naar de weerpagina 704 en op internet naar de weersverwachting voor Lekkerkerk en zie met lede ogen aan dat we waarschijnlijk weinig wind zullen hebben, een temperatuur van een graadje of 14 en droog. Dit zijn geen ingrediënten waar ik op zit te wachten, maar ja. We zullen wel zien.De dag na de Dobbeloop in Nootdorp heb ik meegetraind met de maandaggroep omdat ik de woensdag toch te krap vond voor de marathon en echt rustig aandoen op een training zit er bij mij niet in.Naarmate de week vorderde kreeg ik wat last van een beginnende verkoudheid en ook mijn rechter neusvleugel was wat ontstoken. Voor mijn doen vroeg ga ik de hele week voor 1.00 uur naar bed zodat er nachten bij waren van wel 7 uur slaap en dat alles om fit aan de start te staan zondag.In de week voor de marathon krijg ik een mailtje van Robert Hoek en hij bied aan om te hazen tijdens de marathon. Hij wil op een schema van 3.30 gaan lopen. Die 3.30 is al bijna 23 jaar mijn droomtijd en die is jaren helemaal uit zicht geweest, maar dit jaar heb ik al 2x een tijd gelopen in de 3.33 wat zelfs mijn PR is nu, namelijk 3.33.05 in Leiden gelopen.In de weken voorafgaand aan de marathon hebben Peter Hofman en ik goed getraind. Peter heeft ook Eindhoven gelopen waar het op het laatst een beetje misging, maar hij wil tijdens de Natuurmarathon revanche nemen op zichzelf en als het kan ook op mij.Ik ben ook al uitgedaagd door Nico Koppe en René Kleijnendorst uit Bergambacht. Ze willen onder de 3.40 lopen en als het kan en ze zien me aan het einde lopen zouden ze me ook zomaar kunnen kloppen.Voorafgaand aan de marathon zie ik in de startlijst namen staan van Avantrianen. Arie Visser, Nico vd Heuvel, Robert Hoek, Peter Hofman, allemaal redelijk logische namen, maar ook die van Luc vd Oever, ons trainingsmaatje die een tijd geblesseerd is geweest en we daarna niet meer op de training hebben gezien, maar zich blijkbaar in het geheim heeft voorbereid op de marathon.In de nacht van zaterdag op zondag gaat de klok een uurtje terug en hebben we gelegenheid om een uurtje langer te slapen. Ik ga om 1.00 uur naar bed en zet de klok gelijk maar een uurtje terug zodat ik al om 0.00 uur naar bed ga. De wekker zet ik om 8.15 zodat ik ruim 8 uur kan slapen. Om 7.00 uur schrik ik wakker en hoor tot mijn grote verbazing dat het regent. Dat zal toch niet waar zijn zeker, Cor weer, YES !Ik blijf nog even liggen, maar van slapen komt het niet meer. Het tikken van de regen op het frame van de zonwering maakt herrie, maar nog extra uitrusten kan geen kwaad. Om 8.00 uur beginnen de klokken weer te luiden en sta ik op. Alle spulletjes pakken, vier boterhammen eten, een beker melk, een beker thee, nog even naar het weer kijken op de PC en nog eens controleren of ik niets ben vergeten.Rond 9.20 arriveer ik in Lekkerkerk en moet flink zoeken om mijn auto kwijt te raken, maar dat lukt. Alle terreinen rondom de Loet zijn vol.Het kan ook niet anders, want er is een kidsrun waar veel ouders naar komen kijken, een 10 kilometer en natuurlijk de marathon.Ik haal mijn startnummer op en zie in het hokje van de organisatie ineens Max en Wilco staan. In eerste instantie nemen ze me in de maling, want ze roepen dat ze de marathon gaan lopen, maar uiteindelijk blijkt dat ze de 10 gaan doen.Ik ontvang bij de inschrijving een rood functioneel loopshirt en een plastic tasje met inhoud.Janet is ook van de partij, ook zij gaat de 10 kilometer lopen en haar zoontje Thimo loopt de kidsrun.In de schuur waar we ons om kunnen kleden is het al een drukte van jewelste. Bijna allemaal bekende lopers zie ik zich voorbereiden. Ik zie Pascal van Norden, de broer van Pauline en topkanshebber, al denkt hij dat er ook een Belg is die erg snel is.Ik zie Frans en Michael Woerden. Frans loopt de marathon en Michael de 10.Jos Koeleman loopt ook rond en vraagt de Avantrianen om zich buiten te melden om met elkaar op de foto te gaan. Ik ben benieuwd hoe die is geworden.Ik meld me bij de start en sta tot mijn verbazing