De Meijeloop (3)
Wedstrijdverslag
27 augustus 2012
De Meije bij Bodegraven
Waar het gisteren allemaal niet wilde lukken vanwege een ineens opkomende misselijkheid en slappe benen, baalde ik als een stekker. De hele dag knap misselijk gebleven en maar lopen dubben waar het aan zou kunnen liggen. De ultraloop in Monschau over 56 kilometer ? Dat denk ik niet, ik ben daar niet voluit gegaan en voelde me ervoor en daarna super. De 5 kilometerloop in Lekkerkerk met die enorme hitte, dat zou kunnen, toen was ik ook al misselijk en ben ik diep gegaan. Ik had ook een zeer hoge hartslag en de herstelhartslag wilde een half uur niet onder de 130 komen. Misschien te veel gegeten, een hele grote schaal zware muesli met melk zo'n kleine 3 uur voor de wedstrijd, al had ik daar de eerste 5 kilometer geen last van, het voelde prima. De befaamde groene pillen voor mijn herstel na afloop ? Die zijn al meer dan een jaar over de datum, zou ook kunnen, hoewel ik ze voor Monschau ook heb ingenomen, maar daar liep ik minder intensief.
Vandaag op mijn werk ging het allemaal weer goed. Vanmorgen bij het opstaan was de misselijkeid weg en gedurende de dag moest ik denken aan wat Hans Buis, een veelloper me gisteren vertelde. Ga je morgen nog naar De Meije. Gisteren voelde ik me zo ellendig dat mijn hoofd er helemaal niet naar stond, maar vandaag kijk ik daar toch anders tegen aan.
Is het verstandig na gisteren ? Nee, natuurlijk niet !! Maar naarmate de dag vordert krijg ik er steeds meer zin in. Het is bewolkt, een goede temperatuur, ik voel me weer goed. Ik bel Marloes en die stemt ermee in, je loopt niet vaak doordeweeks, wat mij betreft ga je was haar antwoord.
Bij nee was ik niet gegaan, zeker weten, maar nu was er geen twijfel meer, ik ga !
Ik ben om 18.20 uur thuis, pak snel mijn spullen, ga nog even tanken met de Spider en spoed me naar De Meije. Het parkeerterrein is vol en ik mag de auto bij een boer op het erf parkeren, wel zo makkelijk. Ik heb nog ruim 10 minuten over om me in te schrijven en mijn startnummer te bevestigen, de rest heb ik thuis al gedaan. Tijd genoeg dus deze keer.
Ik zie veel bekenden als Wietze de Bruin, Frans Woerden, Hans Buis, Paul Wobbe, Roland Verbaan, Rudo Kalkman, Wim Los, Gijs Honing, veel lopers uit Reeuwijk en van Antilope, het is ouderwets gezellig.
Na het startsignaal besluit ik even de kat uit de boom te kijken en start achteraan op mijn gemak.
Na als snel wat lopers te hebben ingehaald kom ik na 1 kilometer door in 4.55 wat zo soepel voelt, waarna ik gestaag wat ga versnellen en zie dat de tweede kilometer in 4.30 gaat. Dit heb ik me niet voorgenomen, ik wilde wat uitlopen, maar het gaat zo gemakkelijk en ik besluit het tempo van 4.30 te blijven lopen, iets wat ik gisteren ook van plan was.
Alle kilometers gaan verder in een tijd rond de 4.30 en zonder moe of misselijk te worden of last van mijn benen te krijgen na de inspanningen van gisteren voltooi ik de 15 kilometer in een nettotijd van 1.07.55 en had het gevoel dat ik nog veel harder had kunnen lopen, zeker in het begin. Ik heb eigenlijk nog met de rem erop gelopen en voel me na afloop helemaal niet moe, geen spierpijn, helemaal niets. Waarom vanavond wel en gisteren niet ? Gisteren was het veel leuker geweest en had ik met veel bekenden kunnen strijden, dat was wel zo leuk geweest.
