Valkenloop (1)
Wedstrijdverslag
14 november 2010
Valkenswaard
Tja, er zijn van die dagen ..........De afgelopen week heb ik best wel pittig getraind. Na de cross op zondag, een training bij Avantri op maandag en op woensdag en ook nog eens lekker trainen op donderdag in storm en regen was mijn lichaam toch flink vermoeid. Tel daar dan eens bij op dat ik nooit vroeg naar bed ga en van zaterdag op zondagnacht pas om 2.30 naar bed ga, dan mag het niet verwonderlijk zijn dat ik moeite heb om op te staan als de wekker op zondagmorgen om 7.45 uur afloopt.Ik ga vandaag een halve marathon lopen in Valkenswaard met Max, Wilco en Hans, een collega van Max.Afgesproken hebben we om ongeveer 8.30 uur bij Max huis om een bakje koffie te drinken en dan op het gemak af te zakken naar het Brabantse Land. Ik ben weer niet vroeg en ga pas om 8.30 uur van huis weg. Na een belletje naar Max geeft hij aan dat ik beter alvast richting Valkenswaard kan rijden, want hij moet Wilco nog ophalen. Ik ga op eigen gelegenheid, want de jongens hebben afgesproken om nog wat te gaan eten in Best en ik wil gelijk naar huis omdat mijn schoonouders er zijn ivm mijn verjaardag van morgen.Net voorbij Lopik houdt mijn auto een beetje in, maar daarna gaat het weer beter. Bij IJsselstein ga ik de snelweg op en merk dat mijn auto weer inhoudt zodra ik doortrek in de versnellingen. Boven een bepaald toerental gaat het mis. Ik sukkel zo een tijdje door, maar het gaat steeds moeizamer, ik kom al niet meer boven de 100 kilometer en bel Max op waar hij zit. Ergens voor Vianen is het antwoord en ik ben daar al even voorbij. Bij een tankstation bij Beesd gooi ik even 10 euro brandstof in de tank in de hoop het probleem te verhelpen. Ik heb een paar weken terug brandstof in de tank gedaan waar een hoeveelheid diesel doorzat, een klant had verkeerd getankt. Misschien is dit nu de oorzaak dat het dieselgehalte in de tank nu groter is geworden naarmate de tank leger is geraakt en wellicht doet een verdunning met gewone benzine wonderen.In eerste instantie lijkt het te werken, ik haal weer de 130, maar bij Waardenburg gaat het weer mis. Max is naast me komen rijden en ik zet de auto neer bij een McDonalds aldaar en stap bij Max in, waarna Max gas geeft en we met 180 naar Valkenswaard scheuren.Elk nadeel heb z'n voordeel is een gezegde van dhr. J. Cruiff en ook nu blijkt dat waar te zijn. Ik had met mijn Spider nooit op tijd in Valkenswaard aangekomen en nu is de kans groot dat we wel op tijd zijn.Het is even zoeken, maar het lukt om rond 10.00 uur aan te komen bij de tent in Valkenswaard waar we ons in moeten schrijven.Na de inschrijving kleden we ons om en spoeden ons naar de pendelbus waar we nog net de laatste rit kunnen nemen die ons een aantal kilometer verderop brengt naar de start. We stappen uit de bus en zitten net voor de start. Ik spoed me naar een grasstrook en sta net te plassen als het startschot klinkt. Max, Wilco en Hans hebben nog geen gelegenheid gehad om te plassen en moeten dat later onderweg nog doen.We staan helemaal achteraan en op de smalle bospaden is het lastig om in te halen. Max en Wilco willen proberen om onder de 1.40 te komen, Hans wil onder de 2.10 lopen en ik wil richting de 1.35 , maar door de drukte lopen we de hele race al achter de feiten aan.De eerste kilometer lopen Wilco, Max en ik nog samen in 4.52 en ik verlies al bijna een halve minuut op mijn schema. De tweede gaat in 4.36 en eindelijk kan ik een beetje doorlopen. Ik voel me moe en nog niet helemaal wakker. De kilometertijden zitten continue boven de 4.30 en een tijd van 1.35 gaat er op deze manier nooit inzitten. Achteraf hoor ik van Wilco en Max dat ik tot de drankpost bij 8 kilometer maar zo'n 100 meter voor hen heb gelopen. Die drankpost was belangrijk