Marathon
Wedstrijdverslag
10 april 2011
Rotterdam
De marathon van Rotterdam nadert. De voorbereiding is dit jaar zeer slecht. De laatste jaren gaat het bij "mijn" marathon vaak mis. De ene na de andere blessure of wondroos. Dit jaar was het de hamstrings die me al vanaf december parten speelt en daar komt deze week ook nog eens een soort chronische vermoeidheid bij die ik nooit eerder heb meegemaakt. Dit is van de gekke. Ik zit met een man van Opel te praten en val gewoon in slaap. Ik zie mijn marathon in duigen vallen. Het zal toch niet zo zijn dat ik niet kan starten in mijn 24e marathon van Rotterdam ?Vanaf vrijdag knap ik iets op. Nog steeds vermoeid, maar wel iets minder, maar of het verstandig is om te starten ?Tot overmaat van ramp gaat het ook nog eens heel warm worden. Al die tijd getraind in de koelte en dan ineens een graad of 20 in de volle zon.Snelheidswerk heb ik de afgelopen 3,5 maand niet kunnen doen. De laatste keer dat ik dat heb gedaan was bij de Oliebollenloop en toen ging het mis. Twee weken terug ben ik nog haas geweest voor Janet, dat was het snelste wat ik heb gedaan.Op vrijdag ga ik met mijn vrouw Marloes naar Rotterdam en halen dan mijn startnummer en dat van Ina op. Na afloop kom ik thuis en ben bekaf. Ook op zaterdag op mijn werk heb ik zware benen.Zondagmorgen om 9.20 haalt Ina me op met haar man Dennis en de kinderen waarna we naar Rotterdam rijden. Dennis zet ons af bij Tropicana en er wacht ons nog best een aardige tippel naar Leuvehaven waar we ons omkleden in de Baan brandweerkazerne waar Lars, de man van Anita werkzaam is en wat al jaren mijn omkleed en doucheruimte is.Nadat we klaar zijn wandelen we weer een aardig stuk naar de start. We voelen de zon al op onze ruggen branden, dat gaat een hel worden, al is het niet zo erg als in 2007. Aan het einde van de Coolsingel bij de Hofpleinvijver zien we ineens startvak D, het vak waar ik me voor op heb gegeven. Ina sluit daar ook bij aan. We gaan nog even naar het toilet en wandelen daarna richting de startstreep. Lee Towers is klaar met zingen van zijn You never walk alone en het kanonschot heeft geklonken.Langzaam zet de meute zich in beweging en na bijna 4 minuten stappen wij over de startstreep. We wensen elkaar veel succes en gaan ieder onze eigen weg.Ina wil haar eerste marathon gewoon uitlopen en gaat niet echt voor een tijd, maar hoopt wel binnen de 5 uur binnen te zijn. Zelf heb ik altijd 4 uur als doel, maar vandaag gaat dat vermoedelijk niet lukken. De benen voelen nu al moe en het is warm, te warm voor mij. Waarom geen wind en regen ?Al in het begin ga ik te snel. Ik laat me opjagen als een beginner en kom na 5 kilometer door in 24.49Van te voren heb ik goed gedronken en ik heb bij me 2 gelletjes en 2 flesjes, 1 met sportwater en 1 met dorstlesser. Marloes staat op 6 plekken langs het parcours om me op tijd te voorzien van nieuwe drankjes/gelletjes, zodat ik niet zo héél veel mee hoef te nemen.Langs het parcours zie ik tal van bekenden van Start en Avantri en dat maakt het allemaal nog leuker. Het is druk langs het parcours, maar wat wil je met zulk mooi weer.Nadat we langs de mooie Kuip zijn gelopen die wat wordt ontsierd door een grote moskee die er net voor staat ga ik op pad naar de 10 kilometer die ook nog steeds te snel gaat in 49.42 , de hartslag zit al op 168 en ik voel me moe. Ik laat het tempo iets zakken en kom na 15 kilometer door in 1.15.14Bij de 16 kilometer gaat het mis. Naast de vermoeidheid begint