Laatste trainingsloop marathon van Rotterdam
Wedstrijdverslag
01 april 2012
Schoonhoven
Na het afscheid van onze baan kom ik op zondagmorgen 1 april om 8.30 op de baan. Ik kom even in de verleiding om nog een aantal rondjes op de oude baan te gaan lopen, maar zoals zo vaak ben ik aan de late kant en wachten de andere lopers al op me om van start te gaan in de laatste trainingsloop voor de marathon van Rotterdam.Veel lopers verwacht ik niet omdat veel lopers van onze groep al een heel stuk heeft gelopen op vrijdagavond bij het afscheidsfeest van onze baan. Als ik het kleedlokaal in kom zie ik slechts vier lopers waardoor we dus met slechts 5 lopers zijn, het is niet anders.Argen van Rijk is aanwezig als enige dame, daarnaast Robert Hoek en Peter Hofman die er ook al aardig wat kilometers op hadden zitten afgelopen vrijdag, Robin Pillekers en mijn persoontje. Robin heeft de eerste lopen allemaal meegedaan, alleen de verste lopen niet en is nu weer van de partij. Waar ik andere lopers had verwacht had ik hem niet verwacht, dus dit was een aangename verrassing.Ik had de route dit keer zelf uitgezet en wist zodoende waar we heen moesten lopen.In een tempo van 6 minuten per kilometer liepen we vanaf de baan naar de Opweg om langs de Fransekade via de Bovenberg naar de Kadijk te lopen waarna we halverwege rechtsaf sloegen richting Stolwijk.Via de Schoonouwenseweg sloegen we net voor Stolwijk linksaf zodat we parallel aan de Provincialeweg via de B-weg liepen naar Bergambacht. Net voor Bergambacht sloegen we rechtsaf en namen daar het nieuwe fietspad over de Kadijk zodat we in de Benedenberg uitkwamen, waarna we naar onze drankpost in Bergambacht liepen waar Marloes een tafel had klaargezet met energiedrank, water, thee, sinaasappel, banaan, ontbijtkoek en druivensuiker. Robert voelde zich niet 100% en had voor zijn doen een vrij hoge hartslag, maar na de thee ging het ineens een stuk beter. Ik weet niet wat Marloes in de thee had gedaan, maar Robert fleurde helemaal op.Via de Dijklaan liepen we naar de Lekdijk toe en vervolgden zo onze route naar Schoonhoven toe.Waar we om half 9 nog volop zon hadden werd het steeds donkerder en voelden we zelfs af en toe een spettertje regen.Onderweg werd over van alles gepraat, maar vooral over de afsluiting van de baan en de op handen zijnde marathon van Rotterdam.De vorm lijkt goed bij ons, want de hartslag is al aardig laag.Robert had een wat hogere hartslag, maar na de thee is die ook weer aardig op het oude niveau. Argen en ik hebben een hartslag van 135 bij kilometer 20, Robin en hartslag net boven de 140 en Peter zelfs een hartslag van 130 of daar onder, die lijkt klaar voor het grote werk, al zegt hij zelf dat hij nog geen snelheid in de benen heeft.Peter kennende zal hij rustig starten en me dan in de laatste kilometers voorbij stormen of ik stil sta. Als dat betekent dat we beiden onder de 3.30 zullen lopen, dan is dat geen enkel probleem uiteraard, dan is onze doelstelling bereikt. Argen wil een gooi doen naar een tijd van 3.45 uur, Robert en Robin lopen Rotterdam niet. Robert wil de Rennsteiglauf weer gaan doen en Robin is er nog niet klaar voor en wil wellicht een volgende editie aangrijpen om zijn eerste marathon te gaan lopen.Vlakbij Schoonhoven is het voor Robert welletjes en hij besluit alvast naar de kantine te lopen zodat hij gezellig een bakje koffie kan gaan drinken met de zondagmorgen trainingsgroep. Na de 30 kilometer van afgelopen vrijdag en voor hem zo'n 22 kilometer van vandaag is dat ook niet zo gek.Robin twijfelt ook even, maar besluit toch met ons mee te gaan.Via de Lekdijk gaan we door de Veerpoort en zo langs het