Uurloop (6)
Wedstrijdverslag
25 april 2011
Deurne
Geen spijker.Vacant is het clubrecord Uurloop M55. De uurlopen zijn schaars tegenwoordig. Op de kalender zag ik dat in Deurne zo’n wedstrijd werd georganiseerd. Ik had daar mijn zinnen op gezet. Om de concurrentie niet op het spoor te zetten hield ik een tijdje wijselijk mijn mond. Piet Wuijster ging bijvoorbeeld hazen in Utrecht, dat kwam goed uit.De wedstrijd in Deurne bestaat uit drie ronden van 4400 meter en het uur moest op de baan worden volgemaakt. Je mocht ook twee ronden lopen maar dan liep je weer langer op de baan. Prima, zo kan ik altijd geklasseerd worden.Maar problemen kwamen uit een andere hoek: Al vroegtijdig werd mooi en warm weer voorspeld en de vrouw wilde met de caravan weg. Wordt het echt wel mooi weer, ze zitten er wel vaker naast, probeerde ik nog. We kunnen ook een dagje naar het strand gaan. Nee, we gaan kamperen. Nou vooruit dan maar. Ik weet wel een leuke streek: de Peel.En zo streken we vrijdag neer in Someren en De Somerense Vennen is een prachtige camping aan de rand van de Strabrechtse Heide en Deurne was maar een klein stukje.Vrijdag en zaterdag nog wat getraind in bos en heide en zondag maar een rustdag gehouden om krachten te sparen.Steeds dacht ik wel aan die ronden. Wat is beter twee ronden of toch drie? 13,2 km moet toch wel kunnen, maar ik dacht ook aan de warme Parkloop. Ik was er nog niet uit.Maandag ter plaatse gekomen zag ik dat delen van het rondje langs bomen ging en dit leverde wat schaduw op. De baan lag natuurlijk in de volle zon. Anderzijds is de verzorging op de baan beter, maar als er veel lopers zijn dan moet je weer buitenbochten lopen. Ik was er nog steeds niet uit. Ik vernam dat op 39 minuten iedereen de baan wordt opgestuurd omdat de kans dan nog binnen het uur de baan te bereiken klein is. En ik hoorde dat na de tweede ronde + driekwart baan + een volle ronde het 10km-punt was.Ik kon er niet achter komen hoe de afstanden in elkaar zaten. Gestart werd op de baan en na driekwart ronde werd de baan verlaten en begon na 200 meter het rondje. Er zal best wel over nagedacht zijn dus ik vertrouwde er maar op.Even na de eerste ronde was het 5km-punt. Ik passeerde op 21.17 min. Vond ik prima want het was behoorlijk warm. Na het voltooien van de tweede ronde werd ik als tweede de baan opgestuurd, alle overwegingen ten spijt! De 39 minuten waren gewoon om. Na een en driekwart ronde was het 10 km-punt daar en daar klokte ik 43.32. Ik wist wel dat 14 km te hoog gegrepen was, maar een stukje in de 13 moest wel lukken. De rondjes op de baan gingen redelijk constant in 1.46-1.44-1.45 in willekeurige volgorde. Iedere keer als ik de finish passeerde zette ik de tijd vast op mijn horloge, altijd makkelijk. Na een uur werd iedereen uit zijn lijden verlost. We kregen geen spijker maar moesten blijven staan op de juiste plek. Er kwam een mijnheer langs met een loopwiel vergezeld van een mevrouw met een groot blocnote en ik mocht gaan douchen. De winnaar liep ruim 16 km en bleek lid te zijn van de G-groep. Knap hoor.De officiële afstand bleek voor mij 13.803 meter te zijn en daar bijt de concurrentie zich maar op stuk. Maar ze moeten hiervoor wel naar Deurne rijden. O ja, de tweede plaats bij de M50 leverde nog een met boodschappen gevulde tas van de plaatselijk C1000 op, en de loterij op startnummer een T-shirt maatje M en een fles wijn. Het kon niet op.Het was een leuke wedstrijd, mooie accommodatie en het waren daar heel aardige mensen.Snel terug naar de camping, nog een uurtje in de zon liggen en dan de boel weer afbreken.