vooraan naast Pascal van Norden, maar met Peter Hofman en haas Robert Hoek.Voor de start spreekt iemand van de organisatie ons toe en is er een minuut stilte ter nagedachtenis aan Jan de Jong, die dit jaar tragisch om het leven is gekomen bij een bedrijfsongeval.Vanaf de start neemt Robert meteen het initiatief en ik moet achter hem gaan lopen.De eerste kilometer gaat te snel in 4.41 , maar daarna is het tempo goed met tijden net onder de vijf minuten per kilometer. Na 5 kilometer is de doorkomsttijd 24.15 en hebben we een klein buffertje voor de drankpost. Robert geeft iedere keer aan dat ik de binnenbocht aan moet houden en regelt ook nog extra bekertjes drank die hij me aangeeft zodat ik niet hoef te stoppen.In eerste instantie lopen we in een hele grote groep met Piet van Wijngaarden als fietser en Chris Bezemer als haas voor Lydia de Graaf. Piet blijft bij de eerste dame, Lydia in dit geval. Lydia heeft niet zo heel veel concurrentie, maar is wel altijd op zoek naar een PR.Na acht kilometer komen we weer terug bij de Hooiberg waar we onder luid gejuich worden begroet, dat geeft wel een heel goed gevoel. Al die enthousiaste mensen, een super gevoel geeft dat. Lydia moet eventjes afhaken omdat ze naar het toilet moet. Fietser Piet en haas Chris wachten haar op om haar zo snel als maar mogelijk is terug te brengen naar onze groep.Na het wegvallen van Lydia, Chris en Piet gaat de groep versnellen en besluit ik om hetzelfde tempo te blijven lopen waardoor de groep met onder meer Fred Spruit er langzaam vandoor gaat.De 10 kilometer komen Robert en ik door in 48.47 , een meer dan keurige tijd, al is dit nog niet op een kwart.In de eerste 10 kilometer heb ik een beetje slappen beentjes, maar inmiddels begin ik me steeds sterker te voelen en dat is maar goed ook, want het zal nog zeer zwaar worden.Vanaf de start lopen we in een lekker miezerregentje en dat valt nog steeds, een genot om dan te lopen, dat betekent ook minder zweten omdat er geen zon schijnt. De temperatuur is relatief hoog voor de tijd van het jaar, maar zonder zon merk je daar veel minder van.Bij de 15 kilometer is het groepje van Lydia nog niet bij ons gekomen, ze lopen op ruim 100 meter afstand en Robert loopt alvast vooruit om mijn fles te zoeken die ik heb afgegeven bij de start en die ik klaar heb laten zetten bij de 15 kilometer. Een prima service. Je hoeft eigenlijk geen drank mee te nemen, je kunt iedere 5 kilometer je drankje klaar laten zetten en je kunt ook voldoende drank krijgen bij de posten evenals later ook stukken banaan.De 15 kilometer gaat nog steeds super in 1.13.15 en we naderen een stuk onverhard.Op de stukken onverhard laat Robert me op de meest ideale plekken lopen waar hij zelf soms wat hindernissen op zijn pad treft. Wat een haas, grote klasse.We passeren de 20 kilometer in 1.37.45 en we hebben een buffertje van ruim 2 minuten, al moet het eigenlijk nog beginnen. Lydia, Piet en Chris komen langszij en lopen eventjes mee in ons tempo.Aan het einde van dit pad zie ik een grote menigte en klinkt het al zeer luid, HUP COR, HUP COR. Jeetje zeg, het lijkt wel een fanclub, wat een enthousiasme.De vrouwen en kinderen van Nico Koppe en René Kleijnendorst herken ik, Peter en Judith, fantastisch dat ze er zijn. Judith heeft het al een hele tijd heel moeilijk. Eerst een ongelukkige struikelpartij op de training die haar twee jaar heeft gekost en nu weer iets in haar lichaam waardoor ze heel erg moe is, dat duurt nu ook al een jaar denk ik. Hoe slecht kun je het treffen, maar fantastisch dat ze er nu is. Ik heb haar al een aantal keren zien staan onderweg, luid aanmoedigend.Bij een bruggetje klinkt het weer luid HUP COR, HUP COR waarop Robert vraagt waar ik die fans vandaan heb. Ik snap het ook niet zeg ik hem.We lopen nu in Beyersche en ik zie aan de andere kant van het water Arie Visser en Nico vd Heuvel lopen. Arie heeft een aantal lopers voor zich moeten laten gaan, zo ziet het eruit en heeft het moeilijk.De halve marathon gaat