ROTTERDAM MARATHON (1)
Wedstrijdverslag
15 april 2012
Na maanden van training was het zondag 15 april zover. De vele interval- en duurtrainingen moesten een nieuwe pr op gaan leveren. Evenals voor Jan, Ronald, John, Peter, René en Cor. Daarnaast wilde Wilko zijn marathondebuut opluisteren met een tijd binnen de 3.30.Aan de facaliteiten kon het ook niet liggen. Via Peter konden wij ons omkleden in het Nationale Nederlanden gebouw, dichtbij start en finish. Ikzelf had via een relatie in de organisatie 8 plaatsen in het voorste startvak weten te bemachtigen. Zoals altijd spelen de laatste weken voor een marathon bij diverse lopers blessures of druipneuzen op. De lijn tussen topfit en overtraining of een griepje is flinterdun. René met spanning in de kuiten, Ronald spit en Jan en ik griepperig. Positieve verrassing dit jaar is Cor. Door nu wel te luisteren naar een trainer en gedisciplineerd een strak schema te volgen stond hij nu superscherp aan de start. En dit is menigmaal anders geweest.Helaas moest René op het allerlaatste moment afhaken. (René, 4 november Berenloop wordt jou marathon!). Hierdoor kreeg Piet Wuijster de mogelijkheid met ons te starten.Iedereen had zo zijn eigen schema en plannen in zijn hoofd. John en Ronald willen starten op 5.20 min/per km, Cor op 4.55, Wilko en Peter op 4.50 en Piet en ikzelf op een schema van 4.40. Alleen Jan spreekt zijn plannen niet uit om dat hij denkt nog last te hebben van de griep! Direct na Leen's "you'll never walk alone" klinkt het startschot en gaan we met nog 10.000 lopers op pad.Samen met Piet en een hoestende en proestende Jan in onze kielzg ga ik, met een flinke noordenwind in de rug, stevig van start. Ondanks de beweringen van Piet dat we mooi vlak 4.40 lopen, bemerk ik dat onze kilometertijden toch echt tussen de 3.30 & 3.35 liggen.15 km lang hangt Jan achter ons. Naast het eerder genoemde hoesten en proesten hoor ik hem ook nog eens zwaar hijgen. Meerdere malen wil ik hem adviseren om het wat rustiger aan te gaan doen, want het klinkt niet best. Toch doe ik het om de een of andere reden niet.Na 15 kilometer geeft Piet aan dat zijn hartslag eigenlijk iets te hoog is en dat hij zich niet top voelt.Op 16 km bemerk ik opeens dat Jan gaat versnellen. Hoe kan dit??? Ik besluit met hem mee te gaan en we lopen langszaam bij Piet weg. Na een poosje zie ik mijn hartslag een tel of 8 oplopen. Daarom laat ik Jan gaan en hou in om mij weer bij de ervaren Piet aan te sluiten.Hoe zal het mijn overige loopmaten gaan, bedenk ik me onderweg. Leidt Ronald zijn zwager John naar een mooie 3,45? Zit jubilaris Cor met zijn haas Arie nog op het schema onder de 3.30? Begint diesel Peter al warm te draaien voor z'n versnelling? Weet de onervaren Wilko z'n geduld te bewaren of loopt hij zich kapot op Peter? en zit Aad tot slot nog op een schema onder de 4 uur?Jan zijn we ondertussen, halverwege de marathon, uit het oog verloren. Ook zie ik in mijn linkerooghoek Chris van Assem staan om zijn Business loopmaat af te lossen voor zijn halve. Piet bevindt zich afwisselend naast of 10 meter achter mij. Na 19 km krijgen we de wind tegen en heb ik last van de lage gevoelstemperatuur. Ik krijg het echt koud. Na de Erasmusbrug op km 26 komt Piet weer eens langszij. Ik voel zoals vanouds mijn hamstrings weer opspelen en neem iets gas terug naar 5.00 min/km. Piet loopt hierdoor langszaam bij me weg. Ik hoop dat de spanning in de hamstrings weg zal trekken.Piet blijft ondertussen ca. 40 meter voor me hangen. In de Boezemstraat komt het kippenvel weer opzetten. Ditmaal echter niet vanwege de kou maar door de opzwepende house muziek en de aanmoedigingen door Marry, Piet, Wim en consorten. Wim, nog bedankt voor de oppeppende cola! Even verderop zie ik Jos Verlegh een stuk met Piet oplopen. Daarna sluit hij zich nog een poosje bij mij aan en fluistert aanmoedigende