mijn hamstring weer op te spelen. Balen, maar het is niet anders. Dan maar geen 4 uur. Uitlopen is het belangrijkste.Langs het parcours geeft Aad vd Poel al aan dat het te snel gaat en ik kan niet anders dan dit beamen.Net voorbij Ahoy staat Jos Koeleman, trouw als altijd, om ons op de gevoelige plaat vast te leggen. Grote klasse.De 20 kilometer gaat in 1.41.21 en de halve in 1.47.47Het gaat steeds zwaarder. Bij de 24 kilometer is het eigenlijk al over. Mijn benen zijn nu al op. Bij de 25 kilometer staat Marloes. Ik neem 250 cc drank, neem een nieuw gelletje en een flesje aan en ook een banaan die ik opeet terwijl ik rustig de Erasmusbrug op wandel. De groep van 3.45 komt me voorbij stuiven. Het heeft geen zin om daarbij trachten te blijven, want mijn benen willen dat niet.De 25 ging trouwens nog in 2.09.17 , ruim genoeg om zonder problemen de marathon uit te lopen.We lopen nu onder de kubuswoningen door en gaan richting de Boezemweg waar ik Piet en Marry zie staan, al dansend op een container en ook Wim. Ik moet meteen denken aan zijn dochtertje Eva waar ik vorig jaar tijdens de marathon aldoor aan moest denken. Fantastisch dat hij er vandaag bij is.Even daar voorbij staat Ab me aan te moedigen met een groepje van Start. Super al die steun.Ik heb het moeilijk, maar het gaat nog niet eens zo héél erg slecht, al is de weg nog lang.De 30 kilometer gaat in 2.40.21 , een behoorlijk verval, maar dat kan ook niet anders. Het liefste zou ik in het zonnetje langs de kant op een stoel gaan zitten, maar we moeten door.Nu komt het Kralingse Bos, daar hebben veel lopers het moeilijk.Af en toe moet ik een stukje wandelen om de pijn in de hamstrings wat te laten zakken. Er lopen veel lopers te wandelen, anderen staan te rekken. Veel lopers hebben krampverschijnselen en vermoedelijk toch te weinig gedronken.Voorbij de 33 kilometer gaan we linksaf een woonwijk in en komen er bij de 35 kilometer weer uit. De 35 kilometer gaat in 3.11.55Net voorbij de 35 staat Marloes weer en ik pak mijn laatste flesje sportwater aan.Dit is toch wel heel handig zo, alleen jammer dat Marloes dat alleen in Rotterdam doet.Vanaf de 35 wordt het al drukker en drukker langs het parcours, geweldig is dat.Weer zie ik een aantal bekenden en ook mensen die mijn naam roepen die ik niet ken.Aan het einde van het Kralingse Bos draai ik linksaf de Boezemweg weer op en ik kom daar Ina tegen. Ze loopt tussen de 29 en 30 kilometer en ik nader de 39 kilometer. We geven elkaar een high five en zwoegen verder. Ina zag er daar nog vrij fris uit.Bij de 39 heerst een fantastische sfeer. Piet staat nog steeds te dansen op de container, onvermoeibaar. Luide aanmoedigingen van Ab en de mensen van Start. Wim en Marry staan nu aan mijn kant van de weg en moedigen me aan waardoor ik nog even iets versnel. Ik kijk iedere keer op mijn horloge en geloof het nog steeds niet, ik ga het redden om onder de 4 uur te lopen. Nu niet verslappen en doorgaan.Bij de 40 kilometer kom ik door in 3.44.13 en heb nog ruim een kwartier voor de 2.195 kilometer. Dat mag niet meer mis gaan.Aan de andere kant van de weg bij de 40 kilometer staat een ambulance en ligt een loper languit op straat, een tafereel dat ik vandaag al eerder heb gezien en waar ik niet vrolijk van wordt.Net voor de 41 kilometer hoor ik ineens mijn naam roepen en zie ik Ilona van Vliet en Janet staan die me aanmoedigen. Net voor de laatste bocht naar de Coolsingel wandel ik nog een stukje om de pijn wat te laten zakken