Oliebollenloop (7)
Wedstrijdverslag
31 december 2010
Schoonhoven
De laatste weken is het kwakkelen. Kwakkelen met de gezondheid, kwakkelen met het weer en kwakkelen met mijn lichaam.Na een flinke verkoudheid en diverse afgelastingen van loopevenementen ben ik eindelijk weer toe aan wat leuks en dat zou de Oliebollenloop moeten worden.Nadat de 27 kilometer bij de Kangoeroeloop in Vught is afgelast besluit ik om vorige week zondag twee uurtjes te trainen in een erg rustig tempo en dat gaat prima. Op maandag besluit ik te gaan trainen omdat ik het de dag ervoor rustig aan heb gedaan, maar op de training gaat het mis. Ik krijg bij het doel van wat lange intervallen flink last van mijn linker hamstring, maar ik loop tegen beter weten in toch door.Na afloop van de training werd me verzocht door de trainingsgroep van Ab om hen op de foto te zetten. Ze hadden zelfs allemaal een shirt aan met daarop een afbeelding van Ab bij de finish van de eerste Natuurmarathon. Ze lopen wel weg met Ab, hij heeft goed werk geleverd. Klasse.Op dinsdag heb ik er nog flink last van, maar naarmate de dag vordert trekt het weer weg.Op woensdag toch maar weer getraind als laatste voorbereiding, maar ook toen weer last gekregen en zelfs over de kop gegaan door even niet op te letten en op de rand van het asfalt te stappen waarna ik een lelijke smak maakte. In eerste instantie leek het mee te vallen, maar op donderdag was alles stijf en stram en het leek wel of er een auto over me heen was gereden. Een lekkere voorbereiding op de Oliebollenloop zullen we maar zeggen.Gaat de Oliebollenloop wel door ?Angstvallig hou ik de hele week de weersverwachting al in de gaten en ook de Avantri-site. Al snel blijkt dat we wel gaan lopen, maar dan over een alternatief parcours, want op plaatsen langs de langere afstanden is niet te lopen.Op vrijdag is de pijn in mijn lichaam wel minder geworden en moet ik in staat zijn om te lopen. De zeurende pijn in mijn linker hamstring is er al als ik gewoon loop, maar misschien zal het niet erger worden.Als ik eens een keer op tijd arriveer, zelfs ruim voor 10.30 uur, dan is het al een drukte van jewelste. Vermoedelijk zullen er minder lopers komen vanwege de mist of de miezerregen, maar dat blijkt niet het geval, er komen zelfs een recordaantal van 731 lopers op dit topevenement af. Fantastisch.Ik ontmoet zoveel bekende lopers en het duurt vrij lang voordat ik me in kan schrijven, maar ik klaag niet. Het is super om tussen al deze kennissen te lopen. Avantrianen, leden van Start, maar ook heel veel lopers die ik van andere evenementen ken waar ik op de zondagen ga lopen. Ik ben helemaal in mijn element.De afgelopen weken hebben we elkaar een beetje gek gemaakt en zal ik de strijd aan moeten gaan met Lydia de Graaf, Max Reinhard, Ron van Lamoen, Nico Koppe en nog meer lopers die rond de 1.05 willen gaan lopen op de 15 kilometer. Door de alternatieve route zal het vandaag geen 15 zijn, maar 15,650 kilometer.Mijn doel is eerst om onder de 1.05 te gaan lopen, maar nu wil ik in de 1.07 lopen of daar iets onder.Ik besluit vanaf de start met Chris Bezemer en Lydia de Graaf mee te lopen en een kilometertijd van 4.20 of sneller te gaan lopen. De eerste 2 kilometer gaan in 4.10 en de conditie voelt goed, maar de zeurende pijn in mijn hamstrings baart me zorgen.Na drie kilometer moet ik Lydia en Chris laten gaan, want bij een lange pas trekt de hamstrings. Nico Koppe loopt net voor me en loopt super.In een iets rustiger tempo van 4.20 lijkt het redelijk