in 1.43.15 , een keurige tijd. Lydia en Chris lopen voor ons en hebben er flink de sokken in.We steken het water over door over een bruggetje te lopen en vervolgen onze tocht. Onderweg zien we fotograaf Jos Koeleman tal van keren staan en neemt hij ons op de gevoelige plaat, zo ook net voor de 25 kilometer. Jos neemt een foto en roept gelijk dat Arie Visser is uitgestapt. Zonde voor Arie, net als vorig jaar heeft hij last van zijn darmen.Op de brug klinkt nu HUP ROBERT, HUP ROBERT. Hij verdiend deze eer. Petje af.De 25 kilometer gaat in 2.02.02 , maar ik begin nu te merken dat mijn hamstrings op gaan spelen. Ik geef Robert aan dat het tempo van Chris en Lydia me net te hard gaat. Ze lopen een tempo van 4.45 of soms sneller.Voor me zie ik al een tijdje Fred Spruit lopen. Vorig jaar haalde ik Fred zo'n vier kilometer voor de streep in, maar ik loop nu duidelijk sneller en ook Fred loopt sneller dan vorig jaar.Als ik Fred bijna te pakken heb sluit hij aan bij Chris en Lydia waardoor het gat weer wat groter wordt, maar dat is van korte duur. Het tempo gaat Fred ook te hoog en hij moet Chris en Lydia laten gaan.Bij de 28 kilometer maakt Robert een juichgebaar en balt zijn vuist als we Fred inhalen. Het gaat super en we zitten op een PR-schema, al komen de zware stukken er nog aan.Bij de 30 kilometer komen we door in 2.26.27 , maar dan gaan we het gras in. Vorig jaar was er een lus in het parcours waarvan de lopers aangaven dat het niet zo leuk was, waardoor er nu een extra stuk weiland is ingepast en zelfs een passage door een boerenschuur. Het stuk weiland is heel zwaar en het tempo zakt drastisch. Robert noemt de kilometertijd maar niet, maar achteraf blijkt het ruim 5.30 te zijn geweest. Ook de kilometer daarop ligt ruim boven de 5.30 , ik wil mijn benen eventjes rust geven, wandel in de boerenschuur en neem daar ook wat te drinken. Vanaf een grote afstand hoorde ik al tromgeroffel. Je weet niet wat je ziet als je de boerenschuur doorloopt. Laag bij de grond zitten tussen de 10 en 20 mensen die allemaal op een trommel slaan, een zogenaamde djembé. Erg leuk om te zien en een hele aparte ervaring bij een marathon, echt uniek.Na de schuur wacht weer een lang stuk weiland. Ook nu blijft de kilometertijd ver boven de vijf minuten. Robert spoort me aan, maar een versnelling zit er niet in. Mijn voeten zakken weg in het zachte gras. Je moet ieder moment uitkijken dat je niet in een kuil stapt en je kijkt alleen maar naar beneden. Dit stuk parcours is prachtig en hoort in zo'n Natuurmarathon thuis, maar het kost vreselijk veel tijd. De editie van vorig jaar was beter voor de tijd geweest.Na het stuk gras komt er een sintelpad waar ik weer een klein beetje in mijn ritme kom. Robert maakt me een compliment en roept dat we weer op een tempo rond de 5 minuten lopen. Na het sintelpad stopt het hele pad en duiken we weer het gras op. Het is hier enorm uitkijken geblazen door de vele kuilen. Ineens horen we geschreeuw in de verte en hoor ik mijn naam roepen ter aanmoediging. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar dat blijkt even later. Jos Verlegh staat ons op te wachten en loopt zelfs een heel stuk met ons mee. Af en toe krijg ik een duwtje in mijn rug van Jos en Robert loopt voor me om me te sturen, iedere keer wijzend naar de lijn die ik moet lopen, de binnenbocht. Ik ben Jos en Robert erkentelijk voor de steun. Super !Vlak voor de drankpost kom ik er achter dat ik mijn darnkje vergeten ben te pakken, dat stond na de 30 in de boerenschuur. Stom, maar niet heel ernstig omdat Robert me iedere keer voorziet van drankjes.De 35 kilometer gaat in 2.53.09 en het is nu wel erg zwaar geworden. Dit blijkt niet alleen voor mij het geval, want we halen toch af en toe lopers in die redelijk doorlopen, maar wij lopen sneller en er zijn er ook die gewoon stilvallen omdat ze er doorheen zitten.Wederom wacht ons een zeer zwaar stuk weiland. Robert lijkt er helemaal geen moeite mee te hebben. Hij pakt drankjes voor