vandaag, want ik dronk daar wat, gooi een beker water over mijn hoofd heen, knijp nog een spons uit boven mijn hoofd en vanaf dat moment gaat het beter.Al de gehele race miezert het en is het eigenlijk Cor weer, maar toch was deze verfrissing nodig.Kilometer 9 gaat door de drankpost nog wel in 4.40 , maar daarna gaan de kilometertijden langzaam omlaag, zelfs onder de 4.30Na 10 kilometer kom ik door in 45.45 , waarna er een bus op het parcours komt die net voor me gaat rijden. De lopers voor de bus gaan niet opzij waardoor de bus in het tempo van de lopers blijft rijden en ik noodgedwongen door de berm moet lopen om langzaam de bus in te kunnen halen.De 15 kilometer gaat in 1.08.29 , de drankpost bij de 14 kilometer heeft me wat tijd gekost. Ik reken uit dat ik binnen ga komen in 1.36.20 op zoiets.Na kilometer 17 besluit ik nog wat te versnellen, ik voel me eigenlijk weer goed.Kilometer 18 gaat in 4.27 , dan 4.29 , het gaat goed. Ik loop bij een paar andere lopers, maar dat groepje valt uit elkaar. Twee zijn er sneller en dan andere vier zijn langzamer. In de verte zie ik een tijdklok staan en ik zet nog even flink aan, kilometer 21 gaat in 4.18 , maar de klok blijkt niet de finish te zijn, die ligt nog ruim 100 meter verder. Uiteindelijk kom ik binnen in 1.35.26 , een tijd waar ik erg tevreden mee ben, wel boven de 1.35 , maar dat komt eigenlijk vooral door de eerste kilometer. Wilco komt binnen in 1.38.36 en Max loopt 1.39.48 waarna hij gelijk over zijn nek gaat. Kennelijk heeft Max iets teveel gegeven, maar zijn doel onder de 1.40 is net geslaagd. Het is inmiddels gaat plenzen. Gisteren heeft het in Brabant ook al heel erg gegoten en is er een recordhoeveelheid gevallen op één dag. Onderweg hebben we hele weilanden onder water zien staan, bizar eigenlijk, wat een water.We besluiten de tent binnen te gaan om ons om te kleden en wat droogs aan te trekken en missen zo de finish van Hans die een nette 2.01.17 liep, een dik PR.We ontvangen een handdoek van de organisatie en doen ons daarna tegoed aan en bak koffie.Na de prijsuitreiking rijden we naar Best waar we neerstrijken in Aquabest, een recreatiegebied waar we wat gaan eten. We arriveren al rond 14.30 , drinken wat en bellen naar de kinderen van Max en Wilco waar ze blijven, want die komen ook en eten mee. Het duurt nog een paar uur voordat ze er zijn en ondertussen hebben we al wat soep gegeten en een bittergarnituur. Als iedereen aanwezig is doen we ons tegoed aan een heerlijk ik weet niet hoeveel gangen menu. Er passeren diverse gerechten die ik nog nooit heb gegeten, maar waar er tal erg lekker van waren. Om een uur of 8 maken we aanstalten om te vertrekken en mag ik de auto van Max besturen, want ik was de Bob (ik drink toch nooit).We begeven ons naar Waardenburg waar Hans het stuur overneemt, want die is nu de Bob en ik stap in de Spider in de hoop om toch nog thuis te komen.In eerste instantie lijkt er niets aan de hand, ik haal de 120, maar al snel zakt het tempo naar 100 en zelfs naar 80 op de snelweg waar ik 130 mag en automobilisten seinen.Na de snelweg is er nog een lange weg te gaan. Al snel zakt het tempo naar 70 en zelfs naar 60. Al hortend en stotend vervolg ik mijn weg en ik begin hem flink te knijpen, maar ik kom steeds dichter bij huis.Bij iedere rotonde maak ik een extra rondje om de rij auto's achter me voorbij te kunnen laten en zo kom ik bij Schoonhoven. Vanaf Schoonhoven haal ik nog maar 50 en vervolg ik in de derde versnelling mijn route. Met het zweet op mijn voorhoofd arriveer ik na 22.00 uur eindelijk thuis. Ik bel Max even dat ik ben aangekomen en bedank hem voor alle hulp. Mijn schoonouders waren inmiddels al weer vertrokken. Ze waren gekomen ter ere van mijn verjaardag en ik heb ze niet eens gesproken. Wat een dag. Pffff.
