Duinen Trail (3)
Wedstrijdverslag
14 oktober 2012
Schoorl
Vandaag was weer een prachtige belevenis. Vorig jaar heb ik de 79 kilometer gelopen tijdens de Swissealpine, in augustus 56 kilometer in Monschau, allebei prachtige natuurlopen en vandaag staat er een trail op het programma in Schoorl, de Duinen Trail Schoorl, een evenement wat voor de eerste keer plaats zal vinden. Toen ik over het evenement las wilde ik me gelijk inschrijven, maar het bleek al maanden vol te zitten, dat is balen. Ik stuurde een berichtje naar de organisatie en kreeg te horen dat er geen mogelijkheden meer waren. Wel kreeg ik de tip om op het forum een berichtje te plaatsen van startnummer gezocht of zo, er vallen altijd lopers af die niet kunnen of geblesseerd zijn. Tot minder dan een week voor de start was er geen enkele reactie. Ik kijk nog eens naar de mooie plaatjes op de site van www.Mudsweattrails.nl en zie een oproepje staan dat ze mensen vragen om verslagen van trails op de site te zetten. Ik schrijf graag en wil mijn verslag van de Swissalpine en Monschau graag plaatsen en meld dat. Even later krijg ik een berichtje binnen dat ze op mijn weblog hebben gekeken www.turbodroopy.nl en dat ze het leuk zouden vinden als ik verslagen zou willen schrijven en dat ze dan in ruil de mogelijkheid geven om toch mee te kunnen doen met de Duinentrail in Schoorl en of ik daar dan een verslag van zou willen maken. Dat is een mooi aanbod natuurlijk en dat sla ik niet af. Ik verheug me er al op, het is daar een prachtige omgeving.
De start is om 10.00 uur voor de trail van 28 kilometer, de 14 kilometer start om 10.15 uur. Op de routeplanner kijk ik even hoe lang het rijden is en zie dat het ruim 1,5 uur zou duren en wil vertrekken om 7.30 uur, dan ben ik tenminste op tijd. Alles is nog donker in huis als ik vertrek, iedereen ligt nog in coma, ook mijn schoonouders die op visite zijn dit weekend. Het is toch al 7.45 uur, maar ik heb tijd genoeg. Het spettert wat onderweg en bij Gouda begint het steeds harder te regenen. Ik ga via de N11 naar Leiden en krijg een enorme plensbui op de auto, de ruitenwissers gaan op volle toeren. Als ik bij Alkmaar ben begint het weer op te knappen en wordt het droog. In Schoorl aangekomen brengt de Tomtom me netjes bij de sporthal, het is 9.22 en ik ben vroeg. Nu de auto nog even parkeren en dat viel tegen. Rondom sporthal de Blinkerd is overal de weg opgebroken en op elke vierkante meter staat al een auto geparkeerd. Dan maar even doorrijden, alles vol. Ik ben nu 1,5 kilometer verder en moet dan rechtsaf en kan na een stukje eindelijk de auto kwijt op parkeerplaats 1. Je moet daar betaald parkeren, of met chip of met munten. De prijs voor een dagkaart is 5 euro, ik heb aan munten 20 cent en ik heb geen chip bij me. Er komt een lieve dame aanlopen die me gelukkig wil helpen. Ze regelt met haar chip een dagkaart voor me en ik geef haar 10 euro, ze heeft echter geen geld terug en ze geeft mij de 10 euro weer terug. Laat maar zitten zegt ze, maar dat wil ik weer niet. Een vreemde die mij dan zomaar 5 euro geeft terwijl het mijn probleem is. Ik geef haar toch die 10 euro en ga op zoek naar de sporthal. Er lopen nog veel meer lopers die hier hebben moeten parkeren en zich afvragen hoe ver het nog lopen is. Volgens mensen die daar ook lopen is het zo'n twee kilometer. Daar gaat mijn plan, gaat het toch nog krap worden. Ik zet het op een drafje met de zware sporttas om mijn schouder en loop al te puffen. Als ik eindelijk in de sporthal ben aangekomen ga ik op zoek naar Jeroen met wie ik de afspraak heb gemaakt en alles gaat volgens die afspraak. Snel nog even een krabbeltje in mijn trimloopboekje, vlug omkleden, goede schoenen, sokken en legging aan, nog wat drinken, heuptasje om met wat voeding en een fototoestel, nog even naar het toilet. Al 9.56 , dat gaat weer niet lukken, het is nog een kilometer lopen naar de start, want dara ben ik op de weg naar de sporthal al langs gekomen. Vlak bij de start hoor ik in de verte al het piepen van de chip van de lopers, ze zijn dus al weg. Als ik aankom moet ik mijn horloge nog activeren, maar dat duurt te lang, ik druk maar op start en ga achter de lopers aan, ik schat dat ik ergens tussen de minuut en twee minuten achter hen ben gestart.