zwembad, linksaf langs de Dijk en blijven daar parallel aan lopen zodat we buiten Schoonhoven om via de Vrouwenmantel weer teruglopen naar de baan. Volgens onze route zouden we nog een klein lusje moeten lopen richting Cabauw om de 26 kilometer vol te maken, maar we besluiten dat we gelijk maar doorlopen naar de baan en hebben er dan precies 25 kilometer opzitten, genoeg als laatste training, precies twee weken voor de marathon.In de kantine vinden we Robert nog, Janet Rietveld en Aad vd Poel. Janet heeft weer een verrukkelijke appelkoek gebakken. Janet komt dan met een hele plaat appelkoek aanzetten waar we na de training allemaal dol op aanvallen. Ze heeft nu voor ons ook een stuk bewaard die ze uit handen van de zondagmorgen traingsgroep heeft weten te redden zodat we zelfs allemaal nog twee stukjes krijgen, heerlijk. Dat gaat er wel in na zo'n lange duurloop, met dank aan de thuisblijvers.Na twee lekkere bakjes koffie, gesponsord door Robin gaan we weg. Argen was al naar huis, Janet ook al, Robin gaat zijn eigen weg en ik moet nog even wat ophalen bij Robert. Ik ben met de auto en de rest is lopend. Aad, Robert en Peter wonen allemaal bij elkaar in de buurt en we besluiten om ons allemaal in mijn Fiat Spider te proppen. In feite is het een auto voor twee personen en kan mijn zoontje met heel veel geprop op de achterbank, maar nu blijken er toch vier volwassenen in te kunnen.Zitten kun je het niet noemen, het is meer hangen en proppen, benen zitten op plaatsen waar je ze niet verwacht, ik zie ze zelfs naast mijn hoofd hangen. Peter heb ik nauwelijks gehoord, die zat helemaal op een hoop in een hoekje geduwd.Gelukkig was de afstand niet zo groot en kon iedereen er weer heelhuids uit kruipen.Zaterdag wacht de Parkloop, voor velen toch nog een gelegenheid om voet op de oude baan te zetten, ik hoop dan ook dat het erg druk zal zijn.
Schoonhoven
Na het afscheid van onze baan kom ik op zondagmorgen 1 april om 8.30 op de baan. Ik kom even in de verleiding om nog een aantal rondjes op de oude baan te gaan lopen, maar zoals zo vaak ben ik aan de late kant en wachten de andere lopers al op me om van start te gaan in de laatste trainingsloop voor de marathon van Rotterdam.Veel lopers verwacht ik niet omdat veel lopers van onze groep al een heel stuk heeft gelopen op vrijdagavond bij het afscheidsfeest van onze baan. Als ik het kleedlokaal in kom zie ik slechts vier lopers waardoor we dus met slechts 5 lopers zijn, het is niet anders.Argen van Rijk is aanwezig als enige dame, daarnaast Robert Hoek en Peter Hofman die er ook al aardig wat kilometers op hadden zitten afgelopen vrijdag, Robin Pillekers en mijn persoontje. Robin heeft de eerste lopen allemaal meegedaan, alleen de verste lopen niet en is nu weer van de partij. Waar ik andere lopers had verwacht had ik hem niet verwacht, dus dit was een aangename verrassing.Ik had de route dit keer zelf uitgezet en wist zodoende waar we heen moesten lopen.In een tempo van 6 minuten per kilometer liepen we vanaf de baan naar de Opweg om langs de Fransekade via de Bovenberg naar de Kadijk te lopen waarna we halverwege rechtsaf sloegen richting Stolwijk.Via de Schoonouwenseweg sloegen we net voor Stolwijk linksaf zodat we parallel aan de Provincialeweg via de B-weg liepen naar Bergambacht. Net voor Bergambacht sloegen we rechtsaf en namen daar het nieuwe fietspad over de Kadijk zodat we in de Benedenberg uitkwamen, waarna we naar onze drankpost in Bergambacht liepen waar Marloes een tafel had klaargezet met energiedrank, water, thee, sinaasappel, banaan, ontbijtkoek en druivensuiker. Robert voelde zich niet 100% en had voor zijn doen een vrij hoge