me, houdt me uit de wind. Al die tempowisselingen, onvoorstelbaar wat een kracht.Bij mij is het beste er nu toch af. Wederom gaan de tijden naar de 5.30 en er iets boven. Weer naar de grond blijven kijken om niet te struikelen of je enkel te verzwikken.We naderen een loper met een wit shirt en een groenen broek, weer een mikpunt.Eindelijk komen we aan het einde van dit laatste weiland en is het nog vijf kilometer naar de finish.Tussen de 3 en 4 kilometer voor de finish haal ik Werner Martens in, die Arie van Buren als fietser naast zich heeft.De kilometertijden gaan volgens Robert weer richting de 5 minuten en hij blijft me maar steunen en aanmoedigen.Nog drie kilometer. Ik had in het weiland al door dat de 3.30 er niet in zou zitten, maar een PR zou nog wel kunnen.Ik probeer er alles uit te halen, maar verder als een 5.15 over kilometer 40 kom ik niet. De doorkomsttijd is nu 3.19.47 , netjes binnen een schema van 5 minuten per kilometer, maar voor de 3.30 moet je 4.59 per kilometer lopen.Kilometer 41 gaat in 4.59 en ik haal weer een loper in, deze keer met een rood shirtje.Voor me zie ik een geel shirtje en warempel Chris Bezemer in zijn witte shirtje. Chris lijkt er doorheen te zitten.Robert laat mij in de laatste kilometer het tempo maken en roept iedere keer dat ik mijn armen moet gebruiken voor extra kracht. Ik wil een 3.30-er op de klok zien roept hij.Nog een paar honderd meter. Ik loop in op beide lopers voor me. Chris heeft waarschijnlijk door dat we naderen en versnelt iets zodat we hem niet meer inhalen. Volgens Robert loop ik aan het einde zelfs een tempo van 4.30 en bij de laaste bocht schreeuwt Robert dat er inderdaad nog 3.30 op de klok staat.Luid juichend passeer ik de streep in 3.30.33 in een waanzinnig PR, ruim 2,5 minuut onder mijn PR van Leiden dit jaar en al mijn achtste PR van dit jaar en mijn derde op de marathon. Het is jammer van die 33 seconden, of 34 om onder de 3.30 te komen, maar ik ben er waanzinnig blij mee. Zonder Robert had ik dit nooit kunnen bereiken. Wat een SUPERHAAS zeg.Ik krijg een medaille omgehangen en van alle kanten komen clubgenoten en bekenden aanlopen om me te feliciteren, geweldig. Ik voel me erg blij en super trots.Op een vlak parcours met dezelfde haas en hetzelfde weer was ik waarschijnlijk wel onder de 3.30 gekomen, maar dat komt ooit nog wel eens hoop ik.Peter Hofman komt binnen in een knappe PR in de 3.38 , eveneens een verbetering van ruim 2,5 minuut. Nico Koppe loopt ook een PR in een 3.41-er en René Kleijnendorst loopt een 3.52-er nadat hij kramp heeft gehad.Luc vd Oever loopt zijn eerste marathon en loopt net onder de 4 uur, een droomdebuut. Onder de 4 uur was ook zijn mikpunt.De marathon werd gewonnen door Pascal van Norden in een 2.44-er, onvoorstelbaar. Lydia is de eerste dame in een PR van 3.25 en nog wat. Net voor Lydia loopt Nico vd Heuvel wederom een 3.22-er, net als vorig jaar.Na me omgekleed te hebben drinken we nog wat in de gezellige tent. De drank is gratis en je kunt een vrijwillige bijdrage geven die je in een melkbus kunt gooien, wat ik dan ook heb gedaan. Ook eten we nog een pannenkoek voor de nodige koolhydraten voordat we naar huis gaan.We praten nog wat met Janet die de 10 heeft gelopen en knap vierde dame is geworden en 1 seconde van haar PR af heeft gelopen. Gefeliciteerd Janet.Inmiddels is het zonnetje doorgekomen en met het dakje eraf en de muziek luid galmend keer is zingend terug naar Bergambacht.Wat een dag en wat een geslaagd evenement.Petje af voor de fantastische organisatie. Dit was mijn 80-ste marathon, maar zeker één van de best georganiseerde marathons.
Lekkerkerk