Na een eerste stukje gelopen te hebben staat iedereen stil voor een trap waar de lopers langzaam omhoog wandelen, dat duurt een paar minuten, maar ik heb aansluiting. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het nu wel werkt, al staat de afstand pas op 330 meter, dat klopt dus niet, want ik heb veel verder gelopen.
Het is genieten met volle teugen. We lopen door de bossen en hebben hier en daar flinke klimmetjes te verduren, ook diverse trappen. Veel lopers hebben een rugzak op, maar daar vond ik de afstand te kort voor, ook zijn er veel gekleed in regenjacks en lange broeken, maar het is droog en lekker loopweer, ook dat is niet nodig, ik ben precies goed gekleed in de "korte" legging tot aan mijn knieën en de lange sokken, eveneens tot aan mijn knieën, jawel de knieën zijn dus als enige niet bedekt. Ook draag ik gewoon één enkel shirt met korte mouwen, het shirt wat ik heb gekregen bij de Dam tot Damloop, het felle oranje.
In het begin haal ik veel lopers in en bij het inhalen van een loper klinkt er ineens, dag mijnheer Terlouw, het is Jos van der Rijt die voor de avVN de uitslagen opzoekt voor in het clubblad. Na even met hem op te hebben gelopen ga ik weer verder. Af en toe stop ik even om een foto te maken in het prachtige gebied, dan halen veel lopers me weer in en duurt het weer een paar kilometer voordat ik hen opnieuw inhaal, maar dat maakt me niet uit, ik kom niet voor een bepaalde tijd, het is vandaag genieten. Ik haal onderweg Joop Terwiel in, dat is één van de lopers van de avFortuna die ook mee heeft gedaan aan de filmopnamen van de film DE MARATHON, leuk om hem weer te zien. Na de bossen komen we aan bij drankpost 1, dat is al na ruim 10 kilometer, daarna nog wat bos en gaan we de duinen in, dat is even wat anders zeg. Soms hele smalle paadjes tussen de struiken door, alsmaar slingeren van links naar rechts, soms ineens een hoge duin voor je neus, dan is het even ploeteren om boven te komen, maar daarna volgt weer een snelle afdaling. Na weer een foto moet ik wat lopers laten gaan die de hele tijd bij me in de buurt hebben gelopen, we zitten ongeveer op kilometer 17 als ik voor me een hele groep lopers terug zie komen. Ze zijn verkeerd gelopen en ik was ook net verkeerd afgeslagen omdat ik achter andere lopers aan liep. Met de hele groep keren we terug naar een eerder punt waar net nog een andere groep aan komt lopen en we wel met een mannetje of 25 lopen. Ik haal de lopers één voor één in en kom op kop te lopen en loop langzaam weg bij de rest. We lopen door een prachtig gebied waar ineens een hele hoge duin opduikt. Ik begin spontaan al rennend aan de duin, maar moet al snel overgaan tot wandelen en het is zwoegen om boven te komen. Er staat ook een fotograaf op de duin om ons al zwoegend op de plaat vast te leggen. Als ik eindelijk boven ben is het even zoeken waar ik naar beneden moet en schrik me rot, het is bijna loodrecht naar beneden. Voorzichtig zet ik een stap en zak gelijk een eind weg in een grote hoeveelheid zand. Al glijdend en weg zinkend in het zachte zand kom ik stap voor stap toch beneden waarna we al snel bij de Noordzee komen. Eerst nog een aantal zandvlakten voor het strand waarbij we door het mulle zand ploeteren tot we op het harde strand aankomen waar het heerlijk lopen is. Het is helder weer en we zien in de verte op de Noordzee de vele windmolens staan. Op het strand zien we tal van mountainbikers en paarden, veel mensen vinden het net als wij lopers prachtig om hier lekker bezig te zijn. Uiteraard zijn er ook veel wandelaars te zien.