te gaan, maar naarmate we doorlopen gaat het steeds zeerder doen en iedere stap geeft een pijnsteek.Bij de drankpost komt Max me voorbij en ik probeer snel weer bij hem aan te sluiten, maar al snel krijg ik zulke harde pijnscheuten dat het niet wijs is om in dit tempo te blijven lopen en ik laat me weer wat terugzakken.Even later komt Ron me ook voorbij en ik denk dan dat ik dat toch niet kan laten gebeuren en opnieuw wil ik versnellen. In eerste instantie lijkt het goed te gaan, niet te wild doen en rustig naar hem toelopen en waarempel, ik loop ook weer in op Max. Als ik weer vlak bij hen ben schiet er een flinke pijnscheut door mijn hamstrings. Balen zeg. Ik wil harder, de conditie is super, ik ben helemaal niet moe, maar toch moet ik rustiger gaan lopen. Vlak voor me zie ik Werner Martens ook lopen en die zou ik graag voor willen zijn om bij Start een plaatsje te kunnen stijgen in het eindklassement, maar ook dat is niet haalbaar. Werner zit er een beetje doorheen en ook Ron zakt wat af, maar mijn been voelt al slechter en slechter. Na een rustige kilometer kom ik uiteindelijk over de streep in 1.08 , waarbij ik uiteindelijk toch rond de 4.20 per kilometer heb gelopen, maar wel veel pijn heb geleden. Ik had achteraf gewoon moeten stoppen, maar dat staat niet in mijn woordenboek. Het resultaat is dat ik zondag helemaal geen wedstrijdje ga lopen, ik heb mijzelf er dus mee. Het voordeel daarvan is, dat ik dan op tijd in de kantine ben voor de nieuwjaarsreceptie.Na afloop is het weer oergezellig en na nog ruim een uur in de aula van de school te hebben gelopen en na 5 oliebollen keer ik eindelijk terug naar mijn bedrijf om daar nog wat te werken.Langs deze weg wens ik iedereen een goede jaarwisseling toe en een zeer voorspoedig en gezond 2011.
Schoonhoven
De laatste weken is het kwakkelen. Kwakkelen met de gezondheid, kwakkelen met het weer en kwakkelen met mijn lichaam.Na een flinke verkoudheid en diverse afgelastingen van loopevenementen ben ik eindelijk weer toe aan wat leuks en dat zou de Oliebollenloop moeten worden.Nadat de 27 kilometer bij de Kangoeroeloop in Vught is afgelast besluit ik om vorige week zondag twee uurtjes te trainen in een erg rustig tempo en dat gaat prima. Op maandag besluit ik te gaan trainen omdat ik het de dag ervoor rustig aan heb gedaan, maar op de training gaat het mis. Ik krijg bij het doel van wat lange intervallen flink last van mijn linker hamstring, maar ik loop tegen beter weten in toch door.Na afloop van de training werd me verzocht door de trainingsgroep van Ab om hen op de foto te zetten. Ze hadden zelfs allemaal een shirt aan met daarop een afbeelding van Ab bij de finish van de eerste Natuurmarathon. Ze lopen wel weg met Ab, hij heeft goed werk geleverd. Klasse.Op dinsdag heb ik er nog flink last van, maar naarmate de dag vordert trekt het weer weg.Op woensdag toch maar weer getraind als laatste voorbereiding, maar ook toen weer last gekregen en zelfs over de kop gegaan door even niet op te letten en op de rand van het asfalt te stappen waarna ik een lelijke smak maakte. In eerste instantie leek het mee te vallen, maar op donderdag was alles stijf en stram en het leek wel of er een auto over me heen was gereden. Een lekkere voorbereiding op de Oliebollenloop zullen we maar zeggen.Gaat de Oliebollenloop wel door ?Angstvallig hou ik de hele week de weersverwachting al in de gaten en ook de Avantri-site. Al snel blijkt dat we wel gaan lopen, maar dan over een alternatief parcours, want op plaatsen