waarna ik uiteraard op de Coolsingel hard blijf lopen. Blij juichend kom ik over de streep in 3.58.18 , een tijd waar ik vreselijk blij mee ben. Een overwinning voor mijn doorzettingsvermogen.Ik zoek Marloes op achter het hek en geef mijn felsjesbelt af. De medaille houdt ik natuurlijk om. Ik blijf een kwartiertje op de grond zitten waarna Marloes naar huis gaat. Ik wandel wat rond, ga even zitten en besluit te wachten tot Ina binnen komt.IK wacht en wacht en heb de hoop bijna opgegeven dat Ina nog binnen komt, maar warempel, daar is ze. De klok geeft ruim 5.27 aan, netto 5.23 , net voor de sluitingslimiet. Ze heeft het toch gehaald. Haar eerste marathon zit erop.Achteraf blijkt Ina nog bij de masseur langs te zijn geweest.We willen net verder wandelen als er ineens een camera van TV Rijnmond op ons wordt gericht. We zijn live in de uitzending. Er volgt een interview met Ina. Als we weer verder wandelen komt er een dame van de radio aansnellen die Ina ook wil spreken. Leuk al die aandacht zeg. We krijgen nog een handdruk van de burgemeester en een rode roos waarna we naar het einde van de Coolsingel wandelen. We moeten om de Hofpleinvijver heen, we mogen niet tussendoor waarna we de hele Coolsingel weer terug moeten wandelen naar Leuvehaven. Wel goed voor de beentjes om de verzuring wat uit de benen te lopen.Na een lekkere douche wandelen we weer een flink stuk naar Tropicana waar Dennis en de kinderen ons op staan te wachten en we weer huiswaarts gaan.Met een flinke kleur op de wangen van de zon en moe maar voldaan kijken we terug op een fantastische dag.Ook de andere Avantrianen hebben het vandaag fantastisch gedaan.Ik wil iedereen hierbij feliciteren met hun prestaties en de vele PR's.Nu maar eens wat eerder naar bed.
Rotterdam
De marathon van Rotterdam nadert. De voorbereiding is dit jaar zeer slecht. De laatste jaren gaat het bij "mijn" marathon vaak mis. De ene na de andere blessure of wondroos. Dit jaar was het de hamstrings die me al vanaf december parten speelt en daar komt deze week ook nog eens een soort chronische vermoeidheid bij die ik nooit eerder heb meegemaakt. Dit is van de gekke. Ik zit met een man van Opel te praten en val gewoon in slaap. Ik zie mijn marathon in duigen vallen. Het zal toch niet zo zijn dat ik niet kan starten in mijn 24e marathon van Rotterdam ?Vanaf vrijdag knap ik iets op. Nog steeds vermoeid, maar wel iets minder, maar of het verstandig is om te starten ?Tot overmaat van ramp gaat het ook nog eens heel warm worden. Al die tijd getraind in de koelte en dan ineens een graad of 20 in de volle zon.Snelheidswerk heb ik de afgelopen 3,5 maand niet kunnen doen. De laatste keer dat ik dat heb gedaan was bij de Oliebollenloop en toen ging het mis. Twee weken terug ben ik nog haas geweest voor Janet, dat was het snelste wat ik heb gedaan.Op vrijdag ga ik met mijn vrouw Marloes naar Rotterdam en halen dan mijn startnummer en dat van Ina op. Na afloop kom ik thuis en ben bekaf. Ook op zaterdag op mijn werk heb ik zware benen.Zondagmorgen om 9.20 haalt Ina me op met haar man Dennis en de kinderen waarna we naar Rotterdam rijden. Dennis zet ons af bij Tropicana en er wacht ons nog best een aardige tippel naar Leuvehaven waar we ons omkleden in de Baan brandweerkazerne waar Lars, de man van Anita werkzaam is en wat al jaren mijn omkleed en doucheruimte is.Nadat we klaar zijn wandelen we weer een aardig stuk naar de start. We voelen de zon al op onze ruggen branden, dat gaat