Alpe d'Huzes
Wedstrijdverslag
26 juni 2011
Dit verslag werd al eerder geplaatst op 16 juni maar raakte zoek. Daarom nogmaals (red)Beste Sponsors (en volgers),Mijn Alpe d’huzes avontuur zit erop.Het was een indrukwekkende emotionele en mooie week.Allereerst ontzettend bedankt, dat jullie mij gesponsord hebben voor dit goede doel “Fietsen tegen kanker”hier een verslag waarin ik probeer een klein beetje te verwoorden hoe ik deze week heb beleefd.Ik ben Maandagmiddag met m’n ouders en een vriend vertrokken.Na een voorspoedige reis, kwamen we om 2:00 ’s nachts aan op de berg, waar de rest van mijn familie al was.Na een kort maar heerlijk nachtje slapen, zijn we Dinsdag afgedaald om alvast een testbeklimming te maken.Dit ging voor mij erg lekker (ondanks de regen) en ik stond in 1uur en 10 minuten weer boven.Woensdag lekker gerust, en samen met Johan onze benen laten masseren. Er waren 50 Massagetafels met vele Masseurs en Fysiotherapeuten die voor je klaar stonden.Alles was werkelijk perfect geregeld (en dit allemaal door vrijwilligers!!)’s avonds nog een paar heerlijke borden spaghetti gegeten en ik was er helemaal klaar voor.Na een zeer onrustige nacht met weinig tot geen slaap om 3:30 opgestaan.Toch 3 boterhammen als ontbijt naar binnen gewerkt, ondanks dat ik weinig trek had.Om iets voor half 5 de afdaling gemaakt, die zeer koud was (2 graden).Na om 5:00 over de start te zijn gegaan, ging de 1e beklimming als vanzelf.In 1.5 uur stonden we boven, lekker op reserve gereden, bidon leeggemaakt, dit kon niet meer mis gaan….M’n vader stond net na de finish, met droge kleren en eten en drinken, dus ook dat was goed geregeld.De 2e beklimming starten we net na 7:00 uur.Het voelde weer goed, dus hetzelfde tempo aangehouden als in de eerste beklimming.Na ongeveer 1 km moest ik iets inhouden omdat ik een groepje in wou halen, maar er zat een auto achter.Toen ik weer aanzette, schoot er kramp in m’n rechter hamstring.Dit voelde niet goed, en ik probeerde door iets lichter te fietsen het eruit te krijgen, wat niet helemaal lukte…De 3e beklimming was er ééntje vol twijfel, en tegen de kramp aan rijden.Zou ik die 6x, wat ik mezelf zo voorgenomen had nog wel halen…?Toen ik aan de 4e beklimming begon, wist ik dat 6x met deze kramp helaas niet mogelijk was, terwijl ik nog tijd genoeg had…Eigenlijk toen ik voor de 4e maal naar beneden ging, wist ik dat dit een helse klus zo worden om 4x boven te komen.De 4e rit was dan ook echt een hele zware.Constant sprong de kramp in m’n rechterbeen, en na bocht 7 viel ik bijna van de fiets doordat de kramp echt in m’n been sloeg.Toen ik daar zat, en m’n been een beetje losgemaakt werd door een hulpverleenster zat ik er echt doorheen.Ik voelde me best nog fit, maar met die kramp nog 7 km klimmen zou dat nog wel gaan?Uiteindelijk heb ik m’n opgeschreven doel van 4x gehaald , want opgeven is immers geen optie..!Na eerst een paar uur heel teleurgesteld te zijn geweest dat het (maar) 4x is gelukt om de Alpe van 15km te beklimmen,kon ik er de andere dag toch wel weer anders over denken.Toch bijna 12000euro bij elkaar gebracht door familie/vrienden/chauffeurs/kennissen/klanten!!En een fantastische ervaring rijker! Ik weet zeker dat ik nog een keer met prachtige evenement mee ga doen,En dan zal ik iedereen weer benaderen die me gesponsord heeft voor dit goede doel.Hopelijk kan ik dan weer op jullie rekenen!! Groeten Peter den Hartog.