Morgen maar een rustdag nemen en woensdag weer lekker trainen.
De Meije bij Bodegraven
Waar het gisteren allemaal niet wilde lukken vanwege een ineens opkomende misselijkheid en slappe benen, baalde ik als een stekker. De hele dag knap misselijk gebleven en maar lopen dubben waar het aan zou kunnen liggen. De ultraloop in Monschau over 56 kilometer ? Dat denk ik niet, ik ben daar niet voluit gegaan en voelde me ervoor en daarna super. De 5 kilometerloop in Lekkerkerk met die enorme hitte, dat zou kunnen, toen was ik ook al misselijk en ben ik diep gegaan. Ik had ook een zeer hoge hartslag en de herstelhartslag wilde een half uur niet onder de 130 komen. Misschien te veel gegeten, een hele grote schaal zware muesli met melk zo'n kleine 3 uur voor de wedstrijd, al had ik daar de eerste 5 kilometer geen last van, het voelde prima. De befaamde groene pillen voor mijn herstel na afloop ? Die zijn al meer dan een jaar over de datum, zou ook kunnen, hoewel ik ze voor Monschau ook heb ingenomen, maar daar liep ik minder intensief.
Vandaag op mijn werk ging het allemaal weer goed. Vanmorgen bij het opstaan was de misselijkeid weg en gedurende de dag moest ik denken aan wat Hans Buis, een veelloper me gisteren vertelde. Ga je morgen nog naar De Meije. Gisteren voelde ik me zo ellendig dat mijn hoofd er helemaal niet naar stond, maar vandaag kijk ik daar toch anders tegen aan.
Is het verstandig na gisteren ? Nee, natuurlijk niet !! Maar naarmate de dag vordert krijg ik er steeds meer zin in. Het is bewolkt, een goede temperatuur, ik voel me weer goed. Ik bel Marloes en die stemt ermee in, je loopt niet vaak doordeweeks, wat mij betreft ga je was haar antwoord.
Bij nee was ik niet gegaan, zeker weten, maar nu was er geen twijfel meer, ik ga !
Ik ben om 18.20 uur thuis, pak snel mijn spullen, ga nog even tanken met de Spider en spoed me naar De Meije. Het parkeerterrein is vol en ik mag de auto bij een boer op het erf parkeren, wel zo makkelijk. Ik heb nog ruim 10 minuten over om me in te schrijven en mijn startnummer te bevestigen, de rest heb ik thuis al gedaan. Tijd genoeg dus deze keer.
Ik zie veel bekenden als Wietze de Bruin, Frans Woerden, Hans Buis, Paul Wobbe, Roland Verbaan, Rudo Kalkman, Wim Los, Gijs Honing, veel lopers uit Reeuwijk en van Antilope, het is ouderwets gezellig.
Na het startsignaal besluit ik even de kat uit de boom te kijken en start achteraan op mijn gemak.
Na als snel wat lopers te hebben ingehaald kom ik na 1 kilometer door in 4.55 wat zo soepel voelt, waarna ik gestaag wat ga versnellen en zie dat de tweede kilometer in 4.30 gaat. Dit heb ik me niet voorgenomen, ik wilde wat uitlopen, maar het gaat zo gemakkelijk en ik besluit het tempo van 4.30 te blijven lopen, iets wat ik gisteren ook van plan was.
Alle kilometers gaan verder in een tijd rond de 4.30 en zonder moe of misselijk te worden of last van mijn benen te krijgen na de inspanningen van gisteren voltooi ik de 15 kilometer in een nettotijd van 1.07.55 en had het gevoel dat ik nog veel harder had kunnen lopen, zeker in het begin. Ik heb eigenlijk nog met de rem erop gelopen en voel me na afloop helemaal niet moe, geen spierpijn, helemaal niets. Waarom vanavond wel en gisteren niet ? Gisteren was het veel leuker geweest en had ik met veel bekenden kunnen strijden, dat was wel zo leuk geweest.
Morgen maar een rustdag nemen en woensdag weer lekker trainen.