hartslag, maar na de thee ging het ineens een stuk beter. Ik weet niet wat Marloes in de thee had gedaan, maar Robert fleurde helemaal op.Via de Dijklaan liepen we naar de Lekdijk toe en vervolgden zo onze route naar Schoonhoven toe.Waar we om half 9 nog volop zon hadden werd het steeds donkerder en voelden we zelfs af en toe een spettertje regen.Onderweg werd over van alles gepraat, maar vooral over de afsluiting van de baan en de op handen zijnde marathon van Rotterdam.De vorm lijkt goed bij ons, want de hartslag is al aardig laag.Robert had een wat hogere hartslag, maar na de thee is die ook weer aardig op het oude niveau. Argen en ik hebben een hartslag van 135 bij kilometer 20, Robin en hartslag net boven de 140 en Peter zelfs een hartslag van 130 of daar onder, die lijkt klaar voor het grote werk, al zegt hij zelf dat hij nog geen snelheid in de benen heeft.Peter kennende zal hij rustig starten en me dan in de laatste kilometers voorbij stormen of ik stil sta. Als dat betekent dat we beiden onder de 3.30 zullen lopen, dan is dat geen enkel probleem uiteraard, dan is onze doelstelling bereikt. Argen wil een gooi doen naar een tijd van 3.45 uur, Robert en Robin lopen Rotterdam niet. Robert wil de Rennsteiglauf weer gaan doen en Robin is er nog niet klaar voor en wil wellicht een volgende editie aangrijpen om zijn eerste marathon te gaan lopen.Vlakbij Schoonhoven is het voor Robert welletjes en hij besluit alvast naar de kantine te lopen zodat hij gezellig een bakje koffie kan gaan drinken met de zondagmorgen trainingsgroep. Na de 30 kilometer van afgelopen vrijdag en voor hem zo'n 22 kilometer van vandaag is dat ook niet zo gek.Robin twijfelt ook even, maar besluit toch met ons mee te gaan.Via de Lekdijk gaan we door de Veerpoort en zo langs het zwembad, linksaf langs de Dijk en blijven daar parallel aan lopen zodat we buiten Schoonhoven om via de Vrouwenmantel weer teruglopen naar de baan. Volgens onze route zouden we nog een klein lusje moeten lopen richting Cabauw om de 26 kilometer vol te maken, maar we besluiten dat we gelijk maar doorlopen naar de baan en hebben er dan precies 25 kilometer opzitten, genoeg als laatste training, precies twee weken voor de marathon.In de kantine vinden we Robert nog, Janet Rietveld en Aad vd Poel. Janet heeft weer een verrukkelijke appelkoek gebakken. Janet komt dan met een hele plaat appelkoek aanzetten waar we na de training allemaal dol op aanvallen. Ze heeft nu voor ons ook een stuk bewaard die ze uit handen van de zondagmorgen traingsgroep heeft weten te redden zodat we zelfs allemaal nog twee stukjes krijgen, heerlijk. Dat gaat er wel in na zo'n lange duurloop, met dank aan de thuisblijvers.Na twee lekkere bakjes koffie, gesponsord door Robin gaan we weg. Argen was al naar huis, Janet ook al, Robin gaat zijn eigen weg en ik moet nog even wat ophalen bij Robert. Ik ben met de auto en de rest is lopend. Aad, Robert en Peter wonen allemaal bij elkaar in de buurt en we besluiten om ons allemaal in mijn Fiat Spider te proppen. In feite is het een auto voor twee personen en kan mijn zoontje met heel veel geprop op de achterbank, maar nu blijken er toch vier volwassenen in te kunnen.Zitten kun je het niet noemen, het is meer hangen en proppen, benen zitten op plaatsen waar je ze niet verwacht, ik zie ze zelfs naast mijn hoofd hangen. Peter heb ik nauwelijks gehoord, die zat helemaal op een hoop in een hoekje geduwd.Gelukkig was de afstand niet zo groot en kon iedereen er weer heelhuids uit kruipen.Zaterdag wacht de Parkloop, voor velen toch nog een gelegenheid om voet op de oude baan te zetten, ik hoop dan ook dat het erg druk zal zijn.