Valkenswaard
Tja, er zijn van die dagen ..........De afgelopen week heb ik best wel pittig getraind. Na de cross op zondag, een training bij Avantri op maandag en op woensdag en ook nog eens lekker trainen op donderdag in storm en regen was mijn lichaam toch flink vermoeid. Tel daar dan eens bij op dat ik nooit vroeg naar bed ga en van zaterdag op zondagnacht pas om 2.30 naar bed ga, dan mag het niet verwonderlijk zijn dat ik moeite heb om op te staan als de wekker op zondagmorgen om 7.45 uur afloopt.Ik ga vandaag een halve marathon lopen in Valkenswaard met Max, Wilco en Hans, een collega van Max.Afgesproken hebben we om ongeveer 8.30 uur bij Max huis om een bakje koffie te drinken en dan op het gemak af te zakken naar het Brabantse Land. Ik ben weer niet vroeg en ga pas om 8.30 uur van huis weg. Na een belletje naar Max geeft hij aan dat ik beter alvast richting Valkenswaard kan rijden, want hij moet Wilco nog ophalen. Ik ga op eigen gelegenheid, want de jongens hebben afgesproken om nog wat te gaan eten in Best en ik wil gelijk naar huis omdat mijn schoonouders er zijn ivm mijn verjaardag van morgen.Net voorbij Lopik houdt mijn auto een beetje in, maar daarna gaat het weer beter. Bij IJsselstein ga ik de snelweg op en merk dat mijn auto weer inhoudt zodra ik doortrek in de versnellingen. Boven een bepaald toerental gaat het mis. Ik sukkel zo een tijdje door, maar het gaat steeds moeizamer, ik kom al niet meer boven de 100 kilometer en bel Max op waar hij zit. Ergens voor Vianen is het antwoord en ik ben daar al even voorbij. Bij een tankstation bij Beesd gooi ik even 10 euro brandstof in de tank in de hoop het probleem te verhelpen. Ik heb een paar weken terug brandstof in de tank gedaan waar een hoeveelheid diesel doorzat, een klant had verkeerd getankt. Misschien is dit nu de oorzaak dat het dieselgehalte in de tank nu groter is geworden naarmate de tank leger is geraakt en wellicht doet een verdunning met gewone benzine wonderen.In eerste instantie lijkt het te werken, ik haal weer de 130, maar bij Waardenburg gaat het weer mis. Max is naast me komen rijden en ik zet de auto neer bij een McDonalds aldaar en stap bij Max in, waarna Max gas geeft en we met 180 naar Valkenswaard scheuren.Elk nadeel heb z'n voordeel is een gezegde van dhr. J. Cruiff en ook nu blijkt dat waar te zijn. Ik had met mijn Spider nooit op tijd in Valkenswaard aangekomen en nu is de kans groot dat we wel op tijd zijn.Het is even zoeken, maar het lukt om rond 10.00 uur aan te komen bij de tent in Valkenswaard waar we ons in moeten schrijven.Na de inschrijving kleden we ons om en spoeden ons naar de pendelbus waar we nog net de laatste rit kunnen nemen die ons een aantal kilometer verderop brengt naar de start. We stappen uit de bus en zitten net voor de start. Ik spoed me naar een grasstrook en sta net te plassen als het startschot klinkt. Max, Wilco en Hans hebben nog geen gelegenheid gehad om te plassen en moeten dat later onderweg nog doen.We staan helemaal achteraan en op de smalle bospaden is het lastig om in te halen. Max en Wilco willen proberen om onder de 1.40 te komen, Hans wil onder de 2.10 lopen en ik wil richting de 1.35 , maar door de drukte lopen we de hele race al achter de feiten aan.De eerste kilometer lopen Wilco, Max en ik nog samen in 4.52 en ik verlies al bijna een halve minuut op mijn schema. De tweede gaat in 4.36 en eindelijk kan ik een beetje doorlopen. Ik voel me moe en nog niet helemaal wakker. De kilometertijden zitten continue boven de 4.30 en een tijd van 1.35 gaat er op deze manier nooit inzitten. Achteraf hoor ik van Wilco en Max dat ik tot de drankpost bij 8 kilometer maar zo'n 100 meter voor hen heb gelopen. Die drankpost was belangrijk vandaag, want ik dronk daar