een hel worden, al is het niet zo erg als in 2007. Aan het einde van de Coolsingel bij de Hofpleinvijver zien we ineens startvak D, het vak waar ik me voor op heb gegeven. Ina sluit daar ook bij aan. We gaan nog even naar het toilet en wandelen daarna richting de startstreep. Lee Towers is klaar met zingen van zijn You never walk alone en het kanonschot heeft geklonken.Langzaam zet de meute zich in beweging en na bijna 4 minuten stappen wij over de startstreep. We wensen elkaar veel succes en gaan ieder onze eigen weg.Ina wil haar eerste marathon gewoon uitlopen en gaat niet echt voor een tijd, maar hoopt wel binnen de 5 uur binnen te zijn. Zelf heb ik altijd 4 uur als doel, maar vandaag gaat dat vermoedelijk niet lukken. De benen voelen nu al moe en het is warm, te warm voor mij. Waarom geen wind en regen ?Al in het begin ga ik te snel. Ik laat me opjagen als een beginner en kom na 5 kilometer door in 24.49Van te voren heb ik goed gedronken en ik heb bij me 2 gelletjes en 2 flesjes, 1 met sportwater en 1 met dorstlesser. Marloes staat op 6 plekken langs het parcours om me op tijd te voorzien van nieuwe drankjes/gelletjes, zodat ik niet zo héél veel mee hoef te nemen.Langs het parcours zie ik tal van bekenden van Start en Avantri en dat maakt het allemaal nog leuker. Het is druk langs het parcours, maar wat wil je met zulk mooi weer.Nadat we langs de mooie Kuip zijn gelopen die wat wordt ontsierd door een grote moskee die er net voor staat ga ik op pad naar de 10 kilometer die ook nog steeds te snel gaat in 49.42 , de hartslag zit al op 168 en ik voel me moe. Ik laat het tempo iets zakken en kom na 15 kilometer door in 1.15.14Bij de 16 kilometer gaat het mis. Naast de vermoeidheid begint mijn hamstring weer op te spelen. Balen, maar het is niet anders. Dan maar geen 4 uur. Uitlopen is het belangrijkste.Langs het parcours geeft Aad vd Poel al aan dat het te snel gaat en ik kan niet anders dan dit beamen.Net voorbij Ahoy staat Jos Koeleman, trouw als altijd, om ons op de gevoelige plaat vast te leggen. Grote klasse.De 20 kilometer gaat in 1.41.21 en de halve in 1.47.47Het gaat steeds zwaarder. Bij de 24 kilometer is het eigenlijk al over. Mijn benen zijn nu al op. Bij de 25 kilometer staat Marloes. Ik neem 250 cc drank, neem een nieuw gelletje en een flesje aan en ook een banaan die ik opeet terwijl ik rustig de Erasmusbrug op wandel. De groep van 3.45 komt me voorbij stuiven. Het heeft geen zin om daarbij trachten te blijven, want mijn benen willen dat niet.De 25 ging trouwens nog in 2.09.17 , ruim genoeg om zonder problemen de marathon uit te lopen.We lopen nu onder de kubuswoningen door en gaan richting de Boezemweg waar ik Piet en Marry zie staan, al dansend op een container en ook Wim. Ik moet meteen denken aan zijn dochtertje Eva waar ik vorig jaar tijdens de marathon aldoor aan moest denken. Fantastisch dat hij er vandaag bij is.Even daar voorbij staat Ab me aan te moedigen met een groepje van Start. Super al die steun.Ik heb het moeilijk, maar het gaat nog niet eens zo héél erg slecht, al is de weg nog lang.De 30 kilometer gaat in 2.40.21 , een behoorlijk verval, maar dat kan ook niet anders. Het liefste zou ik in het zonnetje langs de kant op een stoel gaan zitten, maar we moeten door.Nu komt het Kralingse Bos, daar hebben veel lopers het moeilijk.Af en toe moet ik een stukje wandelen om de pijn in de hamstrings wat te laten zakken. Er lopen veel lopers te wandelen, anderen staan te rekken. Veel