Na een paar kilometer strand slaan we de duinen weer in en krijgen weer flink wat hoge duinen met pittige afdalingen te verwerken. Bij zo'n beetje kilometer 21 meen ik is drankpost 2. We moeten eerst over de omheining klimmen om er te komen waarna het nog zo'n 7 kilometer is naar de finish. Als ik net een kilometer heb gelopen kijk ik links en rechts waar ik heen moet als ik bij een weg aan kom, maar zie geen bordje staan, als ik per toeval voor me uit kijk en wat omhoog zie ik ineens een pad een heel steil duin op die wel loodrecht omhoog lijkt te gaan, op de top zie ik net een loper verdwijnen. Het is flink zwoegen, maar ook nu kom ik boven, al voelen mijn benen dat wel. Er volgen nog een aantal flinke bergjes met vooral best wel pittige afdalingen, daarna wordt het parcours wat vlakker en kom ik weer lekker in mijn ritme waarna ik zeker nog zo'n 20 lopers inhaal. Als ik uit het bos kom hoor ik ineens doedelzakmuziek, we gaan de kant van de muziek op en zie ineens de doedelzakspeler staan en stop even voor een foto. Als ik naar links kijk zie ik onderaan de helling ook de finish liggen. Twee lopers halen me nog in terwijl ik de foto neem van de doedelzakspeler en de finish beneden waarna ik me ook de helling af laat vallen en binnen kom in een tijd van 2.40.40 die veel sneller had kunnen zijn als ik geen foto's had gemaakt, maar ik ben blij dat ik ze heb gemaakt. Bij de finish krijgt iedereen een glas alcoholvrij bier. Ik heb nog nooit bier gedronken en ook geen alcoholvrij bier en neem een paar slokken, maar ik moet er niets van hebben, het is smerig, geef mij maar water of icetea. Er worden over en weer nog wat foto's gemaakt en ik raak aan de praat met nog meer lopers van de avFortuna die ik in Rotterdam heb ontmoet bij de filmopnamen, het is gezellig. De sfeer is super en ik heb met volle teugen genoten van dit avontuur, dit is nog mooier dan een marathon en zal ik zeker vaker gaan opzoeken, het is me enorm bevallen. De afstand klopt volgens mij trouwens niet helemaal, ik denk dat het 26,25 was ipv 28, maar dat weet ik niet zeker omdat mijn meter pas later is gestart. De foto's zijn te zien op www.turbodroopy.nl , mijn weblog of op facebook.
Schoorl
Vandaag was weer een prachtige belevenis. Vorig jaar heb ik de 79 kilometer gelopen tijdens de Swissealpine, in augustus 56 kilometer in Monschau, allebei prachtige natuurlopen en vandaag staat er een trail op het programma in Schoorl, de Duinen Trail Schoorl, een evenement wat voor de eerste keer plaats zal vinden. Toen ik over het evenement las wilde ik me gelijk inschrijven, maar het bleek al maanden vol te zitten, dat is balen. Ik stuurde een berichtje naar de organisatie en kreeg te horen dat er geen mogelijkheden meer waren. Wel kreeg ik de tip om op het forum een berichtje te plaatsen van startnummer gezocht of zo, er vallen altijd lopers af die niet kunnen of geblesseerd zijn. Tot minder dan een week voor de start was er geen enkele reactie. Ik kijk nog eens naar de mooie plaatjes op de site van www.Mudsweattrails.nl en zie een oproepje staan dat ze mensen vragen om verslagen van trails op de site te zetten. Ik schrijf graag en wil mijn verslag van de Swissalpine en Monschau graag plaatsen en meld dat. Even later krijg ik een berichtje binnen dat ze op mijn weblog hebben gekeken www.turbodroopy.nl en dat ze het leuk zouden vinden als ik verslagen zou willen schrijven en dat ze dan in ruil de mogelijkheid geven om toch mee te kunnen doen met de Duinentrail in Schoorl en of ik daar dan een verslag van zou willen maken. Dat is een mooi aanbod natuurlijk en dat sla ik niet af. Ik verheug me er al op, het is daar een prachtige omgeving.