wat, gooi een beker water over mijn hoofd heen, knijp nog een spons uit boven mijn hoofd en vanaf dat moment gaat het beter.Al de gehele race miezert het en is het eigenlijk Cor weer, maar toch was deze verfrissing nodig.Kilometer 9 gaat door de drankpost nog wel in 4.40 , maar daarna gaan de kilometertijden langzaam omlaag, zelfs onder de 4.30Na 10 kilometer kom ik door in 45.45 , waarna er een bus op het parcours komt die net voor me gaat rijden. De lopers voor de bus gaan niet opzij waardoor de bus in het tempo van de lopers blijft rijden en ik noodgedwongen door de berm moet lopen om langzaam de bus in te kunnen halen.De 15 kilometer gaat in 1.08.29 , de drankpost bij de 14 kilometer heeft me wat tijd gekost. Ik reken uit dat ik binnen ga komen in 1.36.20 op zoiets.Na kilometer 17 besluit ik nog wat te versnellen, ik voel me eigenlijk weer goed.Kilometer 18 gaat in 4.27 , dan 4.29 , het gaat goed. Ik loop bij een paar andere lopers, maar dat groepje valt uit elkaar. Twee zijn er sneller en dan andere vier zijn langzamer. In de verte zie ik een tijdklok staan en ik zet nog even flink aan, kilometer 21 gaat in 4.18 , maar de klok blijkt niet de finish te zijn, die ligt nog ruim 100 meter verder. Uiteindelijk kom ik binnen in 1.35.26 , een tijd waar ik erg tevreden mee ben, wel boven de 1.35 , maar dat komt eigenlijk vooral door de eerste kilometer. Wilco komt binnen in 1.38.36 en Max loopt 1.39.48 waarna hij gelijk over zijn nek gaat. Kennelijk heeft Max iets teveel gegeven, maar zijn doel onder de 1.40 is net geslaagd. Het is inmiddels gaat plenzen. Gisteren heeft het in Brabant ook al heel erg gegoten en is er een recordhoeveelheid gevallen op één dag. Onderweg hebben we hele weilanden onder water zien staan, bizar eigenlijk, wat een water.We besluiten de tent binnen te gaan om ons om te kleden en wat droogs aan te trekken en missen zo de finish van Hans die een nette 2.01.17 liep, een dik PR.We ontvangen een handdoek van de organisatie en doen ons daarna tegoed aan en bak koffie.Na de prijsuitreiking rijden we naar Best waar we neerstrijken in Aquabest, een recreatiegebied waar we wat gaan eten. We arriveren al rond 14.30 , drinken wat en bellen naar de kinderen van Max en Wilco waar ze blijven, want die komen ook en eten mee. Het duurt nog een paar uur voordat ze er zijn en ondertussen hebben we al wat soep gegeten en een bittergarnituur. Als iedereen aanwezig is doen we ons tegoed aan een heerlijk ik weet niet hoeveel gangen menu. Er passeren diverse gerechten die ik nog nooit heb gegeten, maar waar er tal erg lekker van waren. Om een uur of 8 maken we aanstalten om te vertrekken en mag ik de auto van Max besturen, want ik was de Bob (ik drink toch nooit).We begeven ons naar Waardenburg waar Hans het stuur overneemt, want die is nu de Bob en ik stap in de Spider in de hoop om toch nog thuis te komen.In eerste instantie lijkt er niets aan de hand, ik haal de 120, maar al snel zakt het tempo naar 100 en zelfs naar 80 op de snelweg waar ik 130 mag en automobilisten seinen.Na de snelweg is er nog een lange weg te gaan. Al snel zakt het tempo naar 70 en zelfs naar 60. Al hortend en stotend vervolg ik mijn weg en ik begin hem flink te knijpen, maar ik kom steeds dichter bij huis.Bij iedere rotonde maak ik een extra rondje om de rij auto's achter me voorbij te kunnen laten en zo kom ik bij Schoonhoven. Vanaf Schoonhoven haal ik nog maar 50 en vervolg ik in de derde versnelling mijn route. Met het zweet op mijn voorhoofd arriveer ik na 22.00 uur eindelijk thuis. Ik bel Max even dat ik ben aangekomen en bedank hem voor alle hulp. Mijn schoonouders waren inmiddels al weer vertrokken. Ze waren gekomen ter ere van mijn verjaardag en ik heb ze niet eens gesproken. Wat een dag. Pffff.