Dit verslag werd al eerder geplaatst op 16 juni maar raakte zoek. Daarom nogmaals (red)Beste Sponsors (en volgers),Mijn Alpe d’huzes avontuur zit erop.Het was een indrukwekkende emotionele en mooie week.Allereerst ontzettend bedankt, dat jullie mij gesponsord hebben voor dit goede doel “Fietsen tegen kanker”hier een verslag waarin ik probeer een klein beetje te verwoorden hoe ik deze week heb beleefd.Ik ben Maandagmiddag met m’n ouders en een vriend vertrokken.Na een voorspoedige reis, kwamen we om 2:00 ’s nachts aan op de berg, waar de rest van mijn familie al was.Na een kort maar heerlijk nachtje slapen, zijn we Dinsdag afgedaald om alvast een testbeklimming te maken.Dit ging voor mij erg lekker (ondanks de regen) en ik stond in 1uur en 10 minuten weer boven.Woensdag lekker gerust, en samen met Johan onze benen laten masseren. Er waren 50 Massagetafels met vele Masseurs en Fysiotherapeuten die voor je klaar stonden.Alles was werkelijk perfect geregeld (en dit allemaal door vrijwilligers!!)’s avonds nog een paar heerlijke borden spaghetti gegeten en ik was er helemaal klaar voor.Na een zeer onrustige nacht met weinig tot geen slaap om 3:30 opgestaan.Toch 3 boterhammen als ontbijt naar binnen gewerkt, ondanks dat ik weinig trek had.Om iets voor half 5 de afdaling gemaakt, die zeer koud was (2 graden).Na om 5:00 over de start te zijn gegaan, ging de 1e beklimming als vanzelf.In 1.5 uur stonden we boven, lekker op reserve gereden, bidon leeggemaakt, dit kon niet meer mis gaan….M’n vader stond net na de finish, met droge kleren en eten en drinken, dus ook dat was goed geregeld.De 2e beklimming starten we net na 7:00 uur.Het voelde weer goed, dus hetzelfde tempo aangehouden als in de eerste beklimming.Na ongeveer 1 km moest ik iets inhouden omdat ik een groepje in wou halen, maar er zat een auto achter.Toen ik weer aanzette, schoot er kramp in m’n rechter hamstring.Dit voelde niet goed, en ik probeerde door iets lichter te fietsen het eruit te krijgen, wat niet helemaal lukte…De 3e beklimming was er ééntje vol twijfel, en tegen de kramp aan rijden.Zou ik die 6x, wat ik mezelf zo voorgenomen had nog wel halen…?Toen ik aan de 4e beklimming begon, wist ik dat 6x met deze kramp helaas niet mogelijk was, terwijl ik nog tijd genoeg had…Eigenlijk toen ik voor de 4e maal naar beneden ging, wist ik dat dit een helse klus zo worden om 4x boven te komen.De 4e rit was dan ook echt een hele zware.Constant sprong de kramp in m’n rechterbeen, en na bocht 7 viel ik bijna van de fiets doordat de kramp echt in m’n been sloeg.Toen ik daar zat, en m’n been een beetje losgemaakt werd door een hulpverleenster zat ik er echt doorheen.Ik voelde me best nog fit, maar met die kramp nog 7 km klimmen zou dat nog wel gaan?Uiteindelijk heb ik m’n opgeschreven doel van 4x gehaald , want opgeven is immers geen optie..!Na eerst een paar uur heel teleurgesteld te zijn geweest dat het (maar) 4x is gelukt om de Alpe van 15km te beklimmen,kon ik er de andere dag toch wel weer anders over denken.Toch bijna 12000euro bij elkaar gebracht door familie/vrienden/chauffeurs/kennissen/klanten!!En een fantastische ervaring rijker! Ik weet zeker dat ik nog een keer met prachtige evenement mee ga doen,En dan zal ik iedereen weer benaderen die me gesponsord heeft voor dit goede doel.Hopelijk kan ik dan weer op jullie rekenen!! Groeten Peter den Hartog.