De start is om 10.00 uur voor de trail van 28 kilometer, de 14 kilometer start om 10.15 uur. Op de routeplanner kijk ik even hoe lang het rijden is en zie dat het ruim 1,5 uur zou duren en wil vertrekken om 7.30 uur, dan ben ik tenminste op tijd. Alles is nog donker in huis als ik vertrek, iedereen ligt nog in coma, ook mijn schoonouders die op visite zijn dit weekend. Het is toch al 7.45 uur, maar ik heb tijd genoeg. Het spettert wat onderweg en bij Gouda begint het steeds harder te regenen. Ik ga via de N11 naar Leiden en krijg een enorme plensbui op de auto, de ruitenwissers gaan op volle toeren. Als ik bij Alkmaar ben begint het weer op te knappen en wordt het droog. In Schoorl aangekomen brengt de Tomtom me netjes bij de sporthal, het is 9.22 en ik ben vroeg. Nu de auto nog even parkeren en dat viel tegen. Rondom sporthal de Blinkerd is overal de weg opgebroken en op elke vierkante meter staat al een auto geparkeerd. Dan maar even doorrijden, alles vol. Ik ben nu 1,5 kilometer verder en moet dan rechtsaf en kan na een stukje eindelijk de auto kwijt op parkeerplaats 1. Je moet daar betaald parkeren, of met chip of met munten. De prijs voor een dagkaart is 5 euro, ik heb aan munten 20 cent en ik heb geen chip bij me. Er komt een lieve dame aanlopen die me gelukkig wil helpen. Ze regelt met haar chip een dagkaart voor me en ik geef haar 10 euro, ze heeft echter geen geld terug en ze geeft mij de 10 euro weer terug. Laat maar zitten zegt ze, maar dat wil ik weer niet. Een vreemde die mij dan zomaar 5 euro geeft terwijl het mijn probleem is. Ik geef haar toch die 10 euro en ga op zoek naar de sporthal. Er lopen nog veel meer lopers die hier hebben moeten parkeren en zich afvragen hoe ver het nog lopen is. Volgens mensen die daar ook lopen is het zo'n twee kilometer. Daar gaat mijn plan, gaat het toch nog krap worden. Ik zet het op een drafje met de zware sporttas om mijn schouder en loop al te puffen. Als ik eindelijk in de sporthal ben aangekomen ga ik op zoek naar Jeroen met wie ik de afspraak heb gemaakt en alles gaat volgens die afspraak. Snel nog even een krabbeltje in mijn trimloopboekje, vlug omkleden, goede schoenen, sokken en legging aan, nog wat drinken, heuptasje om met wat voeding en een fototoestel, nog even naar het toilet. Al 9.56 , dat gaat weer niet lukken, het is nog een kilometer lopen naar de start, want dara ben ik op de weg naar de sporthal al langs gekomen. Vlak bij de start hoor ik in de verte al het piepen van de chip van de lopers, ze zijn dus al weg. Als ik aankom moet ik mijn horloge nog activeren, maar dat duurt te lang, ik druk maar op start en ga achter de lopers aan, ik schat dat ik ergens tussen de minuut en twee minuten achter hen ben gestart.
Na een eerste stukje gelopen te hebben staat iedereen stil voor een trap waar de lopers langzaam omhoog wandelen, dat duurt een paar minuten, maar ik heb aansluiting. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het nu wel werkt, al staat de afstand pas op 330 meter, dat klopt dus niet, want ik heb veel verder gelopen.
Het is genieten met volle teugen. We lopen door de bossen en hebben hier en daar flinke klimmetjes te verduren, ook diverse trappen. Veel lopers hebben een rugzak op, maar daar vond ik de afstand te kort voor, ook zijn er veel gekleed in regenjacks en lange broeken, maar het is droog en lekker loopweer, ook dat is niet nodig, ik ben precies goed gekleed in de "korte" legging tot aan mijn knieën en de lange sokken, eveneens tot aan mijn knieën, jawel de knieën zijn dus als enige niet bedekt. Ook draag ik gewoon één enkel shirt met korte mouwen, het shirt wat ik heb gekregen bij de Dam tot Damloop, het felle oranje.
