PPC-Loop (6)
Wedstrijdverslag
13 mei 2012
Leiden
Na de training veel last van mijn buik gehad en eerst maar weer eens naar de dokter geweest. De diagnose is dan PDS, Prikkelbaar Darm Syndroom, of ook wel spastische darm.Lekker is dat, gelijk op internet naar de symptomen gekeken en daar heel veel gelijkenis bij gevonden, dan zal het wel. Hoe kom ik er af ?Er is nog geen oplossing voorhanden, dat is lekker zeg. 1 op de 8 heeft er last van staat er. Het duurt al maanden en wordt alleen maar erger, maar ik zal en moet blijven lopen.Vrijdagavond in Ouderkerk een mooie 10 kilometer gelopen, maar zaterdag kon ik niet op of neer van de pijn. Ik heb toen een 400 Nurofen genomen en dat werkte, de hele dag geen last meer, de darmen ontspanden zich en de pijn was weg, dat is iets om voor het lopen te proberen.Op zondag sta ik op en heb helemaal geen last meer, dus ik besluit naar Leiden te gaan om mee te doen met de PPC-loop bij NL....ML of wel Niet Lullen Maar Lopen. De start is om 10.30 uur en ik arriveer even na 10.15 uur zodat ik nog net voldoende tijd heb om me in te schrijven en klaar te maken. Ik heb op de heenweg open gereden want het is (helaas) stralend weer. Weer om open te rijden, maar niet om te lopen.Ik val met mijn neus in de boter, want de vereniging viert feest, ze bestaat 25 jaar en dat werd gevierd. Iedereen betaalde net als anders slechts 3 euro, maar we ontvingen allemaal een consumptiebon, een lekkere koek na afloop en we deden automatisch mee met een grote verloting, waar ik niets bij heb gewonnen, maar vele andere lopers wel.Na een speech ter felicitatie van de organiserende familie Amsterdam gaan we van start. Ik sta redelijk vooraan deze keer en kom meteen in een lekker tempo van 4.30 en loop zowaar in derde positie en dat tussen zo'n ruim 100 lopers.Na het eerste rondje van 7 kilometer haalt een loper me in en lig ik even vierde, maar tot mijn verbazing stopt de top 3 al na 1 ronde. Zit dat in de marathon van Leiden die er volgende week aan komt, zit het in moederdag, zit het in de zon die mij zoals zo vaak zwaar valt ?Ik weet het niet, maar ineens lig ik eerste. Ik blijk te vroeg te hebben gejuicht, want de pijn in mijn buik komt ineens hevig opzetten en ik besluit mijn tempo drastisch te verlagen. De eerste ronde van 7 kilometer ging nog in 31.30 , precies in 4.30 per kilometer, maar ik ga terug naar 4.45Na ruim 8 kilometer halen twee lopers me in en lig ik wederom derde en net als in ronde 1 komt er aan het einde nog een loper voorbij die me naar plaats vier terugzet en wederom stoppen de drie lopers voor me en lig ik weer eerste. Ik kijk eens achterom en zie niemand in de buurt. Gezien de hevige pijn in mijn buik kan ik beter stoppen, maar doordat ik eerste lig besluit ik toch door te gaan, alleen nog wat rustiger, nu net onder de 5 minuten per kilometer. Het wordt al warmer en warmer, echt lol heb ik er niet meer in. Als de volgende keer de zon schijnt ga ik geen wedstrijd meer lopen, alleen als het kort is en in de buurt, dit is niets voor mij.Het laatste stuk loop ik met beide handen op mijn onderbuik om de pijn wat te verminderen en kom over de streep in 1.30.09 , dik eerste, het duurt nog twee minuten voordat nummer twee over de streep komt.Na afloop de consumptiebon ingewisseld en nog een half uurtje gezellig nagekletst, waarna ik met de Spider weer huiswaarts ben gereden op weg naar mijn moeder om daar moederdag te vieren.Aanstaande donderdag wacht Lekkerkerk, maar dan neem ik eerst een pijnstiller in, dit is geen doen. Woensdag ga ik maar een keer niet trainen, dat trekt mijn lichaam momenteel niet.