Al weken ben ik zenuwachtig. In Eindhoven ga ik een aanval doen op mijn PR, maar door de veelvuldig schijnende zon en de relatief hoge temperatuur van het jaar werd het geen PR. De tijd was netjes met 3.40.41 , maar niet meer dan dat. Ik heb daar bewust iets met de rem erop gelopen om fit aan de Natuurmarathon te kunnen deelnemen. Twee marathons in drie weken, dat is toch niet goed, hoor je veel mensen zeggen. Je kunt nooit hersteld zijn van de marathon in Eindhoven.Mijn lichaam voelt zich goed, zelfs zo goed dat ik een week voor de Natuurmarathon in mijn ogen een rustige 15 kilometer loop in Nootdorp in 1.04.41 wat tevens aangeeft dat het met de vorm wel goed zit.In de week van de marathon zit ik regelmatig op teletekst te kijken naar de weerpagina 704 en op internet naar de weersverwachting voor Lekkerkerk en zie met lede ogen aan dat we waarschijnlijk weinig wind zullen hebben, een temperatuur van een graadje of 14 en droog. Dit zijn geen ingrediënten waar ik op zit te wachten, maar ja. We zullen wel zien.De dag na de Dobbeloop in Nootdorp heb ik meegetraind met de maandaggroep omdat ik de woensdag toch te krap vond voor de marathon en echt rustig aandoen op een training zit er bij mij niet in.Naarmate de week vorderde kreeg ik wat last van een beginnende verkoudheid en ook mijn rechter neusvleugel was wat ontstoken. Voor mijn doen vroeg ga ik de hele week voor 1.00 uur naar bed zodat er nachten bij waren van wel 7 uur slaap en dat alles om fit aan de start te staan zondag.In de week voor de marathon krijg ik een mailtje van Robert Hoek en hij bied aan om te hazen tijdens de marathon. Hij wil op een schema van 3.30 gaan lopen. Die 3.30 is al bijna 23 jaar mijn droomtijd en die is jaren helemaal uit zicht geweest, maar dit jaar heb ik al 2x een tijd gelopen in de 3.33 wat zelfs mijn PR is nu, namelijk 3.33.05 in Leiden gelopen.In de weken voorafgaand aan de marathon hebben Peter Hofman en ik goed getraind. Peter heeft ook Eindhoven gelopen waar het op het laatst een beetje misging, maar hij wil tijdens de Natuurmarathon revanche nemen op zichzelf en als het kan ook op mij.Ik ben ook al uitgedaagd door Nico Koppe en René Kleijnendorst uit Bergambacht. Ze willen onder de 3.40 lopen en als het kan en ze zien me aan het einde lopen zouden ze me ook zomaar kunnen kloppen.Voorafgaand aan de marathon zie ik in de startlijst namen staan van Avantrianen. Arie Visser, Nico vd Heuvel, Robert Hoek, Peter Hofman, allemaal redelijk logische namen, maar ook die van Luc vd Oever, ons trainingsmaatje die een tijd geblesseerd is geweest en we daarna niet meer op de training hebben gezien, maar zich blijkbaar in het geheim heeft voorbereid op de marathon.In de nacht van zaterdag op zondag gaat de klok een uurtje terug en hebben we gelegenheid om een uurtje langer te slapen. Ik ga om 1.00 uur naar bed en zet de klok gelijk maar een uurtje terug zodat ik al om 0.00 uur naar bed ga. De wekker zet ik om 8.15 zodat ik ruim 8 uur kan slapen. Om 7.00 uur schrik ik wakker en hoor tot mijn grote verbazing dat het regent. Dat zal toch niet waar zijn zeker, Cor weer, YES !Ik blijf nog even liggen, maar van slapen komt het niet meer. Het tikken van de regen op het frame van de zonwering maakt herrie, maar nog extra uitrusten kan geen kwaad. Om 8.00 uur beginnen de klokken weer te luiden en sta ik op. Alle spulletjes pakken, vier boterhammen eten, een beker melk, een beker thee, nog even naar het weer kijken op de PC en nog eens controleren of ik niets ben vergeten.Rond 9.20 arriveer ik in Lekkerkerk en moet flink zoeken om mijn auto kwijt te raken, maar dat lukt. Alle terreinen rondom de Loet zijn vol.Het kan ook niet anders, want er is een kidsrun waar veel ouders naar komen kijken, een 10 kilometer en natuurlijk de marathon.Ik haal mijn startnummer op en zie in het hokje van de organisatie ineens Max en Wilco staan. In eerste instantie nemen ze me in de maling, want ze roepen dat ze de marathon gaan lopen, maar uiteindelijk blijkt dat ze de 10 gaan doen.Ik ontvang bij de inschrijving een rood functioneel loopshirt en een plastic tasje met inhoud.Janet is ook van de partij, ook zij gaat de 10 kilometer lopen en haar zoontje Thimo loopt de kidsrun.In de schuur waar we ons om kunnen kleden is het al een drukte van jewelste. Bijna allemaal bekende lopers zie ik zich voorbereiden. Ik zie Pascal