In het begin haal ik veel lopers in en bij het inhalen van een loper klinkt er ineens, dag mijnheer Terlouw, het is Jos van der Rijt die voor de avVN de uitslagen opzoekt voor in het clubblad. Na even met hem op te hebben gelopen ga ik weer verder. Af en toe stop ik even om een foto te maken in het prachtige gebied, dan halen veel lopers me weer in en duurt het weer een paar kilometer voordat ik hen opnieuw inhaal, maar dat maakt me niet uit, ik kom niet voor een bepaalde tijd, het is vandaag genieten. Ik haal onderweg Joop Terwiel in, dat is één van de lopers van de avFortuna die ook mee heeft gedaan aan de filmopnamen van de film DE MARATHON, leuk om hem weer te zien. Na de bossen komen we aan bij drankpost 1, dat is al na ruim 10 kilometer, daarna nog wat bos en gaan we de duinen in, dat is even wat anders zeg. Soms hele smalle paadjes tussen de struiken door, alsmaar slingeren van links naar rechts, soms ineens een hoge duin voor je neus, dan is het even ploeteren om boven te komen, maar daarna volgt weer een snelle afdaling. Na weer een foto moet ik wat lopers laten gaan die de hele tijd bij me in de buurt hebben gelopen, we zitten ongeveer op kilometer 17 als ik voor me een hele groep lopers terug zie komen. Ze zijn verkeerd gelopen en ik was ook net verkeerd afgeslagen omdat ik achter andere lopers aan liep. Met de hele groep keren we terug naar een eerder punt waar net nog een andere groep aan komt lopen en we wel met een mannetje of 25 lopen. Ik haal de lopers één voor één in en kom op kop te lopen en loop langzaam weg bij de rest. We lopen door een prachtig gebied waar ineens een hele hoge duin opduikt. Ik begin spontaan al rennend aan de duin, maar moet al snel overgaan tot wandelen en het is zwoegen om boven te komen. Er staat ook een fotograaf op de duin om ons al zwoegend op de plaat vast te leggen. Als ik eindelijk boven ben is het even zoeken waar ik naar beneden moet en schrik me rot, het is bijna loodrecht naar beneden. Voorzichtig zet ik een stap en zak gelijk een eind weg in een grote hoeveelheid zand. Al glijdend en weg zinkend in het zachte zand kom ik stap voor stap toch beneden waarna we al snel bij de Noordzee komen. Eerst nog een aantal zandvlakten voor het strand waarbij we door het mulle zand ploeteren tot we op het harde strand aankomen waar het heerlijk lopen is. Het is helder weer en we zien in de verte op de Noordzee de vele windmolens staan. Op het strand zien we tal van mountainbikers en paarden, veel mensen vinden het net als wij lopers prachtig om hier lekker bezig te zijn. Uiteraard zijn er ook veel wandelaars te zien.
Na een paar kilometer strand slaan we de duinen weer in en krijgen weer flink wat hoge duinen met pittige afdalingen te verwerken. Bij zo'n beetje kilometer 21 meen ik is drankpost 2. We moeten eerst over de omheining klimmen om er te komen waarna het nog zo'n 7 kilometer is naar de finish. Als ik net een kilometer heb gelopen kijk ik links en rechts waar ik heen moet als ik bij een weg aan kom, maar zie geen bordje staan, als ik per toeval voor me uit kijk en wat omhoog zie ik ineens een pad een heel steil duin op die wel loodrecht omhoog lijkt te gaan, op de top zie ik net een loper verdwijnen. Het is flink zwoegen, maar ook nu kom ik boven, al voelen mijn benen dat wel. Er volgen nog een aantal flinke bergjes met vooral best wel pittige afdalingen, daarna wordt het parcours wat vlakker en kom ik weer lekker in mijn ritme waarna ik zeker nog zo'n 20 lopers inhaal. Als ik uit het bos kom hoor ik ineens doedelzakmuziek, we gaan de kant van de muziek op en zie ineens de doedelzakspeler staan en stop even voor een foto. Als ik naar links kijk zie ik onderaan de helling ook de finish liggen. Twee lopers halen me nog in terwijl ik de foto neem van de doedelzakspeler en de finish beneden waarna ik me ook de helling af laat vallen en binnen kom in een tijd van 2.40.40 die veel sneller had kunnen zijn als ik geen foto's had gemaakt, maar ik ben blij dat ik ze heb gemaakt. Bij de finish krijgt iedereen een glas alcoholvrij bier. Ik heb nog nooit bier gedronken en ook geen alcoholvrij bier en neem een paar slokken, maar ik moet er niets van hebben, het is smerig, geef mij maar water of icetea. Er worden over en weer nog wat foto's gemaakt en ik raak aan de praat met nog meer lopers van de avFortuna die ik in Rotterdam heb ontmoet bij de filmopnamen, het is gezellig. De sfeer is super en ik heb met volle teugen genoten van dit avontuur, dit is nog mooier dan een marathon en zal ik zeker vaker gaan opzoeken, het is me enorm bevallen. De afstand klopt volgens mij trouwens niet helemaal, ik denk dat het 26,25 was ipv 28, maar dat weet ik niet zeker omdat mijn meter pas later is gestart. De foto's zijn te zien op www.turbodroopy.nl , mijn weblog of op facebook.