langs de langere afstanden is niet te lopen.Op vrijdag is de pijn in mijn lichaam wel minder geworden en moet ik in staat zijn om te lopen. De zeurende pijn in mijn linker hamstring is er al als ik gewoon loop, maar misschien zal het niet erger worden.Als ik eens een keer op tijd arriveer, zelfs ruim voor 10.30 uur, dan is het al een drukte van jewelste. Vermoedelijk zullen er minder lopers komen vanwege de mist of de miezerregen, maar dat blijkt niet het geval, er komen zelfs een recordaantal van 731 lopers op dit topevenement af. Fantastisch.Ik ontmoet zoveel bekende lopers en het duurt vrij lang voordat ik me in kan schrijven, maar ik klaag niet. Het is super om tussen al deze kennissen te lopen. Avantrianen, leden van Start, maar ook heel veel lopers die ik van andere evenementen ken waar ik op de zondagen ga lopen. Ik ben helemaal in mijn element.De afgelopen weken hebben we elkaar een beetje gek gemaakt en zal ik de strijd aan moeten gaan met Lydia de Graaf, Max Reinhard, Ron van Lamoen, Nico Koppe en nog meer lopers die rond de 1.05 willen gaan lopen op de 15 kilometer. Door de alternatieve route zal het vandaag geen 15 zijn, maar 15,650 kilometer.Mijn doel is eerst om onder de 1.05 te gaan lopen, maar nu wil ik in de 1.07 lopen of daar iets onder.Ik besluit vanaf de start met Chris Bezemer en Lydia de Graaf mee te lopen en een kilometertijd van 4.20 of sneller te gaan lopen. De eerste 2 kilometer gaan in 4.10 en de conditie voelt goed, maar de zeurende pijn in mijn hamstrings baart me zorgen.Na drie kilometer moet ik Lydia en Chris laten gaan, want bij een lange pas trekt de hamstrings. Nico Koppe loopt net voor me en loopt super.In een iets rustiger tempo van 4.20 lijkt het redelijk te gaan, maar naarmate we doorlopen gaat het steeds zeerder doen en iedere stap geeft een pijnsteek.Bij de drankpost komt Max me voorbij en ik probeer snel weer bij hem aan te sluiten, maar al snel krijg ik zulke harde pijnscheuten dat het niet wijs is om in dit tempo te blijven lopen en ik laat me weer wat terugzakken.Even later komt Ron me ook voorbij en ik denk dan dat ik dat toch niet kan laten gebeuren en opnieuw wil ik versnellen. In eerste instantie lijkt het goed te gaan, niet te wild doen en rustig naar hem toelopen en waarempel, ik loop ook weer in op Max. Als ik weer vlak bij hen ben schiet er een flinke pijnscheut door mijn hamstrings. Balen zeg. Ik wil harder, de conditie is super, ik ben helemaal niet moe, maar toch moet ik rustiger gaan lopen. Vlak voor me zie ik Werner Martens ook lopen en die zou ik graag voor willen zijn om bij Start een plaatsje te kunnen stijgen in het eindklassement, maar ook dat is niet haalbaar. Werner zit er een beetje doorheen en ook Ron zakt wat af, maar mijn been voelt al slechter en slechter. Na een rustige kilometer kom ik uiteindelijk over de streep in 1.08 , waarbij ik uiteindelijk toch rond de 4.20 per kilometer heb gelopen, maar wel veel pijn heb geleden. Ik had achteraf gewoon moeten stoppen, maar dat staat niet in mijn woordenboek. Het resultaat is dat ik zondag helemaal geen wedstrijdje ga lopen, ik heb mijzelf er dus mee. Het voordeel daarvan is, dat ik dan op tijd in de kantine ben voor de nieuwjaarsreceptie.Na afloop is het weer oergezellig en na nog ruim een uur in de aula van de school te hebben gelopen en na 5 oliebollen keer ik eindelijk terug naar mijn bedrijf om daar nog wat te werken.Langs deze weg wens ik iedereen een goede jaarwisseling toe en een zeer voorspoedig en gezond 2011.