Deurne
Geen spijker.Vacant is het clubrecord Uurloop M55. De uurlopen zijn schaars tegenwoordig. Op de kalender zag ik dat in Deurne zo’n wedstrijd werd georganiseerd. Ik had daar mijn zinnen op gezet. Om de concurrentie niet op het spoor te zetten hield ik een tijdje wijselijk mijn mond. Piet Wuijster ging bijvoorbeeld hazen in Utrecht, dat kwam goed uit.De wedstrijd in Deurne bestaat uit drie ronden van 4400 meter en het uur moest op de baan worden volgemaakt. Je mocht ook twee ronden lopen maar dan liep je weer langer op de baan. Prima, zo kan ik altijd geklasseerd worden.Maar problemen kwamen uit een andere hoek: Al vroegtijdig werd mooi en warm weer voorspeld en de vrouw wilde met de caravan weg. Wordt het echt wel mooi weer, ze zitten er wel vaker naast, probeerde ik nog. We kunnen ook een dagje naar het strand gaan. Nee, we gaan kamperen. Nou vooruit dan maar. Ik weet wel een leuke streek: de Peel.En zo streken we vrijdag neer in Someren en De Somerense Vennen is een prachtige camping aan de rand van de Strabrechtse Heide en Deurne was maar een klein stukje.Vrijdag en zaterdag nog wat getraind in bos en heide en zondag maar een rustdag gehouden om krachten te sparen.Steeds dacht ik wel aan die ronden. Wat is beter twee ronden of toch drie? 13,2 km moet toch wel kunnen, maar ik dacht ook aan de warme Parkloop. Ik was er nog niet uit.Maandag ter plaatse gekomen zag ik dat delen van het rondje langs bomen ging en dit leverde wat schaduw op. De baan lag natuurlijk in de volle zon. Anderzijds is de verzorging op de baan beter, maar als er veel lopers zijn dan moet je weer buitenbochten lopen. Ik was er nog steeds niet uit. Ik vernam dat op 39 minuten iedereen de baan wordt opgestuurd omdat de kans dan nog binnen het uur de baan te bereiken klein is. En ik hoorde dat na de tweede ronde + driekwart baan + een volle ronde het 10km-punt was.Ik kon er niet achter komen hoe de afstanden in elkaar zaten. Gestart werd op de baan en na driekwart ronde werd de baan verlaten en begon na 200 meter het rondje. Er zal best wel over nagedacht zijn dus ik vertrouwde er maar op.Even na de eerste ronde was het 5km-punt. Ik passeerde op 21.17 min. Vond ik prima want het was behoorlijk warm. Na het voltooien van de tweede ronde werd ik als tweede de baan opgestuurd, alle overwegingen ten spijt! De 39 minuten waren gewoon om. Na een en driekwart ronde was het 10 km-punt daar en daar klokte ik 43.32. Ik wist wel dat 14 km te hoog gegrepen was, maar een stukje in de 13 moest wel lukken. De rondjes op de baan gingen redelijk constant in 1.46-1.44-1.45 in willekeurige volgorde. Iedere keer als ik de finish passeerde zette ik de tijd vast op mijn horloge, altijd makkelijk. Na een uur werd iedereen uit zijn lijden verlost. We kregen geen spijker maar moesten blijven staan op de juiste plek. Er kwam een mijnheer langs met een loopwiel vergezeld van een mevrouw met een groot blocnote en ik mocht gaan douchen. De winnaar liep ruim 16 km en bleek lid te zijn van de G-groep. Knap hoor.De officiële afstand bleek voor mij 13.803 meter te zijn en daar bijt de concurrentie zich maar op stuk. Maar ze moeten hiervoor wel naar Deurne rijden. O ja, de tweede plaats bij de M50 leverde nog een met boodschappen gevulde tas van de plaatselijk C1000 op, en de loterij op startnummer een T-shirt maatje M en een fles wijn. Het kon niet op.Het was een leuke wedstrijd, mooie accommodatie en het waren daar heel aardige mensen.Snel terug naar de camping, nog een uurtje in de zon liggen en dan de boel weer afbreken.