woordjes in mijn oor. Dit in combinatie met Wim's cola geeft me weer extra energie waardoor ik vanaf km 35 iets ga versnellen. Hier ontwaar ik voor de vijfde keer René met mijn vrouw Carola. Telkens met een mooi spandoek.Echter niet voor mij bestemd, maar voor ene Cor...!!! Later blijkt dit één of andere BN'er te zijn.Op 38 km weet ik zelf Piet weer voorbij te snellen. Het gaat goed. Hamstrings ontspannen en doorbijten.Na een stuk valsplat omhoog draai ik bij de kubuswoningen de Blaak op voor een zegetocht richting Coolsingel en dus finish. Een tijd binnen de 3.24 is haalbaar besef ik.Onbewust versnel ik nog wat en slaat het noodlot toe. Op exact 1.000 m voor de finish sta ik geparkeerd met een zware kramp in m'n linker hamstring. Een kennis langs de kant ziet het gebeuren en snelt te hulp. Na 3½ minuut pijnlijden, rekken en masseren kan ik gelukkig verder. Piet en ook diesel Peter zijn me inmiddels wel gepasseerd. In een heerlijke pr van 3.27,20 passeer ik de eindstreep.Tot mijn verbazing zie ik binnen 2 minuten achtereenvolgens Wilko, John en Cor arriveren. Tussendoor komt ook Chris reeds binnen op zijn 1/2 marathon debuut.Wat geweldig allemaal, de pr's rijgen zich aaneen! Ondanks zijn rugblessure arriveert ook Ronald spoedig in een nette 3.33."Zieke" Jan blijkt de onbetwiste topper van de dag in een prachtige 3.20, wat een wereldtijd. Oftewel alle 8 tussen de 3.20 en 3.33 binnen! We pakken nog even de TV opnames van onze jubilaris Cor mee. Wat een ster.Als we onder een warme douche staan, verschijnt ook Aad in het NN gebouw. Ondanks dat hij zien doelstelling net niet behaald heeft, loopt ook hij een pr.Na deze warme douche en een lekker bakkie soep keren we allemaal "heel" en moe maar voldaan huiswaarts.Even goed uitrusten en dan weer in training voor een zomer- of najaarsmarathon.Na Athene in 2011 gaan we nu iets heel anders doen: 4 november de Berenloop op Terschelling.Zoals Hessel zong: "terug naar Terschelling"!
Na maanden van training was het zondag 15 april zover. De vele interval- en duurtrainingen moesten een nieuwe pr op gaan leveren. Evenals voor Jan, Ronald, John, Peter, René en Cor. Daarnaast wilde Wilko zijn marathondebuut opluisteren met een tijd binnen de 3.30.Aan de facaliteiten kon het ook niet liggen. Via Peter konden wij ons omkleden in het Nationale Nederlanden gebouw, dichtbij start en finish. Ikzelf had via een relatie in de organisatie 8 plaatsen in het voorste startvak weten te bemachtigen. Zoals altijd spelen de laatste weken voor een marathon bij diverse lopers blessures of druipneuzen op. De lijn tussen topfit en overtraining of een griepje is flinterdun. René met spanning in de kuiten, Ronald spit en Jan en ik griepperig. Positieve verrassing dit jaar is Cor. Door nu wel te luisteren naar een trainer en gedisciplineerd een strak schema te volgen stond hij nu superscherp aan de start. En dit is menigmaal anders geweest.Helaas moest René op het allerlaatste moment afhaken. (René, 4 november Berenloop wordt jou marathon!). Hierdoor kreeg Piet Wuijster de mogelijkheid met ons te starten.Iedereen had zo zijn eigen schema en plannen in zijn hoofd. John en Ronald willen starten op 5.20 min/per km, Cor op 4.55, Wilko en Peter op 4.50 en Piet en ikzelf op een schema van 4.40. Alleen Jan spreekt zijn plannen niet uit om dat hij denkt nog last te hebben van de griep! Direct na Leen's "you'll never walk alone" klinkt het startschot en gaan we met nog 10.000 lopers op pad.Samen met Piet en een hoestende en proestende Jan in onze kielzg ga ik, met een flinke noordenwind in de rug, stevig van start. Ondanks de beweringen van Piet dat we mooi vlak 4.40 lopen, bemerk ik dat onze kilometertijden toch echt tussen de 3.30 & 3.35 liggen.15 km lang hangt Jan achter ons. Naast het eerder genoemde hoesten en proesten hoor ik hem ook nog eens zwaar hijgen. Meerdere malen wil