van Norden, de broer van Pauline en topkanshebber, al denkt hij dat er ook een Belg is die erg snel is.Ik zie Frans en Michael Woerden. Frans loopt de marathon en Michael de 10.Jos Koeleman loopt ook rond en vraagt de Avantrianen om zich buiten te melden om met elkaar op de foto te gaan. Ik ben benieuwd hoe die is geworden.Ik meld me bij de start en sta tot mijn verbazing vooraan naast Pascal van Norden, maar met Peter Hofman en haas Robert Hoek.Voor de start spreekt iemand van de organisatie ons toe en is er een minuut stilte ter nagedachtenis aan Jan de Jong, die dit jaar tragisch om het leven is gekomen bij een bedrijfsongeval.Vanaf de start neemt Robert meteen het initiatief en ik moet achter hem gaan lopen.De eerste kilometer gaat te snel in 4.41 , maar daarna is het tempo goed met tijden net onder de vijf minuten per kilometer. Na 5 kilometer is de doorkomsttijd 24.15 en hebben we een klein buffertje voor de drankpost. Robert geeft iedere keer aan dat ik de binnenbocht aan moet houden en regelt ook nog extra bekertjes drank die hij me aangeeft zodat ik niet hoef te stoppen.In eerste instantie lopen we in een hele grote groep met Piet van Wijngaarden als fietser en Chris Bezemer als haas voor Lydia de Graaf. Piet blijft bij de eerste dame, Lydia in dit geval. Lydia heeft niet zo heel veel concurrentie, maar is wel altijd op zoek naar een PR.Na acht kilometer komen we weer terug bij de Hooiberg waar we onder luid gejuich worden begroet, dat geeft wel een heel goed gevoel. Al die enthousiaste mensen, een super gevoel geeft dat. Lydia moet eventjes afhaken omdat ze naar het toilet moet. Fietser Piet en haas Chris wachten haar op om haar zo snel als maar mogelijk is terug te brengen naar onze groep.Na het wegvallen van Lydia, Chris en Piet gaat de groep versnellen en besluit ik om hetzelfde tempo te blijven lopen waardoor de groep met onder meer Fred Spruit er langzaam vandoor gaat.De 10 kilometer komen Robert en ik door in 48.47 , een meer dan keurige tijd, al is dit nog niet op een kwart.In de eerste 10 kilometer heb ik een beetje slappen beentjes, maar inmiddels begin ik me steeds sterker te voelen en dat is maar goed ook, want het zal nog zeer zwaar worden.Vanaf de start lopen we in een lekker miezerregentje en dat valt nog steeds, een genot om dan te lopen, dat betekent ook minder zweten omdat er geen zon schijnt. De temperatuur is relatief hoog voor de tijd van het jaar, maar zonder zon merk je daar veel minder van.Bij de 15 kilometer is het groepje van Lydia nog niet bij ons gekomen, ze lopen op ruim 100 meter afstand en Robert loopt alvast vooruit om mijn fles te zoeken die ik heb afgegeven bij de start en die ik klaar heb laten zetten bij de 15 kilometer. Een prima service. Je hoeft eigenlijk geen drank mee te nemen, je kunt iedere 5 kilometer je drankje klaar laten zetten en je kunt ook voldoende drank krijgen bij de posten evenals later ook stukken banaan.De 15 kilometer gaat nog steeds super in 1.13.15 en we naderen een stuk onverhard.Op de stukken onverhard laat Robert me op de meest ideale plekken lopen waar hij zelf soms wat hindernissen op zijn pad treft. Wat een haas, grote klasse.We passeren de 20 kilometer in 1.37.45 en we hebben een buffertje van ruim 2 minuten, al moet het eigenlijk nog beginnen. Lydia, Piet en Chris komen langszij en lopen eventjes mee in ons tempo.Aan het einde van dit pad zie ik een grote menigte en klinkt het al zeer luid, HUP COR, HUP COR. Jeetje zeg, het lijkt wel een fanclub, wat een enthousiasme.De vrouwen en kinderen van Nico Koppe en René Kleijnendorst herken ik, Peter en Judith, fantastisch dat ze er zijn. Judith heeft het al een hele tijd heel moeilijk. Eerst een ongelukkige struikelpartij op de training die haar twee jaar heeft gekost en nu weer iets in haar lichaam waardoor ze heel erg moe is, dat duurt nu ook al een jaar denk ik. Hoe slecht kun je het treffen, maar fantastisch dat ze er nu is. Ik heb haar al een aantal keren zien staan onderweg, luid