NK Breda (2)
Wedstrijdverslag
09 oktober 2010
Breda
De ½ marathon van Breda was een tussendoortje met een verassend resultaat.Al vanaf 30 mei hadden Astrid en ik afgesproken om de ½ marathon van Katwijk te lopen op 25 september, daar hebben we genoten van het parcours, de wind en de regen. Na de finish zijn we gelijk naar huis gegaan, jammer, want later bleek dat ik de eerste dame was in mijn leeftijdscategorie, dus bloemen gemist en de huldiging maar niet mijn prijs, die hebben ze netjes opgestuurd.De Singelloop van Breda kwam ter sprake omdat de vriendin van mijn zoon uit Breda komt en aan het trainen was om haar eerste 5 km te lopen, Jean-Pierre zou ook voor het eerst lopen en om niet alleen te gaan kijken vonden Reggy en ik het ook leuk om respectievelijk 5 en 10 te doen. Aria attendeerde mij erop dat er een NK voor de ½ marathon was, maar nog een ½ na een week vond ik een beetje te heftig. Er was maar een week voor de sluiting van de inschrijven, dus besloot ik om het toch te wagen. De wedstrijd op zich was net zo bizar verlopen. Gezien de weersomstandigheden, te vergelijken met de Dijkloop, besloot ik om met de pacers van 1:50 uur te lopen. Het was niet gelijk mogelijk omdat ik in het startvak van de wedstrijdlopers stond. Ik moest onderweg zien aan te sluiten, dat was al vrij snel omdat ze voor de pacers van 1:45 uur liepen. Ze kregen wel veel commentaar dat ze te snel liepen maar de dame met de ballon vond dat ze dit zelf moet uitmaken. In het begin liepen we met een man of 20, na 5 km ongeveer de helft, na 11 km nog maar 5 mannen en ik, na de volgende drankpost bleven die ook achter en ik had alweer 2 hazen voor mijzelf; alleen de dame met de ballon had het erg moeilijk en was ik in dit geval haar aan het verzorgen met water en sponzen, 5 km voor de finish bleef ze ook achter dus had ik alleen de mannelijke pacer nog om het voort te zetten, 1 km voor de finish ben ik gaan versnellen en zo op 1:49:33 gekomen. Ik kreeg tegelijk te horen dat ik de derde dame was. Wat er daarna volgde was geweldig: een tv interview en een gezamenlijke huldiging in de trouwzaal van het gemeentehuis voor alle masters. Na het officiële gebeuren, podium, bloemen en medaille, moesten we naar buiten op het grote podium om het applaus van het publiek in ontvangst te nemen. Het was een onvergetelijke dag met een goede afloop voor ons alle vier en dat hebben we gevierd met een lekker etentje. Argen
Breda
De ½ marathon van Breda was een tussendoortje met een verassend resultaat.Al vanaf 30 mei hadden Astrid en ik afgesproken om de ½ marathon van Katwijk te lopen op 25 september, daar hebben we genoten van het parcours, de wind en de regen. Na de finish zijn we gelijk naar huis gegaan, jammer, want later bleek dat ik de eerste dame was in mijn leeftijdscategorie, dus bloemen gemist en de huldiging maar niet mijn prijs, die hebben ze netjes opgestuurd.De Singelloop van Breda kwam ter sprake omdat de vriendin van mijn zoon uit Breda komt en aan het trainen was om haar eerste 5 km te lopen, Jean-Pierre zou ook voor het eerst lopen en om niet alleen te gaan kijken vonden Reggy en ik het ook leuk om respectievelijk 5 en 10 te doen. Aria attendeerde mij erop dat er een NK voor de ½ marathon was, maar nog een ½ na een week vond ik een beetje te heftig. Er was maar een week voor de sluiting van de inschrijven, dus besloot ik om het toch te wagen. De wedstrijd op zich was net zo bizar verlopen. Gezien de weersomstandigheden, te vergelijken met de Dijkloop, besloot ik om met de pacers van 1:50 uur te lopen. Het was niet gelijk mogelijk omdat ik in het startvak van de wedstrijdlopers stond. Ik moest onderweg zien aan te sluiten, dat was al vrij snel omdat ze voor de pacers van 1:45 uur liepen. Ze kregen wel veel commentaar dat ze te snel liepen maar de dame met de ballon vond dat ze dit zelf moet uitmaken. In het begin liepen we met een man of 20, na 5 km ongeveer de helft, na 11 km nog maar 5 mannen en ik, na de volgende drankpost bleven die ook achter en ik had alweer 2 hazen voor mijzelf; alleen de dame met de ballon had het erg moeilijk en was ik in dit geval haar aan het verzorgen met water en sponzen, 5 km voor de finish bleef ze ook achter dus had ik alleen de mannelijke pacer nog om het voort te zetten, 1 km voor de finish ben ik gaan versnellen en zo op 1:49:33 gekomen. Ik kreeg tegelijk te horen dat ik de derde dame was. Wat er daarna volgde was geweldig: een tv interview en een gezamenlijke huldiging in de trouwzaal van het gemeentehuis voor alle masters. Na het officiële gebeuren, podium, bloemen en medaille, moesten we naar buiten op het grote podium om het applaus van het publiek in ontvangst te nemen. Het was een onvergetelijke dag met een goede afloop voor ons alle vier en dat hebben we gevierd met een lekker etentje. Argen