Leiden
Na de training veel last van mijn buik gehad en eerst maar weer eens naar de dokter geweest. De diagnose is dan PDS, Prikkelbaar Darm Syndroom, of ook wel spastische darm.Lekker is dat, gelijk op internet naar de symptomen gekeken en daar heel veel gelijkenis bij gevonden, dan zal het wel. Hoe kom ik er af ?Er is nog geen oplossing voorhanden, dat is lekker zeg. 1 op de 8 heeft er last van staat er. Het duurt al maanden en wordt alleen maar erger, maar ik zal en moet blijven lopen.Vrijdagavond in Ouderkerk een mooie 10 kilometer gelopen, maar zaterdag kon ik niet op of neer van de pijn. Ik heb toen een 400 Nurofen genomen en dat werkte, de hele dag geen last meer, de darmen ontspanden zich en de pijn was weg, dat is iets om voor het lopen te proberen.Op zondag sta ik op en heb helemaal geen last meer, dus ik besluit naar Leiden te gaan om mee te doen met de PPC-loop bij NL....ML of wel Niet Lullen Maar Lopen. De start is om 10.30 uur en ik arriveer even na 10.15 uur zodat ik nog net voldoende tijd heb om me in te schrijven en klaar te maken. Ik heb op de heenweg open gereden want het is (helaas) stralend weer. Weer om open te rijden, maar niet om te lopen.Ik val met mijn neus in de boter, want de vereniging viert feest, ze bestaat 25 jaar en dat werd gevierd. Iedereen betaalde net als anders slechts 3 euro, maar we ontvingen allemaal een consumptiebon, een lekkere koek na afloop en we deden automatisch mee met een grote verloting, waar ik niets bij heb gewonnen, maar vele andere lopers wel.Na een speech ter felicitatie van de organiserende familie Amsterdam gaan we van start. Ik sta redelijk vooraan deze keer en kom meteen in een lekker tempo van 4.30 en loop zowaar in derde positie en dat tussen zo'n ruim 100 lopers.Na het eerste rondje van 7 kilometer haalt een loper me in en lig ik even vierde, maar tot mijn verbazing stopt de top 3 al na 1 ronde. Zit dat in de marathon van Leiden die er volgende week aan komt, zit het in moederdag, zit het in de zon die mij zoals zo vaak zwaar valt ?Ik weet het niet, maar ineens lig ik eerste. Ik blijk te vroeg te hebben gejuicht, want de pijn in mijn buik komt ineens hevig opzetten en ik besluit mijn tempo drastisch te verlagen. De eerste ronde van 7 kilometer ging nog in 31.30 , precies in 4.30 per kilometer, maar ik ga terug naar 4.45Na ruim 8 kilometer halen twee lopers me in en lig ik wederom derde en net als in ronde 1 komt er aan het einde nog een loper voorbij die me naar plaats vier terugzet en wederom stoppen de drie lopers voor me en lig ik weer eerste. Ik kijk eens achterom en zie niemand in de buurt. Gezien de hevige pijn in mijn buik kan ik beter stoppen, maar doordat ik eerste lig besluit ik toch door te gaan, alleen nog wat rustiger, nu net onder de 5 minuten per kilometer. Het wordt al warmer en warmer, echt lol heb ik er niet meer in. Als de volgende keer de zon schijnt ga ik geen wedstrijd meer lopen, alleen als het kort is en in de buurt, dit is niets voor mij.Het laatste stuk loop ik met beide handen op mijn onderbuik om de pijn wat te verminderen en kom over de streep in 1.30.09 , dik eerste, het duurt nog twee minuten voordat nummer twee over de streep komt.Na afloop de consumptiebon ingewisseld en nog een half uurtje gezellig nagekletst, waarna ik met de Spider weer huiswaarts ben gereden op weg naar mijn moeder om daar moederdag te vieren.Aanstaande donderdag wacht Lekkerkerk, maar dan neem ik eerst een pijnstiller in, dit is geen doen. Woensdag ga ik maar een keer niet trainen, dat trekt mijn lichaam momenteel niet.