aanmoedigend.Bij een bruggetje klinkt het weer luid HUP COR, HUP COR waarop Robert vraagt waar ik die fans vandaan heb. Ik snap het ook niet zeg ik hem.We lopen nu in Beyersche en ik zie aan de andere kant van het water Arie Visser en Nico vd Heuvel lopen. Arie heeft een aantal lopers voor zich moeten laten gaan, zo ziet het eruit en heeft het moeilijk.De halve marathon gaat in 1.43.15 , een keurige tijd. Lydia en Chris lopen voor ons en hebben er flink de sokken in.We steken het water over door over een bruggetje te lopen en vervolgen onze tocht. Onderweg zien we fotograaf Jos Koeleman tal van keren staan en neemt hij ons op de gevoelige plaat, zo ook net voor de 25 kilometer. Jos neemt een foto en roept gelijk dat Arie Visser is uitgestapt. Zonde voor Arie, net als vorig jaar heeft hij last van zijn darmen.Op de brug klinkt nu HUP ROBERT, HUP ROBERT. Hij verdiend deze eer. Petje af.De 25 kilometer gaat in 2.02.02 , maar ik begin nu te merken dat mijn hamstrings op gaan spelen. Ik geef Robert aan dat het tempo van Chris en Lydia me net te hard gaat. Ze lopen een tempo van 4.45 of soms sneller.Voor me zie ik al een tijdje Fred Spruit lopen. Vorig jaar haalde ik Fred zo'n vier kilometer voor de streep in, maar ik loop nu duidelijk sneller en ook Fred loopt sneller dan vorig jaar.Als ik Fred bijna te pakken heb sluit hij aan bij Chris en Lydia waardoor het gat weer wat groter wordt, maar dat is van korte duur. Het tempo gaat Fred ook te hoog en hij moet Chris en Lydia laten gaan.Bij de 28 kilometer maakt Robert een juichgebaar en balt zijn vuist als we Fred inhalen. Het gaat super en we zitten op een PR-schema, al komen de zware stukken er nog aan.Bij de 30 kilometer komen we door in 2.26.27 , maar dan gaan we het gras in. Vorig jaar was er een lus in het parcours waarvan de lopers aangaven dat het niet zo leuk was, waardoor er nu een extra stuk weiland is ingepast en zelfs een passage door een boerenschuur. Het stuk weiland is heel zwaar en het tempo zakt drastisch. Robert noemt de kilometertijd maar niet, maar achteraf blijkt het ruim 5.30 te zijn geweest. Ook de kilometer daarop ligt ruim boven de 5.30 , ik wil mijn benen eventjes rust geven, wandel in de boerenschuur en neem daar ook wat te drinken. Vanaf een grote afstand hoorde ik al tromgeroffel. Je weet niet wat je ziet als je de boerenschuur doorloopt. Laag bij de grond zitten tussen de 10 en 20 mensen die allemaal op een trommel slaan, een zogenaamde djembé. Erg leuk om te zien en een hele aparte ervaring bij een marathon, echt uniek.Na de schuur wacht weer een lang stuk weiland. Ook nu blijft de kilometertijd ver boven de vijf minuten. Robert spoort me aan, maar een versnelling zit er niet in. Mijn voeten zakken weg in het zachte gras. Je moet ieder moment uitkijken dat je niet in een kuil stapt en je kijkt alleen maar naar beneden. Dit stuk parcours is prachtig en hoort in zo'n Natuurmarathon thuis, maar het kost vreselijk veel tijd. De editie van vorig jaar was beter voor de tijd geweest.Na het stuk gras komt er een sintelpad waar ik weer een klein beetje in mijn ritme kom. Robert maakt me een compliment en roept dat we weer op een tempo rond de 5 minuten lopen. Na het sintelpad stopt het hele pad en duiken we weer het gras op. Het is hier enorm uitkijken geblazen door de vele kuilen. Ineens horen we geschreeuw in de verte en hoor ik mijn naam roepen ter aanmoediging. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar dat blijkt even later. Jos Verlegh staat ons op te wachten en loopt zelfs een heel stuk met ons mee. Af en toe krijg ik een duwtje in mijn rug van Jos en Robert loopt voor me om me te sturen, iedere keer wijzend naar de lijn die ik moet lopen, de binnenbocht. Ik ben Jos en Robert erkentelijk voor de steun. Super !Vlak voor de drankpost kom ik er achter dat ik mijn darnkje vergeten ben te pakken, dat stond na de 30 in de boerenschuur. Stom, maar niet heel ernstig omdat Robert me iedere keer voorziet van drankjes.De 35 kilometer gaat in 2.53.09 en het is nu wel erg zwaar geworden. Dit blijkt niet alleen voor mij het geval, want we halen toch af en toe lopers in die redelijk doorlopen, maar wij lopen sneller en er zijn er ook die gewoon stilvallen omdat ze er doorheen zitten.Wederom wacht ons een zeer zwaar stuk weiland. Robert lijkt er helemaal geen moeite mee te hebben. Hij pakt drankjes voor me, houdt me uit de wind. Al die tempowisselingen, onvoorstelbaar wat een kracht.Bij mij is het beste er nu toch af. Wederom gaan de tijden naar de 5.30 en er iets boven. Weer naar de grond blijven kijken om niet te struikelen of je enkel te verzwikken.We naderen een loper met een wit shirt en een groenen broek, weer een mikpunt.Eindelijk komen we aan het einde van dit laatste weiland en is het nog vijf kilometer naar de finish.Tussen de 3 en 4 kilometer voor de finish haal ik Werner Martens in, die Arie van Buren als fietser naast zich heeft.De kilometertijden gaan volgens Robert weer richting de 5 minuten en hij blijft me maar steunen en aanmoedigen.Nog drie kilometer. Ik had in het weiland al door dat de 3.30 er niet in zou zitten, maar een PR zou nog wel kunnen.Ik probeer er alles uit te halen, maar verder als een 5.15 over kilometer 40 kom ik niet. De doorkomsttijd is nu 3.19.47 , netjes binnen een schema van 5 minuten per kilometer, maar voor de 3.30 moet je 4.59 per kilometer lopen.Kilometer 41 gaat in 4.59 en ik haal weer een loper in, deze keer met een rood shirtje.Voor me zie ik een geel shirtje en warempel Chris Bezemer in zijn witte shirtje. Chris lijkt er doorheen te zitten.Robert laat mij in de laatste kilometer het tempo maken en roept iedere keer dat ik mijn armen moet gebruiken voor extra kracht. Ik wil een 3.30-er op de klok zien roept hij.Nog een paar honderd meter. Ik loop in op beide lopers voor me. Chris heeft waarschijnlijk door dat we naderen en versnelt iets zodat we hem niet meer inhalen. Volgens Robert loop ik aan het einde zelfs een tempo van 4.30 en bij de laaste bocht schreeuwt Robert dat er inderdaad nog 3.30 op de klok staat.Luid juichend passeer ik de streep in 3.30.33 in een waanzinnig PR, ruim 2,5 minuut onder mijn PR van Leiden dit jaar en al mijn achtste PR van dit jaar en mijn derde op de marathon. Het is jammer van die 33 seconden, of 34 om onder de 3.30 te komen, maar ik ben er waanzinnig blij mee. Zonder Robert had ik dit nooit kunnen bereiken. Wat een SUPERHAAS zeg.Ik krijg een medaille omgehangen en van alle kanten komen clubgenoten en bekenden aanlopen om me te feliciteren, geweldig. Ik voel me erg blij en super trots.Op een vlak parcours met dezelfde haas en hetzelfde weer was ik waarschijnlijk wel onder de 3.30 gekomen, maar dat komt ooit nog wel eens hoop ik.Peter Hofman komt binnen in een knappe PR in de 3.38 , eveneens een verbetering van ruim 2,5 minuut. Nico Koppe loopt ook een PR in een 3.41-er en René Kleijnendorst loopt een 3.52-er nadat hij kramp heeft gehad.Luc vd Oever loopt zijn eerste marathon en loopt net onder de 4 uur, een droomdebuut. Onder de 4 uur was ook zijn mikpunt.De marathon werd gewonnen door Pascal van Norden in een 2.44-er, onvoorstelbaar. Lydia is de eerste dame in een PR van 3.25 en nog wat. Net voor Lydia loopt Nico vd Heuvel wederom een 3.22-er, net als vorig jaar.Na me omgekleed te hebben drinken we nog wat in de gezellige tent. De drank is gratis en je kunt een vrijwillige bijdrage geven die je in een melkbus kunt gooien, wat ik dan ook heb gedaan. Ook eten we nog een pannenkoek voor de nodige koolhydraten voordat we naar huis gaan.We praten nog wat met Janet die de 10 heeft gelopen en knap vierde dame is geworden en 1 seconde van haar PR af heeft gelopen. Gefeliciteerd Janet.Inmiddels is het zonnetje doorgekomen en met het dakje eraf en de muziek luid galmend keer is zingend terug naar Bergambacht.Wat een dag en wat een geslaagd evenement.Petje af voor de fantastische organisatie. Dit was mijn 80-ste marathon, maar zeker één van de best georganiseerde marathons.