ik hem adviseren om het wat rustiger aan te gaan doen, want het klinkt niet best. Toch doe ik het om de een of andere reden niet.Na 15 kilometer geeft Piet aan dat zijn hartslag eigenlijk iets te hoog is en dat hij zich niet top voelt.Op 16 km bemerk ik opeens dat Jan gaat versnellen. Hoe kan dit??? Ik besluit met hem mee te gaan en we lopen langszaam bij Piet weg. Na een poosje zie ik mijn hartslag een tel of 8 oplopen. Daarom laat ik Jan gaan en hou in om mij weer bij de ervaren Piet aan te sluiten.Hoe zal het mijn overige loopmaten gaan, bedenk ik me onderweg. Leidt Ronald zijn zwager John naar een mooie 3,45? Zit jubilaris Cor met zijn haas Arie nog op het schema onder de 3.30? Begint diesel Peter al warm te draaien voor z'n versnelling? Weet de onervaren Wilko z'n geduld te bewaren of loopt hij zich kapot op Peter? en zit Aad tot slot nog op een schema onder de 4 uur?Jan zijn we ondertussen, halverwege de marathon, uit het oog verloren. Ook zie ik in mijn linkerooghoek Chris van Assem staan om zijn Business loopmaat af te lossen voor zijn halve. Piet bevindt zich afwisselend naast of 10 meter achter mij. Na 19 km krijgen we de wind tegen en heb ik last van de lage gevoelstemperatuur. Ik krijg het echt koud. Na de Erasmusbrug op km 26 komt Piet weer eens langszij. Ik voel zoals vanouds mijn hamstrings weer opspelen en neem iets gas terug naar 5.00 min/km. Piet loopt hierdoor langszaam bij me weg. Ik hoop dat de spanning in de hamstrings weg zal trekken.Piet blijft ondertussen ca. 40 meter voor me hangen. In de Boezemstraat komt het kippenvel weer opzetten. Ditmaal echter niet vanwege de kou maar door de opzwepende house muziek en de aanmoedigingen door Marry, Piet, Wim en consorten. Wim, nog bedankt voor de oppeppende cola! Even verderop zie ik Jos Verlegh een stuk met Piet oplopen. Daarna sluit hij zich nog een poosje bij mij aan en fluistert aanmoedigende woordjes in mijn oor. Dit in combinatie met Wim's cola geeft me weer extra energie waardoor ik vanaf km 35 iets ga versnellen. Hier ontwaar ik voor de vijfde keer René met mijn vrouw Carola. Telkens met een mooi spandoek.Echter niet voor mij bestemd, maar voor ene Cor...!!! Later blijkt dit één of andere BN'er te zijn.Op 38 km weet ik zelf Piet weer voorbij te snellen. Het gaat goed. Hamstrings ontspannen en doorbijten.Na een stuk valsplat omhoog draai ik bij de kubuswoningen de Blaak op voor een zegetocht richting Coolsingel en dus finish. Een tijd binnen de 3.24 is haalbaar besef ik.Onbewust versnel ik nog wat en slaat het noodlot toe. Op exact 1.000 m voor de finish sta ik geparkeerd met een zware kramp in m'n linker hamstring. Een kennis langs de kant ziet het gebeuren en snelt te hulp. Na 3½ minuut pijnlijden, rekken en masseren kan ik gelukkig verder. Piet en ook diesel Peter zijn me inmiddels wel gepasseerd. In een heerlijke pr van 3.27,20 passeer ik de eindstreep.Tot mijn verbazing zie ik binnen 2 minuten achtereenvolgens Wilko, John en Cor arriveren. Tussendoor komt ook Chris reeds binnen op zijn 1/2 marathon debuut.Wat geweldig allemaal, de pr's rijgen zich aaneen! Ondanks zijn rugblessure arriveert ook Ronald spoedig in een nette 3.33."Zieke" Jan blijkt de onbetwiste topper van de dag in een prachtige 3.20, wat een wereldtijd. Oftewel alle 8 tussen de 3.20 en 3.33 binnen! We pakken nog even de TV opnames van onze jubilaris Cor mee. Wat een ster.Als we onder een warme douche staan, verschijnt ook Aad in het NN gebouw. Ondanks dat hij zien doelstelling net niet behaald heeft, loopt ook hij een pr.Na deze warme douche en een lekker bakkie soep keren we allemaal "heel" en moe maar voldaan huiswaarts.Even goed uitrusten en dan weer in training voor een zomer- of najaarsmarathon.Na Athene in 2011 gaan we nu iets heel anders doen: 4 november de Berenloop op Terschelling.Zoals Hessel zong: "terug naar Terschelling"!