lopers hebben krampverschijnselen en vermoedelijk toch te weinig gedronken.Voorbij de 33 kilometer gaan we linksaf een woonwijk in en komen er bij de 35 kilometer weer uit. De 35 kilometer gaat in 3.11.55Net voorbij de 35 staat Marloes weer en ik pak mijn laatste flesje sportwater aan.Dit is toch wel heel handig zo, alleen jammer dat Marloes dat alleen in Rotterdam doet.Vanaf de 35 wordt het al drukker en drukker langs het parcours, geweldig is dat.Weer zie ik een aantal bekenden en ook mensen die mijn naam roepen die ik niet ken.Aan het einde van het Kralingse Bos draai ik linksaf de Boezemweg weer op en ik kom daar Ina tegen. Ze loopt tussen de 29 en 30 kilometer en ik nader de 39 kilometer. We geven elkaar een high five en zwoegen verder. Ina zag er daar nog vrij fris uit.Bij de 39 heerst een fantastische sfeer. Piet staat nog steeds te dansen op de container, onvermoeibaar. Luide aanmoedigingen van Ab en de mensen van Start. Wim en Marry staan nu aan mijn kant van de weg en moedigen me aan waardoor ik nog even iets versnel. Ik kijk iedere keer op mijn horloge en geloof het nog steeds niet, ik ga het redden om onder de 4 uur te lopen. Nu niet verslappen en doorgaan.Bij de 40 kilometer kom ik door in 3.44.13 en heb nog ruim een kwartier voor de 2.195 kilometer. Dat mag niet meer mis gaan.Aan de andere kant van de weg bij de 40 kilometer staat een ambulance en ligt een loper languit op straat, een tafereel dat ik vandaag al eerder heb gezien en waar ik niet vrolijk van wordt.Net voor de 41 kilometer hoor ik ineens mijn naam roepen en zie ik Ilona van Vliet en Janet staan die me aanmoedigen. Net voor de laatste bocht naar de Coolsingel wandel ik nog een stukje om de pijn wat te laten zakken waarna ik uiteraard op de Coolsingel hard blijf lopen. Blij juichend kom ik over de streep in 3.58.18 , een tijd waar ik vreselijk blij mee ben. Een overwinning voor mijn doorzettingsvermogen.Ik zoek Marloes op achter het hek en geef mijn felsjesbelt af. De medaille houdt ik natuurlijk om. Ik blijf een kwartiertje op de grond zitten waarna Marloes naar huis gaat. Ik wandel wat rond, ga even zitten en besluit te wachten tot Ina binnen komt.IK wacht en wacht en heb de hoop bijna opgegeven dat Ina nog binnen komt, maar warempel, daar is ze. De klok geeft ruim 5.27 aan, netto 5.23 , net voor de sluitingslimiet. Ze heeft het toch gehaald. Haar eerste marathon zit erop.Achteraf blijkt Ina nog bij de masseur langs te zijn geweest.We willen net verder wandelen als er ineens een camera van TV Rijnmond op ons wordt gericht. We zijn live in de uitzending. Er volgt een interview met Ina. Als we weer verder wandelen komt er een dame van de radio aansnellen die Ina ook wil spreken. Leuk al die aandacht zeg. We krijgen nog een handdruk van de burgemeester en een rode roos waarna we naar het einde van de Coolsingel wandelen. We moeten om de Hofpleinvijver heen, we mogen niet tussendoor waarna we de hele Coolsingel weer terug moeten wandelen naar Leuvehaven. Wel goed voor de beentjes om de verzuring wat uit de benen te lopen.Na een lekkere douche wandelen we weer een flink stuk naar Tropicana waar Dennis en de kinderen ons op staan te wachten en we weer huiswaarts gaan.Met een flinke kleur op de wangen van de zon en moe maar voldaan kijken we terug op een fantastische dag.Ook de andere Avantrianen hebben het vandaag fantastisch gedaan.Ik wil iedereen hierbij feliciteren met hun prestaties en de vele PR's.Nu maar eens wat eerder naar bed.
